Reklama

Drogi do świętości

Moi Ojcowie od duszy

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Taty się nie wybiera – on i mama od początku pochylają się nad naszą głową w łóżeczku i dzień po dniu nabieramy pewności, że to ludzie jedyni i najważniejsi, bliscy, ludzie od zawsze. I choć sprawdzamy słuszność ich zakazów – nie idź, wypij, nie dotykaj, gorące, uważaj – dojrzewamy w słońcu i w cieniu ich serdecznej troski.

Na ojca duchowego przychodzi czas potem, gdy dokonujemy odkrycia, że dusza potrzebuje jednak wsparcia od kogoś, kto zna się na duszach

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

O. Jan Góra OP

Dominikanin, duszpasterz akademicki w Poznaniu, rekolekcjonista, prozaik, twórca i animator ośrodków duszpasterskich na Jamnej, w Hermanicach i nad Lednicą, organizator spotkań młodych Lednica 2000. Zmarł 21 grudnia 2015 r.

Reklama

Była zima. Śnieżyca i mróz odcięły Lednicę od reszty świata. Siedzieliśmy w zimnym jak lodowiec budynku, a o. Jan kazał palić w piecu czym popadnie i siedzieć w jednym pokoju, żeby grzać się nawzajem. Wlewał nam do herbaty pachnącą nalewkę, bo dawała wrażenie rozgrzania, i karmił opowieściami tak gęstymi od osobistych wspomnień, że muszą pozostać zamarznięte na zawsze. Przypiekał na blasze plastry kindziuka, które szczodry producent wędlin podarował mu jeszcze w Poznaniu. Kończyło się jedzenie, a on chciał, żebyśmy zjedli ciepły posiłek. A potem w zimnej od mrozu kaplicy odprawił Mszę św. Ręce mu drżały, zgrabiałe palce łamały Hostię, a on przesuwał się między nami jak gospodarz przy stole, karmiący, wspierający w zimnie, ojciec wśród zmarzniętych dzieci.

Wiele bym dała, aby zmarznąć jeszcze raz, do szpiku kości, za jeden wieczór Ojcowych opowieści o sukcesach i planach na najbliższe sto lat. I za Jutrznię, gdy w kaplicy taki ziąb, że widać nad brewiarzem powietrze wydychane z płuc.

Ks. Stanisław Orzechowski (Orzech)

Duszpasterz akademicki DA Wawrzyny we Wrocławiu, rekolekcjonista, główny przewodnik wrocławskiej pielgrzymki na Jasną Górę. Jeden z największych przyjaciół ks. Jerzego Popiełuszki

Nie umiałam oskubać indyka, który w studenckim gospodarstwie był przeznaczony na rosół, a skubanie wypadło na mnie. Orzech przyniósł go rano, trzymając za nogi, duża głowa w koralach dyndała tuż przy ziemi. Ugotowałam wodę, sparzyłam potwora i zabrałam się do mozolnego wyrywania piór i piórek. Nie miałam żadnej wprawy, twarde i sztywne dutki z każdą chwilą przybliżały mnie do porażki. A chciałam, żeby nie tyle mnie pochwalił, co mógł ugotować porządny rosół. Ostatnie pióra wyskubywałam kleszczami, bo palce były poranione i zbyt słabe. W pewnej chwili zdałam sobie sprawę, że Orzech stoi przy mnie i patrzy – spodziewałam się ostrej reprymendy. A on schylił się, wyjął z moich rąk okazałego indora, odłożył kleszcze i spytał, czy kiedykolwiek skubałam zwierzę na obiad. Gdy dowiedział się, że nie, zaproponował, że w nagrodę za dobrze wykonaną robotę... wypatroszy ptaka i umyje. A potem uklepaliśmy razem ponad setkę mielonych kotletów. W ciszy.

Reklama

Za milczenie z Orzechem nad miską cebuli mogę oskubać stado indorów, choćby jutro. Ilość zranień nie ma najmniejszego znaczenia.

O. Augustyn Pelanowski OSPPE

Paulin, ojciec duchowny, rekolekcjonista, kaznodzieja, spowiednik, autor książek, publicysta, artysta malarz

To spotkanie było zaszczytem. Wciąż żałuję, że nie włączyłam kamery, a na stole leżał tylko mój podręczny dyktafon. Zaplanowaliśmy rozmowę o św. Józefie, który zbudował dom dla Boga. Było zimno, czas pogromu grypy.

O. Augustyn usiadł wtulony w gruby polar założony na habit i po kilku pierwszych chwilach podążałam za każdym jego słowem. Nie patrzyłam w stosy kartek z pytaniami, milczały telefony, czas stanął. Widziałam, jak zatroskany o Żonę Józef buduje w Nazarecie pierwsze sanktuarium. Dom prosty, ale nie prymitywny, ciepły, wygodny i przestrzenny. Widziałam, jak oboje, Maryja i Józef, adorują Jezusa nieustannie. I jak pełno w ich domu Słowa Bożego. Biblia tam brzmiała, szeptano ją, wypełniano Słowem dzień. I nie było to coś szczególnego, a zwykła, codzienna treść dni. Rytm życia wybijało Słowo Boga, które jak młotek cieśli, zadając czasem ból desce, dopasowywało ją do pozostałych po to, by stół był gładki, a jego nogi równe.

Bo cieśla wie lepiej niż deska, jakie jest jej przeznaczenie. Widziałam lęk Józefa, ludzki lęk przed zadaniem, które Bóg przeznaczył właśnie jemu, jedynemu mężczyźnie we wszechświecie. I serdeczny uśmiech Ojca, gdy mówił, że Bóg nie rozczarował się Józefem.

Reklama

To wtedy w oczach o. Augustyna zobaczyłam jasne światło prawdy: Ojciec to jest ten, który wie. Widzi dalej, przewiduje konsekwencje podejmowanych decyzji. Nie jest celebrytą, który za pomocą reklamowych sztuczek nakłoni malucha do swojego pomysłu. Ojciec to jest ten, który każdego dnia ryzykuje swoją popularność sympatycznego tyko po to, by ocalić własne dziecko, również przed grzechem.

Po najkrótszą rozmowę przy stole paulińskiego klasztoru mogę wybrać się na spotkanie pieszo – natychmiast. Po dar modlitwy, krzyż na czole i błogosławieństwo rąk kapłana, który umie być ojcem.

***

Na obecność w życiu ojca duchowego przychodzi czas. Warto ojca potrzebować, wymodlić i znaleźć. Zmarznąć z nim i pozwolić, by nas karmił. Gotować z nim obiad dla tłumu domowników i spowiadać się w środku nocy w małym pokoju z kominkiem. I doświadczyć prawdziwej, ojcowskiej troski, która kocha, więc musi podjąć ryzyko wymagania.

2018-06-13 09:54

Oceń: +3 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ostatnia prosta

Niedziela Ogólnopolska 6/2016, str. 52

[ TEMATY ]

młodzi

ŚDM w Krakowie

Niedziela Młodych

Katolicki Toruń

Pół roku do Światowych Dni Młodzieży! Tylko czy aż?
Zapraszamy do przyjrzenia się, ile przygotowań już za nami

Na dzień 22 stycznia w systemie rejestracyjnym 564 060 osób zadeklarowało swoje uczestnictwo w ŚDM Kraków 2016. Są to 3 029 grupy ze 157 krajów świata.
CZYTAJ DALEJ

Nowenna do św. Ojca Pio

[ TEMATY ]

modlitwa

nowenna

"Głos Ojca Pio"

Nowenna do św. Ojca Pio odmawiana między 14 a 22 września.

Święty Ojcze Pio, z przekonaniem uczyłeś, że Opatrzność mieszając radość ze łzami w życiu ludzi i całych narodów, prowadzi do osiągnięcia ostatecznego celu; że za widoczną ręką człowieka jest za-wsze ukryta ręka Boga, wstawiaj się za mną, bym w trudnej sprawie…, którą przedstawiam Bogu, przyjął z wiarą Jego wolę.
CZYTAJ DALEJ

Zaproszenie do Akademii Biblijnej w Rzeszowie

2025-09-16 23:36

Archiwum Instytutu

Instytut Teologiczno-Pastroalny w Rzeszowie

Instytut Teologiczno-Pastroalny w Rzeszowie

Nieznajomość Pisma jest nieznajomością Chrystusa napisał św. Hieronim. Nieznajomość Chrystusa jest w swej najgłębszej istocie nieznajomością nas samych. Poznawanie zatem Chrystusa, poprzez poznawanie Biblii, służy ostatecznie poznaniu nas samych, w tym odkryciu i pogłębieniu relacji z Bogiem, celem ostatecznym naszego życia.

W każdej chwili roku akademickiego możesz dołączyć do grupy naszych studentów Słowa Życia!
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję