Żyjący w latach 1358-1422 Mikołaj Trąba należał do najwybitniejszych polskich biskupów. W młodości po otrzymaniu święceń kapłańskich brał czynny udział w ewangelizacji Litwy. Był tytularnym kanonikiem
w Gnieźnie, Krakowie, Sandomierzu i Kruszwicy. Pracował w kancelarii królewskiej początkowo jako notariusz, a od 1403 r. podkanclerzy wielki koronny. Był jedną z czołowych postaci dworu Władysława Jagiełły,
którego też przez wiele lat był spowiednikiem. Uczestniczył w trudnych rokowaniach pokojowych z Krzyżakami i Zygmuntem Luksemburskim.
W 1410 został arcybiskupem halickim, a w dwa lata potem arcybiskupem gnieźnieńskim. Uczestniczył w obradach Soboru w Konstancji, gdzie przewodniczył delegacji polskiej. Sobór ten był największym -
aż do początków XX wieku - zgromadzeniem międzynarodowym. Abp Trąba dla siebie i swoich następców na stolicy arcybiskupiej w Gnieźnie uzyskał wówczas w Stolicy Apostolskiej tytuł prymasa.
Położył duże zasługi w zainicjowaniu i kodyfikacji prawa kościelnego, co było przedmiotem Synodu wieluńsko-kaliskiego w 1420 r.
Pomóż w rozwoju naszego portalu