Reklama

Felietony

Ziemia kręci się wokół piłki

Dlaczego społeczności piłkarskiej brakuje realnych form sprzeciwu wobec dyskryminacji dotyczącej praw człowieka czy wyznania?

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Chciałoby się powiedzieć, że Ziemia kręci się nie wokół Słońca, ale wokół piłki. Transmisje z mistrzostw świata w Katarze dominują u bardzo wielu ludzi nad wszelkimi przekazami informacyjnymi. Śledzimy z zainteresowaniem przede wszystkim wyniki naszej reprezentacji. Przypatrujemy się też poszczególnym sylwetkom reprezentantów, dowiadujemy się o różnych szczegółach z ich życia. Przekazy medialne mają to do siebie, że „pompują” atmosferę, posługując się wręcz sienkiewiczowskimi opisami zmagań, batalii, historycznych wiktorii.

W kończącym rozgrywki grupowe meczu z Argentyną, już na początku spotkania, pojawiła się w niektórych portalach informacja, że kapitan naszej drużyny ledwie wszedł na boisko, a pobił już kolejny rekord. Okazało się, że Robert Lewandowski najdłużej spośród wszystkich dotychczasowych piłkarzy zakłada opaskę kapitańską w barwach reprezentacji. Informacja, oczywiście, jest prawdziwa, ale i zupełnie bezużyteczna, jeżeli weźmie się pod uwagę, że wszystkie dotychczasowe spotkania na mistrzostwach świata, poza jednym turniejem mistrzostw Europy, Polska drużyna kończyła klasycznym trójpakiem: mecz otwarcia – mecz o wszystko – mecz o honor. Trudno czuć dumę z powodu przewodzenia takiej drużynie.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Wielu komentatorów podkreśla, że w tym sporcie liczy się nie piękno, ale skuteczność. Jasne jest, że kibice oglądający mecze reprezentacji nie oczekują tego, by popularny „Krycha” uprawiał na boisku taniec ze wstążką, zaliczany do gimnastyki artystycznej, by Kamil Glik ćwiczył układ z maczugami. Niemniej jednak przeciętny kibic – jak mi się wydaje – oczekuje, by zawodnicy, którzy zarabiają gigantyczne pieniądze, niewyobrażalne dla przeciętnego oglądacza tych meczów, zachowywali się przyzwoicie. To znaczy, by chociaż raz na jakiś czas przebiegli boisko, raz na jakiś czas kopnęli piłkę, raz na jakiś czas trafili tą piłką w światło bramki. Niestety, są to oczekiwania zbyt wygórowane, przynajmniej w stosunku do naszej kadry. Piszę te słowa po historycznym wydarzeniu, którym jest „zwycięska porażka”. Pojęcie chciałoby się rzec równie absurdalne, co polskie. To przecież w naszej kulturze myślenia zrodziły się za sprawą pewnego elektryka „plusy dodatnie i plusy ujemne”. Dlaczego zatem nie możemy stworzyć pojęcia „zwycięska porażka”, która staje się powodem do dumy i rozbujałych ambicji? Przyznaję, że gdy ma się na uwadze wszystkie niespodzianki na mundialu, można liczyć się i z tą, że kolejna przeszkoda dla Polaków zostanie pokonana.

Reklama

Zakładając, że pan „Krycha” zajmie się tym, czym powinien się zajmować, czyli biznesem modowym, że koledzy z drużyny zaczną skuteczniej podawać do naszego kapitana, że trener będzie miał jakąś koncepcję, a żaden z naszych piłkarzy nie będzie podawał piłki pod nogi napastnika obcej drużyny... zakładając to wszystko, i jeszcze kilka innych elementów, można, oczywiście, mieć nadzieję. Być może dojdzie np. do serii rzutów karnych, w których znów znakomicie będzie bronił nasz bramkarz, a Kylian Mbappé wystrzeli piłkę w prezencie do swojego transpłciowego kochanka (partnerki), który cumuje ponoć na statku u wybrzeży Kataru... Cóż, taki prezent dla ukochanego człowieka byłby znakomitym prezentem także i dla nas. Ale ten właśnie przykład z francuskim napastnikiem każe spojrzeć na mistrzostwa przez pryzmat bardzo poważnej sprawy.

Katar sprzeciwia się zjawisku określanemu jako „społeczność LGBT”. Wiadomo, że spowodowało to masowe protesty wielu reprezentacji, wyrażane często w, delikatnie mówiąc, żałosny sposób. Heroiczne gesty niemieckiej reprezentacji, która zasłoniła sobie usta, znak pseudotęczowej etykietki na bucie jednego z piłkarzy którejś z reprezentacji i niekończące się narracje mówiące o dyskryminacji i prześladowaniach. Te narracje doprowadziły do konkretnych postaw – do Kataru nie przybył książę William, wyrażając swoją solidarność ze społecznością LGBT. I w tym miejscu mam pytanie: dlaczego brakuje w świecie piłkarskim osób, które miałyby odwagę sprzeciwić się śmierci może nawet kilkunastu tysięcy niewolników wykorzystywanych przy budowie stadionów? Organizacje pozarządowe szacują, że może to być od kilku do kilkunastu tysięcy ludzi zabitych przy niewolniczej pracy. Dlaczego społeczności piłkarskiej brakuje realnych form sprzeciwu wobec dyskryminacji nie urojonej, ale prawdziwej, dotyczącej sprawiedliwości społecznej, praw człowieka, dotyczącej wyznania? Także z tych powodów, nie tylko wspomnianych wyżej, mundial nie budzi mojego zainteresowania.

2022-12-07 08:45

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Niepokoje wokół synodu

Mamy do czynienia z jednym synodem o charakterze druzgocącej reformacji i tym drugim, który może przynieść odrodzenie Kościoła.

Z nieśmiałością pragnę podjąć temat synodu o synodalności. Bezpośrednim powodem jest zakończony pierwszy etap prac synodalnych na poziomie diecezji, który zaowocował publikacją materiałów, postulatów, omówień. Zanim jednak przejdę do uwag związanych z tym wymiarem synodu, chciałbym wyrazić podstawowe zaniepokojenie. Sprowadza się ono do pytania: ile mamy aktualnie synodów w Kościele? Oczywiście, mam świadomość, że trwający synod obejmuje ogromną liczbę Kościołów lokalnych i każdy z nich prowadzi prace synodalne w sposób sobie właściwy. Wydaje się jednak, że można to pytanie postawić i że ma ono sens. Wynika ono bowiem z niepokoju, że mamy do czynienia z jednym synodem o charakterze druzgocącej reformacji i tym drugim, który może przynieść odrodzenie Kościoła. Ta dwoistość jest uzewnętrzniona na portalu internetowym synodu. W wersji międzynarodowej znajdują się odnośniki do zasobów, które nie zostaną poznane przez czytelnika wyłącznie polskiej wersji portalu synodalnego. Chodzi mi tutaj nie o sonety napisane ku czci papieża Franciszka czy o szereg tekstów niekoniecznie prowokujących do głębszego zamyślenia, ale o bardzo ważny dział poświęcony zagadnieniu nadużyć seksualnych. To w nim znajduje się odniesienie do projektu tzw. bristolskiego tekstu dla reformy dotyczącego zmian w Kościele.

CZYTAJ DALEJ

W świetle Eucharystii, w ciszy konfesjonału - paulini i Jasna Góra

2024-03-28 10:33

[ TEMATY ]

Jasna Góra

Karol Porwich/Niedziela

Patriarcha Zakonu Paulinów św. Paweł z Teb przez wielu skazany na śmierć głodową na pustyni, doświadczył Bożej troski i był z Bożej Opatrzności karmiony chlebem. Dziś prawie pół tysiąca paulinów każdego dnia Chlebem Eucharystycznym karmi ludzi na 4 kontynentach. W sercu Zakonu na Jasnej Górze żyje ponad 70 kapłanów. Misję tego miejsca i posługujących tu paulinów, wciąż określają słowa św. Jana Pawła II, że „Jasna Góra to konfesjonał i ołtarz narodu”. Sprawowanie Eucharystii jako centrum życia całej wspólnoty i pracy apostolskiej paulinów wpisane jest w ich zakonne konstytucje.

Na Mszę św…po cud

CZYTAJ DALEJ

Rozważania na Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego: szatan połknął haczyk

2024-03-28 23:26

[ TEMATY ]

rozważania

ks. Marek Studenski

Materiał prasowy

Jak wygląda walka dobra ze złem na zupełnie innym, nieuchwytnym poziomie? Jak to możliwe, że szatan, będący ucieleśnieniem zła, może zostać oszukany i pokonany przez dobro?

Zagłębimy się w niezwykłą historię i symbolikę Hortus deliciarum (grodu rozkoszy) Herrady z Landsbergu (ok. 1180). Ten odcinek to nie tylko opowieść o starciu duchowych sił, ale także głębokie przemyślenia na temat tego, jak każdy z nas może stawić czoła pokusom i trudnościom, wykorzystując mądrość przekazywaną przez wieki.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję