Jestem bardzo szczęśliwy, że prezentacja mojej biografii odbywa się właśnie na KUL-u.

Ksiądz profesor Mirosław Sitarz poparł moją prośbę, by Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego wydało moją pracę.

Jaka jest podstawa uzasadnienia hasła: „Prymas Tysiąclecia”. Odpowiedź jest prosta: Sam fakt ogłoszenia Ślubów Jasnogórskich w odpowiednim momencie, określenie, że celem ślubów jest pielęgnowanie tysiącletniej tożsamość narodu polskiego, a później rozwinięcie programu Wielkiej Nowenny na rocznicę Tysiąclecia Chrztu Polski. Program ten dążył do moralno-społecznego odrodzenia polskiego narodu i przez to umocnienia osobowości Polaka. Realizacja wszystkich haseł Wielkiej Nowenny to jedno z najpiękniejszych dzieł Kościoła; nie znajdujemy podobnego programu nigdzie na świecie. Tysiąclecie naszego chrześcijaństwa – mówił prymas – musi nas zastać na „górach wysokich”. Nie będziemy pełzać po ziemi! Nasz głos: w górę serca!

Ksiądz prymas wiernie realizował zarówno nauczanie św. Tomasza, jak i wezwania św. Pawła. A credo jego samego skupione jest w Kazaniach świętokrzyskich. Wyjaśnia, dlaczego Bóg stał się Człowiekiem.

– Człowiek dąży do utrzymania swego bytu.

– Człowiek chce trwać w prawdzie.

– Człowiek pragnie – to jest bodaj najsilniejsze dążenie – być miłowanym.

– Człowiek ma pragnienie sprawiedliwości.

– Człowiek odkrywa w sobie właściwości Boże.

– Człowiek ma prawo do ochrony swych praw.

A trzeba pamiętać, że zasadniczym elementem wychowania narodu jest wychowanie w kulturze narodowej.

W tym duchu działał ksiądz prymas i jak kiedyś powiedział, przyszłemu papieżowi Polakowi – „ciągnijmy wóz ojczystego Kościoła społem”. Kościół był w warunkach zagrożenia duszą narodu, wielkim błogosławieństwem. Polski katolik opierał się na świadomej, Bożej misji służenia narodowi. Dzisiaj jest czas, aby Kościół wziął na siebie odpowiedzialność społeczną, aby przyczyniał się do łagodzenia sporów. A duszpasterzowanie religijne ma pewien swój aspekt doczesny, który w dzisiejszych warunkach obejmuje służbę na rzecz nie tylko narodu, ale też całego społeczeństwa polskiego.

Ksiądz prymas był człowiekiem opatrznościowym. Stał na czele Kościoła, kiedy narodowi groziło zniszczenie. A wyjątkowa zasługa prymasa polega na tym, że razem z Kościołem bronił narodu przed całkowitym rozbiciem. Dzisiaj należy bronić przed rozbiciem społeczeństwo polskie.

W mojej biografii starałem się opisać wielkie zasługi księdza prymasa dla Kościoła i ojczyzny. Prawie połowę swego życia poświęciłem tej pracy. Jestem wdzięczny księdzu prymasowi za to, że obdarzył mnie takim zaufaniem. Do końca życia będę mu wdzięczny, ponieważ przez niego poznałem Polskę, a na pewno nikt chyba nie znał Polski lepiej niż ksiądz prymas.