Reklama

Niedziela Sosnowiecka

Najważniejszy spośród Aniołów

Czcimy ich jako wysłanników Boga. Ich wspólne wspomnienie Kościół obchodzi 29 września. W tym szczególnym czasie pochylamy się nad najważniejszym spośród aniołów. Imię Michał znaczy „Któż jak Bóg”. W Piśmie Świętym Starego Testamentu nazywany jest „księciem anielskim” i „wielkim księciem”

Niedziela sosnowiecka 39/2014, str. 4

[ TEMATY ]

św. Michał Archanioł

Piotr Lorenc

Podczas peregrynacji figury św. Michała Archanioła w Dąbrowie Górniczej

Podczas peregrynacji figury św. Michała Archanioła w Dąbrowie Górniczej

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Kult św. Michała Archanioła rozwija się. Na nasze czasy ten Boży Archanioł jest bardzo aktualny. Tworzą się zastępy rycerskie oraz Bractwa Szkaplerza św. Michała Archanioła. Zapewne jedną z przyczyn rozszerzającego się kultu jest trwająca od 12 kwietnia 2013 r. niezwykła podróż po Polsce figury św. Michała z Groty Objawień na Gargano. Podczas kilkunastu miesięcy wędrówki na trasie peregrynacji figury znalazła się również diecezja sosnowiecka.

Boży Archanioł w diecezji

Św. Michał w znaku figury przebywał m.in. w: parafii Najświętszej Maryi Panny Anielskiej w Dąbrowie Górniczej (14-16 lipca), św. Floriana w Sosnowcu (16-18 lipca) oraz św. Antoniego w Dąbrowie Górniczej (5-7 września). Wcześniej odwiedził kaplicę zakonną sióstr karmelitanek (28-30 stycznia) oraz parafię św. Brata Alberta w Sosnowcu (19 lutego). Wszędzie spotkaniu ze św. Michałem towarzyszyły tłumy wiernych, chcące oddać się pod Jego przemożną opiekę. Wszyscy uczestnicy peregrynacji doświadczyli niezwykłej, wręcz namacalnej duchowej obecności Wodza Anielskiego. – To tak, jakbym był w samym sanktuarium w Monte Sant’Angelo – wyznał jeden z uczestników nawiedzenia. Podczas Mszy św. z modlitwą o uzdrowienie kaplica zakonna sióstr karmelitanek, jak i przedsionki były szczelnie wypełnione wiernymi. – Zainteresowanie przerosło nasze oczekiwania – wyznały siostry. Wierni nie tylko adorowali figurę, ale z ogromną czcią i nabożeństwem dotykali jej, powierzając się opiece Niebiańskiego Orędownika. Przykładali do niej także zdjęcia swoich najbliższych, chcąc i im zapewnić łaski. W ramach uroczystości peregrynacyjnych wierni mieli możliwość uczestniczenia w nabożeństwach z modlitwami o uzdrowienie i uwolnienie z nałogów oraz w błogosławieństwie rodzin i dzieci. Podczas nawiedzenia była także możliwość przyjęcia Szkaplerza św. Michała Archanioła oraz zawierzenia siebie i swojej rodziny opiece Wodza Niebieskiego. Nie zabrakło całonocnego czuwania przy figurze Świętego. W niektórych miejscach Boży Archanioł „wyszedł” nawet na ulice miasta w procesji wiernych.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Czy powstanie zastęp?

Trudno ocenić owocność tego czasu, ale dwie rzeczy są pewne – Bóg nieustannie szuka swoich dzieci i chce ich obdarzać łaską, a ludzie żyjący obok nas są spragnieni Boga i pomocy aniołów. Owocem nawiedzenia parafii, zakonów i stowarzyszeń przez figurę św. Michała Archanioła powinna być jedność. Jedność w sobie, aby nie targały nami sprzeczne dążenia; jedność z Bogiem, abyśmy zachowywali Jego wolę; jedność między sobą, tak, by parafie i wierni dążyli do Boga, który będzie ich bronił przed siłami szatana.

Na bardziej widoczne owoce peregrynacji trzeba jeszcze poczekać. Tym bardziej, że coś „ruszyło” w tym względzie w naszej diecezji. Być może pierwsze rozmowy o zawiązaniu zastępu św. Michała Archanioła to zaczyn przyszłych rycerzy, którzy rozpoczną działalność w tym ruchu apostolskim.

Rycerzem być

Charyzmatem Rycerstwa św. Michała Archanioła jest odpędzanie złych duchów, demonów od siebie i innych atakowanych przez nie ludzi, z miejsc w których przebywają. Rycerze modlą się za tych, którzy są dręczeni, kuszeni, czują niepokój w sercu, za rodziny w których nie ma zgody, miłości, za zniewolonych narkotykami, alkoholem, pożądliwością ciała. Odpędzają złe duchy. Jest to walka z szatanem. Rycerze odmawiają modlitwy o uwolnienie lub wyzwolenie z mocy zła, szatana. Przez modlitwy, wyrzeczenia, posty, cierpienia, wydzierają szatanowi dusze nieśmiertelne i ofiarowują je Bogu. W ten sposób współpracują z Chrystusem i Kościołem w dziele zbawienia świata i w budowaniu królestwa Bożego na ziemi. Ruch został powołany do istnienia 15 sierpnia 1994 r. z inspiracji ks. Mariana Polaka – michality, któremu od początku powierzono obowiązki animatora generalnego Rycerstwa.

Pod patronatem św. Michała Archanioła

– Patronem Rycerstwa jest św. Michał Archanioł. Celem Rycerstwa jest wynagradzanie Bogu za grzechy ludzkości i wypraszanie grzesznikom nawrócenia, zaś podstawowym obowiązkiem rycerzy jest dążenie do ciągłego trwania w stanie łaski uświęcającej, do częstego i pełnego uczestnictwa w Eucharystii (obowiązkowo w piątek), do przestrzegania postów i do wytrwałej modlitwy w intencji Kościoła katolickiego, Ojczyzny i całego świata. Grupy modlitewne powstające w parafiach nazywane są zastępami Rycerstwa św. Michała Archanioła. Przewodniczy im wybrany spośród rycerzy animator. W poszczególnych przypadkach przyjęcie do Rycerstwa może dokonać się w centrali – wyjaśnia animator zawierciańskiego Zastępu św. Michała Archanioła, Krzysztof Barteczko.

2014-09-24 15:23

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Zieloną Górę nawiedził św. Michał Archanioł z Groty Gargano

W parafii Matki Boskiej Częstochowskiej w Zielonej Górze rozpoczął się trzydniowy czas mocy i łaski.

Parafię Matki Boskiej Częstochowskiej w Zielonej Górze nawiedził św. Michał Archanioł w znaku figury z Groty Objawień na Gargano. Rekolekcje potrwają do 30 kwietnia. W programie Msza św. z modlitwą o uzdrowienie i uwolnienie z nałogów, możliwość przyjęcia Szkaplerza św. Michała Archanioła, błogosławieństwo dzieci, chorych i starszych, modlitwa o uratowanie rodzin zagrożonych rozpadem, a także film, kiermasz anielski i konferencje.

CZYTAJ DALEJ

Św. Agnieszko z Montepulciano! Czy Ty rzeczywiście jesteś taka doskonała?

Niedziela Ogólnopolska 16/2006, str. 20

wikipedia.org

Proszę o inny zestaw pytań! OK, żartowałam! Odpowiem na to pytanie, choć przyznaję, że się go nie spodziewałam. Wiesz... Gdyby tak patrzeć na mnie tylko przez pryzmat znaczenia mojego imienia, to z pewnością odpowiedziałabym twierdząco. Wszak imię to wywodzi się z greckiego przymiotnika hagné, który znaczy „czysta”, „nieskalana”, „doskonała”, „święta”.

Obiektywnie patrząc na siebie, muszę powiedzieć, że naprawdę jestem kobietą wrażliwą i odpowiedzialną. Jestem gotowa poświęcić życie ideałom. Mam w sobie spore pokłady odwagi, która daje mi poczucie pewnej niezależności w działaniu. Nie narzucam jednak swojej woli innym. Sądzę, że pomimo tego, iż całe stulecia dzielą mnie od dzisiejszych czasów, to jednak mogę być przykładem do naśladowania.
Żyłam na przełomie XIII i XIV wieku we Włoszech. Pochodzę z rodziny arystokratycznej, gdzie właśnie owa doskonałość we wszystkim była stawiana na pierwszym miejscu. Zostałam oddana na wychowanie do klasztoru Sióstr Dominikanek. Miałam wtedy 9 lat. Nie było mi łatwo pogodzić się z taką decyzją moich rodziców, choć było to rzeczą normalną w tamtych czasach. Później jednak doszłam do wniosku, że było to opatrznościowe posunięcie z ich strony. Postanowiłam bowiem zostać zakonnicą. Przykro mi tylko z tego powodu, że niestety, moi rodzice tego nie pochwalali.
Następnie moje życie potoczyło się bardzo szybko. Założyłam nowy dom zakonny. Inne zakonnice wybrały mnie w wieku 15 lat na swoją przełożoną. Starałam się więc być dla nich mądrą, pobożną i zarazem wyrozumiałą „szefową”. Pan Bóg błogosławił mi różnymi łaskami, poczynając od daru proroctwa, aż do tego, że byłam w stanie żywić się jedynie chlebem i wodą, sypiać na ziemi i zamiast poduszki używać kamienia. Wiele dziewcząt dzięki mnie wstąpiło do zakonu. Po mojej śmierci ikonografia zaczęła przedstawiać mnie najczęściej z lilią w prawej ręce. W lewej z reguły trzymam założony przez siebie klasztor.
Wracając do postawionego mi pytania, myślę, że perfekcjonizm wyniesiony z domu i niejako pogłębiony przez zakonny tryb życia można przemienić w wielki dar dla innych. Oczywiście, jest to możliwe tylko wtedy, gdy współpracujemy w pełni z Bożą łaską i nieustannie pielęgnujemy w sobie zdrowy dystans do samego siebie.
Pięknie pozdrawiam i do zobaczenia w Domu Ojca!
Z wyrazami szacunku -

CZYTAJ DALEJ

Maryja, ekspert od szczęścia. Diecezjalny dzień skupienia dla kobiet, cz. 1

2024-04-20 13:09

Marzena Cyfert

Adriana Kwiatkowska i s. Maria Czepiel poprowadziły spotkanie ze słowem Bożym

Adriana Kwiatkowska i s. Maria Czepiel poprowadziły spotkanie ze słowem Bożym

W kościele Najświętszej Maryi Panny na Piasku trwa diecezjalny dzień skupienia dla kobiet. Wpisuje się on w przygotowania do Synodu Archidiecezji Wrocławskiej. Na spotkanie przybyły kobiety z całej archidiecezji.

Otwarcia spotkania dokonali bp Jacek Kiciński, bp Maciej Małyga i ks. Krystian Charchut, proboszcz parafii Najświętszej Maryi Panny na Piasku. S. Maria Czepiel, elżbietanka i Adriana Kwiatkowska podzieliły się z zebranymi słowem Bożym, które przez kilka dni medytowały. Był to fragment Ewangelii mówiący o nawiedzeniu św. Elżbiety przez Maryję (Łk 1, 39-56).

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję