Dekanat: Police
Siedziba parafii: Police, ul. Mazurska 1
Liczba wiernych: 4 950
Proboszcz: ks. Kazimierz Metryka
Wikariusz: ks. Robert Kos
Wspólnoty: Żywy Różaniec (7 róż), Grupa Synodalna, Akcja Katolicka, Miedzyparafialny Chór "Maria Cantat", Rady Gospodarcza, Duszpasterska, Katechetyczna, Kościół Domowy, Koło Emerytów i Rencistów, Współpracownicy Parafialnej Poradni Rodzinno-Młodzieżowej, Biała Armia (Dziecięcy Ruch Fatimski), schola dziecięca, oaza młodzieżowa, schola młodzieżowa dziewcząt, Harcerze ZHR, ministranci i lektorzy (30)
Czasopisma: "Rycerz Niepokalanej", "Miłujcie się", "Gość Niedzielny", "Przewodnik Katolicki", "Śladami Chrystusa", "Niedziela" - 21 egzemplarzy

Police położone są nad wąską odnogą Odry, Łarpią, na skraju Doliny Dolnej Odry i Puszczy Wkrzańskiej. Miasto liczy dziś ok. 35 tys. mieszkańców. Początki osadnictwa sięgają tutaj IX w. Na terenie dzielnicy Mścięcino istniał gród i przy nim osada będąca własnością rycerza Bartłomieja. Misja chrystianizacyjna biskupa Ottona z Bambergu przebywała niedaleko grodu, gdy pokonywał on drogę z Wolina do Szczecina. Książę Barnim I w 1269 r. lokował miasto na prawie magdeburskim. W 9 lat po nadaniu Policom praw miejskich spotykamy pierwsze wzmianki o istnieniu świątyni. Ówczesny biskup kamieński Hermann von Gleichen podporządkował w 1286 r. policką świątynię kościołowi Najświętszej Maryi Panny w Szczecinie. Stała ona na rynku, była obiektem halowym w stylu gotyckim, średniej wielkości. W końcu XIX w. była to budowla chyląca się ku upadkowi, której nie mogły uratować doraźne remonty. Decyzją władz miejskich w 1895 r. dokonano rozbiórki starego kościoła, pozostawiając na pamiątkę jedynie jego południową kaplicę (dziś w rękach prywatnych).
Kościół parafialny pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny zbudowano na przełomie XIX i XX w. na południe od dawnego Starego Miasta Police. Przy niedawnej wymianie krzyża wieńczącego wieżę wysokości 64 m znaleziono w kuli gazety i akta, z których wynikało, iż kościół został poświęcony w 1894 r. Jego budowa podyktowana była koniecznością, miał on zastąpić rozebrany kościół Mariacki. Dwa inne wcześniej istniejące w Policach kościoły, św. Piotra i św. Jürgena rozebrano jeszcze w XVIII w.
Kościół zbudowano z cegły, na planie krzyża łacińskiego z trzyosiową, o dwu przęsłach nawą, z transeptem (nawą poprzeczną) i prezbiterium zamkniętym pięciobocznie. Neogotycka bryła kościoła jest bogato ukształtowana. Wnętrze trójnawowej hali jest bardziej oszczędne w detale architektoniczne. W prezbiterium krzyż św. Franciszka z Asyżu. Na jego ścianach cztery sceny wykonane w 1971 r. techniką sgraffito przez Kazimierza Bieńkowskiego przedstawiają od lewej strony sceny Zwiastowania, Pokłonu Trzech Króli, Chrystusa wśród Apostołów, Zesłanie Ducha Świętego. W nawie południowej jest ołtarz poświęcony Matce Bożej Częstochowskiej, w północnej ołtarz Miłosierdzia Bożego oraz obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy. W oknach po stronie południowej witraże Matki Bożej Częstochowskiej i Fatimskiej, po stronie północnej Matki Bożej Ostrobramskiej i z Lourdes. Kolejne witraże poświęcono świętym ogłoszonym przez Jana Pawła II. Są to po północnej stronie - św. Faustyna Kowalska, św. królowa Jadwiga i św. księżna Kinga oraz po przeciwnej - św. Jan z Dukli, św. Albert Chmielowski i św. Rafał Kalinowski.
Księdza Proboszcza odwiedzam 5 lutego w dzień św. Agaty. Częstuje mnie poświęconym na porannej Mszy św. pieczywem. W polickim kościele kultywuje się zwyczaj święcenia chleba w dzień poświęcony pamięci dziewicy i męczennicy z III w. uważanej za patronkę ognia, chroniącą od zarazy. "Pierwszym duszpasterzem po zakończeniu II wojny światowej był od 1946 r. ks. Henryk Domalewski dojeżdżający tu rowerem ze Stołczyna" - wprowadza mnie w historię parafii Ksiądz Proboszcz. "Odprawiał Mszę św. w sali szkolnej przy ul. Sienkiewicza. Kościół doznał bowiem podczas wojny zniszczeń, dachów, okien, wieży, obu zakrystii. Kronika parafialna przekazuje nam to obrazowo: "pociski zniszczyły całkowicie dach kościoła, a w suficie wybiły kilkanaście dużych dziur, czyniąc go podobnym do sita. Od kul ucierpiały również ściany kościoła... Zaraz po zakończeniu działań wojennych zostały wyszabrowane i zniszczone przez wojsko i cywilnych organy". Remontowano go etapami, w 1947 r. po odgruzowaniu nawy południowej zaczęto w niej sprawować święte obrzędy. W latach 1946-51 Police należały do parafii Stołczyn. Erekcja samodzielnej parafii nastąpiła 1 czerwca 1951 r. W jej granicach znalazły się wówczas cztery czynne świątynie: kościoły w Policach, Jasienicy, Tatyni oraz kaplica w Tanowie. Od czasu powstania parafią opiekowało się ośmiu proboszczów, każdy z nich ubogacił swoją pracą świątynię i społeczność parafialną. Byli to księża: Czesław Jarecki (195152), Jan Mleczko (1952-1954), którego pracę przerwało aresztowanie przez Urząd Bezpieczeństwa, Piotr Zagniński (1954-56), Jan Mleczko (1957), Mieczysław Brzozowski (1957-60), Michał Suliga (1960-62), Zygmunt Marcinkowski (1962-63), Kazimierz Treder (1963-86). Szczególnie zasłużył się ks. K. Treder, który pracował tu najdłużej, przez 23 lata. On wybudował nową plebanię, odnowił i wyposażył prezbiterium zgodnie z wymogami Soboru Watykańskiego II, zbudował nowe organy (1971), wymalował świątynię i zapewnił jej ogrzewanie.
Od 1 września 1986 r. proboszczem jest ks. Kazimierz Metryka. Ksiądz Kazimierz po święceniach kapłańskich (16 czerwca 1963 r.) pracował jako wikariusz w parafii pw. św. Mikołaja w Wałczu, w Kaliszu Pomorskim, w katedrze pw. św. Jakuba w Szczecinie. Następnie był proboszczem w Płoni, skąd przybył do Polic. Ksiądz Proboszcz przeprowadził gruntowny remont zabytkowej świątyni w Przęsocinie (nowy dach, wymiana okien, wieża, budowa zakrystii). Kościół ten w 2000 r. wraz z 500 wiernymi wszedł w skład nowo utworzonej parafii pw. św. Faustyny. W kościele parafialnym do największych dokonań ks. Kazimierza należy konserwacja i malowanie dachów, remont wieży, wstawienie wspomnianych witraży, remont plebanii i którą ocieplono i zainstalowano w niej energooszczędne ogrzewanie.
"W mojej parafii przeważają ludzie starsi, nie buduje się tu nowych bloków - wyznaje Ksiądz Proboszcz. - Na niedzielną Mszę św. uczęszcza 30% parafian. Msza św. w niedzielę odprawiana jest o godz. 8.30, 10.30,12.00, 13.30 i 18.00. W dzień powszedni Msza św. jest o godz. 8.00 i 18.00. Rocznie udzielamy 80 tys. Komunii św. Na terenie parafii katechizujemy 563 uczniów na poziomie podstawowym i 469 młodzieży gimnazjalnej w trzech szkołach podstawowych i jednym gimnazjum. Religii uczą: Grażyna Jackowska, Krystyna Achtelik i Michał Sikora oraz ks. Robert Kos (jest też prefektem w Ośrodku dla dziewcząt w Skolwinie).
W parafii zawsze dużą uwagę przywiązywano do piękna śpiewu kościelnego. Tu powstał przed 50 laty chór «Maria Cantat». Tu w 1993 r. zrodziła się słynna już «Cecyliada», czyli Polickie Święto Muzyki i Śpiewu. Pomysłodawcą, inspiratorem i głównym organizatorem «Cecyliady» był ks. Mirosław B. Oliwiak, założyciel i dyrygent Polickiego Chóru Chłopięco-Męskiego. Przez osiem kolejnych lat koncerty odbywały się w tutejszej świątyni parafialnej, dwa kolejne lata w kościele pw. św. Kazimierza. Organizowane są one zawsze przed uroczystością Chrystusa Króla, w dniu wspomnienia św. Cecylii, patronki chórzystów. Trwają trzy dni, gromadząc chóry z kraju i zagranicy".