Tydzień 4.
3-9 grudnia 1918
3-5 grudnia w Poznaniu obradował Polski Sejm Dzielnicowy, który zgromadził delegatów reprezentujących ludność polską z całego zaboru pruskiego i ośrodków emigracji zarobkowej b. Cesarstwa Niemieckiego. Składał się z ok. 1,2 tys. przedstawicieli Polaków zamieszkujących ziemie pozostające w granicach Niemiec, wśród nich było 129 kobiet.
Podczas obrad Sejm zajmował się głównie politycznymi, ekonomicznymi i społecznymi uwarunkowaniami Wielkopolski, Pomorza Gdańskiego, Śląska oraz Warmii i Mazur. Debatowano nad granicami przyszłego państwa polskiego, przyszłym ustrojem, stosunkami społecznymi, a także nad problemem mniejszości narodowych i stosunkami między państwem i Kościołem.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Realnym rezultatem obrad Sejmu był wybór nowego składu Naczelnej Rady Ludowej i jej Komisariatu. Dzięki temu NRL uzyskała pełną legalizację i uznanie przez Polaków ze wszystkich ziem zaboru pruskiego. Delegaci opowiedzieli się za przyłączeniem ziem zaboru pruskiego do odradzającej się Polski, ale na mocy postanowień konferencji pokojowej, a nie zbrojnego powstania.
5 grudnia rozpoczęły się zmagania wojsk polskich z oddziałami ukraińskiej Armii Halickiej o Chyrów – węzeł kolejowy na południe od Przemyśla, niezwykle ważny dla obu stron sporu. Walki trwały do 16 grudnia i zakończyły się sukcesem Polaków.
5 grudnia „dla ochrony i zapewnienia spokoju i bezpieczeństwa ludności miast i wsi oraz walki z wszelkimi przejawami bezładu społecznego, dla przeprowadzenia zarządzeń Władz Państwowych” powołano Milicję Ludową, podległą Ministrowi Spraw Wewnętrznych. Większość członków tej policyjnej formacji należała wcześniej do Milicji Ludowej PPS. Radykalne nastroje w milicji doprowadziły w lutym i marcu 1919 r. do starć z wojskiem. Formację rozwiązano, a kadrę włączono do Wojska Polskiego. W miejsce Milicji Ludowej powołano Policję Państwową.
8 grudnia miała miejsce pierwsza, uroczysta inauguracja roku akademickiego na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Uczelnia powstała z inicjatywy ks. Idziego Radziszewskiego, który zbierał fundusze na jej powstanie wśród rosyjskiej Polonii. Na siedzibę nowej uczelni wybrano Lublin. W lipcu 1918 r. powołanie katolickiego uniwersytetu zostało zaakceptowane na konferencji biskupów polskich w Warszawie z udziałem nuncjusza apostolskiego Achille Rattiego. Celem nowo utworzonej instytucji było prowadzenie badań naukowych w duchu harmonii między nauką i wiarą, kształcenie kadry inteligencji katolickiej oraz podnoszenie narodu na wyższy poziom życia religijnego i intelektualnego.