Reżyser Krzysztof Tadej w Andach podczas kręcenia zdjęć do filmu
o franciszkańskich męczennikach. Zabrał ze sobą obraz Matki Bożej
Jasnogórskiej i „Niedzielę”
Mieli niewiele ponad 30 lat i niesamowitą energię. Widać to na zdjęciach, które zrobiono niemal ćwierć wieku temu. Zakonnicy uśmiechają się szeroko, radośnie, słońce razi ich w oczy, a za ich plecami pysznią się monumentalne Andy, wiją się żółte nitki ścieżek.
O. Zbigniew Strzałkowski i o. Michał Tomaszek pochodzili z południa Polski – z Żywca i okolic Tarnowa. Byli jednymi z pierwszych misjonarzy na trudnych, niedostępnych górskich terenach Peru. Tubylcy z 72 małych andyjskich wiosek ciągle o nich pamiętają. W Pariacoto zakonnicy zbudowali instalacje wodne, kanalizację, uruchomili agregat prądotwórczy. Gdy epidemia cholery dziesiątkowała miejscowych, sprowadzali pielęgniarki i lekarzy. Sami wozili zarażonych do najbliższego szpitala.
24 lata temu wtargnęli bandyci z maoistowskiego ugrupowania o nazwie „Sendero Luminoso” (Świetlisty Szlak). Związali zakonnikom ręce i wywieźli za miasto. Strzelali w głowy, do ciał przytroczyli kartki z ostrzeżeniem dla ewentualnych naśladowców: „Tak umierają lizusy imperializmu. Niech żyje Ludowe Wojsko Partyzanckie”. Ciała zakonników spoczęły w miejscowym kościele. Papież Franciszek ogłosił, że beatyfikacja o. Zbigniewa i o. Michała odbędzie się 5 grudnia 2015 r. w miejscu ich kaźni – w peruwiańskim miasteczku Pariacoto.
Reklama
9 sierpnia 2015 r., w 24. rocznicę śmierci franciszkanów, odbyło się w Pariacoto uroczyste otwarcie grobów męczenników i pobranie ich relikwii. Na tę uroczystość udała się tam ekipa polskich filmowców z Krzysztofem Tadejem. Zrealizują film poświęcony życiu i śmierci zakonników. Zapowiada się niezwykły dokument, w którym o o. Zbigniewie i o. Michale opowiadać będą świadek uprowadzenia – s. Berta Hernandez ze Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego, ówczesny przełożony franciszkański i biskup miejscowej diecezji. Zaplanowano też rozmowę z obecnymi misjonarzami, kontynuatorami dzieła Polaków, którzy decyzję o wstąpieniu do Zgromadzenia Franciszkanów podjęli pod wpływem świadectwa naszych zakonników. Film zatytułowano „Życia nie można zmarnować”.
Niespodziewanie „Niedziela” stała się nieoficjalnym patronem filmu i wydarzeń, które dokonują się w dalekim Peru. Krzysztof Tadej przesyła nam zdjęcia m.in. zamglonej góry w Chimbote – stolicy diecezji, gdzie pracowali Polacy. „Zdjęcia pokazują, że «Niedziela», Lidia Dudkiewicz i ks. Ireneusz Skubiś są z nami w Andach, w Ameryce Południowej– pisze reżyser. – Dzisiaj (8 sierpnia 2015 r.) zaczynają się duże uroczystości w Pariacoto – od Drogi Krzyżowej do miejsca, gdzie strzałami w tył głowy i kręgosłup zamordowano polskich misjonarzy. Jutro Msza św. z udziałem ponad 100 księży z całego Peru. W procesji z darami niesiemy wspólny dar od o. Mariana Waligóry, przeora Jasnej Góry, i ekipy TVP – obraz Matki Bożej Jasnogórskiej, który wczoraj przekazałem ojcom w Pariacoto. Bardzo byli wzruszeni. Proboszcz, patrząc na obraz, ciągle powtarzał: «Jasna Góra, Jasna Góra!»”.
W Muzeum Uniwersyteckim Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 27 marca br. odbyła się konferencja prasowa przed prapremierowym pokazem filmu „Nasz profesor papieżem”.
- Pokazaliśmy w tym filmie pewien kontekst lubelski: od porannych przyjazdów ks. Karola Wojtyły, aż po nocleg u sióstr urszulanek. Nie tylko Wadowice czy Kraków mogą mówić o sobie, że są miastami papieskimi. Lublin też ma do tego prawo, a szczególnie teraz, gdy przypada 60. rocznica zatrudnienia na KUL ks. Wojtyły, późniejszego papieża Jana Pawła II – stwierdził reżyser filmu, Grzegorz Linkowski.
Obok reżysera filmu w konferencji prasowej wzięli udział ks. dr hab. Alfred Marek Wierzbicki, dyrektor Instytutu Jana Pawła II oraz dr hab. Urszula Paprocka-Piotrowska, prorektor KUL ds. Promocji i Współpracy z Zagranicą.
Reżyser pytany był o to, co było najtrudniejszą rzeczą w realizacji tego filmu. W odpowiedzi zaznaczył, że początkowo przeraził go ogrom archiwalnego materiału, który jest pokazany w tym filmie po raz pierwszy. Jednak najtrudniejszy był wybór tego, co ma zawierać ten przekaz. – Każda osoba, która pojawia się w tym filmie jako świadek tu w Lublinie, pokazuje papieża zupełnie inaczej – stwierdził reżyser. - Najciekawszym doświadczeniem dla mnie jest obraz papieża, jaki tkwi w świadkach jego życia – dodał. Cały czas podkreślał, że ten film ma oddać ówczesny klimat, stąd trochę czarno-białych zdjęć, jazzowa muzyka i mnogość wspomnień. – Sam służyłem profesorowi do Mszy – zakończył.
Ks. dr hab. Wierzbicki w odpowiedzi na pytanie jakim profesorem był papież stwierdził, że nie znał go jako student. Wskazał jednak na poważną tematykę i nierzadko trudny, a jednocześnie ciekawy język ks. Wojtyły. Zaznaczył też wielką otwartość przyszłego papieża na ludzi młodych. Podobnie jak w filmie, pojawiał się i znikał zostawiając w każdym coś z siebie, jakieś wspomnienie, myśl. Stwierdził, że ks. prof. Wojtyła jest obecny w pamięci swoich uczniów, nie tylko tych, związanych z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim, bo wielu z nich swoje kariery naukowe zrobiło w innych ośrodkach.
– To jest właśnie fonemem życia uniwersyteckiego. W pamięci społeczeństwa zanika świadomość, że nasz papież był profesorem i to w porównaniu do kard. Josepha Ratzingera był tym profesorem bardzo długo, bo aż 24 lata – zakończył.
Dr hab. Urszula Paprocka-Piotrowska, prorektor KUL, zapytana o to, jak Katolicki Uniwersytet Lubelski będzie kultywował pamięć o swoim profesorze przed jego kanonizacją stwierdziła, że dzisiejsza prapremiera filmu rozpoczyna aktywne przygotowania do kanonizacji, które w rzeczywistości trwają już od początku tego roku akademickiego. - Od poniedziałku na dziedzińcu KUL będziemy codziennie o godz. 12:00 modlić się modlitwą Anioł Pański, a później pochylać się nad tekstami papieża-profesora – dodała. Kilkakrotnie podkreśliła, że na ten czas przygotowania się do kanonizacji Jana Pawła II zaprasza nie tylko władze, pracowników i studentów KUL, ale całą społeczność Lublina.
Na zakończenie konferencji prasowej reżyser filmu, Grzegorz Linkowski poinformował, że zostanie on wyemitowany w TVP1 19 kwietnia br. (tj. w Wielką Sobotę) o godz. 10:20.
Prapremierowy pokaz filmu dokumentalnego „Nasz profesor papieżem” odbędzie się o godzinie 18:00 w auli im. Kard. Stefana Wyszyńskiego w Gmachu Głównym KUL przy Al. Racławickich 14. Wstęp jest wolny.
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów.
Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek.
Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
W Sali Okna Papieskiego odbyło się w sobotę 5 kwietnia sympozjum naukowe „Kard. Wojtyła i prof. Kępiński – o cierpieniu. W 50. rocznicę sesji naukowej w Pałacu Biskupim w Krakowie”.
Zorganizowała je Fundacja „Collegium Voytylianum”. Podczas wydarzenia, które było częścią diecezjalnych obchodów 20. rocznicy przejścia św. Jana Pawła II Wielkiego do Domu Ojca, referat wygłosił metropolita krakowski, abp prof. Marek Jędraszewski.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
