W 2012 r. Wydawnictwo KUL wydało „Kościelne prawo publiczne. Wybór źródeł”, opracowane przez pracowników i doktorantów Katedry Kościelnego Prawa Publicznego i Konstytucyjnego na Wydziale Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji KUL (Mirosława Sitarza, Michała Grochowinę, Mariolę Lewicką, Agnieszkę Romanko i Piotra Wierzbickiego). Publikacja zawiera akty doktrynalne i normatywne Kościoła katolickiego, akty normatywne prawa wewnętrznego różnych państw, konkordaty, konwencje międzynarodowe, które, zdaniem redaktorów, mają największe znaczenie w historii relacji między Kościołem a państwem.
Publikacja została podzielona na cztery części. W pierwszej zostały umieszczone teksty z Pisma Świętego, które stanowią podstawę założeń stanowiska Kościoła wobec instytucji państwowych. Dokumenty kościelne składają się na drugą część „Wyboru źródeł”. Trzecia część publikacji to umowy dwustronne między Stolicą Apostolską a władzami państwowymi. Ostatnią częścią publikacji są dokumenty państwowe, wśród których wyodrębniono dokumenty cesarzy rzymskich, wielostronne umowy międzynarodowe o zasięgu powszechnym i regionalnym, konstytucje i ustawy polskie i zagraniczne. Ze względów ekonomicznych redaktorzy zamieścili teksty dokumentów w języku polskim - w większości więc przypadków są to tłumaczenia, ale w każdym przypadku zamieszczono odesłanie do oficjalnego źródła.
Nowy „Wybór źródeł” będzie z całą pewnością publikacją przydatną dla studentów i pracowników naukowych, którzy w swoich badaniach zajmują się problematyką relacji między Kościołem a państwem. Kościelne prawo publiczne jest przedmiotem obligatoryjnym w programach wielu studiów. W prezentowanej publikacji po raz pierwszy zestawiono razem źródła zarówno kościelne, jak i państwowe dotyczące ich wzajemnych relacji, dzięki czemu czytelnicy będą mogli lepiej poznać złożoność problemu relacji między państwem a Kościołem, która jest aktualna we współczesnych dyskusjach politycznych, społecznych i naukowych.
Zbiór kazań patriotycznych bp. Antoniego Pacyfika Dydycza obejmuje łącznie 43 kazania z okresu przed posługą biskupią oraz z czasu posługiwania biskupiego, wygłoszone do wielu polskich środowisk w latach 1981-2012. Najwięcej jest kazań z ostatnich lat, podczas których Biskup Drohiczyński towarzyszy Narodowi polskiemu w jego trudnych przeżyciach i zmaganiach swoim pasterskim słowem, pełnym mądrości i życzliwości.
Szósta niedziela Wielkiego Postu nazywana jest Niedzielą Palmową, inaczej Niedzielą Męki Pańskiej. Rozpoczyna ona najważniejszy i najbardziej uroczysty okres w roku liturgicznym - Wielki Tydzień.
Liturgia Kościoła wspomina tego dnia uroczysty wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy, o którym mówią wszyscy czterej Ewangeliści. Uroczyste Msze św. rozpoczynają się od obrzędu poświęcenia palm i procesji do kościoła. Zwyczaj święcenia palm pojawił się ok. VII w. na terenach dzisiejszej Francji. Z kolei procesja wzięła swój początek z Ziemi Świętej. To właśnie Kościół w Jerozolimie starał się bardzo dokładnie powtarzać wydarzenia z życia Pana Jezusa. W IV w. istniała już procesja z Betanii do Jerozolimy, co poświadcza Egeria (chrześcijańska pątniczka pochodzenia galijskiego lub hiszpańskiego). Autorka tekstu znanego jako Itinerarium Egeriae lub Peregrinatio Aetheriae ad loca sancta. Według jej wspomnień w Niedzielę Palmową patriarcha otoczony tłumem ludzi wsiadał na osiołka i wjeżdżał na nim do Świętego Miasta, zaś zgromadzeni wierni, witając go z radością, ścielili przed nim swoje płaszcze i palmy. Następnie wszyscy udawali się do bazyliki Zmartwychwstania (Anastasis), gdzie sprawowano uroczystą liturgię. Procesja ta rozpowszechniła się w całym Kościele. W Rzymie szósta niedziela Przygotowania Paschalnego początkowo była obchodzona wyłącznie jako Niedziela Męki Pańskiej, podczas której uroczyście śpiewano Pasję. Dopiero w IX w. do liturgii rzymskiej wszedł jerozolimski zwyczaj urządzenia procesji upamiętniającej wjazd Pana Jezusa do Jeruzalem. Z czasem jednak obie te tradycje połączyły się, dając liturgii Niedzieli Palmowej podwójny charakter (wjazd i pasja). Jednak w różnych Kościołach lokalnych procesje te przybierały rozmaite formy, np. biskup szedł pieszo lub jechał na oślęciu, niesiono ozdobiony palmami krzyż, księgę Ewangelii, a nawet i Najświętszy Sakrament. Pierwszą udokumentowaną wzmiankę o procesji w Niedzielę Palmową przekazuje nam Teodulf z Orleanu (+ 821). Niektóre przekazy podają też, że tego dnia biskupom przysługiwało prawo uwalniania więźniów.
Trwa II Diecezjalny Dzień Skupienia dla kobiet. Ok. 600 kobiet z całej archidiecezji zebrało się w kościele pw. św. Maksymiliana M. Kolbego, by wspólnie się modlić, przeżywać swoją wiarę i tworzyć radosną wspólnotę.
- Czy jest w Was radość? – pytał na dobry początek bp Jacek Kiciński, zwracając się do zebranych w świątyni i nawiązał do trwające synodu. – Mamy piękny czas w archidiecezji wrocławskiej. „Uczyńcie wszystko, co powie wam Syn” – to słowa Maryi. W ubiegłym roku I Diecezjalny Dzień Skupienia odbył się pod hasłem „Szczęśliwa, która uwierzyła”. A dzisiaj mamy takie słowa: ogród, wymiana spojrzeń, przejście z ciemności do światła, z osamotnienia do drugiego człowieka, ze śmierci do życia – mówił biskup Jacek.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
