Reklama

Polscy Michalici w Kanadzie

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Miniony rok 2012 był szczególnym czasem w dziejach księży ze Zgromadzenia św. Michała Archanioła, albowiem obfitował w jubileusze i znamienite rocznice, stanowiące niezatarty znak obecności i przebogatej historii tej wspólnoty. Wspomnieć należy chociażby 100. rocznicę śmierci założyciela Michalitów (Congregatio Sancti Michaelis Archangeli) - bł. ks. Bronisława Markiewicza, który zmarł w wieku 70 lat w Miejscu Piastowym pod Krosnem, w opinii wielu jako osoba niezwykłego hartu ducha. Ponadto w ubiegłym roku przypadła także 90. rocznica zatwierdzenia przez biskupa przemyskiego, dzisiaj już świętego, Józefa Sebastiana Pelczara konstytucji michalickich oraz złoty jubileusz oficjalnej działalności duchowych synów bł. ks. Bronisława w diecezji londońskiej w kanadyjskiej prowincji Ontario.

Ta ostatnia okoliczność stała się sposobnością do bardziej wnikliwej analizy genezy, procesu implantacji i rozwoju tegoż zgromadzenia w Kraju Klonowego Liścia. Zadania tego podjął się wybitny historyk i wytrawny mistrz słowa, jakim jest ks. prof. dr hab. Jan Walkusz, kierownik Katedry Historii Kościoła XIX i XX wieku na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, mający w swym dorobku m.in. kilka książek poświęconych Polonii w Kanadzie. Ks. prof. Walkusz stanął przed sporym problemem, zwłaszcza że literatura dotycząca aktywności Michalitów, dość obfita, gdy chodzi o grunt polski, okazała się wyjątkowo skąpa w odniesieniu do terenu Kanady. Cennym zatem źródłem informacji stał się michalicki kwartalnik „Wspólnota Michael”, zawierający m.in. wspomnienia i nekrologi. Na uwagę zasługuje też publikacja ks. Stanisława Nierychlewskiego, który oprócz własnych doświadczeń duszpasterskich przedstawił panoramiczny kontekst początku i rozwoju tegoż zgromadzenia w Kanadzie. Nieodzowne w takim kontekście stało się oczywiście przebadanie bogatych i rozproszonych źródeł archiwalnych. Autor książki przeprowadził kwerendę w Archiwum Księży Michalitów w Melrose (Kanada, Ontario), w Diocese of London Archives, w Archiwum Generalnym oraz w Archiwum Sekretariatu Kurii Generalnej Zgromadzenia św. Michała Archanioła w Markach pod Warszawą, a także w kilku parafiach na terenie Kanady. Sięgnął także do wielu zbiorów prywatnych.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Materiały te, skrupulatnie zebrane i poddane krytycznej obróbce przez lubelskiego naukowca, wraz z literaturą przedmiotu posłużyły mu jako podstawa omawianej tu książki, która podejmowane zagadnienia ujmuje w pięciu rozdziałach. Pierwszy ukazuje niełatwe początki organizowania struktur Zgromadzenia św. Michała Archanioła w Kanadzie przez ks. Bartłomieja Sławińskiego i jego pierwszych współbraci. W kolejnej części książki autor przedstawił rozwój wspólnoty i struktury personalne, by w rozdziale trzecim skupić się bardziej wnikliwie na codziennym życiu i działaniach o charakterze formacyjno-integracyjnym oraz wspólnotowo-religijnym w Melrose. W dalszej części autor w sposób niezmiernie przekonujący uzasadnił i scharakteryzował kompetencje księży michalitów oraz wykorzystanie ich potencjału intelektualno-organizacyjno-duchowego poprzez ukazanie na przykładzie konkretnych duszpasterzy ich zaangażowania na różnorodnych frontach aktywności, poczynając od pracy wikariusza i proboszcza w polonijnych, jak i kanadyjskich parafiach, poprzez zaangażowanie administracyjno-gospodarcze i posługę grupom specjalistycznym, a na strukturach zarządu diecezjalnego kończąc. Rozdział piąty, choć nieco odbiegający konwencją od poprzednich, jest ważnym, wręcz nieodzownym, ich dopełnieniem, gdyż ukazuje życiowe drogi poszczególnych członków prezentowanej w dziele wspólnoty w konkretnym środowisku, z którego każdy z kapłanów pochodził, wzrastał, rozwijał się i jak diament nabierał szlifów, by pociągać później do Boga.

Książka ks. prof. Jana Walkusza jako cenny przyczynek ukazujący życie i działalność michalickiej wspólnoty w Kanadzie wpisuje się tym samym złotymi zgłoskami w dzieje i aktywność duchowych spadkobierców i kontynuatorów charyzmatu założyciela - ks. Bronisława Markiewicza, któremu tak droga była sprawa niesienia pomocy biednej i osieroconej młodzieży poprzez jej formację intelektualną i duchową, przygotowującą do samodzielnego i odpowiedzialnego życia. Jest to ideał służby Bogu w drugim człowieku - jakże na czasie - i tak bardzo dziś potrzebny.

Jan Walkusz, „Zgromadzenie Świętego Michała Archanioła w Kanadzie 1962 - 2012”, Pelplin-Lublin 2012, s. 232.

2013-03-25 12:11

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Pogrzeb bez Mszy św. w czasie Triduum Paschalnego

[ TEMATY ]

duszpasterstwo

pogrzeb

Eliza Bartkiewicz/episkopat.pl

Nie wolno celebrować żadnej Mszy świętej żałobnej w Wielki Czwartek - przypomina liturgista ks. Tomasz Herc. Każdego roku pojawiają się pytania i wątpliwości dotyczące sprawowania obrzędów pogrzebowych w czasie Triduum Paschalnego i oktawie Wielkanocy.

Ks. Tomasz Herc przypomniał, że w Wielki Czwartek pogrzeb odbywa się normalnie ze śpiewem. Nie wolno jednak tego dnia celebrować żadnej Mszy Świętej żałobnej. W kościele sprawuje się liturgię słowa i obrzęd ostatniego pożegnania. Nie udziela się też uczestnikom pogrzebu Komunii świętej.

CZYTAJ DALEJ

Dziś Wielki Czwartek – początek Triduum Paschalnego

[ TEMATY ]

Wielki Czwartek

Pio Si/pl.fotolia.com

Od Wielkiego Czwartku Kościół rozpoczyna uroczyste obchody Triduum Paschalnego, w czasie którego będzie wspominać mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. W Wielki Czwartek liturgia uobecnia Ostatnią Wieczerzę, ustanowienie przez Jezusa Eucharystii oraz kapłaństwa służebnego.

Wielki Czwartek jest szczególnym świętem kapłanów. Rankiem, jeszcze przed wieczornym rozpoczęciem Triduum Paschalnego, ma miejsce szczególna Msza św. Co roku we wszystkich kościołach katedralnych biskup diecezjalny wraz z kapłanami (nierzadko z całej diecezji) odprawia Mszę św. Krzyżma. Poświęca się wówczas krzyżmo oraz oleje chorych i katechumenów. Przez cały rok służą one przy udzielaniu sakramentów chrztu, święceń kapłańskich, namaszczenia chorych, oraz konsekracji kościołów i ołtarzy. Namaszczenie krzyżem świętym oznacza przyjęcie daru Ducha Świętego.. Krzyżmo (inaczej chryzma, od gr. chrio, czyli namaszczać, chrisis, czyli namaszczenie) to jasny olej z oliwek, który jest zmieszany z ciemnym balsamem.

CZYTAJ DALEJ

Wielki Czwartek we Wschowie z biskupem Tadeuszem

2024-03-28 22:04

[ TEMATY ]

Zielona Góra

fara Wschowa

Krystyna Pruchniewska

Wschowa

Wschowa

Liturgii Wieczerzy Pańskiej w kościele pw. św. Stanisława we Wschowie przewodniczył biskup diecezjalny Tadeusz Lityński.

Zapraszamy do obejrzenia fotogalerii p. Krystyny Pruchniewskiej:

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję