Reklama

Niedziela Przemyska

Święcenia Diakonatu

„Przywołaj nas, Panie, przywołaj…”

Niedziela przemyska 20/2013, str. 3

[ TEMATY ]

diakonat

Kl. Michał Bester

Wyświęceni w Jarosławiu – (od lewej): Sebastian Mucha, Łukasz Mendyk, Damian Dec, Łukasz Furtak, Rafał Szmik, Marek Demski, Dariusz Główczyk

Wyświęceni w Jarosławiu – (od lewej): Sebastian Mucha, Łukasz Mendyk,
Damian Dec, Łukasz Furtak, Rafał Szmik, Marek Demski, Dariusz Główczyk

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Słowa tej religijnej piosenki pięknie odzwierciedlają dar naszego powołania, którym Bóg w swej niezmierzonej i nieskończonej mądrości obdarzył nas przeszło 5 lat temu. To właśnie wtedy rozpoczęliśmy naszą życiową przygodę na Zamkowej 5. Już od początku każdy z nas, pełen ideałów, starał się jak najgorliwiej wypełniać to Boże wezwanie. Mimo różnych charakterów, środowisk, z których pochodzimy, przyświecał i nadal przyświeca nam jeden cel - służba Bogu i bliźniemu. W trakcie naszej formacji dążymy do tego, aby nasza wiara coraz bardziej ugruntowana była na Chrystusie - Skale, nasza nadzieja nigdy nie gasła, lecz stawała się coraz mocniejsza, a miłość, której Bóg nam nie szczędzi, rozlewała się także na innych ludzi spotkanych - czy to w seminarium, czy na naszych agendach. Przez nasze uczynki, które wypływają z wiary, staramy się wprowadzać w życie słowa Jezusa: «Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili». Bardzo ważną rolę w naszej formacji odgrywa także jej element intelektualny, czyli wykłady, podczas których pogłębiamy naszą wiedzę, umiejętności, oraz staramy się jak najlepiej przygotować do posługi Słowa, która została nam powierzona przez Kościół w dniu naszych święceń diakonatu.

Każda formacja ma zawsze wyznaczony kierunek, zawsze do czegoś zmierza, dlatego ważnymi wydarzeniami, które na stałe zapisały się w naszej pamięci, były obłóczyny na III roku, następnie przyjęcie posługi lektora i akolity i wreszcie włączenie nas do grona kandydatów przygotowujących się do święceń. Formacja, którą aktualnie przeżywamy w naszym seminarium, zmierza do tego, abyśmy potrafili podążać drogą, na którą zaprosił nas sam Bóg. Poprzez naszą modlitwę, osobistą relację z Chrystusem, pragniemy, aby był On zawsze naszym drogowskazem, który będzie wskazywał nam odpowiedni kierunek, pragniemy, aby był dla nas światłem w ciemności naszych niedociągnięć i upadków oraz umocnieniem w chwilach zwątpienia.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Na pewno każdy alumn z utęsknieniem oczekuje czasu święceń diakonatu, które 12 maja br. stały się udziałem 13 braci z kursu V. Po uprzednim przygotowaniu duchowym, które miało miejsce w domu rekolekcyjnym Sióstr Benedyktynek w Jarosławiu, gdzie przeżywaliśmy nasze tygodniowe rekolekcje, prowadzone przez ojca duchownego ks. dr. Marka Wilka (ich mottem był fragment zaczerpnięty z księgi Dziejów Apostolskich: «Upatrzcie zatem, bracia, siedmiu mężów spośród siebie, cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości»), zostaliśmy wyświęceni na diakonów Kościoła świętego. Ta, jakże ważna dla nas uroczystość, odbyła się w tym roku w dwóch miejscach: w Jarosławiu, w parafii pw. Świętej Teresy od Dzieciątka Jezus oraz w podkrośnieńskiej parafii Zręcin. Eucharystiom, podczas których przyjęliśmy święcenia diakonatu, przewodniczył bp Adam Szal, który to w imieniu Kościoła udzielił nam tej, jakże zaszczytnej posługi.

Diakonat jest dla nas niezwykłym darem, w którym objawia się wszechmoc Boża. Przez posługę diakona zostaliśmy włączeni w poczet najbliższych współpracowników Chrystusa. Jest to dla nas zadanie i wezwanie do nieustannego kształtowania swojego postępowania na wzór naszego Pana. Wyświęceni na diakonów, będziemy starać się odznaczać szeregiem cnót właściwych temu sposobowi życia: wiernością, czystym sumieniem, miłością bez obłudy, szczerym i gorliwym świadectwem życia, troską o wszystkich, przestrzeganiem duchowej karności.

Odpowiadając na Boży dar powołania, całe nasze diakońskie posługiwanie zawierzamy Niepokalanej Matce Kościoła, która kocha swoje dzieci miłością wymagającą i uczy nas składać ofiarę z samych siebie. „Niepokalana Matko Jezusa Chrystusa, byłaś z Nim u początku Jego życia i misji, szukałaś Go wśród tłumów, gdy nauczał, stałaś przy Nim, gdy został wywyższony ponad ziemię, wyniszczony przez jedyną i wieczną ofiarę, a przy tobie był Jan jako twój syn. Przygarnij nas, powołanych, osłaniaj od początku nasze wzrastanie, wspomagaj nas w życiu i powierzonej nam posłudze diakona, a dziś uznaj za swoich synów, Matko powołanych. Amen”.

Reklama

* * *

Wyświęceni w Jarosławiu: Sebastian Mucha, Łukasz Mendyk, Damian Dec, Łukasz Furtak, Rafał Szmik, Marek Demski, Dariusz Główczyk

* * *

Wyświęceni w Zręcinie: Łukasz Pernal, Dominik Majchrowicz, Karol Wandas, Robert Ryba, Radosław Kwolek, Janusz Borek

2013-05-16 13:19

Ocena: 0 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Być z drugim człowiekiem

W sobotę 1 czerwca br. w kościele św. Stanisława Biskupa w Dobrzechowie biskup rzeszowski udzielił święceń diakonatu pięciu klerykom z Wyższego Seminarium Duchownego w Rzeszowie

Trzeci już raz w krótkiej historii diecezji rzeszowskiej święcenia diakonatu odbyły się poza katedrą, w parafii pochodzenia jednego z diakonów (wcześniej były to parafie: św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Boguchwale i św. Andrzeja Boboli w Gorlicach). W uroczystości w Dobrzechowie uczestniczyli wychowawcy seminarium rzeszowskiego, kapłani z parafii, z których pochodzą klerycy, siostry zakonne, rodzice, rodzina i przyjaciele oraz parafianie z Dobrzechowa. Podczas Mszy św. bp Jan Wątroba udzielił święceń diakonatu 5 klerykom piątego roku Wyższego Seminarium Duchownego w Rzeszowie. Święcenia otrzymali: Jakub Dzierżak z parafii w Chmielniku, Robert Firek z parafii w Rożnowicach, Kamil Gierus z parafii w Dobrzechowie, Szymon Kłak z parafii w Lecce i Adam Piotrowicz z parafii w Libuszy. W homilii bp Jan Wątroba zachęcał diakonów, aby na pierwszym miejscu zawsze stawiali porządek wiary. „Będziesz z ludźmi, gdy się rodzą, gdy podejmują najważniejsze decyzje miłości w życiu, kiedy umierają, kiedy potrzebują drugiego człowieka, pomocy i bliskości. Czy może być coś ważniejszego, coś piękniejszego, coś bardziej fascynującego jak bycie z drugim człowiekiem w tym, co jest dla niego najważniejsze? Ta służba człowiekowi będzie sprawdzianem i zarazem świadectwem twojej wiary. Jeśli będziesz miał iść na pogrzeb i wygłosić słowo Boże, najpierw siądź i posłuchaj, co ci powie Jezus. Jak nie będziesz miał słowa od Jezusa na ten pogrzeb, to każde twoje słowo będzie za małe. Jak będziesz miał iść pobłogosławić małżeństwo, a nie posłuchasz, co Jezus mówi o miłości, to biada tym ludziom, bo na jaką miłość ty ich będziesz otwierał? Tak... Wszystko zależy od wiary, a wiara jest spotkaniem z Jezusem. Masz głosić ludziom – pomódl się za nich. Masz ich chrzcić – pomódl się za nich. Masz odprowadzić kogoś na cmentarz – pomódl się za niego” – zachęcał hierarcha.

CZYTAJ DALEJ

Apostoł, który zastąpił zdrajcę

Niedziela Ogólnopolska 19/2021, str. VIII

[ TEMATY ]

święci

Św. Maciej

Mathiasrex, Maciej Szczepańczyk/pl.wikipedia.org

Święty Maciej był jednym z pierwszych uczniów Jezusa. Wybrany został przez Apostołów do ich grona na miejsce Judasza, po jego zdradzie i samobójstwie.

Historia nie przekazuje nam zbyt wielu faktów z życia św. Macieja Apostoła. Po jego wybraniu w miejsce Judasza udzielono mu święceń biskupich i władzy apostolskiej przez nałożenie rąk. Hebrajskie imię: Mattatyah oznacza „dar Jahwe” i wskazuje na żydowskie pochodzenie Macieja.

CZYTAJ DALEJ

Ania Broda: pieśni maryjne są bezcennym skarbem kultury

2024-05-14 15:52

[ TEMATY ]

muzyka

pieśni maryjne

Magdalena Pijewska/Niedziela

Pieśni maryjne są bezcennym skarbem kultury ze względu na piękno języka, słownictwo i oryginalne melodie - mówi KAI Ania Broda. Pieśni biblijne i apokryficzne, balladowe i legendy, pogrzebowe i weselne, pielgrzymkowe czy mądrościowe - to pobożnościowe, ale i kulturowe bogactwo tradycyjnej muzyki, jaką Polacy przez pokolenia oddawali cześć Maryi. O dawnych polskich pieśniach maryjnych - ich znaczeniu, źródłach, rodzajach i bogactwie - opowiada wokalistka, cymbalistka, kompozytorka i popularyzatorka dawnych polskich pieśni. Wydała m. in. z Kapelą Brodów płytę "Pieśni maryjne".

- Jest tak wiele ważnych dla mnie pieśni maryjnych, że trudno mi wybrać, które lubię najbardziej. Każda z nich ma swoje miejsce w mojej codzienności i swoją funkcję. Mam wrażenie, że jest to zbiór pieśni religijnych niezwykle zróżnicowany w formie tekstowej, w narracji, ale też w formie muzycznej. Takie pachnące ziołami i kwiatami królestwo pomocy. Niebieskie Uniwersum z liliami w herbie - opowiada w rozmowie z KAI Ania Broda.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję