Reklama

Niedziela Podlaska

Módlmy się za rodzinę

Nie bez przyczyny w nowym roku liturgicznym pierwszą intencją kwartalnych dni modlitw są rodziny. Już w stworzeniu zamysł Pana Boga względem człowieka był taki, żeby nie był sam i żył w małżeństwie.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Adwent to oczekiwanie. Kościół przygotowuje nas do obchodzenia Uroczystości Narodzenia Pańskiego. To czekanie dla chrześcijanina ma charakter czuwania. Nie chcemy przespać czasu nawiedzenia Pana. On przychodzi z darem pokoju. W czuwaniu najważniejszą sprawą jest modlitwa. Msze św. roratnie sprawowane o świcie lub wieczorem pokazują, że światłem, które nas prowadzi w mroku jest Jezus. Wiele osób czy grup religijnych wstaje w środku nocy, aby pomodlić się Liturgią Godzin. Nowy rok liturgiczny w Kościele zaczynamy silnym akcentem modlitewnym. Od starożytności Kościół w czasie każdej pory roku poświęca Bogu, poprzez modlitwę, skupienie, post i czyny miłosierdzia jedną szczególną intencję. Po trzeciej niedzieli Adwentu szczególną modlitwą otaczamy rodziny, przeżywając kwartalne dni modlitw o życie chrześcijańskie rodzin.

Boży zamysł o małżeństwie i rodzinie

Dzieło stworzenia stało się początkiem naturalnego związku mężczyzny i kobiety. Zasiadając do wigilijnego stołu czytamy Ewangelię, w której jest mowa o tym, że Jezus przychodzi na świat w Betlejem. Oprócz wypełnienia się starotestamentalnych zapowiedzi Mesjasza narodzonego w mieście Dawida, ważne jest to, że jest przyjęty i otoczony troską konkretnej rodziny. Założonej przez Józefa i Maryję. Bóg gdy wypełnia się pełnia czasów, mówi bardzo dosadnie i prosto: „chcę się narodzić i żyć w każdej rodzinie”. Mogą mieszkać w stajni, grocie, hotelu, ubogim domu lub luksusowej willi. Nieważne. Ja chcę żyć tam gdzie jest ojciec, matka i dzieci, gdzie jest miłość. Dorastający Jezus, wychowuje się pod kochającym okiem swoich rodziców. Znamienne są początki jego publicznej działalności. Razem z matką wybiera się na wesele w Kanie. Tam dokonuje pierwszego cudu. Swoje pierwsze kroki w wysiłku głoszenia Królestwa Bożego, kieruje na uroczystości ślubne. Uświęca tamto zgromadzenie i jak naucza Kościół, podnosi ów związek mężczyzny i kobiety do godności sakramentu. Na początku jest małżeństwo, na Wielki Czwartek musimy jeszcze poczekać.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Kościół w służbie rodzinie

Papież Franciszek przepowiadanie wspomnianego zamysłu o małżeństwie i rodzinie nazwał Dobrą Nowiną. W latach 2014 i 2015 zwołał dwa synody biskupów, służące nowemu odkryciu radości z miłości w rodzinie. Owocem tego wysiłku jest adhortacja apostolska Amoris Laetita (2016). Dużo wcześniej kamień milowy tych przedsięwzięć położył św. Jan Paweł II, słusznie nazywany papieżem rodziny. Żaden z dotychczasowych następców św. Piotra nie poświęcił tyle uwagi rodzinie w nauczaniu co nasz rodak. Adhortacja apostolska Familiaris Consortio z 1981 r., stała się programowym dokumentem Kościoła w dziele duszpasterstwa rodzin. Oba papieskie dokumenty pokazują ciągłość nauczania Kościoła i troski o tę pierwszorzędną dziedzinę działalności Kościoła. Większość członków Ludu Bożego realizuje swoje powołanie życiowe w małżeństwie. Urząd Nauczycielski Kościoła nie boi się stwierdzić, że odpowiedzialnym podmiotem duszpasterstwa rodzin nie są tylko duchowni, ale przede wszystkim uformowane rodziny chrześcijańskie i pracownicy świeccy – doradcy życia rodzinnego, instruktorzy metod Naturalnego Planowania Rodziny czy terapeuci i psycholodzy. Zaangażowanie tak wielu osób to świadectwo, jak bardzo Kościołowi zależy na rodzinach.

Odpowiedź na znaki czasu

Na jednym z portali społecznościowych krążyła grafika pokazująca procent zawieranych w Polsce małżeństw wyznaniowych w poszczególnych regionach. W 2011 roku stanowił on 64,9% wszystkich zawieranych związków, zaś w 2021 już tylko 53,7%. Ta jedna wypadkowa jest potwierdzeniem zjawiska dostrzeganego gołym okiem. Rodzina przeżywa kryzys. Nie ma chyba osoby, która w swojej rodzinie czy wśród znajomych nie znałaby małżeństwa, które się rozpadło. Jesteśmy coraz częściej świadkami separacji czy rozwodów. Wiele młodych małżeństw nie przetrwało kryzysów i próby czasu. Wiele dramatów dzieci wychowywanych przez jednego rodzica, bądź traktowanych jako element bitwy między kłócącymi się małżonkami, ma swój finał u psychologa czy psychiatry. Wielu narzeczonych decyduje się już tylko na związek cywilny, bądź życie w sytuacji nieuregulowanej. Perspektywy na przyszłość nie napawają optymizmem. Ewangelia małżeństwa i rodziny ściera się z trendem tymczasowości i negacji sakramentu. Co wobec tego możemy zrobić jako katolicy?

Reklama

Tylko modlitwą i postem

W jednym z ewangelicznych fragmentów czytamy o radzie, jaką Pan Jezus daje swoim uczniom. Do Mesjasza przychodzi człowiek, który mówi że prosił Apostołów aby uzdrowili jego chorego syna. Oni jednak nie potrafili mu pomóc. Syn Boży wyrzuca uczniom małą wiarę i tłumaczy, że ten rodzaj złych duchów wyrzuca się tylko modlitwą i postem. Nie wystarczą tylko słowa, potrzeba też wysiłku. Gdy wiele rodzin coraz bardziej dotykają problemy, nie możemy przechodzić obok nich obojętnie. Nie wystarczy o tym mówić. Jesteśmy wielką rodziną dzieci Bożych. W naszych sercach musi być obecna konkretna troska o rodziny chrześcijańskie. Powinniśmy modlić się za nie. Jeśli mamy wiedzę o tym, że w jakimś małżeństwie czy rodzinie dzieje się źle, nie możemy udawać że to nie nasza sprawa. Jeśli zareagujemy dużo wcześniej, zachęcimy małżonków do rozmowy i dialogu, zaprosimy do wspólnej modlitwy, wyślemy na rozmowę do kompetentnego duszpasterza – istnieje ogromne prawdopodobieństwo, że ci ludzie wyjdą z tego kryzysu mocniejsi. Problemem dzisiejszego pokolenia jest również to, że przy pierwszym lepszym kryzysie po prostu się poddają. Jesteśmy też świadkami dramatów małżeństw z długim stażem pożycia. Kościół wyciąga rękę do swoich dzieci w kryzysie. Poczynając od sakramentu spowiedzi czy rozmowy duchowej. W wielu parafiach funkcjonują poradnie życia rodzinnego, zaś w większych miastach są poradnie specjalistyczne, gdzie dyżurują psycholodzy i terapeuci. Pragnieniem Kościoła jest to, żeby rodziny jednoczyły się, choćby w kręgach Domowego Kościoła Ruchu Światło-Życie, gdzie będą formować i wspierać się wspólnie. Wspomnieć należy o Spotkaniach Małżeńskich. W przypadku gdy małżeństwo trwa w kryzysie lub uległo rozpadowi pomocą służy Wspólnota Trudnych Małżeństw Sychar, która swoją modlitwą wstawienniczą i obecnością chce pomagać takim osobom. Powinny cieszyć nas inicjatywy modlitewne róż różańcowych za małżonka, dzieci czy rodziów.

U progu nowego roku liturgicznego i najbardziej rodzinnych świąt, jesteśmy zaproszeni do zaangażowania się w kwartalne dni modlitw o życie chrześcijańskie rodzin. Może codzienna Eucharystia, różaniec, jałmużna czy post w tym czasie będą moją realną odpowiedzią na chęć pomocy rodzinom?

2022-12-07 08:47

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kard. Bassetti: odnowa Kościoła i społeczeństwa zależy od rodzin

[ TEMATY ]

rodzina

Włochy

wikipedia.org

Kard. Gualtiero Bassetti

Kard. Gualtiero Bassetti

Papież Franciszek przypomniał nam oczywistą choć zapomnianą prawdę: odnowa Kościoła i społeczeństwa przechodzi przez rodziny. Wskazuje na to kard. Gualtiero Bassetti podsumowując Światowe Spotkanie Rodzin w Dublinie. Zauważa zarazem, że przygotowanie kolejnego spotkania, które odbędzie się w Rzymie jest wielkim wyzwaniem dla Kościoła we Włoszech.

Przewodniczący włoskiego episkopatu podkreśla, że papieskie nauczanie w Dublinie było bliskie życiu i odnosiło się do konkretnych realiów. Stąd mowa o znaczeniu budowania wzajemnych relacji, nacisk na kwestię przebaczenia i wagę dobrego wychowania dzieci. Według kard. Bassettiego Ojciec Święty zaproponował swoiste rodzinne vademecum.

CZYTAJ DALEJ

„Napełnił naczynie wodą i zaczął umywać uczniom nogi” (J 13, 5)

Niedziela warszawska 15/2004

[ TEMATY ]

Wielki Tydzień

pl.wikipedia.org

Mistrz Księgi Domowej, "Chrystus myjący nogi apostołom", 1475

Mistrz Księgi Domowej,

1. Wszelkie „umywanie”, „obmywanie się” lub kogoś albo czegoś kojarzy się ściśle z faktem istnienia jakiegoś brudu. Umywanie to akcja mająca na celu właśnie uwolnienie się od tego brudu. I jak o brudzie można mówić w znaczeniu dosłownym i przenośnym, taki też sens posiada czynność obmywania; jest to oczyszczanie się z fizycznego brudu albo akcja symboliczna powodująca uwolnienie się od moralnego zbrukania. To ten ostatni rodzaj obmycia ma na myśli Psalmista, kiedy woła: „Obmyj mnie całego z nieprawości moich i oczyść ze wszystkich moich grzechów …obmyj mnie a stanę się bielszy od śniegu” (Ps 51, 4-9). Wszelkie „bycie brudnym” sprowadza na nas złe, nieprzyjemne samopoczucie, uwolnienie się zaś od owego brudu przez obmycie przynosi wyraźną ulgę.
Biblia mówi wiele razy o obydwu rodzajach zarówno brudu jak i obmycia, czyli oczyszczenia. W rozważaniach niniejszych zajmiemy się obmyciami z brudu w znaczeniu moralnym.

CZYTAJ DALEJ

Wasza kapłańska posługa jest bezcenna

2024-03-28 14:59

Magdalena Lewandowska

Abp Józef Kupny poświęcił oleje chorych i katechumenów oraz poświęcił krzyżmo.

Abp Józef Kupny poświęcił oleje chorych i katechumenów oraz poświęcił krzyżmo.

– W życiu kapłańskim nie chodzi o samorealizację i sukces – mówił do księży abp Józef Kupny. – Wierni potrzebują takich kapłanów, którzy jednoczą ich z Bogiem i między sobą.

W katedrze wrocławskiej abp Józef Kupny przewodniczył Mszy Krzyżma, jedynej takiej Mszy w roku. Podczas Eucharystii księża z różnych stron archidiecezji wrocławskiej odnowili przyrzeczenia kapłańskie, a arcybiskup pobłogosławił oleje chorych i katechumenów oraz poświęcił krzyżmo.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję