Reklama

Niedziela Świdnicka

Będę powiernikiem duchowym kamieniarzy

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

TOMASZ WANECKI: – Księże Marku! W niedzielę 1 grudnia br. odebrał Ksiądz nominację na kapelana górników-skalników i kamieniarzy diecezji świdnickiej. Co to dla Księdza oznacza?

KS. KAN. MAREK ŻMUDA: – Dla mnie osobiście jest to ważne wyróżnienie. Co prawda byłem już nieformalnie takim kapelanem, jednakże oficjalna nominacja przypieczętowała ten fakt. Cieszę się, że mogę być duchowym powiernikiem skalników, kamieniarzy i całej branży kamieniarskiej diecezji świdnickiej.

– Skąd w ogóle pomysł i kto był jego autorem?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– Tak się złożyło, że w mojej parafii jest wielu właścicieli zakładów kamieniarskich i osób, które na co dzień pracują w tej branży. Przy okazji różnych spotkań i uroczystości kamieniarze uznali mnie za swoistego opiekuna duchowego, może też z tego powodu, że w tej chwili z grona kapłanów najdłużej przebywam w Strzegomiu. Z formalną prośbą do Świdnickiej Kurii Biskupiej wystąpiły stowarzyszenia kamieniarskie działające na terenie naszej gminy. Dodam, że formalny tytuł kapelana nadał Biskup.

– Co w takim razie będzie należało do obowiązków kapelana?

– Kamieniarze należą do różnych parafii i mają swoich proboszczów, bo przecież nie tylko pod naszą parafię podlegają. Bycie kapelanem wiąże się z reprezentowaniem tej branży na zewnątrz, uczestnictwem w wielu różnych uroczystościach, szczególnie podczas najważniejszych dla nich świąt. Na pewno kamieniarze będą mogli się do mnie zwracać z różnymi potrzebami duchowymi, które mają. Niejako przy okazji zaznaczę, że wraz z branżą chcielibyśmy zmienić postrzeganie słowa „kamieniarz”, którego używa się w języku potocznym jako właściciela zakładu kamieniarskiego. Nam chodzi o to, by oznaczało każdą osobę, która ma związek z tym zawodem – nieważne czy jest pracodawcą, czy pracownikiem.

Reklama

– 1 grudnia o godz. 12 odbyła się okolicznościowa Msza św. pod przewodnictwem bp. Ignacego Deca dla wszystkich skalników, kamieniarzy i osób pracujących w branży kamieniarskiej. Popłynęło w ich stronę wiele życzeń, modlono się także w ich intencji…

– W tych dniach szczególnie prosimy św. Barbarę o troskę i opiekę nad kamieniarzami, żeby wracali bezpiecznie do swoich domów, o godziwy zarobek, a także by byli zdrowi. Eksploatacja – zwłaszcza młodego – człowieka dokonuje się szybko. Jest to ciężki kawałek chleba. Z drugiej strony, cieszymy się, że mamy taką branżę, która daje wiele miejsc pracy naszym mieszkańcom.

– Czego jeszcze życzyłby Ksiądz Kapelan strzegomskim kamieniarzom i całej branży?

– Nie ukrywajmy, że środowisko kamieniarskie jest trochę podzielone. Dobrze byłoby, żeby je zjednoczyć, m.in. po to, by wspólnie dbało o interesy branży. Priorytetem powinien być całościowy rozwój, tak aby nie było tzw. dumpingu, czyli obniżania cen, które są nieopłacalne, czy podbierania klientów. Strzegom jest zagłębiem kamieniarskim, więc musimy dbać o to na różne sposoby. Jeżeli moja funkcja pomoże w jednoczeniu środowiska kamieniarskiego, to na pewno będę się starał to zrobić.

2013-12-12 10:54

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Więcej jednak nas łączy niż dzieli – rozmowa z abp. Wiktorem Skworcem

[ TEMATY ]

wywiad

abp Wiktor Skworc

BP KEP

Zależy nam na tym, by doprowadzić do spotkania, dialogu, rozmowy – podkreśla w rozmowie z KAI abp Wiktor Skworc komentując wydany wczoraj List Episkopatu "O ład społeczny dla wspólnego dobra". Metropolita katowicki podkreśla, że list ogłoszony w sytuacji społecznego rozbicia biskupi kierują nie tylko do wierzących lecz wszystkich ludzi zatroskanych o dobro Polski.

Publikujemy treść rozmowy:

CZYTAJ DALEJ

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje". CAŁOŚĆ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!

CZYTAJ DALEJ

Konferencja naukowa „Prawo i Kościół” w Akademii Katolickiej w Warszawie

2024-04-24 17:41

[ TEMATY ]

Kościół

prawo

konferencja

ks. Marek Paszkowski i kl. Jakub Stafii

Dnia 15 kwietnia 2024 roku w Akademii Katolickiej w Warszawie odbyła się Ogólnopolska Konferencja Naukowa „Prawo i Kościół”. Wzięło w niej udział ponad 140 osób. Celem tego wydarzenia było stworzenie przestrzeni do debaty nad szeroko rozumianym tematem prawa w relacji do Kościoła.

Konferencja w takim kształcie odbyła się po raz pierwszy. W murach Akademii Katolickiej w Warszawie blisko czterdziestu prelegentów – nie tylko uznanych profesorów, ale także młodych naukowców – prezentowało owoce swoich badań. Wystąpienia dotyczyły zarówno zagadnień z zakresu kanonistyki i teologii, jak i prawa polskiego, międzynarodowego oraz wyznaniowego. To sprawiło, że spotkanie miało niezwykle ciekawy wymiar interdyscyplinarny.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję