Reklama

Wiadomości

Trudno jest dobrze pomagać

O Caritas Archidiecezji Wrocławskiej i potrzebie pomocy najuboższym z ks. Adamem Dereniem, wieloletnim dyrektorem Caritas wrocławskiej i Caritas ogólnopolskiej, rozmawia Paweł Trawka

Niedziela wrocławska 47/2014, str. 7

[ TEMATY ]

Caritas

Paweł Trawka

Ks. Adam Dereń

Ks. Adam Dereń

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

PAWEŁ TRAWKA: – Zaczął Ksiądz pełnić posługę w Caritas Archidiecezji Wrocławskiej w roku 1997. W styczniu otrzymuje ksiądz nominację, zapoznaje się z Caritas, a już w lipcu Dolny Śląsk dotyka powódź tysiąclecia. Czy ten krótki okres pozwolił wystarczająco przygotować się do udzielenia pomocy powodzianom?

KS. ADAM DEREŃ: – Słusznie Pan zauważył, że to bardzo krótki okres i tak naprawdę on nie pozwolił mi się zapoznać z Caritas, ponieważ w tym samym czasie brałem udział w przygotowaniu Kongresu Eucharystycznego. Powódź była ogromnym zaskoczeniem, tam nie można było mówić o żadnym przygotowaniu. W momencie, kiedy powódź dotknęła Wrocław, w naszym biurze pracowały dwie osoby. Biuro mieściło się jeszcze na pl. Katedralnym. Nie moglibyśmy przejąć i nawet przekazać pomocy, która przychodziła, gdyby nie wolontariat, który tak naprawdę wywodził się z Kongresu Eucharystycznego. Byli to tłumacze, kierowcy, ludzie zaangażowani do obsługi gości kongresowych. W zaledwie kilka dni po zakończeniu Kongresu, mając listę tych osób, z powrotem zaprosiłem ich do współpracy.
Powódź to było doświadczenie naszej wiary, naszego zaangażowania w chrześcijaństwo i podzielenia się tym, co posiadamy. Wywołała niesamowitą reakcję solidarności, dzielenia się z ludźmi. Tak naprawdę można powiedzieć, że ta działalność charytatywna wrocławskiej Caritas, zaczęła się poważnie rozwijać w roku 1997, od czasu powodzi tysiąclecia.

– W sprawozdaniu po zakończeniu akcji pomocy powodzianom napisał Ksiądz, że bardzo trudno jest dobrze pomagać. Dlaczego?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– Ponieważ często to pomaganie jest związane ze sferą emocjonalną. Chcemy pomagać, bo zostaliśmy dotknięci, poruszeni sytuacją materialną danej osoby, danej rodziny. Chcielibyśmy szybko przekazać pomoc i zobaczyć, że ta pomoc służy temu człowiekowi, pomaga mu stanąć na nogi, pomaga mu odnaleźć się, zaangażować się, żeby zmienić swoją rzeczywistość, swoje życie. Ale to jest szalenie trudne.

– Jakie jest najpiękniejsze dzieło Caritas, w tworzeniu którego brał Ksiądz udział?

– Takich dzieł powstawało wiele, ale myślę, że najważniejszym zadaniem było dożywianie dzieci. Odbywało się ono przy świetlicach, w szkołach. Mam takie osobiste doświadczenie, kiedy jednego razu po otwarciu jadłodajni na Słowiańskiej poszedłem zobaczyć, czy posiłki zostały wydane. Po wydaniu posiłków zawsze dzieci miały tam zajęcia świetlicowe. Obserwowałem dwójkę rodzeństwa, które nabrało sobie zupy na jeden talerz, zjadło ją, podeszło po drugą i trzecią, i czwartą dokładkę. Kiedy zobaczyłem, że jedzą już czwarty talerz zupy, podszedłem do tych dzieci i spytałem, czy im to nie zaszkodzi, bo inne dzieci zjadły jeden talerz i bułkę i wydawało się, że są syte. I w tym momencie usłyszałem odpowiedź starszej dziewczynki, może siedmioletniej, która powiedziała: Proszę księdza, bo musimy się najeść na sobotę i na niedzielę. To był szok, że robi się tak dużo, a ci, którzy zasługują na tę pomoc tak naprawdę nie mogą z niej skorzystać. I to dało mi do myślenia, że trzeba większego zaangażowania na rzecz tych najmniejszych osób, bezbronnych, potrzebujących pomocy nie tylko w dni powszednie, ale właśnie w soboty i niedziele.

– Jak Ksiądz przenosi doświadczenie posługi w Caritas archidiecezjalnej i Caritas Polska na pracę proboszcza wrocławskiej parafii?

– To uskrzydla do tego, by wspierać działalność charytatywną na poziomie parafii. Wspierać te grupy Caritas, które świadczą konkretną pomoc materialną dla potrzebujących, te grupy, które po części mają w swoim charyzmacie pomaganie potrzebującym. Staram się zachęcać i umożliwiać pole do działania, bo wiem, że zostanie to pomnożone. Wielu proboszczów wtedy, kiedy byłem zaangażowany w Caritas diecezjalnej i próbowałem tworzyć parafialne zespoły Caritas, bało się, że jak Caritas przyjdzie, to dochody parafii spadną, że będą przekazywane w inną stronę. A potem ci, którzy się przekonali, przełamali i założyli parafialne zespoły Caritas, sami mówili, że to wszystko zostało pomnożone, że parafia miała większy dochód, była lepsza opieka. Ludzie zaczęli się cieszyć tym, że mogą konkretnie pomagać, konkretnie angażować się na rzecz potrzebujących. Dlatego ja osobiście zachęcam, żeby w każdej parafii powstał taki zespół, bo praca charytatywna jest jak najbardziej dla osób świeckich. Oni nie będą odprawiać Mszy św., nie będą sprawować sakramentów świętych, ale osoby świeckie mogą się pięknie zaangażować w działalność charytatywną przez zdolności, które posiadają, poprzez środki materialne, poprzez kontakty z innymi ludźmi.

2014-11-20 09:08

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

„Tak. Pomagam!” - w Kamiennej Górze

[ TEMATY ]

Caritas

pomoc

Brygida Gucwa

Ponad 50 wolontariuszy, uczniów kamiennogórskich gimnazjów nr 1 i nr 2, w dniach 9 i 10 grudnia b.r. wzięło udział w ogólnopolskiej akcji Caritas „Tak! Pomagam”. Jest to dzieło chrześcijańskiego miłosierdzia, które polega na zbiórce artykułów żywnościowych, codziennej potrzeby, w wyznaczonych sklepach. W naszym mieście była to „Biedronka” przy ul. Waryńskiego.

Koordynatorami akcji byli ks. Piotr Smoliński, proboszcz parafii p.w. Matki Bożej Różańcowej oraz wikariusz ks. Paweł Adres, który w wolontariat zaangażował chętną do pomocy młodzież przygotowującą się do sakramentu bierzmowania. Bezpośrednią opiekę nad wolontariuszami w sklepie sprawowały katechetki: Leokadia Rozmysł, Barbara Kokosza, Monika Breitenfelner-Pasiut, Natalia Mann i Brygida Gucwa. W pełnieniu dyżurów wspierały je pełnoletnie uczestniczki ŚDM: Paulina Dziedzic i Teresa Sobies. Natomiast w sprawnym przewiezieniu do magazynu zebranych darów serca od klientów i pracowników „Biedronki” pomagał kl. Łukasz Kusztra.

CZYTAJ DALEJ

Abp Galbas do kapłanów: biskup nie jest dozorcą księdza, ani jego strażnikiem

2024-03-28 13:23

[ TEMATY ]

Abp Adrian Galbas

Episkopat News/Facebook

Biskup nie jest dozorcą księdza, ani jego strażnikiem. Jeśli ksiądz prowadzi podwójne życie, jakąkolwiek postać miałoby ono mieć, powinien to jak najszybciej przerwać - powiedział abp Adrian Galbas do kapłanów. Metropolita katowicki przewodniczył Mszy św. Krzyżma w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Podczas liturgii błogosławił oleje chorych i katechumenów oraz poświęca krzyżmo.

W homilii metropolita katowicki zatrzymał się nad znaczeniem namaszczenia, szczególnie namaszczenia krzyżmem, „najszlachetniejszym ze wszystkich dziś poświęcanych olejów, mieszaniną oliwy z oliwek i wonnych balsamów.” Jak zauważył, olej od zawsze, aż do naszych czasów wykorzystywany jest jako produkt spożywczy, kosmetyczny i liturgiczny. W starożytności był także zabezpieczeniem walczących. Namaszczali się nim sportowcy, stający do zapaśniczej walki. Śliski olej wtarty w ciało stanowił ochronę przed uchwytem przeciwnika.

CZYTAJ DALEJ

Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować

2024-03-29 06:20

[ TEMATY ]

Wielki Piątek

rozważanie

Adobe. Stock

W czasie Wielkiego Postu warto zatroszczyć się o szczególny czas z Panem Bogiem. Rozważania, które proponujemy na ten okres pomogą Ci znaleźć chwilę na refleksję w codziennym zabieganiu. To doskonała inspiracja i pomoc w przeżywaniu szczególnego czasu przechodzenia razem z Chrystusem ze śmierci do życia.

Dzisiaj nie ma Mszy św. w kościele, ale adorując krzyż, rozważamy miłość Boga posuniętą do ofiary Bożego Syna. Izajasz opisuje Jego cierpienie i nagrodę za podjęcie go (Iz 52, 13 – 53, 12). To cierpienie, poczynając od krwi ogrodu Oliwnego do śmierci na krzyżu, miało swoich świadków, choć żaden z nich nie miał pojęcia, że w tym momencie dzieją się rzeczy większe niż to, co widzą. „Podobnie, jak wielu patrzyło na niego ze zgrozą – tak zniekształcony, niepodobny do człowieka był jego wygląd i jego postać niepodobna do ludzi – tak też wprawi w zdumienie wiele narodów. Królowie zamkną przed nim swoje usta, bo ujrzą coś, o czym im nie mówiono, i zrozumieją coś, o czym nigdy nie słyszeli” (Iz 52, 14n). Krew Jezusa płynie jeszcze po Jego śmierci – z przebitego boku wylewa się zdrój miłosierdzia na cały świat. Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję