Było to w roku 1962, wakacje. Jako kapłan i student KUL-u pomagałem w parafii pw. Matki Bożej Anielskiej w Dąbrowie Górniczej. Pewnego dnia wraz z Andrzejem Sapińskim – alumnem seminarium diecezji katowickiej, który ukończył też studia polonistyczne, pojechaliśmy do Kokoszyc, by odwiedzić biskupa emeryta Stanisława Adamskiego. Ksiądz Biskup nie poruszał się samodzielnie i był pod opieką kleryków seminarium śląskiego. Zadaniem tych młodych ludzi było wtedy m.in. czytanie mu „Trylogii” Henryka Sienkiewicza. Biskup senior znał tę literaturę na pamięć i gdy któryś z kleryków nie przeczytał np. opisu przyrody, zwracał uwagę, że coś opuścił. Krótko rozmawiałem z bp. Adamskim – emanował pogodą ducha i serdecznością. Ostatnie jego słowa brzmiały wtedy: „Przyjdźcie zaś”…

Nie można było nie zauważyć wielkiej miłości – wprost pasji Księdza Biskupa do książki. To był najpiękniejszy przykład pasterza, który bardzo ukochał książki. Zresztą w tamtych czasach czytelnictwo kwitło, ludzie spragnieni byli dobrego drukowanego słowa. Ileż czasu sam spędzałem w księgarniach, żeby choćby przeglądać najnowsze wydawnictwa, gdyż nie było nas stać na ich kupno. Księgarze z ogromną życzliwością odnosili się do księży i pozwalali na dłuższe przeglądanie ciekawych tomów. Ten okres owocuje do dnia dzisiejszego umiłowaniem książek, zainteresowaniem nowościami, szukanie not o autorach, umiejętnością odróżniania książki wartościowej od tzw. propagandowej. Księgarnie były niczym świątynie, do których chodziło się często i uczyło się nabywać mądrość i wiedzę. Nie było wielu wartościowych tytułów prasowych, książka zajmowała więc poczesne miejsce.

Patrzymy dziś na tamte czasy z głęboką refleksją, dotykając aktualnych statystyk czytelnictwa. Czasy są inne, powszechnie korzystamy już z Internetu. Półki w księgarniach uginają się od coraz to nowych tytułów, przygotowanych naprawdę z kunsztem i znajomością rzeczy. Dlaczego sięgamy po nie tak rzadko? Jak wygląda czytelnictwo w bibliotece miejskiej, gminnej, szkolnej czy parafialnej?

Człowiek czytający jest wielkim poszukującym, a czytanie to ważny element naszego życia kulturalnego. Jakże inaczej rozmawia się z kimś oczytanym niż z tym, który nie interesuje się słowem drukowanym, a karmi tylko obrazem telewizyjnym czy papką serwowaną przez mass media. Książka – a także czasopismo – rozwija wyobraźnię, wzbogaca myślenie, dostarcza wiedzy w sposób zupełnie inny niż obraz i jest prawdziwym przyjacielem człowieka. Wprowadza dialog w rodzinie, w innej wspólnocie. W oparciu o treści, do których wielokrotnie się wraca, można ubogacać się duchowo i dogłębnie analizować problem. Warto więc czasem zaoszczędzić na innych rzeczach, by przeznaczyć pieniądze na zakup książki. Bo to się naprawdę opłaca.