Corocznym zwyczajem stało się to, iż młodzież z korytnickiego KSM-u, przygotowując się do uroczystości Wszystkich Świętych i Dnia Zadusznego, wybiera się na parafialny cmentarz, by na tyle, na ile potrafi pomóc tym, którzy już nie mają, jak powiedzieć słowa „dziękuję”. Młodzież w dwóch składach zajęła się grobami zapomnianymi, najbardziej zaniedbanymi, na które już nikt nie zwracał uwagi, które często szpeciły swym wyglądem i bardziej odrażały swą wizualnością, niż zapraszały do modlitwy.
Troska o miejsce święte, jakim jest cmentarz parafialny, to nie tylko nasze zadanie, ale i obowiązek względem naszych najbliższych. Bardzo często dochodzi do profanacji, gdy ktoś ze zwyczajnego lenistwa na inny grób wyrzuca swoje śmieci… Widząc młodzież, trzeba się tylko cieszyć z tego, że rośnie pokolenie nowych ludzi, którzy nie tylko chcą dbać o groby rodzinne, ale często sprzątają wszystkie groby, które są zaniedbane, a leżą blisko. Dziękując w imieniu tych, co już nie mogą przemówić, zachęcam jednocześnie do „wyobraźni miłosierdzia”, która otwiera ramiona i serce do służby, widząc możliwość niesienia pomocy.
We wczesnym średniowieczu krypty kościołów służyły nie tylko do przechowywania relikwii świętych, rozpowszechniał się wówczas zwyczaj grzebania biskupów, monarchów i dobrodziejów kościoła „in medio ecclesiae” – na środku kościoła. Także przemyskie kościoły pełnią rolę podziemnych cmentarzy o bogatej historii
Dokładne opisanie wszystkich kościelnych nekropolii przemyskich, także tych dziś już nieistniejących, przekracza ramy niniejszego opracowania. Pozwolę sobie jedynie na zasygnalizowanie najbardziej znanych bądź dostępnych kościelnych krypt. Uprzywilejowane miejsce na pochówek w kościele, obejmowało zwyczajowo nie tylko środek nawy głównej, ale także krypty wzdłuż centralnej osi kościoła. W świątyniach chowano także kanoników i opatów wspólnot zakonnych. Niektóre jednak osoby, także biskupi, byli tego przywileju pozbawiani nawet już po śmierci – np. posądzani o herezję.
Dziesięć lat temu, 11 lipca 2015 roku, zmarł kard. Giacomo Biffi, jedna z najwybitniejszych postaci Kościoła we Włoszech, która pozostawiła po sobie głęboki i niezatarty ślad. Urodzony w Mediolanie w 1928 r., Biffi był arcybiskupem Bolonii w latach 1984–2003. Wyrafinowany teolog, głęboki myśliciel i otwarty duszpasterz, Biffi łączył w sobie doktrynalną głębię i rozbrajającą ironię. Potrafił łączyć teologię z codziennym życiem i znany był z prowokacyjnych wypowiedzi i bezpośredniego stylu.
Przypomniałem sobie postać kardynała właśnie teraz, gdy w Polsce dyskutuje się na temat masowej i niekontrolowanej imigracji i działalności obywatelskiego Ruchu Obrony Granic. Kard. Biffi zajmował się tym problemem już ponad ćwierć wieku temu, gdy nie miała ona tak masowego charakteru i gdy nie było widać jeszcze jej wszystkich negatywnych i dramatycznych skutków. 12 września 2000 r. wydał notę duszpasterskiej zatytułowaną „Miasto św. Petroniusza w trzecim tysiącleciu” (san Petronio, czyli św. Petroniusz jest patronem Bolonii).
Archimandryta Symeon (Papadopoulos) został 14 września ihumenem (przełożonym) klasztoru św. Katarzyny na Synaju oraz arcybiskupem-elektem Synaju, Raitho i Farasu i tym samym zwierzchnikiem autonomicznego Prawosławnego Kościoła Synaju, którego Kościołem macierzystym jest Patriarchat Jerozolimski. Dotychczas stał on na czele Metochionu (przedstawicielstwa) Synajskiego w Alepochori na południu Grecji.
Wybór nowego namiestnika najstarszego czynnego klasztoru chrześcijańskiego na świecie był w praktyce jednomyślny, gdyż poparło go 19 z 20 członków Bractwa Mniszego i tylko sam Symeon wstrzymał się - zgodnie z wielowiekowym zwyczajem - od oddania głosu na siebie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.