Reklama

prosto i jasno

Rachunek sumienia senatora

„Listy z Senatu” dobrze świadczą o aktywności autora i o tym, że trzyma rękę na pulsie spraw Polaków

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wydane niedawno „Listy z Senatu” to najnowszy zbiór tekstów senatora Czesława Ryszki, który od wielu lat ma w „Niedzieli” swoją stałą – cieszącą się popularnością – rubrykę, noszącą obecnie tytuł „Prosto i jasno”. Chociaż – jak zaznacza we wstępie – jego teksty prasowe i przemówienia senackie są dostępne w Internecie, postanowił, z racji kończącej się IX kadencji Senatu, dokonać pewnego podsumowania. Książka – swego rodzaju rachunek sumienia senatora – skierowana jest przede wszystkim do wyborców z okręgu, w którym kandydował, oni bowiem „powinni wiedzieć, jak ich reprezentant w Warszawie tworzył prawo, a w okręgu wspierał lokalne samorządy czy służył pomocą w swoich biurach”.

W tym zbiorze znajdziemy jednak szeroki wybór tematyki wykraczającej daleko poza sprawy lokalne. Autor podejmuje ważne i aktualne sprawy krajowe, takie jak reforma szkolnictwa, potrzeba dekoncentracji środków przekazu, ograniczenie handlu w niedzielę. Czesław Ryszka przypomina również historyczne wydarzenia, m.in.: III Powstanie Śląskie i fakt, że zmieniło ono bieg historii, a także niewyjaśnione dotąd okoliczności śmierci ks. Romana Kotlarza oraz 100. rocznicę odzyskania niepodległości.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Ostrzegawczo brzmią tytuły niektórych felietonów: „Zatrzymać wojnę z rodziną” czy „Unia Europejska miała być inna”, w którym przypomina, że europejscy politycy, nazywani ojcami Europy, wśród nich Robert Schuman i Alcide de Gasperi, dążyli do tego, aby w procesie europejskiej integracji odwołać się do chrześcijańskiego dziedzictwa Europy. Czesław Ryszka zwraca uwagę na zło, z którym ludzie wierzący nie mogą się pogodzić: „Niestety, rewolucyjny laicyzm, staje się coraz bardziej ofensywny, a tym samym groźny. «Postępowe» państwa uchwaliły już najbardziej barbarzyńskie ustawy, włącznie z dzieciobójstwem oraz eksterminacją ludzi chorych i starych”.

Reklama

Bogata tematycznie, zawierająca ok. 80 tekstów książka, odzwierciedla tylko wycinek pracy sanatora w obecnej kadencji oraz tematyki, którą podejmował z senackiej mównicy i w prasie. Uzupełniają ją: sprawozdanie z działalności w liczbach, spis wybranych przemówień (pełne teksty na: www.ryszka.com), spis wydanych książek i nota biograficzna. „Listy z Senatu” dobrze świadczą o aktywności autora i o tym, że trzyma rękę na pulsie spraw Polaków.

„Listy z Senatu” to kolejna książka w bogatym dorobku pisarskim Czesława Ryszki, który jest autorem lub współautorem ok. 80 pozycji. Podobnie jak w felietonach podejmuje różnorodną tematykę. Często są to biografie znaczących Polaków i świętych, których przybliża czytelnikom jako wzory służby dla Polski i Kościoła oraz mistrzów i przewodników w wierze. Autor jest zafascynowany tematyką maryjną. Owocem tej fascynacji są książki o sanktuariach maryjnych, m.in.: Jasnej Górze, Gietrzwałdzie, Licheniu, Kałkowie-Godowie, Leśniowie, Krzeptówkach, Dąbrowie Górniczej. Dużą popularnością cieszyła się książka „Od Ostrej Bramy po Fatimę”, która jest opisem prowadzącego przez całą Europę szlaku maryjnego. Czesław Ryszka jest autorem siedmiu książek poświęconych Janowi Pawłowi II, m.in. „Kto się lęka Papieża” oraz „Papież końca czasów”. W jego pisarstwie pojawia się również tematyka globalnych zagrożeń ludzkości. Autor podkreśla, że podstawowym zagrożeniem jest oszałamiający rozwój techniki, któremu nie towarzyszy rozwój etyczny człowieka. Wszystkie książki Czesława Ryszki łączy tematyka religijno-historyczna oraz etyczno-społeczna. Są one świadectwem ogromnej erudycji autora i zostały napisane pięknym i jasnym językiem.

2019-04-10 10:24

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Agnieszko z Montepulciano! Czy Ty rzeczywiście jesteś taka doskonała?

Niedziela Ogólnopolska 16/2006, str. 20

wikipedia.org

Proszę o inny zestaw pytań! OK, żartowałam! Odpowiem na to pytanie, choć przyznaję, że się go nie spodziewałam. Wiesz... Gdyby tak patrzeć na mnie tylko przez pryzmat znaczenia mojego imienia, to z pewnością odpowiedziałabym twierdząco. Wszak imię to wywodzi się z greckiego przymiotnika hagné, który znaczy „czysta”, „nieskalana”, „doskonała”, „święta”.

Obiektywnie patrząc na siebie, muszę powiedzieć, że naprawdę jestem kobietą wrażliwą i odpowiedzialną. Jestem gotowa poświęcić życie ideałom. Mam w sobie spore pokłady odwagi, która daje mi poczucie pewnej niezależności w działaniu. Nie narzucam jednak swojej woli innym. Sądzę, że pomimo tego, iż całe stulecia dzielą mnie od dzisiejszych czasów, to jednak mogę być przykładem do naśladowania.
Żyłam na przełomie XIII i XIV wieku we Włoszech. Pochodzę z rodziny arystokratycznej, gdzie właśnie owa doskonałość we wszystkim była stawiana na pierwszym miejscu. Zostałam oddana na wychowanie do klasztoru Sióstr Dominikanek. Miałam wtedy 9 lat. Nie było mi łatwo pogodzić się z taką decyzją moich rodziców, choć było to rzeczą normalną w tamtych czasach. Później jednak doszłam do wniosku, że było to opatrznościowe posunięcie z ich strony. Postanowiłam bowiem zostać zakonnicą. Przykro mi tylko z tego powodu, że niestety, moi rodzice tego nie pochwalali.
Następnie moje życie potoczyło się bardzo szybko. Założyłam nowy dom zakonny. Inne zakonnice wybrały mnie w wieku 15 lat na swoją przełożoną. Starałam się więc być dla nich mądrą, pobożną i zarazem wyrozumiałą „szefową”. Pan Bóg błogosławił mi różnymi łaskami, poczynając od daru proroctwa, aż do tego, że byłam w stanie żywić się jedynie chlebem i wodą, sypiać na ziemi i zamiast poduszki używać kamienia. Wiele dziewcząt dzięki mnie wstąpiło do zakonu. Po mojej śmierci ikonografia zaczęła przedstawiać mnie najczęściej z lilią w prawej ręce. W lewej z reguły trzymam założony przez siebie klasztor.
Wracając do postawionego mi pytania, myślę, że perfekcjonizm wyniesiony z domu i niejako pogłębiony przez zakonny tryb życia można przemienić w wielki dar dla innych. Oczywiście, jest to możliwe tylko wtedy, gdy współpracujemy w pełni z Bożą łaską i nieustannie pielęgnujemy w sobie zdrowy dystans do samego siebie.
Pięknie pozdrawiam i do zobaczenia w Domu Ojca!
Z wyrazami szacunku -

CZYTAJ DALEJ

„To potężna armia Pań oddanych Bogu” – o dziewicach konsekrowanych

[ TEMATY ]

dziewica konsekrowana

Karol Porwich/Niedziela

W Polsce jest ich blisko czterysta. Są świadkami Chrystusa na ziemi i znakiem innego świata - dziewice konsekrowane. - Podczas gdy zmniejsza się liczba powołań kapłańskich i zakonnych, przybywa dziewic konsekrowanych. Pan Bóg zawsze daje powołania, jako odpowiedź na potrzebę chwili. Widocznie dzisiaj ta forma życia konsekrowanego jest Kościołowi bardzo potrzebna - zwraca uwagę w rozmowie z KAI dyrektor Wydziału Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego Kurii Metropolitalnej w Warszawie, jezuita o. Wiesław Kulisz. - To potężna armia pań oddanych Bogu - dodaje.

Maria Osińska (KAI): Czym jest konsekracja i co to znaczy „dziewica konsekrowana”?

CZYTAJ DALEJ

Przemyśl: pogrzeb Damiana Sobola, wolontariusza zabitego w Strefie Gazy

2024-04-20 13:26

[ TEMATY ]

pogrzeb

Przemyśl

Damian Sobol

pixabay

W Przemyślu odbyły się w sobotę, 20 kwietnia, uroczystości pogrzebowe śp. Damiana Sobola, wolontariusza zabitego w Strefie Gazy. Pośmiertnie został on odznaczony przez prezydenta RP Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Żałobnej Mszy św. przewodniczył bp Krzysztof Chudzio. - Przybyliśmy tutaj tak licznie, aby zamanifestować naszą wdzięczność, podziw i solidarność w przywiązaniu do tych wartości, którymi żył i dla których nie zawahał się nawet oddać życia nieustraszony wolontariusz Damian - powiedział.

Ceremonia pogrzebowa rozpoczęła się w Sanktuarium św. Józefa. Przed rozpoczęciem liturgii doradca prezydenta RP Dariusz Dudek przekazał na ręce matki zmarłego Damiana Sobola Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, którym pośmiertnie został on odznaczony przez Andrzeja Dudę „za wybitne zasługi w działalności na rzecz osób potrzebujących pomocy i wsparcia”.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję