Droga Aleksandro!
Mam prośbę dość kłopotliwą, ponieważ chcę kogoś znaleźć: w połowie maja, gdy jechałam z Krakowa do Zakopanego, rozmawiałam z panem Władysławem – tak się przedstawił, ale był nieufny i odpowiadał tylko na pytania. Stwierdził, że wszystkie kobiety są takie same, a miał bardzo złą żonę, która zatruła mu życie, więc nie myśli zawracać sobie głowy. Zatem w połowie podróży już milczałam. I tu mam prośbę do panów, aby mi napisali, co o tym myślą, czy pan Władysław miał rację, czy teraz nie znalazłby bratniej duszy. Ja też marzę o mężczyźnie, o takim, z którym mogłabym chociaż telefonicznie porozmawiać, dodać otuchy, bo tego nam brakuje!
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Mam 65 lat, od 13 lat jestem wdową i mieszkam sama, dzieci są samodzielne.
Reklama
Samotna M.P.P.
Kochana Czytelniczko Korespondentko! Nie ma Pani innych problemów, jak tylko ten, żeby się zastanawiać, co ktoś spotkany zupełnie przypadkowo pomyślał sobie o tym czy owym? Toż to tylko strata czasu. Owszem, marzyć można o wszystkim, nawet o bogatym księciu na białym koniu. Ale ks. Piotr Pawlukiewicz mawia, że dla osób szukających „drugiej połówki” swoiste są bardziej życiowe zachowania: umiejętność słuchania, praktyczne umiejętności, niestawianie nierealnych oczekiwań, a nawet zwykłe gotowanie czy bukiecik kwiatków.
Ale może ktoś do Pani napisze. Życzę Pani powodzenia!
Aleksandra
