Mało kto tak jak on łączy w jedność świat muzyki klasycznej z tym, co określamy mianem muzyki rozrywkowej. Właśnie ujawniono, że jesienią ukaże się najnowszy, dwupłytowy album Andrei Bocellego. Jego tytuł – Duets zwiastuje wszystko.
Aktualnie chyba tylko fenomen skrzypiec – David Garrett równie udanie eksploruje mariaż poważnych fraz w duchu sacrum z dźwiękowym profanum, a całość w konwencji popu, ku pochwale muzyki bez formalnych, gatunkowych i stylistycznych granic. I szczerze mówiąc, najważniejsze, że obaj robią to z klasą, wirtuozerią, zawsze za artystyczną drogę obierając kierunek oznakowany napisem: jakość.
Kiedy wiele lat temu w znanej wytwórni płytowej dostałem kompaktowego singla z wówczas dopiero trafiającym na playlisty Time to Say Goodbye (Andrea Bocelli, Sarah Brightman), zrozumiałem, że dzieje się coś bardzo szczególnego. Pamiętam, że brałem wówczas udział w cyklu prób do jednej z wielu oper, które miałem w życiu zaszczyt współwykonywać, i podzieliłem się nowym odkryciem z innymi artystami. Oni z kolei podzielili moją opinię, że do naszych rąk (czy może raczej uszu) trafia coś nowego. Na tyle klasycznego, że zadowoli miłośników tzw. poważnych fraz, ale i na tyle lotnego w ujęciu popkultury, że zagości na radiowych falach czy w odtwarzaczach.
Tak, to był fenomen na miarę niegdysiejszego wykonania Czterech pór roku Antonia Vivaldiego przez czupurnego nonkonformistę skrzypiec – Nigela Kennedy’ego. I stało się, Andrea Bocelli błyskawicznie urósł do formatu megagwiazdy muzyki, a jego duet z Brightman rozbrzmiewał w radiowych głośnikach, teledysk pokazywały stacje o rozmaitym formacie, gwiazdy uświetniały prestiżowe gale. Widziałem, że jest pewne zapotrzebowanie, aby jego nazwisko wpisało się tak złotymi literami w muzyczny firmament, jak nazwiska słynnej trójki: Luciana Pavarottiego, Placida Dominga i José Carrerasa. To jednak nie nastąpiło i pewnie nie nastąpi, jak powiedział bowiem jeden z mych znakomitych kolegów „z branży”: „Tam, gdzie słynni tenorzy mieli przed sobą wielotysięczne widownie największych scen operowych i filharmonicznych globu, Bocelli ma... mikrofon”. Cóż, ociemniały artysta z oczywistych powodów nie mógł tak swobodnie kreować największych ról operowych jak bohaterowie legendarnego koncertu w Termach Karakalli. Droga, którą obrał, okazała się jednak usłana może nie tyle różami, ile pasmem sukcesów, a zamiast kamieni milowych pojawiały się kolejne świetnie przyjęte przez krytyków i fanów (co nieczęsto idzie ze sobą w parze) albumy. I co tu ukrywać, na 25 października śpiewak wyznaczył nam dzień premiery albumu już skazanego na sukces. Dlaczego? No bo niby jak ma być inaczej, skoro u jego boku pojawia się plejada największych gwiazd muzyki? Oczywiście, jest to tłum tak wielobarwny, jak barwna jest przestrzeń między muzyką poważną a rozrywkową.
Duets łączy wiele dokonanych w przeszłości, a najbardziej ukochanych przez śpiewaka nagrań duetów z nowymi, stworzonymi przy okazji artystycznego jubileuszu, utworami. To licząca trzydzieści dwa nagrania kolekcja. A skoro wspomniałem, że wydawnictwo aż „kapie” spektakularnymi nazwiskami, to proszę bardzo! Są tu: Ed Sheeran, Céline Dion, Sarah Brightman, Dua Lipa, Stevie Wonder, Jennifer Lopez, Giorgia i Luciano Pavarotti, a jakby komuś było mało, obok Włocha pojawiają się też: Chris Stapleton, Gwen Stefani, Mark Anthony, Karol G., Sofia Carson, Lauren Daigle, Elisa, Matteo Bocelli, jest też gigant kinowych fraz Hans Zimmer. Pierwszym wistem albumu jest singiel Da Stanotte in Poi (From This Moment On), na którym u boku lidera pojawia się pięciokrotna zdobywczyni Grammy – Shania Twain. Niedawno Bocelli fetował jubileusz 30-lecia swojej wielkiej kariery, którą (czy ktoś pamięta?) zainicjował sukces wspomnianego hitu z Brightman, tyle że pierwotnie w solowej wersji Con te partiro. Gwiazdy muzyczne z całego świata przybyły do rodzinnego miasta tenora – Lajatico, a występ w Teatro del Silenzio (amfiteatrze na toskańskich wzgórzach) został zarejestrowany i trafi do kin. Dodam, że obok wielu gwiazd, o których tu wspomniałem, pojawili się również Russell Crowe, Brian May, Johnny Depp, David Foster, Zucchero, Placido Domingo, José Carreras, Lang Lang, Nadine Sierra, Eros Ramazzotti i Laura Pausini. A na koniec ciekawostka: Bocelli za miesiąc rusza w wielką światową trasę koncertową, którą zainauguruje... w Warszawie (24 sierpnia), zaś 16 listopada usłyszymy go w Krakowie. Od grudnia Bocellego będzie podziwiać amerykańska publiczność, a wielki finał tournée to dwa występy w legendarnej nowojorskiej Madison Square Garden i (2 dni przed Wigilią) w Miami.
– Łączenie głosów, mieszanie ich wibracji jest dla mnie bardzo ekscytującym doświadczeniem, zmysłowym i duchowym jednocześnie. Między dwoma głosami, które śpiewają w duecie, utrwala się coś intymnego i głębokiego. My, śpiewacy, nieustannie poszukujemy kolegów, którzy są w stanie dać życie tej alchemii – odpowiedział Bocelli zapytany, jak to jest występować w duetach z tak znanymi na całym świecie artystami na przestrzeni lat.
W pierwszych dniach maja zabrzmi muzyką Międzynarodowy Festiwal Muzyki Sakralnej „Gaude Mater”, na który czekają nie tylko częstochowscy melomani
Organizatorem festiwalu przez ponad 20 lat był częstochowski Ośrodek Promocji Kultury „Gaude Mater”. – W tym roku organizacja festiwalu przeszła w ręce Stowarzyszenia Przyjaciół Gaude Mater, które od 2 lat jest właścicielem logotypu i nazwy imprezy – informuje dyrektor festiwalu Małgorzata Nowak. – Stowarzyszenie dokonało zgłoszenia marki festiwalu do Urzędu Patentowego na prośbę pomysłodawcy przedsięwzięcia Krzysztofa Pośpiecha. Ubiegłoroczny festiwal był organizowany przez Ośrodek Promocji Kultury już na podstawie udzielonej przez Stowarzyszenie licencji. Pomimo ubiegłorocznej decyzji prezydenta Częstochowy przeniesienia organizacji festiwalu do Filharmonii Częstochowskiej, instytucja ta nie podjęła się zadania, tym samym skazując największe przedsięwzięcie kulturalne miasta na niebyt. Decyzja Stowarzyszenia o przejęciu imprezy wyniknęła z chęci kontynuacji, zachowania formuły i sakralnych wnętrz jako miejsc koncertów – wyjaśnia dyrektor. Stowarzyszenie podjęło się organizacji festiwalu we współpracy z Klasztorem Jasnogórskim, Kurią Metropolitalną w Częstochowie oraz partnerami z pięciu polskich miast. Nowością bowiem jest rozszerzenie festiwalu na inne miasta: Gdańsk, Kraków, Katowice, Radomsko i Lubliniec. Jak podkreśla Małgorzata Nowak, takim działaniem Stowarzyszenie stara się budować markę „Gaude Mater” w całej Polsce.
Międzynarodowy Festiwal Muzyki Sakralnej „Gaude Mater” w Częstochowie jest obecnie największym w Polsce projektem promującym muzykę różnych religii i kultur. Festiwal ma dwie misje: dialog międzykulturowy w ramach trzech największych religii monoteistycznych: chrześcijaństwa, judaizmu i islamu oraz promocję polskiej muzyki sakralnej, zarówno dawnej, jak i współczesnej. – Budując program festiwalu, miałam wsparcie Rady Artystycznej, która po moim odwołaniu ze stanowiska dyrektora OPK w lipcu ub.r. podała się do dymisji, by rozpocząć współpracę ze mną już w strukturach Stowarzyszenia – wyjaśnia dyrektor Małgorzata Nowak. – Skład Rady nieco się zmienił – wśród członków nie ma już przedstawiciela częstochowskiego magistratu i dyrektora Filharmonii Częstochowskiej, która po 22 latach wycofała się ze współpracy. Wielu spośród członków Rady angażuje się również w prace organizacyjne przy festiwalu – koordynatorem koncertu muzyki jasnogórskiej i wawelskiej w Krakowie jest ks. dr Robert Tyrała, zaś kolejny Międzynarodowy Konkurs Kompozytorski „Musica Sacra” – towarzyszący festiwalowi – odbywa się dzięki determinacji Pawła Łukaszewskiego, przy wsparciu Jasnogórskiego Klasztoru. Podczas inauguracji liturgicznej zabrzmi też najnowsza kompozycja najmłodszego członka Rady – Łukasza Urbaniaka, będąca zarazem jego pracą doktorską.
Na projekt tegorocznego festiwalu złoży się kilkanaście wydarzeń, w tym 10 koncertów z udziałem artystów z 14 krajów świata. Jego program wytyczać będą dwa wielkie wydarzenia: 80. rocznica urodzin Henryka Mikołaja Góreckiego, któremu poświęcony będzie koncert w Gdańsku, w wykonaniu Polskiego Chóru Kameralnego pod dyrekcją Jana Łukaszewskiego, i 80-lecie Krzysztofa Pendereckiego, które zostanie uczczone podczas koncertu nadzwyczajnego, w trakcie którego zabrzmi „Credo” pod batutą kompozytora. Jednym z ciekawszych wydarzeń festiwalu będzie także jego koncert inauguracyjny, podczas którego wykonana zostanie „Misa Flamenca” z udziałem hiszpańskiego gitarzysty Paco Peńa, wybitnego interpretatora muzyki flamenco. Wyczekujących na propozycje ekumenicznego nurtu festiwalu ucieszą zapewne koncerty orientalnych pieśni sakralnych, muzyki gospel oraz muzyki cerkiewnej. W programie festiwalu znajdą się również prezentacje muzyki ze zbiorów jasnogórskich i wawelskich, chorału gregoriańskiego oraz światowych prawykonań.
Festiwalowi towarzyszyć będzie projekt „Etno Gaude Mater” (27-28 kwietnia – Częstochowa; 28 kwietnia – Radomsko), którego zadaniem jest pokazanie wielokulturowości świata w wymiarze „profanum”. W ramach projektu zaprezentowana zostanie kultura Gruzji i Kazachstanu.
Pytana, czym należy tłumaczyć fenomen festiwalu muzyki sakralnej, który w dobie postępującej sekularyzacji przyciąga tak liczną publiczność, Małgorzata Nowak odpowiada: – Na szczęście sekularyzacja, która jest dzisiaj zjawiskiem powszechnym, nie dotyczy w takim stopniu kultury, a chyba najmniejszym dotyka muzyki. Pewnie też dlatego, że największe arcydzieła muzyczne to kompozycje wyrosłe z inspiracji religijnej. Posłuchajmy dzieł sakralnych Bacha – Msza h-moll, obie „Pasje”, Haendla – „Mesjasz”, Mozarta – „Requiem”; a ze współczesnych Pendereckiego – „Pasja wg św. Łukasza”, „Siedem bram Jerozolimy”, „Credo” – są bardziej rozpoznawalne niż świeckie utwory tych mistrzów.
XXIII edycji Festiwalu Muzyki Sakralnej „Gaude Mater” patronują: minister kultury i dziedzictwa narodowego Bogdan Zdrojewski i Episkopat Polski w osobach: abp. Józefa Michalika – przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski, abp. Wiktora Skworca – metropolity katowickiego, abp. Wacława Depo – metropolity częstochowskiego i kard. Stanisława Dziwisza – metropolity krakowskiego.
W wieku 54 lat po długiej chorobie zmarł w Pile trener siatkówki Adam Grabowski - poinformował w czwartek PZPS. Szkoleniowiec związany był przede wszystkim z pilskim klubem, prowadził także m.in. Atom Trefl Sopot, Budowlanych Łódź i Pałac Bydgoszcz.
Grabowski pracę trenerską rozpoczął w 1997 roku Nafcie Piła u boku doświadczonego szkoleniowca Jerzego Matlaka. Wspólnie poprowadzili klub z północnej Wielkopolski do czterech złotych medali mistrzostw kraju. Grabowski był związany wyłącznie z żeńską siatkówką, w późniejszych latach samodzielnie prowadził pilską drużynę, pracował także m.in. w klubach z Łodzi, Bydgoszczy, Mielca, Ostrowca Świętokrzyskiego, Sopotu i Radomia.
W środę 16 października społeczność Wałbrzycha pożegnała Annę Adamkiewicz, oddaną rodzinie i Kościołowi działaczkę społeczną, która przez lata z zaangażowaniem służyła lokalnej wspólnocie.
Uroczystość pogrzebowa, która odbyła się w kościele św. Jerzego i Matki Bożej Różańcowej na wałbrzyskim Białym Kamieniu, była nie tylko aktem ostatniego pożegnania, ale także wyrazem uznania dla jej wieloletniej służby na rzecz rodziny, Kościoła i lokalnej społeczności.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1728822235.jpg)
