Drodzy Siostry i Bracia!

Tym chrześcijańskim pozdrowieniem obwieszczamy dziś światu największy cud w jego dziejach - Zmartwychwstanie naszego Pana Jezusa Chrystusa.

Jezusowa droga do zmartwychwstania była bolesna, bo znaczona cierpieniem i krzyżem. Na tej drodze towarzyszyliśmy Jezusowi przez cały okres Wielkiego Postu, uczestnicząc we Mszy św., w wielkopostnych nabożeństwach, rekolekcjach i spowiedzi świętej. Dziś stajemy razem przy pustym grobie Zbawiciela, bo "kontemplacja oblicza Chrystusa nie może zatrzymać się na wizerunku Ukrzyżowanego. Chrystus jest Zmartwychwstałym!" (Jan Paweł II, "Novo millennio ineunte", 28).

W tę wielkanocną radość wpisuje się wiele naszych osobistych oraz wspólnych przeżyć i wydarzeń. Jest wśród nich także I Synod Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej, który po 6-letnich obradach został uroczyście zakończony, w dziewiątą rocznicę ustanowienia diecezji. W liście przysłanym do nas z tej okazji, Ojciec Święty Jan Paweł II pisze: "Wierzę, że ta zbiorowa refleksja wypływająca z kontemplacji oblicza Chrystusa, a równocześnie skierowana ku człowiekowi zaowocuje dojrzałymi postanowieniami, które wytyczą na najbliższą i dalszą przyszłość kierunki kościelnego działania w wymiarze tak indywidualnym, jak i zbiorowym. Cel jest wyznaczony; prowadzić człowieka i całe środowiska do świętości w każdym wymiarze życia" (List Jana Pawła II do ks. bp. Jana Śrutwy, biskupa zamojsko-lubaczowskiego, Watykan 20 marca 2001 r.). Taki jest cel naszego I Synodu, którego uchwały będą nas obowiązywać od uroczystości Królowej Polski, tj. od 3 maja tego roku. Świadomi obecności wśród nas Chrystusa zmartwychwstałego, który pozwala nam się rozpoznać w Eucharystii - jak uczniom z Emaus - "przy łamaniu chleba" (por. Łk 24, 35), prośmy Go za pośrednictwem Maryi o potrzebne łaski dla nas, na czas wprowadzania w życie postanowień I Synodu i na wszelkie nasze szlachetne poczynania.

Niech Chrystus błogosławi Duchowieństwu, Diecezjanom i naszym świątecznym Gościom.