Reklama

Wiara

Modląc się za wszystko stworzenie

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W liście na święto Przemienienia Pańskiego, skierowanym do Papieskiej Rady „Iustitia et Pax” i Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan, papież Franciszek ustanowił 1 września Światowym Dniem Modlitw o Ochronę Stworzenia. Wśród przesłanek biblijnych i nauczania Kościoła Papież zaakcentował imperatyw „duchowości nieodłączonej od ciała, ani też od natury czy realiów świata”, jak również wzrastającą komunię z naszymi braćmi prawosławnymi, „poprzez wymianę darów Duch może nas coraz bardziej prowadzić do prawdy i dobra” – „Evangelii gaudium”, 246.

W jedności

W swoim nauczaniu papież Franciszek przygotował nas na to, pisząc: „Jako istoty ludzkie nie jesteśmy zwykłymi beneficjentami, lecz stróżami innych stworzeń. Za pośrednictwem naszej rzeczywistości cielesnej Bóg złączył nas tak ściśle z otaczającym nas światem, że wyniszczenie i zatrucie ziemi jest niejako chorobą dotykającą nas wszystkich i możemy ubolewać nad wymarciem jakiegoś gatunku jak nad jakimś okaleczeniem. Nie dopuśćmy do tego, aby po nas pozostały na ziemi znaki zniszczenia i śmierci, uderzające w nasze życie i życie przyszłych pokoleń (Propositio 56). (...) «Bóg tę ziemię przeznaczył dla nas, swoich szczególnych stworzeń, ale nie po to, abyśmy ją zniszczyli i zamienili w pustynię. Spójrz na rzeki koloru brązowo-czekoladowego w twoich stronach i pamiętaj, że po jednej deszczowej nocy odprowadzają żywą krew ziemi do morza. (...) Kto zamienił cudowny świat mórz w podwodne cmentarze, pozbawione życia i barw?»” (EG 215).

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Dzień 1 września jest początkiem roku liturgicznego w Kościele prawosławnym, stanowiącym nawiązanie do starotestamentalnej rachuby czasu. „Święto Stworzenia” ogłoszone zostało przez Demetriosa I i święty synod w 1989 r. Po katastrofie ekologicznej w Zatoce Meksykańskiej patriarcha Bartłomiej I napisał (maj 2010 r.): „Kto szkodzi środowisku naturalnemu, grzeszy przeciwko Bogu”. „Zielony Patriarcha”, za swoim poprzednikiem Demetriosem I, przypomniał w swoim przesłaniu z 1994 r.: „W dniu 1 września modlimy się, aby Bóg ustrzegł przyrodę od nieszczęść pochodzących od człowieka – takich jak skażenie środowiska, wojna, wyzysk, zanieczyszczenie środowiska i laicyzacja. Modlitwa ta wypływa z całościowej wizji stworzenia i ewoluującego wszechświata”. Jakże wymowna tu jest korelacja daty wybuchu II wojny światowej, niosącej totalną zagładę i skutkującą nienawiścią do dzisiaj.

Reklama

Obydwie chrześcijańskie tradycje, Wschodu i Zachodu, są zgodne, że człowiek jest dysponentem, a nie gospodarzem przyrody i wszechświata. Nawet największy szacunek do świata przyrody nie może być jej ubóstwieniem, bo korona stworzenia ma służyć Trójcy Świętej, a nie przyrodzie, która jest człowiekowi poddana, aby się o nią roztropnie troszczył. Zwierzchnicy Kościołów zwracają uwagę na dwa współistniejące kryzysy: ekologiczny i duchowy. Kościół prawosławny za św. Maksymem Wyznawcą przypomina światu, że „człowiek nie przemieni w raj całej ziemi, jeżeli nie będzie tego raju nosił w sobie”. Wszechświat to dom człowieka (globalna wioska), a dom nie znosi awantur; wszechświat to świątynia, a współczesny człowiek zapomina, że ma być „homo adorans” – istotą, która umie składać dziękczynienie, sławić i ogarniać refleksją. Urzeczywistnia się to w szczególności w Eucharystii, jako szczytowym akcie dziękczynienia, gdy kapłan przewodniczy w kosmicznym akcie przebóstwienia materii. Nawiązywał do tego Benedykt XVI: „Objawienie, odsłaniając przed nami Boży plan wobec wszechświata, skłania nas również do napiętnowania niewłaściwych postaw człowieka, gdy nie uznaje on wszystkich rzeczy za odblask Stwórcy, lecz za zwykłą materię, którą można manipulować bez skrupułów” („Verbum Domini”, 108).

Wobec zagrożeń

Gdy zapomina się, że stworzenie jest Bożym darem, a Bóg jest źródłem życia, to pojawiają się in vitro i eksperymenty pseudomedyczne; źródłem ładu moralnego – ludzie zaprzeczają mu transseksualizmem i relatywizmem; źródłem jedności i harmonii – zasadą życia staje się konflikt interesów i walka klas. Przestrzeń ekologiczną zagospodarowuje ostatnio duchowość New Age z neopoganizmem i praktykami hinduistycznymi, które poważnie zagrażają chrześcijańskiej wierze. Przy wtórze libertyńskich mediów, promujących tę laicką duchowość, akcentuje się harmonię człowieka z przyrodą, godność materialnego świata, równość zwierząt z człowiekiem, świętość przenikającą stworzenie (animizm).

Reklama

Ten kult natury i zdesakralizowana duchowość są zabójcze dla młodych ludzi, przy całej swojej atrakcyjności i ignorancji filozoficznej podmiotu oddziaływań. Sieją spustoszenie intelektualne, są zachętą do wiary w reinkarnację, praktyk okultystycznych i prymitywnych form „obcowania z naturą”: od wyuzdanego seksualizmu po narkotyczne odurzenie. Łapią się na nie pełni wrażliwości, traumatycznie doświadczeni i poranieni emocjonalnie nie tylko młodzi ludzie. Papieska zachęta do modlitwy o ochronę stworzenia to apel o przerwanie dzieła zniszczenia, zagubienia w nieczystościach materialnych i moralnych, uwolnienia z niewoli niosącej zagładę Ziemi, ale poprzez zdeprawowanego człowieka.

Chwała Bogu...

Warto przypomnieć, że jednym z prawosławnych nabożeństw na Święto Stworzenia jest akatyst „Chwała Bogu za wszystko”, ułożony ok. 90 lat temu przez metropolitę Tryfona (księcia Borysa Turkiestanowa, 1861 – 1934) w okresie tzw. Golgoty Wschodu. Wychodząc od wersetu „W każdym położeniu dziękujcie...” (por. 1 Tes 5, 18), wierni Wschodu modlą się: „Kondak 4. Jakże nagradzasz tych, których myśli zawsze są przy Tobie; jak życiodajne jest słowo Twoje, łagodniejsza niż balsam i słodsza od słodyczy jest rozmowa z Tobą. Uskrzydla i karmi modlitwa, którą wznosimy ku Tobie, serce napełnia się drżeniem; ileż wielkości i mądrości znajdujemy, modląc się, w przyrodzie i darowanym nam życiu. Gdzie zbraknie Ciebie – tam pustka. Gdzie człowiek uświadomi sobie Twoją obecność – tam bogactwo duszy, tam niczym życiodajny strumień płynie pieśń: Alleluja! Ikos 4. (...) Tobie chwała, bo powołałeś mnie do życia. Tobie chwała za niewidzialne i widzialne łaski Twoje; Tobie chwała w cichej zmierzchu godzinie; Tobie chwała za pożegnalny promień zachodzącego słońca; Tobie chwała za dobroczynny sen niosący wytchnienie; Tobie chwała, bo oschłą duszę namaszczasz modlitwą. Chwała Tobie, Boże, na wieki!”.

Reklama

* * *

Dr Grzegorz Jacek Pelica
Absolwent historii UMCS i teologii KUL, nauczyciel dyplomowany szkoły średniej i gimnazjum, katecheta, publicysta, autor 9 książek historycznych, współautor kompendium „Socjologia życia religijnego w Polsce” pod red. ks. prof. S. H. Zaręby (UKSW) i kilku almanachów literackich, ojciec sześciorga dzieci.

* * *

Pieśń słoneczna św. Franciszka

Najwyższy, wszechmocny i dobry Panie,
Tobie sława, chwała, uwielbienie
I wszelkie błogosławieństwo:
Tylko Tobie, Najwyższy, one przystoją
I żaden człowiek nie jest godzien
Wzywać Twojego Imienia.

Pochwalony bądź, Panie,
Z wszystkimi Twoimi stworzeniami,
A przede wszystkim
z naszym bratem słońcem,
Które dzień daje, a Ty przez nie świecisz.
Ono jest piękne i promieniste,
A przez swój blask
Jest Twoim wyobrażeniem, o Najwyższy!

Panie, bądź pochwalony
Przez naszego brata księżyc,
I nasze siostry gwiazdy,
Które stworzyłeś w niebie
Jasne i cenne, i piękne.

Panie, bądź pochwalony
Przez naszego brata wiatr,
Przez powietrze i obłoki,
Przez pogodę i wszelkie zmiany czasu,
Którymi karmisz swoje stworzenia.

Reklama

Panie, bądź pochwalony
Przez naszą siostrę wodę,
Która jest wielce pożyteczna,
I pokorna, i cenna, i czysta.

Panie, bądź pochwalony
przez naszego brata ogień,
Którym rozświetlasz noc,
A on jest piękny i radosny,
Żarliwy i mocny.

Panie, bądź pochwalony
Przez tych, którzy przebaczają wrogom
Dla miłości Twojej
I znoszą niesprawiedliwości i prześladowanie.
Błogosławieni, którzy trwają w pokoju i prawdzie,
Gdyż przez Ciebie,
Najwyższy,
Będą uwieńczeni.
Panie, bądź pochwalony
Przez naszą siostrę śmierć cielesną,
Której żaden żyjący człowiek ujść nie zdoła.
Biada tym, którzy w grzechu śmiertelnym konają.
Błogosławieni ci,
Którzy odnajdą się w Twojej świętej woli,
Albowiem po raz wtóry
Śmierć im krzywdy nie uczyni.

Czyńcie chwałę i błogosławieństwo Panu,
I składajcie Mu dzięki
I służcie Mu
Z wielką pokorą.
Św. Franciszek z Asyżu

Przełożył Roman Brandstaetter

2015-08-25 12:26

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Modlitwa w trudnościach

Święty Andrzeju Bobola, na drodze twojego życia natrafiałeś na przeszkody, które stopniowo pokonywałeś z pomocą ufnej modlitwy. Dzięki niej rozpoznawałeś znaki otrzymywane od Boga: przeszkody stawały się stopniami na drodze w ślad za Jezusem. Oto staję wobec trudności, która przekracza moje siły (wymień prośbę. Wspieraj mnie swym orędownictwem, abym przez cierpliwą modlitwę znalazł pokój w bliskości Jezusa, a z Jego pomocą wytrwał aż do rozwiązania trudności ku chwale Boga Ojca, który z Synem i Duchem Świętym panuje na wieki wieków.

CZYTAJ DALEJ

Historia według Kossaka

2024-03-28 10:54

[ TEMATY ]

Materiał sponsorowany

fot. Armando Alvarado

Mało która postać historyczna odcisnęła tak mocno swój ślad w dziejach świata, i tak bardzo wpływa na wyobraźnię współczesnych ludzi, jak Napoleon. Pisano o nim książki, wiersze, kręcono filmy, ale bodaj żadne z tych dzieł nie jest tak wymowne jak obraz Wojciecha Kossaka poświęcone temu geniuszowi wojny.

Mowa, oczywiście, o powstałym w 1900 r. dziele „Bitwa pod piramidami”. Obraz mimo upływu lat nadal wywiera ogromne wrażenie na widzach, pobudzając nie tylko ich „estetyczne synapsy”, ale i zmuszając do głębszej refleksji nad dziejami okresu, który został przedstawiony na płótnie i tego, jak wpłynął Napoleon na ukształtowanie się świata. Malowidło Kossaka intryguje nie tylko widzów, ale i ekspertów, od dawna jest obiektem wnikliwych analiz wielu badaczy. Bank Pekao S.A. zaprasza do obejrzenia krótkiego filmu pt. „Okiem liryka”, który przybliża fascynującą historię tego monumentalnego płótna.

CZYTAJ DALEJ

Papież w więzieniu dla kobiet: jego obecność przesłaniem nadziei

2024-03-28 13:22

[ TEMATY ]

Watykan

PAP/EPA/GIUSEPPE LAMI

Obchody Triduum Paschalnego Franciszek rozpocznie w tym roku w więzieniu kobiecym, gdzie będzie sprawował Mszę Wieczerzy Pańskiej. Dyrektor rzymskiej placówki podkreśla, że zarówno dla osadzonych, jak i pracowników zakładu karnego będzie to znak nadziei na przyszłość.

„Obecność Papieża w naszym zakładzie karnym oznacza wniesienie nadziei i miłosierdzia w rzeczywistość wielkiego cierpienia” - podkreśla dyrektor placówki. Nadia Fontana wskazuje, że personel dołożył wszelkich starań, aby w papieskiej liturgii uczestniczyła jak największa liczba więźniarek. „Wiele z nich wciąż nie dowierza, że Franciszek do nas przyjedzie, panuje ogromna radość i ferment przygotowań, aby liturgia była piękna” - mówi dyrektor więzienia dla kobiet.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję