W sobotę (16.11) w katedrze wrocławskiej miała miejsce podwójna uroczystość: jubileusz 50 lat kapłaństwa proboszcza archikatedry wrocławskiej ks. infułata Adama Drwięgi oraz rocznica poświęcenia katedry.
Na uroczystą Mszę św. licznie przybyli wierni, duchowieństwo, przedstawiciele władzy administracyjnej oraz samorządowej miasta Wrocławia, Wojska Polskiego, Straży Pożarnej, wrocławskich rzemieślników, młodzieży szkolnej oraz poczty sztandarowe.
Homilię wygłosił ks. dr Zbigniew Orda. Przypomniał o ogromnym wkładzie Jubilata w doprowadzeniu katedry i pozostałych kościołów na Ostrowie Tumskim do dzisiejszego stanu. Podkreślił także wychowawcze umiejętności Księdza Infułata w kształtowaniu następnych pokoleń księży rozpoczynających swoją posługę w katedralnej parafii. Przedstawił niezwykle barwny i pracowity życiorys Jubilata i wyraził podziękowania dla Jego rodziców. Uroczystość zwieńczyły podziękowania i gratulacje dla Jubilata. Abp Józef Kupny, metropolita wrocławski, zwrócił się ks. Drwięgi słowami: Kiedy po nominacji na metropolitę wrocławskiego po raz pierwszy przyjechałem do tej świątyni, już wtedy miałem wrażenie, że proboszcz tej katedry jest człowiekiem otwartym i wielkiego serca. Za wkład włożony w historię tego kościoła, a także wkład w historię Wrocławia w imieniu tak licznie zgromadzonego duchowieństwa oraz wiernych pragnę Ci serdecznie podziękować, pogratulować i złożyć najlepsze życzenia, aby Bóg, którego tak ukochałeś i któremu służysz, obdarował Cię swoją łaską i swoim błogosławieństwem.
Do podziękowań i gratulacji dołączyli się listownie kard. Henryk Gulbinowicz przebywający w tym czasie w sanktuarium Matki Bożej Miłosierdzia w Skarżysku-Kamiennej, bp kaliski Edward Janiak oraz minister kultury i dziedzictwa narodowego Bogdan Zdrojewski. Wdzięczność dla Jubilata wyrazili także przybyli do katedry bp świdnicki – ks. Ignacy Dec, abp senior Marian Gołębiewski oraz bp Józef Pazdur.
Na zakończenie ks. infułat Adam Drwięga, nie kryjąc wzruszenia, złożył podziękowania dla wszystkich przybyłych na uroczystość i pamiętających o tym wyjątkowym jubileuszu.
Ks. Adam Drwięga urodził się w 1938 r. w Sanoku. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1963 r. Od 28 lat jest proboszczem wrocławskiej katedry. Dzięki Księdzu Infułatowi katedra zyskała zwieńczenia wież i została poddana gruntownemu remontowi, podobnie jak kościół pw. Świętego Krzyża i kościół pw. św. Idziego. Działalność ks. Drwięgi od 1985 r. zmieniła wygląd Ostrowa Tumskiego. Jest kapelanem Dolnośląskiej Państwowej Straży Pożarnej, duszpasterzem wrocławskich rzemieślników oraz Dolnośląskich Pionierów, którzy po II wojnie światowej pierwsi zamieszkali we Wrocławiu i odbudowali miasto. W 1998 r. metropolita wrocławski kard. Henryk Gulbinowicz mianował go prepozytem Kapituły Kolegiackiej Świętego Krzyża we Wrocławiu, a w roku 1999 dekretem Ojca Świętego Jana Pawła II został ustanowiony protonotariuszem apostolskim.
W uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, w parafii Siedlęcin, złoty jubileusz święceń prezbiteratu obchodził ks. Józef Górak. Podczas Mszy św. jeden z koncelebransów ks. prał. Franciszek Krosman odczytał pismo Stolicy Apostolskiej, w którym poinformowano, że Ksiądz Jubilat otrzymał tytuł kapelana Ojca Świętego, czyli prałata
Wszystkich uczestników oraz Jubilata powitał obecny proboszcz parafii ks. Dariusz Pytel. Wśród przybyłych gości obecny był bp Marek Mendyk, jeleniogórscy dziekani, przedstawiciele samorządu, służb mundurowych i parafianie. Spośród licznego grona księży, 25 koncelebrowało z Jubilatem dziękczynną Mszę św.
Czuwać nie oznacza „nic nie robić”. Kto czuwa, nie stoi w miejscu, w bezruchu. On rośnie. Kiedy wierzący czuwa, to znaczy, że nie śpi, nie poddaje się znudzeniu i nie ulega rozproszeniom.
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jak było za dni Noego, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Albowiem jak w czasie przed potopem jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki, i nie spostrzegli się, aż przyszedł potop i pochłonął wszystkich, tak również będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Wtedy dwóch będzie w polu: jeden będzie wzięty, drugi zostawiony. Dwie będą mleć na żarnach: jedna będzie wzięta, druga zostawiona. Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie. A to rozumiejcie: Gdyby gospodarz wiedział, o jakiej porze nocy nadejdzie złodziej, na pewno by czuwał i nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie».
Pierwsze ślady czci związanej z Bożym Narodzeniem dotyczą nie przedmiotów, lecz miejsc. Już w II wieku chrześcijanie pielgrzymowali do Betlejem, by zobaczyć grotę, w której przyszedł na świat Jezus. Ale co tak naprawdę wiemy o tym miejscu i samych relikwiach?
Gdy w 326 r. cesarzowa św. Helena, matka cesarza Konstantyna Wielkiego, odbyła swoją słynną pielgrzymkę do Ziemi Świętej, była na tyle wzruszona widokiem miejsc, po których stąpał Jezus, że zmieniła oblicze Palestyny. W pewnym sensie zmieniła też dzieje pewnego niepozornego miasta, które dzięki potrzebie dotknięcia tajemnicy Wcielenia stało się sercem chrześcijańskiego świata. Z inicjatywy cesarzowej w miejscu, w którym Dziecię Jezus po raz pierwszy nabrało w płuca powietrza, wzniesiono monumentalną bazylikę. Bazylika Narodzenia Pańskiego zbudowana nad grotą, w której schronienie znalazła Święta Rodzina, w której narodził się Zbawiciel, natychmiast stała się jednym z najważniejszych punktów na mapie chrześcijaństwa i centrum pielgrzymek. Betlejem przez kolejne stulecia żyło własnym rytmem mimo burzliwych dziejów. Arabskie najazdy zmieniły strukturę etniczną miasteczka i odcisnęły swoje piętno na architekturze, kulturze i obyczajowości, jednak jedno w Betlejem pozostało niezmienne – nigdy nie utraciło ono pielgrzymkowego charakteru i statusu miejsca, w którym można wsłuchać się w rytm serca chrześcijaństwa, rytm, który przypomina o tajemnicy Wcielenia. O burzliwych dziejach Betlejem, o tym, czy po dwóch tysiącach lat obecności tam chrześcijan – może przyjść dzień, w którym w mieście narodzenia Jezusa nie będzie mieszkała żadna chrześcijańska rodzina, opowiada w najnowszym numerze kwartalnika „Niedziela. Magazyn” (numer 11) prof. Barbara Strzałkowska, uznana biblistka i ekspert do spraw turystyki religijnej, osoba, dla której Betlejem jest drugim domem.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
