W słońcu i radosnej atmosferze na starcie Sandomierskiego Rajdu Papieskiego stanęło 8 czerwca ok. 700 osób. Dla uczczenia 14. rocznicy wizyty w Sandomierzu bł. Jana Pawła II już po raz czwarty z biskupiego miasta wyruszył rajd rowerowy. Tegoroczna trasa wiodła przez Kamień Łukawski, Kamień Nowy, Mściów, Bożydar, Szczytniki, Romanówkę, Garbów Stary, Wygodę, Dziurów do Zawichostu i wynosiła nieco ponad 30 km. Oprócz oficjalnego peletonu do grupy dołączali rowerzyści z trasy rajdu, ale również z innych miejsc, jak chociażby 20-osobowa ekipa z Janowa Lubelskiego i okolic, pokonująca łącznie jednego dnia prawie 140 km.
Rajd to rekreacja, ale też dla wielu wyjazd rodzinny. Impreza zgromadziła dzieci, młodzież, osoby dorosłe i seniorów. Wiek nie grał roli. Najstarszym uczestnikiem był 83 latek, ale jechało również wiele dzieci wraz z rodzicami. Na starcie stanęła liczna grupa kapłanów i kleryków. Wśród uczestników byli przedstawiciele władz samorządowych i instytucji społecznych. W rajdzie wziął również udział Tomasz Brożyna, reprezentant Polski w kolarstwie i olimpijczyk z Atlanty i Aten.
Inicjatorem rajdów i uczestnikiem kolarskiego zmagania był bp Krzysztof Nitkiewicz. Rozpoczynając rajd powiedział: - Cieszy to, że z roku na rok jest nas coraz więcej. Oznacza to, że ta fala dobra i życzliwości rozszerza się i potęguje. Jest to także forma ewangelizacji, a zarazem miłe i zdrowe spędzanie wolnego czasu - powiedział bp Krzysztof Nitkiewicz nie kryjąc zadowolenia.
Peleton wystartował z sandomierskiego Rynku. Trasa w pewnych momentach była wymagająca i wielu musiało podczas wzniesień prowadzić swój rower. Nad bezpieczeństwem rowerzystów czuwała policja, serwis techniczny oraz ratownicy medyczni. Po drodze zaplanowano kilka odpoczynków. Podsumowanie nastąpiło w Zawichoście, w ogrodach pomiędzy zabytkowymi kościołami. Mieszkańcy Zawichostu przygotowali dla kolarzy bigos, grochówkę i ciasto. Podobną gościnnością na trasie wykazali się mieszkańcy parafii Mściów. Dla wypoczywających w Zawichoście zaśpiewał ks. Paweł Kata wraz z zespołem muzycznym z Zaleszan. Na zakończenie ks. Jan Biedroń, rektor WSD, podziękował wszystkim zaangażowanym w organizację imprezy, oraz wręczył pamiątkowe dyplomy i puchary.
Uczestnicy rajdu przekonali się, że grób jest pusty
14 kwietnia na trasie Zielona Góra – Brzeźnica – Żagań odbył się wielkanocny rajd rowerowy. Ponad 100 uczestników przyjechało do kaplicy Bożego Grobu w Żaganiu, aby przekonać się, że jest on pusty
Zparafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Zielonej Górze wyruszyła 40-osobowa grupa pod wodzą ks. Dariusza Wytrykowskiego. Przy kościele pw. św. Marii Magdaleny w Brzeźnicy dołączyli do nich uczestnicy rajdu z Żagania i okolic i już razem, w asyście policji udali się do kaplicy Bożego Grobu w Żaganiu. – Przyjechałyśmy z dziećmi. Pojechałyśmy na spotkanie do Brzeźnicy i wróciłyśmy z powrotem. Pan Bóg dodaje siły, żeby wszyscy przyjechali i zobaczyli, że Pan Jezus zmartwychwstał. To jest najważniejsze w tym wszystkim – powiedziała p. Helena z Kolonii Laski. Do Bożego Grobu przyjechała także 15-osobowa grupa z parafii pw. Miłosierdzia Bożego w Żarach. – Przyjechaliśmy z grupą ministrantów, ich opiekunów i rodziców. Jechało się super, w refleksji, zadumie i modlitewnym skupieniu w intencji powołań w naszej parafii, a także pogłębienia swojej wiary – powiedział ks. Waldemar Murach. Z ks. Waldemarem przyjechał Kacper Szocik. – Pogoda dopisała. Jadąc do Bożego Grobu, przeżyliśmy niezwykłą przygodę, ale czeka nas jeszcze droga powrotna – powiedział ministrant, który modlił się o zdrowie i pokój w rodzinie. Jego młodszy kolega, kandydat na ministranta, Mateusz Buganik przyjechał z mamą i modlił się o zdrowie dla swojej babci. Do Bożego Grobu przyjechała także Elżbieta Różańska: – Rowerami jeździmy z mężem od lat. Wszyscy jesteśmy sportowcami. Mamy 12-letniego wnuka, który też jeździ z nami po 40 km. Szczególną intencją jest zdrowie męża, który podupadł ostatnio na zdrowiu. Ale już jest lepiej, także jak się dużo modlimy, to wszystko możemy wymodlić u Najwyższego.
Bóg pomnaża dobro tych, którzy je czynią już teraz, choćby w niewielkim zakresie. Karze zaś tych, którzy mają serce skąpe i niczego nie dają potrzebującym.
Jezus powiedział do faryzeuszów:
«Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień ucztował wystawnie. U bramy jego pałacu leżał żebrak pokryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza. A także psy przychodziły i lizały jego wrzody.
Umarł żebrak i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany.
Gdy cierpiąc męki w Otchłani, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. I zawołał: „Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i przyślij Łazarza, aby koniec swego palca umoczył w wodzie i ochłodził mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu”.
Lecz Abraham odrzekł: „Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz w podobny sposób – niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A ponadto między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd nie przedostają się do nas”.
Tamten rzekł: „Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca. Mam bowiem pięciu braci: niech ich ostrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki”.
Lecz Abraham odparł: „Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają!” „Nie, ojcze Abrahamie – odrzekł tamten – lecz gdyby ktoś z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą”. Odpowiedział mu: „Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby ktoś z umarłych powstał, nie uwierzą”».
W kaplicy zamontowano już witraż z oazową symboliką
Ośrodek Szkoleniowo-Formacyjny Myśli Katolicko-Społecznej im. ks. Franciszka Blachnickiego w Zalesiu jest coraz bliższy ukończenia.
Oazowy dom rekolekcyjny k. Bełżyc powstaje na bazie dawnej szkoły. Jest odpowiedzią na tęsknotę członków Ruchu Światło-Życie Archidiecezji Lubelskiej za własną przestrzenią do modlitwy i odpoczynku, ale też wynikiem owocnej współpracy licznych środowisk i wielu darczyńców. – W starej części budynku zakończył się już remont. W miejscu dawnych klas są m.in. pokoje gościnne z pełnym węzłem sanitarnym, które mogą pomieścić ok. 60 osób, tymczasowe sale konferencyjne, a nawet kaplica, w której znajduje się Najświętszy Sakrament – mówi z radością ks. Jerzy Krawczyk. Archidiecezjalny moderator podkreśla, że dzięki środkom, pozyskanym m.in. z archidiecezji lubelskiej, ale też zaangażowaniu wielu osób, prace w starej części szkoły są na ukończeniu.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
