Reklama

Niedziela Małopolska

Światowy Dzień Pamięci o Ofiarach Wypadków Drogowych

Najskuteczniejsze lekarstwo

Przy sanktuarium bł. Karoliny Kózkówny w Zabawie powstał pomnik „Przejście”, poświęcony pamięci ofiar wypadków drogowych. Jest to pierwszy i jak na razie jedyny tego typu obiekt w Polsce i Europie. Tutaj również powstało stowarzyszenie „Przejście”, które organizuje różne formy pomocy – psychologiczną, prawną, socjalną, duchową – dla rodzin i bliskich ofiar wypadków.
O idei pomagania osobom przeżywającym traumę po utracie bliskich, o sensie i celowości tej posługi z ks. Zbigniewem Szostakiem, kustoszem sanktuarium, rozmawia Maria Fortuna-Sudor

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

MARIA FORTUNA-SUDOR: – Księże Kustoszu, skąd pomysł na zorganizowanie w Zabawie pomocy dla osób, które utraciły bliskich w wypadkach drogowych?

KS. ZBIGNIEW SZOSTAK: – Pomysł zrodził się po wypadku autokaru, którym młodzież z Białegostoku pielgrzymowała do Częstochowy. Zginęło wtedy 9 osób, a wśród nich dwie Karoliny. Ich matki, po roku cierpień i bólu, przyjechały do Zabawy, żeby właśnie tutaj, u bł. Karoliny, szukać wsparcia i duchowej pomocy. Długo rozmawialiśmy na tematy związane z przeżywaniem tragedii, jaką jest utrata dziecka. Wtedy zrodził się pomysł, żeby w Zabawie, gdzie rodzice bł. Karoliny przeżywali śmierć swojej córki, pomagać również tym osobom, zwłaszcza rodzicom, którym życie zafundowało najtrudniejsze doświadczenie – przeżycie śmierci dziecka. Dla nich to jest traumatyczne doświadczenie. Tymczasem historia bł. Karoliny pokazuje, że śmierć jednak nie unicestwia. Owszem, to jest dramat, to jest cierpienie, ale przykład bł. Karoliny pokazuje, że Pan Bóg pozostaje przy tych osobach, że Pan Bóg je wspiera i buduje na tej śmierci czasem wspaniałe dzieła.

– Na początku listopada, na jednym z cmentarzy, spotkałam matkę, która płakała przy grobie dziecka zabitego przed laty przez pijanego kierowcę. W jaki sposób stowarzyszenie „Przejście” może tej kobiecie pomóc?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– Przede wszystkim ta kobieta nie może się zamknąć w cierpieniu. Musi się zdecydować, że chce z tym, co nadal przeżywa, przyjechać do Zabawy, aby w sanktuarium spotkać się z ludźmi, którzy doświadczyli podobnej traumy i którzy w czasie spotkań terapeutycznych dzielą się cierpieniem. Wtedy ta cierpiąca matka uświadomi sobie, że nie jest jedyną osobą, która takie nieszczęście przeżywa. U nas spotka innych, którzy ją zrozumieją. Z nimi podzieli się cierpieniem. Będzie też mogła posłuchać tych, którzy przeszli kolejne etapy; od totalnej ciemności przez bunt po nadzieję, związane z przeżywaniem traumy. Uświadomi sobie, że oprócz cierpienia, możliwe jest doświadczenie niesamowitego bogactwa głębi życia.

– Czy to jest możliwe?

– Gdy ktoś po raz pierwszy słyszy takie zapewnienie, mówi: „Ale to są wariaci”. Mogę jednak zapewnić, że owszem, to jest możliwe! Dla osób, które przeżyły tragedię, ale się z nią nie zamknęły, tylko oddały ją Panu Bogu, to cierpienie przynosi wielkie, piękne, duchowe przeżycie, na którym budują kolejny etap swojego życia. Na przykład znam kobietę, która w wypadku straciła córkę. Teraz realizuje się, pomagając dziecku sąsiadów, z którym odrabia lekcje. W ten sposób pokazuje innym, ale przede wszystkim sobie, że nadal jest potrzebna.

Reklama

– Mówi się, że to czas leczy rany...

– Ależ to slogan! Ci, którzy tak twierdzą, po prostu uciekają od prawdy. Czas może tylko tę ranę zabliźnić. Ale w środku nadal trwa stan zapalny. Trzeba świadomego działania, czasem zerwania strupka, który się na ranie utworzył. Bowiem niepoukładane przeżycia psychiczne rodzą ból, cierpienie. To ciągłe stanie w miejscu z tym problemem. Toteż trzeba świadomie podjąć decyzję i zmierzyć się z nim. Świadectwa ludzi, którzy uczestniczą w terapii proponowanej przez ośrodek w Zabawie, przekonują, że nigdy nie będzie czegoś takiego: „Polacy nic się nie stało…”. Stało się. Dramat się stał. Ale można po tej traumie znaleźć cel, nawet radość życia. Nie da się natomiast wrócić do etapu sprzed tragedii. Przecież zniszczono życie, wyrwano rodzicom dziecko. Toteż warto tym osobom dać wsparcie, żeby one mogły ból przekuć na coś innego. Ten dramat śmierci należy przeżyć, stwarzając nową rzeczywistość. Na podstawie cierpienia trzeba budować nowy sens, nową wartość życia.

– A jak powinniśmy się zachowywać wobec ludzi, którzy taką traumę po nagłej śmierci bliskiej osoby przeżywają?

– Po pierwsze, nie silić się na frazesy. Unikać ich. Stwierdzenia: „Będzie dobrze…”, „Jakoś sobie poradzisz…” nic nie dają. One obnażają naszą bezradność. Po drugie, towarzyszyć ludziom przeżywającym żałobę. Być z nimi, wypić herbatę, pójść na spacer. Słuchać ich albo milczeć razem z nimi. Nie silić się też na jakąś wielką filozofię, bo żeby poszukać filozoficznych rozwiązań, trzeba trochę czasu spędzić z tą osobą. Ona ma prawo do zachowania spokoju, do stawiania pytań, do własnych poszukiwań. Możemy jej towarzyszyć w poszukiwaniach jakiegokolwiek sensu w tym bezsensie, który się zdarzył, ale nie warto podsuwać gotowców, bo one niczego nie rozwiążą.

– Na stronie: www.przejscie.com, znalazłam informację o organizowanych w Zabawie spotkaniach terapeutycznych dla rodzin ofiar przemocy i wypadków komunikacyjnych. Dlaczego warto zainteresować się propozycją?

– To są spotkania dla rodziców, przyjaciół osób, które zginęły. Uczestniczą w nich ci, którzy zdecydowali się przyjść ze swoim bólem do ludzi. To bardzo ważny krok! Na naszej stronie internetowej znajdują się świadectwa tych, którym te spotkania pomogły. I to jest potwierdzenie ich skuteczności. W czasie warsztatów uczestnicy mogą uzyskać wsparcie psychologa, psychoterapeuty, ale co istotne, te funkcje pełnią także osoby, które wcześniej same doświadczyły takiej traumy, a które się z nią uporały. I te kontakty w grupach, rozmowy z ludźmi, którzy odnaleźli na nowo sens życia, przynoszą pozytywne zmiany. To właśnie od takich osób płynie siła uzdrowienia. Uczestnicy spotkań mają też możliwość skorzystać z pomocy prawnej, socjalnej i duchowej.

– Elementem tych warsztatów jest przebaczenie. Dlaczego jest ono takie istotne w procesie wychodzenia z traumy?

– Przebaczenie jest jak penicylina przy zakażeniu organizmu. Chcemy tym ludziom uświadomić, pokazać, że przebaczenie, to nie jest ich obowiązek, jak często się myśli. Tymczasem to najskuteczniejsze lekarstwo. Jeżeli taka osoba potrafi je zastosować, w czym my pragniemy ją wesprzeć, to proces przebaczenia pomoże jej odzyskać wolność. Wolność od chęci zemsty, od złości, która się w człowieku rodzi, od nienawiści... Przebaczenie da wolność, nawet domagania się odszkodowań czy sprawiedliwości. Jednak najpierw uwolni taką osobę od złego działania cierpienia. To najważniejsze lekarstwo, które można u siebie samego zastosować.

2015-11-10 12:09

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Europejskie media doceniły polską pomoc dla kierowców, którzy utknęli w Wielkiej Brytanii

[ TEMATY ]

Wielka Brytania

kierowcy

materiał prasowy

Media m.in. w Wielkiej Brytanii, Hiszpanii i Portugalii zauważyły udział polskich żołnierzy i lekarzy w pomocy przy testach kierowców ciężarówek czekających w Anglii na przeprawę przez kanał La Manche, oraz pomoc udzielaną kierowcom m.in. przez brytyjską Polonię. „Jako Hiszpan, mogę tylko powiedzieć, że zazdroszczę Polakom" – stwierdził popularny hiszpański bloger Elentir.

I dodał, że "my mamy rząd, który obrał bierność i niekompetencję jako taktykę wobec problemów”.

CZYTAJ DALEJ

„Napełnił naczynie wodą i zaczął umywać uczniom nogi” (J 13, 5)

Niedziela warszawska 15/2004

[ TEMATY ]

Wielki Tydzień

pl.wikipedia.org

Mistrz Księgi Domowej, "Chrystus myjący nogi apostołom", 1475

Mistrz Księgi Domowej,

1. Wszelkie „umywanie”, „obmywanie się” lub kogoś albo czegoś kojarzy się ściśle z faktem istnienia jakiegoś brudu. Umywanie to akcja mająca na celu właśnie uwolnienie się od tego brudu. I jak o brudzie można mówić w znaczeniu dosłownym i przenośnym, taki też sens posiada czynność obmywania; jest to oczyszczanie się z fizycznego brudu albo akcja symboliczna powodująca uwolnienie się od moralnego zbrukania. To ten ostatni rodzaj obmycia ma na myśli Psalmista, kiedy woła: „Obmyj mnie całego z nieprawości moich i oczyść ze wszystkich moich grzechów …obmyj mnie a stanę się bielszy od śniegu” (Ps 51, 4-9). Wszelkie „bycie brudnym” sprowadza na nas złe, nieprzyjemne samopoczucie, uwolnienie się zaś od owego brudu przez obmycie przynosi wyraźną ulgę.
Biblia mówi wiele razy o obydwu rodzajach zarówno brudu jak i obmycia, czyli oczyszczenia. W rozważaniach niniejszych zajmiemy się obmyciami z brudu w znaczeniu moralnym.

CZYTAJ DALEJ

Gorzkie Żale to od ponad trzech wieków jedno z najpopularniejszych nabożeństw pasyjnych w Polsce

2024-03-28 20:27

[ TEMATY ]

Gorzkie żale

Grób Pański

Karol Porwich/Niedziela

Adoracja przy Ciemnicy czy Grobie Pańskim to ostatnie szanse na wyśpiewanie Gorzkich Żali. To polskie nabożeństwo powstałe w 1707 r. wciąż cieszy się dużą popularnością. Tekst i melodia Gorzkich Żali pomagają wiernym kontemplować mękę Jezusa i towarzyszyć Mu, jak Maryja.

Autorem tekstu i struktury Gorzkich Żali jest ks. Wawrzyniec Benik ze zgromadzenia księży misjonarzy świętego Wincentego à Paulo. Pierwszy raz to pasyjne nabożeństwo wyśpiewało Bractwo Świętego Rocha w 13 marca 1707 r. w warszawskim kościele Świętego Krzyża i w szybkim tempie zyskało popularność w Warszawie, a potem w całej Polsce.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję