Po walce wygrali lepsi. W naszej drużynie wystąpili wszyscy księża pracujący w naszej parafii. Do zespołu włączony został także ks. Jerzy Urbański, kapelan biskupa seniora Tadeusza Rakoczego – tak ks. Sebastian Fajfer podsumował przegrany 3:8 mecz z mężczyznami z kręgu biblijnego w żywe piłkarzyki. – Specjalnego falstartu nie zrobiłem, ale widać było, że gramy okazyjnie. Zabawa była jednak dobra – dopowiedział ks. proboszcz Krzysztof Ryszka, kapitan zespołu duchownych. Niecodzienny pojedynek piłkarski był jedną z atrakcji IV Parafialnego Festynu Rodzinnego, jaki odbył się 5 czerwca przy kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bielsku-Białej. Dopełnieniem oferty rekreacyjnej były: badminton, konkurs strzelania z łuku, pokaz iluzjonisty czy prezentacja młodych talentów. Nie obyło się też bez parafialnej Familiady, podczas której dwie stworzone na poczekaniu drużyny odpowiadały na pytania w stylu: jaka zupa najlepiej smakuje wikarym i jaką potrawę najbardziej lubi ksiądz proboszcz. I wbrew pozorom nie stały one na straconej pozycji, o czym świadczyły zgodne z prawdą odpowiedzi: rosół i golonka. Na koniec pikniku odbył się koncert ewangelizacyjny zespołu 40 i 30 na 70. Nie miał on jednak miejsca we wnętrzu kościoła, jak w ubiegłym roku, ale na plenerowej estradzie. W przerwie występu ks. Krzysztof Ryszka i Dariusz Kucharski odczytali numery zwycięskich kuponów, wśród których główną nagrodą była pielgrzymka do Włoch dla dwóch osób.
– Pierwszoplanowym celem pikniku jest integracja parafii i pokazanie ludziom, że nie jesteśmy tylko do celów liturgicznych i sakralnych, ale i do wspólnototwórczych. Dzięki niemu powstaje dobry klimat wokół kościoła. Nasza oferta, za sprawą wikarych, jest co roku rozbudowywana i pewnie dlatego, jak podkreślają ludzie, warto tu przyjść – mówi ks. Ryszka.
W niedzielę 10 czerwca w Parafii pw. św. Jana Pawła II odbył się Festyn Rodzinny. Bogaty i ciekawy program sprawił, że każdy, kto przybył tego dnia na plac przykościelny mógł znaleźć dla siebie wszelkiego rodzaju atrakcje. Również i pogoda okazała się łaskawa dla organizatorów i pomimo zbierających się ciemnych chmur deszcz ominął szerokim łukiem uczestników festynu. Przez cały dzień wokół sceny i na placu przykościelnym całe rodziny bawiły się i spędzały czas, korzystając z licznych atrakcji, m.in. darmowych dmuchańców, malowania buziek i zaplatania warkoczyków, jazdy na kucykach, pokazów służb ratowniczych OSP, Policji, GOPR, Straży Granicznej.
Na zgłodniałych czekała bogata oferta bufetu i grilla. Sporym zainteresowaniem cieszyło się stoisko z domowymi ciastami przygotowanymi przez gospodynie z parafii. Niekończące się kolejki chętnych gromadziła loteria fantowa. Każdy los w loterii wygrywał, a później brał udział w losowaniu nagród głównych. Te właśnie losowania dostarczały mnóstwa emocji za sprawą komentujących wydarzenie konferansjerów. W ich rolę po raz kolejny wcielili się w sposób zawodowy Urszula Hanula i Marcin Jagła. A do wygrania podczas losowań były np. loty szybowcem i balonem, vouchery do Spiskiej Krainy, karnety na baseny termalne, karnety do groty solnej, usługi kosmetyczno-fryzjerskie, karnety na siłownię, zaproszenia do restauracji, gitara, dwa rowery i wiele innych.
Szósta niedziela Wielkiego Postu nazywana jest Niedzielą Palmową, inaczej Niedzielą Męki Pańskiej. Rozpoczyna ona najważniejszy i najbardziej uroczysty okres w roku liturgicznym - Wielki Tydzień.
Liturgia Kościoła wspomina tego dnia uroczysty wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy, o którym mówią wszyscy czterej Ewangeliści. Uroczyste Msze św. rozpoczynają się od obrzędu poświęcenia palm i procesji do kościoła. Zwyczaj święcenia palm pojawił się ok. VII w. na terenach dzisiejszej Francji. Z kolei procesja wzięła swój początek z Ziemi Świętej. To właśnie Kościół w Jerozolimie starał się bardzo dokładnie powtarzać wydarzenia z życia Pana Jezusa. W IV w. istniała już procesja z Betanii do Jerozolimy, co poświadcza Egeria (chrześcijańska pątniczka pochodzenia galijskiego lub hiszpańskiego). Autorka tekstu znanego jako Itinerarium Egeriae lub Peregrinatio Aetheriae ad loca sancta. Według jej wspomnień w Niedzielę Palmową patriarcha otoczony tłumem ludzi wsiadał na osiołka i wjeżdżał na nim do Świętego Miasta, zaś zgromadzeni wierni, witając go z radością, ścielili przed nim swoje płaszcze i palmy. Następnie wszyscy udawali się do bazyliki Zmartwychwstania (Anastasis), gdzie sprawowano uroczystą liturgię. Procesja ta rozpowszechniła się w całym Kościele. W Rzymie szósta niedziela Przygotowania Paschalnego początkowo była obchodzona wyłącznie jako Niedziela Męki Pańskiej, podczas której uroczyście śpiewano Pasję. Dopiero w IX w. do liturgii rzymskiej wszedł jerozolimski zwyczaj urządzenia procesji upamiętniającej wjazd Pana Jezusa do Jeruzalem. Z czasem jednak obie te tradycje połączyły się, dając liturgii Niedzieli Palmowej podwójny charakter (wjazd i pasja). Jednak w różnych Kościołach lokalnych procesje te przybierały rozmaite formy, np. biskup szedł pieszo lub jechał na oślęciu, niesiono ozdobiony palmami krzyż, księgę Ewangelii, a nawet i Najświętszy Sakrament. Pierwszą udokumentowaną wzmiankę o procesji w Niedzielę Palmową przekazuje nam Teodulf z Orleanu (+ 821). Niektóre przekazy podają też, że tego dnia biskupom przysługiwało prawo uwalniania więźniów.
W Niedzielę Palmową media obiegła wiadomość o rzekomo „rewolucyjnym dokumencie Watykanu”, biły po oczach „klikbajtowe” tytułu o tym, że papież czegoś zakazał, że postanowił, zdecydował, nakazał itd. A jak to jest naprawdę? Zobaczmy zatem!
W wielu miejscach przyjął się zwyczaj celebracji tzw. Mszy świętych zbiorowych, czyli takich, gdzie podczas jednej celebracji jeden kapłan sprawuje ją w kilku różnych intencjach przyjętych od ofiarodawców. Trzeba tu odróżnić ją od Mszy koncelebrowanej, gdy dwóch lub więcej kapłanów celebruje wspólnie, każdy w swojej indywidualnej intencji. Stolica Apostolska zleca, by w ramach prowincji (czyli metropolii) ustalić zasady dotyczące ewentualnej częstszej celebracji takich właśnie zbiorowych Mszy świętych. Zasady ustalone w roku 1991 na mocy dekretu Kongregacji ds. Duchowieństwa o intencjach mszalnych i mszach zbiorowych Mos iugiter przewidywały, że taka celebracja może odbywać się najwyżej dwa razy w tygodniu. Tymczasem biskupi mogą zdecydować, by można było takie zbiorowe Msze święte sprawować częściej, gdy brakuje kapłanów a liczba przyjmowanych intencji jest znaczna. Oczywiście ofiarodawca musi wyrazić wprost zgodę, by jego intencja została połączona z innymi w jednej celebracji. Celebrans może zaś pozostawić dla siebie jedynie jedno stypendium mszalne (czyli ofiarę za jedną intencję). Wszystkie te zasady – oprócz uprawnienia dla biskupów prowincji do ustalenia innych reguł – już dawno obowiązywały, zatem… rewolucji nie ma.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
