Obserwator

Hiszpania

W majestacie prawa

Wszystko wskazuje na to, że wkrótce w tym kraju legalne będą eutanazja i wspomagane samobójstwo. Ustawę, której zapisy dotyczą osób cierpiących na „poważne, nieuleczalne lub wyniszczające choroby, które powodują nieznośne cierpienie”, zatwierdzi wkrótce Senat. Sekretarz generalny hiszpańskiej Konferencji Biskupów i biskup pomocniczy w Valladolid – Luis Argüello poradził Hiszpanom, aby w testamentach, na wypadek gdyby nie byli w stanie wyrazić swej woli, zaznaczali, że nie chcą być poddani eutanazji. Biskup Argüello odrzucił ją, nazywając zabójstwem, i zapowiedział, że Kościół będzie zachęcał zarówno chorych, jak i personel medyczny do korzystania z klauzuli sumienia. Według niego, ustawa przekroczyła czerwoną linię i stanowi pogwałcenie fundamentalnych zasad cywilizacji zachodniej. – Jesteśmy za godną śmiercią, ale uważamy, że dobra śmierć nigdy nie jest zadawana, bo to jest zabójstwo – oznajmił.

j.k.

Ełk

Relikwie zainstalowane

Reklama

Wiele ważnych słów padło w czasie uroczystości instalacji relikwii bł. Carla Acutisa w parafii św. Wojciecha Biskupa i Męczennika w Ełku. – Świadectwo wiary bł. Carla Acutisa wzbudzało w rówieśnikach i innych osobach pragnienie zmiany życia i zbliżenia się do Boga – powiedział biskup ełcki Jerzy Mazur podczas uroczystej Mszy św. z udziałem duszpasterzy młodzieży oraz przedstawicieli grup i wspólnot formujących osoby młode. Wskazał, że bł. Carlo Acutis już jako młody chłopiec nakreślił swój plan na życie: „Być zawsze blisko Chrystusa. Jego motto brzmiało: „Nie ja, ale Bóg”. Hierarcha przypomniał uczestnikom liturgii, że błogosławiony młodzieniec był wielkim czcicielem Matki Bożej. – Codziennie odmawiał Różaniec. Żartował, że ta modlitwa to najbardziej romantyczne spotkanie, jakie codziennie odbywa. Kilkakrotnie poświęcił się Maryi, aby odnowić swoją miłość do Niej i błagać o Jej opiekę – powiedział bp Mazur. Inicjatorem sprowadzenia relikwii do diecezji ełckiej był ks. Adrian Sadowski.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

w.d.

Pseudouprawnienie

Chcą narzucić poglądy

Amerykańscy biskupi protestują przeciwko tzw. ustawie o równouprawnieniu, która miała być poddana pod głosowanie w niższej izbie parlamentu. Ma ona rzekomo chronić przed dyskryminacją osoby o skłonnościach homoseksualnych czy zaburzeniach tożsamości płciowej. W rzeczywistości narzuca nowe, kontrowersyjne poglądy na temat płci – podkreślają biskupi. List do Kongresu napisali przewodniczący pięciu komisji Episkopatu USA. Zaznaczyli, że poszanowanie godności każdego człowieka jest dla katolików centralną zasadą wiary, dlatego sprzeciwiają się wszelkiej dyskryminacji i popierają wszelkie prawa, które zapewniają poszanowanie ludzkiej godności. Tymczasem dyskutowana w Kongresie ustawa spowoduje dyskryminację wierzących oraz wyrządzi szkody prawne i społeczne. Uderzy w religijne organizacje charytatywne, a zatem pośrednio w tysiące ludzi, którzy korzystają z pomocy. Zmusi do promowania w słowie i czynie „zmiany płci”.

w.d.

Hiszpania

Heroizm służby zdrowia

W liście do przewodniczącego Papieskiej Akademii Życia abp. Vincenzo Paglii papież Franciszek napisał: „Pamiętam o ich wspaniałomyślności i heroiczności w posłudze przeżywanej jako misji. Przykład wielu naszych sióstr i braci, którzy narazili swoje życie aż do jego utraty, budzi w nas wdzięczność i powód do refleksji”. Okazją była uroczystość upamiętniająca członków personelu medycznego, którzy poświęcili swoje życie, ratując chorych na COVID-19.

j.k.

Język papieża

Pisemnie i ustnie

Reklama

„Słowa ukazują rzeczywistość, która się zmienia, a w przypadku papieża dają światu nadzieję” – napisał o swojej książce, poświęconej charakterystycznym zwrotom używanym przez papieża Franciszka, Francesc Torralba, profesor Uniwersytetu Ramon Llull w Barcelonie, konsultor Papieskiej Rady ds. Kultury. Jest to rodzaj przewodnika złożonego z wyrażeń stworzonych przez Franciszka, które są kluczami jego nauczania i stanowią syntezę wzniosłych pojęć, które jednocześnie są łatwo dostępne dla wszystkich. Składają się na nie fragmenty wywiadów, przemówień, encyklik, homilii i oficjalnych dokumentów. Autor zaznacza, że wiele z tych zwrotów to wyraz sposobu myślenia papieża z Argentyny, których używał jeszcze przed objęciem funkcji biskupa Rzymu.

j.k.

Kraj raj

Los Aleksieja

Rosyjski opozycjonista Aleksiej Nawalny został wysłany do kolonii karnej w obwodzie włodzimierskim. Szef Federalnej Służby Więziennej Aleksandr Kałasznikow oświadczył, że Nawalny „jest tam, gdzie powinien się znajdować”.

Europejski Trybunał Praw Człowieka (ETPC) w połowie lutego zażądał od władz Rosji, by polityk został wypuszczony z aresztu śledczego. Ocenił, że istnieje zagrożenie dla jego życia. Rosja jednak nie przejęła się tym żądaniem. Moskiewski Sąd Miejski odrzucił 20 lutego apelację złożoną przez obrońców Nawalnego od decyzji sądu niższej instancji o „odwieszeniu” kary więzienia z 2014 r. Nawalny może spędzić w kolonii karnej ok. 2,5 roku. Służby więzienne utrzymywały, że opozycjonista nie respektował obowiązku meldowania się podczas okresu próby. Chodzi o czas, gdy przebywał w szpitalu w Berlinie po tym, jak próbowano go otruć. Nawalnego skazano w 2014 r. na 3,5 roku więzienia w zawieszeniu za rzekomą malwersację funduszy francuskiej firmy kosmetycznej Yves Rocher. ETPC uznał w 2017 r., że proces ten był niesprawiedliwy i nakazał wypłacenie odszkodowania Nawalnemu i jego bratu Olegowi.

w.d.

Katar

Śmierć dla mundialu

Reklama

Ponad 6,5 tys. robotników z Azji Południowej zatrudnionych przy budowie infrastruktury na mistrzostwa świata w piłce nożnej w Katarze straciło życie od 2010 r., gdy kraj ten otrzymał prawo do zorganizowania mundialu w 2022 r. – wynika ze śledztwa brytyjskich dziennikarzy. Robotnicy pracują w złych warunkach, w wysokich temperaturach i bez zabezpieczeń, także przy robotach na wysokości. Takie przypadki traktowane są przez władze Kataru jako zgony z przyczyn naturalnych. Zwykle wskazuje się na niewydolność oddechową lub atak serca. Od 2010 r. co tydzień w Katarze umiera średnio 12 robotników z Indii, Nepalu, Pakistanu, Bangladeszu i Sri Lanki – wyliczyli brytyjscy dziennikarze, opierając się na oficjalnych danych. Wśród ofiar śmiertelnych jedną czwartą stanowią Nepalczycy, najwięcej robotników z tego państwa pracuje w Katarze. Aż 25% PKB Nepalu pochodzi z przekazów pieniężnych przesyłanych przez nich do kraju.

w.d.

Afera szpitalna

180 świadków

Marszałek Senatu Tomasz Grodzki z Platformy Obywatelskiej musi liczyć się z zarzutami korupcyjnymi. Prokuratura przesłuchała ponad 180 świadków i udokumentowano 14 zdarzeń korupcyjnych. Po roku śledztwa w sprawie korupcji w szpitalu Szczecin-Zdunowo, którym kierował Grodzki, pętla wokół marszałka się zaciska. Kilka zdarzeń korupcyjnych nie uległo przedawnieniu, dlatego możliwy jest wniosek prokuratury o uchylenie immunitetu polityka. – Prokurator w dalszym ciągu kompletuje materiał dowodowy. Weryfikuje uzyskane w tej sprawie dowody, śledztwo jest kontynuowane – powiedział Marcin Lorenc z prokuratury w Szczecinie. Wniosek o uchylenie immunitetu marszałka będzie trudny do przeforsowania w Senacie, w którym większość ma PO. Grodzki zaprzecza braniu łapówek, a w odpowiedzi na zarzuty zawiadomił prokuraturę o zniesławieniu. Złożył też zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa zamachu na konstytucyjny organ RP, którym jest sam... marszałek Senatu.

j.k.

Praca

Błędne koło

Reklama

Informacja o tym, że co szósty absolwent szkoły średniej, który nie chce kontynuować nauki na studiach, pozostaje bez pracy, może zaniepokoić. W porównaniu z wieloma krajami europejskimi, w które skutki pandemii uderzyły znacznie mocniej niż w nas (np. z Hiszpanią, Włochami), sytuacja nie wygląda aż tak dramatycznie. Gorsze jest to, że przez pandemię wpadamy w błędne koło. Po tym, jak firmy ograniczyły programy praktyk i staży, studenci i młodzi absolwenci nie mogą zdobyć doświadczenia zawodowego, którego wymagają od nich pracodawcy, a umiejętności nie mają gdzie zdobywać.

j.k.

Z Twittera papieża Franciszka

Panie, Boże nasz, daj nam, chrześcijanom, żyć Ewangelią i rozpoznawać Chrystusa w każdym człowieku.

Podróże

Tylko dla zaszczepionych

Premier Balearów Francina Armengol zaproponowała rządowi centralnemu w Hiszpanii objęcie wysp projektem pilotażowym, który zakłada, że wszyscy przyjezdni muszą mieć certyfikat szczepień. Premier Grecji Kiriakos Mitsotakis zaproponował w Komisji Europejskiej wprowadzenie certyfikatu szczepień, który umożliwiałby swobodne poruszanie się po wspólnocie. Coraz więcej krajów oferuje swobodny wjazd osobom, które przyjmą szczepionkę. Grecja ustaliła z Izraelem, że oba kraje nie będą musiały spełniać dodatkowych warunków (np. negatywnego wyniku testu na COVID-19). Także podróżujący na Maderę i Islandię nie muszą poddawać się badaniom, jeśli są zaszczepieni, na Seszelach natomiast szczepienie zwalnia z kwarantanny. Minister turystyki Hiszpanii Reyes Maroto wielokrotnie powtarzała, by włączyć paszport zdrowia jako „element bezpiecznego przemieszczania się”.

w.d.

Gospodarka

Plan odbudowy

Rząd odsłonił kluczowe punkty Krajowego Planu Odbudowy (KPO). Plan ma pomóc wyciągnąć gospodarkę po kryzysie związanym z pandemią COVID-19 i uodpornić ją na przyszłość.

– Kryzys COVID-19 to gigantyczny wstrząs, ale i lekcja, z której musimy skorzystać, jeśli chcemy, by lukę rozwojową między Polską i Zachodem ostatecznie zlikwidować – powiedział premier Mateusz Morawiecki.

Reklama

Przygotowanie KPO to warunek wykorzystania pieniędzy z europejskiego Funduszu Odbudowy. Budżet tego funduszu to 750 mld euro. Polska może liczyć na 57 mld euro (ok. 260 mld zł) unijnego wsparcia. Plan ma być wstępem do zapowiadanego przez rząd wielkiego programu „Nowego Ładu”. – Założenia KPO sprawiają, że jest to plan odbudowy po kryzysie i jednocześnie przebudowy polskiej gospodarki. Nadal chcemy wzmacniać gospodarkę osłabioną w trakcie kryzysu, ale musimy jednocześnie myśleć o wyzwaniach, które czekają nas w perspektywie 5, 10 lat. Wzrost produktywności i konkurencyjności polskiej gospodarki to klucz do skoku cywilizacyjnego na miarę ambicji Polaków – podkreślił premier.

a.s.

Japonia

Minister od samotności

Tetsushi Sakamoto został pierwszym ministrem ds. samotności w japońskim rządzie. Stanowisko takie utworzono w związku ze wzrostem liczby samobójstw w kraju w czasie pandemii COVID-19. Liczba samobójstw wzrosła po raz pierwszy od 11 lat. Na swojej pierwszej konferencji prasowej Sakamoto oświadczył, że powołano go na to stanowisko, aby zajął się tym niepokojącym zjawiskiem, zbadał sprawę wzrastającego ubóstwa dzieci i przedstawił strategię walki z tymi problemami. – Chcę podjąć działania, które będą przeciwdziałać samotności i izolacji oraz będą chronić więzi między ludźmi – dodał.

j.k.

Dekret Papieża

„Książęcy” kandydat na ołtarze

Jednym z ośmiorga sług Bożych, wymienionych w dekretach zatwierdzonych przez Franciszka 20 lutego, jest angielski pasjonista o. Ignacy od św. Pawła, czyli George Spencer (1799 – 1864). Agencja Reutera podała, że był on dalekim przodkiem obecnego księcia Williama i księcia Harry’ego. Według agencji, sługa Boży był praprapradziadkiem zmarłej tragicznie w 1997 r. księżnej Diany, a wcześniej – prapradziadkiem premiera Wielkiej Brytanii Winstona Churchilla. Urodził się w rodzinie anglikańskiej. Przyczyną jego nawrócenia było, jak sam przyznał, „wnikliwe studiowanie ojców Kościoła, szczególnie pism św. Jana Złotoustego (Chryzostoma) i św. Grzegorza Wielkiego, które pomogły mu dostrzec różnicę między katolicyzmem a protestantyzmem”. Po przyjęciu katolicyzmu wyjechał na 2 lata na studia do Rzymu. W 1832 r. przyjął katolickie święcenia kapłańskie, a w 1847 r. wstąpił do pasjonistów, przyjmując imię Ignacego od św. Pawła. Po powrocie na Wyspy Brytyjskie działał głównie wśród biednych imigrantów irlandzkich w hrabstwie West Midlands.

m.k.

Nauka bicia

Czym skorupka...

Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Rosji potępiło zorganizowanie w jednej ze szkół „lekcji antydemonstracji”. Nastolatkowie z tarczami oraz sprzętem bojowym mieli udawać zatrzymania kolegów w sali gimnastycznej i ćwiczyć manewry. W rosyjskiej telewizji pokazano młodzież ze sprzętem do tłumienia zamieszek. Uczniowie szkoły w Niżniewartowsku na Syberii mieli pod okiem policjantów inscenizować tłumienie protestów. W Moskwie podjęto decyzję o usunięciu ze stanowiska Olega Šurajeva, szefa MSW w Niżniewartowsku, oraz wydano ostrzeżenia tamtejszym funkcjonariuszom policji i nałożono karę dyscyplinarną na regionalnego komendanta policji.

j.k.

Drodzy bracia i siostry! Dzisiaj chciałbym wam powiedzieć o kolejnej, po św. Katarzynie Sieneńskiej i św. Katarzynie z Bolonii świętej noszącej imię Katarzyna. Myślę o św. Katarzynie z Genui, znanej przede wszystkim z powodu jej wizji czyśćca. Tekst, który opisuje jej życie i myśl, został opublikowany w tym liguryjskim mieście w 1551 r. Jest podzielony na trzy części: „Życie i nauka”, „Udowodnienie i wyjaśnienie czyśćca” - bardziej znana jako Traktat oraz „Dialog między duszą a ciałem”. Redaktorem końcowym był spowiednik Katarzyny, ks. Cattaneo Marabotto. Katarzyna urodziła się w Genui w 1447 r. Była ostatnią z pięciorga dzieci. Została osierocona przez ojca, Giacomo Fieschi, gdy była jeszcze dzieckiem. Matka, Francesca di Negro, dała jej dobre wychowanie chrześcijańskie, na tyle, że starsza z dwóch córek została zakonnicą. W wieku szesnastu lat Katarzyna został wydana za mąż za Giuliano Adorno, człowieka, który po wielu doświadczeniach militarnych i handlowych na Bliskim Wschodzie, powrócił do Genui, aby się ożenić. Życie małżeńskie nie było łatwe, także ze względu na charakter małżonka, uzależnionego od hazardu. Sama Katarzyna miała początkowo skłonność do prowadzenia pewnego rodzaju życia światowego, w którym jednakże nie mogła odnaleźć spokoju. Po dziesięciu latach, w jej sercu było głębokie poczucie pustki i goryczy. Nawrócenie rozpoczęło się 20 marca 1473 r., dzięki wyjątkowym przeżyciom. Udawszy się do kościoła świętego Benedykta i klasztoru Matki Bożej Łaskawej, aby się wyspowiadać, klękając przed kapłanem, „otrzymała - jak sama pisze - ranę w sercu, ogromną miłość ku Bogu”, z bardzo jasną wizją swojej nędzy i wad, a jednocześnie dobroci Boga, że omal nie zemdlała. Z tego doświadczenia zrodziła się decyzja, która ukierunkowała całe jej życie: „Nigdy więcej świata, nigdy więcej grzechów” (por. Vita mirabile, 3rv). Wówczas Katarzyna uciekła, przerywając spowiedź. Gdy wróciła do domu, weszła do najodleglejszego pokoju i długo płakała. W tym momencie była już wewnętrznie pouczona o modlitwie i świadoma ogromnej miłości Boga względem niej, grzesznej. Było to doświadczenie duchowe, którego nie mogła wyrazić słowami (por. Vita mirabile, 4r). To właśnie przy tej okazji ukazał się jej cierpiący Jezus, niosący krzyż, jak jest to często przedstawiane w ikonografii świętej. Kilka dni później wróciła do księdza, by w końcu dokonać dobrej spowiedzi. Tutaj zaczęło się owo „życie oczyszczenia”, które przez długi czas było przyczyną jej stałego bólu za popełnione grzechy i pobudziło do przyjmowania pokuty i ofiar, aby ukazać Bogu swoją miłość. Na tej drodze Katarzyna coraz bardziej przybliżała się do Pana, aż do wejścia w to, co nazywa się „życiem zjednoczenia”, to znaczy relacji wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem. W Vita mirabile napisano, że jej dusza była prowadzona i pouczana wewnętrznie jedynie słodką miłością Boga, który dawał jej wszystko, czego potrzebowała. Katarzyna oddała się niemal całkowicie w ręce Pana, aby żyć przez około dwadzieścia pięć lat - jak pisze - „bez pośrednictwa jakiegokolwiek stworzenia, żyć pouczana i rządzona przez samego Boga”(Vita mirabile, 117r-118r), karmiąc się nade wszystko nieustanną modlitwą i Komunią Świętą przyjmowaną każdego dnia, co w jej czasach nie było powszechne. Dopiero wiele lat później Pan dał jej kapłana, który zatroszczył się o jej duszę. Katarzyna zawsze niechętnie zwierzała się i wyrażała doświadczenie swej mistycznej komunii z Bogiem, przede wszystkim ze względu na głęboką pokorę, jaką doświadczała w obliczu łask Pana. Jedynie perspektywa uwielbienia i możliwości pomagania w rozwoju duchowym innych ludzi pobudziła ją, aby powiedzieć innym, co się w niej wydarzyło, począwszy od chwili nawrócenia, które było jej doświadczeniem pierwotnym i podstawowym. Miejscem jej wstąpienia na szczyty mistyki był szpital Pammatone, największy kompleks szpitalny w Genui, którego była dyrektorką i inspiratorką. Tak więc Katarzyna żyła życiem w pełni czynnym, pomimo owej głębi swego życia duchowego. W Pammatone utworzyła się wokół niej grupa zwolenników, uczniów i współpracowników, zafascynowanych jej życiem wiary oraz miłością. Sam jej małżonek Giuliano Adorno, został nim na tyle pozyskany, że porzucił rozpustne życie, aby stać się tercjarzem franciszkańskim, przenieść do szpitala, i pomagać swej żonie. Zaangażowanie Katarzyny w opiekę nad chorymi trwało aż do końca jej ziemskiej pielgrzymki, 15 września 1510 r. Od nawrócenia do śmierci nie było wydarzeń nadzwyczajnych, ale dwa elementy charakteryzują całe jej życie: z jednej strony doświadczenie mistyczne, to znaczy głębokie zjednoczenie z Bogiem, odczuwane jako unia oblubieńcza, a z drugiej opieka nad chorymi, organizowanie szpitala, służba bliźniemu, zwłaszcza najbardziej potrzebującym i opuszczonym. Te dwa bieguny - Bóg i bliźni wypełniają całkowicie jej życie, praktycznie spędzone w obrębie szpitalnych murów. Drodzy przyjaciele, nigdy nie wolno nam zapominać, że im bardziej miłujemy Boga i trwamy w modlitwie, tym bardziej potrafimy prawdziwie kochać otaczające nas osoby, ponieważ będziemy zdolni do dostrzeżenia w każdej osobie oblicza Pana, który kocha bezgranicznie, nie czyniąc różnic. Mistyka nie tworzy dystansu wobec bliźniego, nie tworzy życia abstrakcyjnego, lecz raczej przybliża do drugiego człowieka ponieważ zaczyna się postrzegać świat oczyma i sercem Boga. Myśl Katarzyny o czyśćcu, ze względu na którą jest ona szczególnie znana, jest skondensowana w ostatnich dwóch częściach cytowanej księgi: „Traktat o czyśćcu” i „Dialogu między duszą a ciałem”. Ważne, aby zauważyć, że Katarzyna w swym doświadczeniu mistycznym nie ma nigdy szczególnych objawień o czyśćcu czy też doznających tam oczyszczenia duszach. Jednakże w pismach inspirowanych naszą Świętą jest to element centralny, a sposób jego opisania ma cechy oryginalne, na tle swej epoki. Pierwszy rys indywidualny dotyczy „miejsca” oczyszczenia dusz. W jej czasach przedstawiano go głównie odwołując się do obrazów związanych z przestrzenią: sądzono, że istnieje pewna przestrzeń, gdzie miałby się znajdować czyściec. U Katarzyny jednak czyściec nie jest przedstawiony jako element krajobrazu wnętrzności ziemi: jest to ogień nie zewnętrzny, ale wewnętrzny. Czyściec jest ogniem wewnętrznym. Święta mówi o drodze oczyszczenia duszy ku pełnej komunii z Bogiem, wychodząc od swojego doświadczenia głębokiego bólu z powodu popełnionych grzechów, w porównaniu z nieskończoną miłością Boga (por. Vita mirabile, 171v). Słyszeliśmy, że w czasie nawrócenia Katarzyna nagle odczuwa dobroć Boga, nieskończoną odległość swego życia od tej dobroci oraz palący ogień w swym wnętrzu. To jest ten ogień, który oczyszcza, jest to wewnętrzny ogień czyśćca. Także i tu jest rys oryginalny w porównaniu z myślą tamtej epoki. W istocie nie wychodzi się od zaświatów, aby powiedzieć o mękach czyśćcowych - jak to było w zwyczaju w tym czasie, a być może jeszcze dziś - aby następnie wskazać drogę do oczyszczenia i nawrócenia. Nasza Święta wychodzi od własnego doświadczenia życia wewnętrznego na drodze ku wieczności. Dusza - mówi Katarzyna - przedstawia się Bogu jako nadal związana pragnieniami i cierpieniami wynikającymi z grzechu, a to uniemożliwia jej, aby cieszyła się uszczęśliwiającą wizją Boga. Katarzyna stwierdza, że Bóg jest tak święty i czysty, że dusza zbrukana grzechem nie może się znaleźć w obecności Bożego majestatu (por. Vita mirabile, 177r). Także i my czujemy, jak bardzo jesteśmy oddaleni, jak bardzo jesteśmy pełni tak wielu rzeczy, które uniemożliwiają nam widzenie Boga. Dusza jest świadoma ogromnej miłości i doskonałej sprawiedliwości Boga, i w konsekwencji cierpi, że nie odpowiedziała w sposób prawidłowy i doskonały na tę miłość, a właśnie sama miłość wobec Boga staje się tym samym płomieniem, sama miłość oczyszcza z rdzy grzechu. U Katarzyny można dostrzec obecność źródeł teologicznych i mistycznych, z których zazwyczaj czerpano w owym czasie. W szczególności odnajdujemy typowy obraz zaczerpnięty od Dionizego Areopagity, to jest złotą nić, łączącą serce człowieka z samym Bogiem. Kiedy Bóg oczyścił człowieka, wiąże go cieniutką złotą nicią, jaką jest Jego miłość, i pociąga go ku sobie uczuciem tak silnym, że człowiek staje się „pokonanym, zwyciężonym, pozbawionym siebie”. W ten sposób serce człowieka jest opanowane przez miłość Boga, która staje się jedynym przewodnikiem, jedynym poruszycielem jego egzystencji (por. Vita mirabilis, 246 rv). Owa sytuacja wyniesienia ku Bogu i powierzenia się Jego woli, wyrażona obrazem nici, jest używana przez Katarzynę, aby wyrazić działanie światła Bożego na dusze w czyśćcu, światła, które je oczyszcza i unosi do wspaniałości promienistego blasku Bożego (por. Vita mirabilis, 179r). Drodzy przyjaciele! Święci w swoim doświadczeniu zjednoczenia z Bogiem, osiągają tak głębokie „poznanie” Bożych tajemnic, w którym nawzajem przenikają się miłość i poznanie, że stanowią pomoc dla teologów w ich wysiłkach badawczych, intellectus fidei rozumienia tajemnic wiary, rzeczywistego zgłębienia tajemnic, na przykład, czym jest czyściec. Poprzez swe życie święta Katarzyna poucza nas, że im bardziej kochamy Boga i wchodzimy w zażyłość z Nim na modlitwie, to tym bardziej pozwala się On poznawać i rozpala nasze serca swoją miłością. Pisząc o czyśćcu, Święta przypomina nam podstawową prawdę wiary, która staje się dla nas zachętą do modlitwy za zmarłych, aby mogli oni osiągnąć uszczęśliwiającą wizję Boga w komunii świętych (por. Katechizm Kościoła Katolickiego, 1032). Pokorna, wierna i wielkoduszna służba, jaką Święta zaoferowała przez całe życie w szpitalu Pammatone, to jasny przykład miłości dla wszystkich i szczególna zachęta dla kobiet, które wnoszą fundamentalny wkład na rzecz społeczeństwa i Kościoła, wraz ze swą cenną pracą, ubogaconą przez ich wrażliwość i poświęcenie się dla najbiedniejszych i najbardziej potrzebujących. Dziękuję. Tłum. st (KAI)/Watykan