Reklama

Niedziela Legnicka

Kościół legnicki ma nowych diakonów

- Chcesz być wielkim? Służ innym. Z takim wezwaniem zwrócił się biskup pomocniczy Marek Mendyk do kleryków V roku legnickiego seminarium duchownego podczas święceń diakonatu. 18 maja sześciu alumnów zasiliło szeregi duchowieństwa diecezji legnickiej

Niedziela legnicka 22/2013, str. 7

[ TEMATY ]

diakonat

Ks. Waldemar Wesołowski

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W uroczystości, która odbyła się w katedrze legnickiej, udział wzięli alumni legnickiego seminarium duchownego, przełożeni i wykładowcy, księża z parafii, z których pochodzą nowi diakoni, oraz wierni - rodzice, krewni i przyjaciele wyświęconych diakonów.

Liturgii święceń przewodniczył biskup pomocniczy Marek Mendyk. W homilii mówił o roli i zadaniach diakonów w Kościele. Zwracając się do wiernych, nawiązał najpierw do biblijnych korzeni diakonatu. Ustanowienie posługi diakonów było wynikiem rozwijania się wspólnoty Kościoła. Apostołowie chcieli skupić się na głoszeniu Słowa, natomiast inne zdania związane z organizacją życia społeczności wierzących powierzyli wybranym przez siebie diakonom. Diakoni zatem pełnili pomocniczą rolę w działalności Apostołów.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

W dalszej części homilii bp Mendyk podkreślił, że diakona powinny cechować ufność i śmiałość w wierze oraz zdolność do nawiązywania głębokich relacji z Bogiem. - Wiara bowiem to nie tylko światopogląd, czy zbiór przekonań, to coś o wiele większego, to otwarcie się na Boga, które prowadzi do świadectwa. Warto poświęcić się służbie Chrystusowi i braciom w Kościele - zaznaczył przewodniczący liturgii. Zwrócił też uwagę na najważniejszy wymiar posługi diakona - na służbę. - Chcesz być wielkim? Służ innym. Najlepszym przykładem takiej postawy jest sam Jezus, który nie przyszedł, aby Mu służono, ale by służyć i dać swoje życie na okup za wielu. Pokazał to zwłaszcza podczas Ostatniej Wieczerzy, kiedy umywał nogi uczniom, a potem oddając życie na krzyżu - mówił bp Marek.

Zwracając się do kandydatów do diakonatu, powiedział: - Nie bójcie się ofiarnie i z miłością służyć innym, nie oczekując na pochwały czy nagrody. Ze służby z miłości będziemy bowiem sądzeni. Pamiętajcie, że służąc innym, służymy Bogu. Homilię zakończył wezwaniem do modlitwy za nowych diakonów oraz o nowe powołania do kapłaństwa i życia zakonnego.

Reklama

Kolejną częścią uroczystości było udzielenie święceń diakonatu. Modlitwie konsekracyjnej towarzyszyły ważne gesty - nałożenie rąk, wręczenie księgi Pisma Świętego oraz nałożenie stuły i dalmatyki. Od tej pory zadaniami nowych diakonów będą m.in.: uroczyste udzielanie chrztu, błogosławienie związków małżeńskich, głoszenie Słowa Bożego i homilii, przewodniczenie nabożeństwom, a także sprawowanie sakramentaliów i przewodniczenie obrzędom pogrzebu.

Nowo wyświęceni diakoni przygotowywali się do tego dnia przez rekolekcje. W przeddzień uroczystości w kaplicy seminaryjnej w obecności rektora złożyli uroczyste wyznanie wiary, a także ślubowanie posłuszeństwa biskupowi diecezjalnemu i zachowania celibatu. Poprzez święcenia diakonatu zasilili szeregi duchowieństwa diecezji legnickiej. Po odbyciu dalszej formacji seminaryjnej i praktyk duszpasterskich za rok przyjmą święcenia prezbiteratu.

2013-06-04 13:12

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Archidiecezja przemyska ma 17 nowych diakonów

[ TEMATY ]

diakonat

Archiwum Kurii

Abp Józef Michalik

Abp Józef Michalik

W trzech parafiach archidiecezji przemyskiej: Pruchniku, Radymnie i Krośnie 17 kleryków piątego roku Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu przyjęło dziś święcenia diakonatu. Abp Józef Michalik, który przewodniczył obrzędom w parafii pw. św. Mikołaja w Pruchniku, wskazywał nowym diakonom, że powinni stale przebywać w bliskości Chrystusa.

W homilii abp Michalik zwrócił uwagę na słowa z Ewangelii, że apostołowie „stale przebywali w świątyni wielbiąc Boga”. – To słowo „stale” jest szczególnie charakterystyczne. To nie była tylko chwila odwiedzin, chwila modlitwy. Stale przebywali, oczekując na przyjście Ducha Świętego. To jest decydujące wskazanie dla tych, przystępujących do święceń diakonatu – podkreślił.

CZYTAJ DALEJ

Święty Jan Nepomucen

Niedziela podlaska 20/2001

[ TEMATY ]

święty

Arkadiusz Bednarczyk

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen urodził się w Pomuku (Nepomuku) koło Pragi. Jako młody człowiek odznaczał się wielką pobożnością i religijnością. Pierwsze zapiski o drodze powołania kapłańskiego Jana pochodzą z roku 1370, w których figuruje jako kleryk, zatrudniony na stanowisku notariusza w kurii biskupiej w Pradze. W 1380 r. z rąk abp. Jana Jenzensteina otrzymał święcenia kapłańskie i probostwo przy kościele św. Galla w Pradze. Z biegiem lat św. Jan wspinał się po stopniach i godnościach kościelnych, aż w 1390 r. został mianowany wikariuszem generalnym przy arcybiskupie Janie. Lata życia kapłańskiego św. Jana przypadły na burzliwy okres panowania w Czechach Wacława IV Luksemburczyka. Król Wacław słynął z hulaszczego stylu życia i jawnej niechęci do Rzymu. Pragnieniem króla było zawładnąć dobrami kościelnymi i mianować nowego biskupa. Na drodze jednak stanęła mu lojalność i posłuszeństwo św. Jana Nepomucena.

Pod koniec swego życia pełnił funkcję spowiednika królowej Zofii na dworze czeskim. Zazdrosny król bezskutecznie usiłował wydobyć od Świętego szczegóły jej spowiedzi. Zachowującego milczenie kapłana ukarał śmiercią. Zginął on śmiercią męczeńską z rąk króla Wacława IV Luksemburczyka w 1393 r. Po bestialskich torturach, w których król osobiście brał udział, na pół żywego męczennika zrzucono z mostu Karola IV do rzeki Wełtawy. Ciało znaleziono dopiero po kilku dniach i pochowano w kościele w pobliżu rzeki. Spoczywa ono w katedrze św. Wita w bardzo bogatym grobowcu po prawej stronie ołtarza głównego. Kulisy i motyw śmierci Świętego przez wiele lat nie był znany, jednak historyk Tomasz Ebendorfer około 1450 r. pisze, że bezpośrednią przyczyną śmierci było dochowanie przez Jana tajemnicy spowiedzi. Dzień jego święta obchodzono zawsze 16 maja. Tylko w Polsce, w diecezji katowickiej i opolskiej obowiązuje wspomnienie 21 maja, gdyż 16 maja przypada św. Andrzeja Boboli. Jest bardzo ciekawą kwestią to, że kult św. Jana Nepomucena bardzo szybko rozprzestrzenił się na całą praktycznie Europę.

W wieku XVII kult jego rozpowszechnił się daleko poza granice Pragi i Czech. Oficjalny jednak proces rozpoczęto dopiero z polecenia cesarza Józefa II w roku 1710. Papież Innocenty XII potwierdził oddawany mu powszechnie tytuł błogosławionego. Zatwierdził także teksty liturgiczne do Mszału i Brewiarza: na Czechy, Austrię, Niemcy, Polskę i Litwę. W kilka lat potem w roku 1729 papież Benedykt XIII zaliczył go uroczyście w poczet świętych.

Postać św. Jana Nepomucena jest w Polsce dobrze znana. Kult tego Świętego należy do najpospolitszych. Znajduje się w naszej Ojczyźnie ponad kilkaset jego figur, które można spotkać na polnych drogach, we wsiach i miastach. Często jest ukazywany w sutannie, komży, czasem w pelerynie z gronostajowego futra i birecie na głowie. Najczęściej spotykanym atrybutem św. Jana Nepomucena jest krzyż odpustowy na godzinę śmierci, przyciskany do piersi jedną ręką, podczas gdy druga trzyma gałązkę palmową lub książkę, niekiedy zamkniętą na kłódkę. Ikonografia przedstawia go zawsze w stroju kapłańskim, z palmą męczeńską w ręku i z palcem na ustach na znak milczenia. Również w licznych kościołach znajdują się obrazy św. Jana przedstawiające go w podobnych ujęciach. Jest on patronem spowiedników i powodzian, opiekunem ludzi biednych, strażnikiem tajemnicy pocztowej.

W Polsce kult św. Jana Nepomucena należy do najpospolitszych. Ponad kilkaset jego figur można spotkać na drogach polnych. Są one pamiątkami po dziś dzień, dawniej bardzo żywego, dziś już jednak zanikającego kultu św. Jana Nepomucena.

Nie ma kościoła ani dawnej kaplicy, by Święty nie miał swojego ołtarza, figury, obrazu, feretronu, sztandaru. Był czczony też jako patron mostów i orędownik chroniący od powodzi. W Polsce jest on popularny jako męczennik sakramentu pokuty, jako patron dobrej sławy i szczerej spowiedzi.

CZYTAJ DALEJ

Matko Zasypiająca, módl się za nami...

2024-05-21 20:50

[ TEMATY ]

Rozważania majowe

Wołam Twoje Imię, Matko…

Karol Porwich/Niedziela

Przed nami Bazylika Mariacka, która skrywa w sobie wiele skarbów. Jednym z nich jest ołtarz Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny jest jednym z najwybitniejszych dzieł późnogotyckiej sztuki rzeźbiarskiej w Europie.

Rozważanie 22

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję