Reklama

Oblężenie Jasnej Góry w roku 1655 – prawda i mit

Podniesienie ręki na częstochowskie sanktuarium stało się, według Szwedów, źródłem wszelkich późniejszych nieszczęść i przegranej w wojnie z Rzecząpospolitą!

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W bieżącym roku mija 360. rocznica obrony Jasnej Góry pod wodzą o. Augustyna Kordeckiego. Z pozoru wydarzenia, które rozegrały się zimą 1655 r. pod bramami częstochowskiego sanktuarium, wobec ogromu nieszczęść, jakie spadły na Rzeczpospolitą, mogłyby przejść wówczas bez większego echa. Zarazem też współcześnie mogłyby budzić jedynie zainteresowanie historyków wojskowości, śledzących postępy armii szwedzkiej i traktujących działania gen. Burcharda Müllera pod Częstochową w kategoriach jednego z licznych incydentów militarnych, które wówczas miały miejsce.

Stało się jednak inaczej. Zarówno w czasie szwedzkiego „potopu”, który – należy przypomnieć – w ciągu trzech lat zrujnował ziemie polskie bardziej niż II wojna światowa, jak i obecnie temat cudownej obrony Jasnej Góry powraca i budzi wiele emocji. Niewiele jest w ponadtysiącletnich dziejach Polski wydarzeń rozpalających takie namiętności, jak właśnie te wydarzenia.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Cudowna obrona Jasnej Góry

Reklama

Cóż zatem stało się zimą 1655 r. pod Jasną Górą? Precyzyjnej odpowiedzi na to pytanie udziela nam świadek tamtych wydarzeń, wojewoda pomorski Stanisław Kobierzycki. W 1659 r. opublikował on w Gdańsku swoje znane dzieło „Obsidio Clari Montis Częstochoviensis”, w którym tak scharakteryzował znaczenie obrony sanktuarium: „Gdy Kordecki przygotował wszystkie rzeczy konieczne do obrony, błagał o pomoc liczne osoby z zewnątrz, ale bez żadnego efektu. Bowiem przebywający w Opolu król, któremu przedstawiono pismo z prośbą o pomoc, był pozbawiony wojska, które przeszło na stronę wroga. Stefan Czarniecki, nie mogąc sprostać potędze Szwedów, osiadł w Księstwie Siewierskim. Krótko mówiąc, w tak wielkim i tak niespodziewanym zwrocie dziejów Polski nie można było spodziewać się żadnej pomocy. A więc i stąd wywodzę kolejny dowód Boskiej Łaskawości, otaczam czcią osobistą opiekę Matki Bożej, która upodobała sobie to miejsce Jej poświęcone”.

Zatem, zdaniem Kobierzyckiego oraz licznych Polaków wywodzących się nie tylko z elit politycznych i społecznych, lecz także z szerokich rzesz tzw. prostego ludu, w tragicznej sytuacji, gdy nastąpił upadek państwa i zawiodły wszystkie jego instytucje, naród poderwała do walki obrona częstochowskiego sanktuarium, które z ciężkich terminów wyszło obronną ręką dzięki wstawiennictwu Matki Bożej. Wyjątkowym dowodem wdzięczności Narodu jest ufundowana ex voto obrony Jasnej Góry krótko po „potopie”, a więc w czasie, gdy kraj z trudem dźwigał się po zniszczeniach z czasów szwedzkiego najazdu, słynna Monstrancja Kordeckiego. Na to arcydzieło sztuki złotniczej Polacy złożyli dar: 13 kg dukatowego złota, ponad 2,3 tys. brylantów, 2,2 tys. rubinów, 30 szafirów, 80 szmaragdów oraz największy w Polsce diament – dar wojewody Zygmunta Przerembskiego.

Rewizjoniści „ante portas”

Ta ciągle żywa pamięć cudownej obrony jasnogórskiego sanktuarium i opieki Matki Bożej, szczególnie krzepiąca w latach niewoli i wojen, z wielu względów była belką w oku szerokiego grona rewizjonistów, zaczynając od Olgierda Górki jeszcze przed wojną, przez marksistowskich historyków po wojnie, po wszelkiej maści „uczonych” uprawiających „politykę wstydu narodowego”, obecnie – głównie na polskojęzycznych portalach i w polskojęzycznych mediach.

Reklama

O ile jednak większość owych „rewizjonistów” charakteryzuje słaba wiedza źródłowa, nieznajomość literatury przedmiotu i żałosny poziom warsztatu naukowego, o tyle w literaturze przedmiotu prawo obywatelstwa zyskały ustalenia tak cenionego historyka, jakim był Adam Kersten. Cóż zatem miał on do powiedzenia na temat oblężenia Jasnej Góry? Otóż w swoich pracach, w tym najobszerniejszej: „Szwedzi pod Jasną Górą”, podważał znaczenie obrony częstochowskiego sanktuarium. Twierdził bowiem, że nie mamy na to żadnych dowodów, np. listów czy gazet z tego czasu, opisujących obronę Jasnej Góry, co stanowiłoby – jego zdaniem – dowód, iż wieść o targnięciu się Szwedów na narodową świętość, którą było i jest jasnogórskie sanktuarium, rozbudziła w szerokich rzeszach społeczeństwa polskiego wolę oporu. Twierdził natomiast, że legendę obrony Jasna Góra zawdzięcza nie swej bohaterskiej obronie, lecz powstałemu z inspiracji królowej Ludwiki Marii w 1657 r. dziełu o. Kordeckiego „Nowa Gigantomachia”. To właśnie ten opis obrony Jasnej Góry, w którym – zdaniem Kerstena – autor podkreślał zbieżność walki z najeźdźcą z obroną religii katolickiej, miał niesłusznie przypisać zasługę porwania narodu do walki ze Szwedami jasnogórskiemu sanktuarium.

Trzeba wyraźnie stwierdzić, że powyższe opinie wytrawnego badacza, jakim był Adam Kersten, mogą dziwić. Od chwili, gdy armie szwedzkie wtargnęły na teren Rzeczypospolitej, niosąc śmierć, pożogę i zniszczenie, nikt z oczywistych względów nie był wobec tego faktu obojętny. Wszyscy chciwie łowili wszelkie wojenne wieści. Często stugębna plotka byle potyczkę czy drobne starcie przedstawiała jako wielką bitwę, z reguły wyolbrzymiając wszelkie wydarzenia. A o półtoramiesięcznym oblężeniu sanktuarium powszechnie czczonej w narodzie Matki Bożej nikt nie mówił? Nikogo to nie interesowało?

Pisząc o braku odzewu w listach i gazetach, Kersten popełnił błąd początkującego historyka, dysponującego na dodatek bardzo kiepskim warsztatem. Wbrew jego kategorycznemu stwierdzeniu gazety o tym fakcie, i owszem, pisały, tylko że on do nich nie dotarł. Nie w polskich, lecz w wiedeńskich archiwach znaleźli je polscy badacze. A że w polskich bibliotekach i archiwach gazet zachowało się bardzo niewiele, to i sądów na tej podstawie nie należało forsować z tak wielką pewnością.

Reklama

Listy w owych czasach też pisano inaczej niż dziś. Najczęściej o sprawach głośnych niewiele wspominano, o czym świadczą np. listy króla Jana III Sobieskiego z wyprawy wiedeńskiej. Do tego Kersten i powtarzający jego ustalenia historycy popełniają gorszy błąd: manipulacji, analizując tylko ten materiał, który odpowiada ich z góry założonym tezom, gdyż nic nie wspominają o opiniach Szwedów na temat oblężenia.

A jeśli walki pod powszechnie czczonym sanktuarium nie interesowały polskich katolików, to tym bardziej nie powinny interesować protestanckich Szwedów. Z tym że akurat my wiemy, iż było dokładnie odwrotnie. Podniesienie ręki na częstochowskie sanktuarium stało się, według nich, źródłem wszelkich późniejszych nieszczęść i przegranej w wojnie z Rzecząpospolitą!

Gdy w 1704 r., podczas trzeciej wojny północnej, Szwedzi ponownie znaleźli się w Polsce, a obiektem ich „zainteresowania” znów stała się Jasna Góra, w styczniu tego roku Olof Hermelin, sekretarz kancelarii polowej króla szwedzkiego Karola XII, pisał do swego przyjaciela Samuela Barcka: „Jak Brat zapatruje się na propozycję, by zająć Częstochowę [Jasną Górę]? Czy Brat czytał rozprawę «Maria Częstochoviensis»? Znajdzie ją wśród książek, które Mu przesłałem. Ten [polski] naród uważa ten klasztor za Sanctissimum i obawiam się na wypadek, gdybyśmy się pokusili o jakieś przedsięwzięcie, byśmy tego samego nie doświadczyli co poprzednio [klęska w 1655 r.]. Cały kraj jest zaalarmowany tą sprawą. Nieboszczyk hrabia Benedykt Oxenstierna powiedział mi raz, że szczęście króla Karola Gustawa obróciło się w tej chwili, gdy tylko zaczął ostrzeliwanie tego miejsca”.

I na tej opinii wybitnego europejskiego męża stanu, jakim był hr. Benedykt Oxenstierna, poprzestańmy.

2015-12-15 11:59

Oceń: +2 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Niemcy: tysiące przeciwników aborcji na Marszu dla Życia

2025-09-21 12:51

[ TEMATY ]

Niemcy

marsz dla życia

zrzut ekranu YT

Ok. 7000 osób wzięło udział w 21. „Marszu dla życia”, który odbył się 20 września jednocześnie w Berlinie i Kolonii. Ogólnokrajowa manifestacja Federalnego Stowarzyszenia Prawa do Życia (BVL) jest jednym z najważniejszych wydarzeń ruchu na rzecz ochrony życia. Chrześcijanie różnych wyznań dali wyraźny sygnał na rzecz ochrony życia ludzkiego - od narodzin do naturalnej śmierci.

W Berlinie marsz rozpoczął się w tym roku po raz pierwszy na placu przed dworcem głównym, a nie jak zwykle przy Bramie Brandenburskiej. Wśród uczestników byli biskup Regensburga Rudolf Voderholzer, biskup pomocniczy Berlina Matthias Heinrich, a także liczni księża, siostry zakonne i inni przedstawiciele Kościoła. Według danych organizatorów przez stolicę przeszło około 4000 osób. W Kolonii w pokojowej demonstracji wzięło udział około 3000 osób. W tym samym czasie w Zurychu odbył się pierwszy „Marsz dla Życia” w Szwajcarii.
CZYTAJ DALEJ

W Polsce odnaleziono szczątki kolejnych obiektów przypominających części dronów

2025-09-21 18:54

[ TEMATY ]

naruszenie polskiej przestrzeni

PAP/Tomasz Waszczuk

W niedzielę odnaleziono szczątki czterech obiektów przypominających części dronów. Dwa z nich zlokalizowano na Mazowszu w miejscowości Wodynie oraz w miejscowości Biała Góra, a jeden w miejscowości Sulmice w woj. lubelskim. W miejscowości Goszcza w woj. małopolskim także znaleziono element obiektu przypominającego drona.

Mazowiecka policja przekazała na platformie X, że w niedzielę około godz. 9 w miejscowości Wodynie w pow. siedleckim w lesie na odcinku kilkudziesięciu metrów, około 1 km od zabudowań, grzybiarze ujawnili części obiektu przypominającego drona. „Policjanci zabezpieczyli elementy oraz miejsce ich odnalezienia” - podała policja.
CZYTAJ DALEJ

W Komborni ustanowiono sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia

2025-09-22 10:12

Damian Kandefer

Wnętrze sanktuarium

Wnętrze sanktuarium

W sobotę, 20 września 2025 r., abp Adam Szal podczas uroczystej Eucharystii ustanowił kościół pw. Matki Bożej Pocieszenia w Komborni sanktuarium maryjnym. Wydarzenie wpisane było w Pielgrzymkę Jubileuszową Pracowników Służby Zdrowia Archidiecezji Przemyskiej.

Na początku Mszy świętej ks. Andrzej Wydrzyński, proboszcz parafii w Komborni, oficjalnie poprosił Metropolitę Przemyskiego o podniesienie kościoła parafialnego do rangi sanktuarium maryjnego. – Przez wieki to miejsce jest naznaczone szczególną obecnością Bogarodzicy zwaną w Komborni jako panią Komborską. Liczne łaski i cuda udzielone, wysłuchane prośby, świadczą o Jej matczynej trosce i pomocy wobec tych, którzy się zwracają do Boga za jej wstawiennictwem. Szczególnymi znakami Jej interwencji są ci, którzy doznali Jej orędownictwa, a dziś stoją tu przed Jej obliczem, przynosząc na Twoje ręce księgę łask i cudów, księgę próśb i podziękowań. Tych wszystkich, którzy wymodlili i otrzymali łaski, o które prosili przed tym obrazem – mówił proboszcz zwracając się do abp. Szala.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję