Reklama

Polska

Abp Stanisław Gądecki obchodzi 25. rocznicę sakry biskupiej

Abp Stanisław Gądecki, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski i metropolita poznański obchodzi dziś, 25 marca, 25. rocznicę przyjęcia święceń biskupich. W katedrze poznańskiej Jubilat przewodniczył w niedzielę uroczystej Mszy św. transmitowanej przez Telewizję Polonia.

[ TEMATY ]

jubileusz

abp Stanisław Gądecki

Bożena Sztajner/Niedziela

Abp Stanisław Gądecki

Abp Stanisław Gądecki

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Stanisław Gądecki urodził się 19 października 1949 roku w Strzelnie w Wielkopolsce. Ojciec, Leon, był – podobnie jak dziadek – kowalem. Mama, Zofia z Siupków, od młodzieńczych lat aktywnie działała w strzeleńskich Młodych Polkach.

Ksiądz

W 1967 r. ukończył Liceum Ogólnokształcące w Strzelnie. 5 czerwca 1967 roku został przyjęty do Prymasowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Gnieźnie, gdzie w latach 1967-1973 studiował filozofię i teologię. Tam - pod kierunkiem ks. prof. Felicjana Kłonieckiego - napisał pracę dyplomową pt.: „Herodeion w świetle historii, geografii i archeologii".

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Święcenia kapłańskie przyjął z rąk księdza kardynała Stefana Wyszyńskiego w Bazylice Archikatedralnej w Gnieźnie, w Wigilię Zesłania Ducha Świętego, dnia 9 czerwca 1973 roku.

Decyzją Prymasa Wyszyńskiego młody ksiądz został skierowany do Wiecznego Miasta na studia specjalistyczne z zakresu biblistyki. Studiował w Pontificium Institutum Biblicum de Urbe, uzyskując licencjat (9 lutego 1977 roku).

Następnie pojechał do Jerozolimy, do Studium Biblicum Franciscanum (1976/77), żeby pogłębić studia archeologiczne i judeochrześcijańskie. Po powrocie do Rzymu ukończył rok doktorancki (22 maja 1978 roku) i na podstawie pracy: La liberazione e salvezza nel secondo libro dei Maccabei na Pontificia Studiorum Universitas a S. Thoma Aq. in Urbe w czerwcu 1982 roku zdobył doktorat z teologii biblijnej.

Służył pomocą duszpasterską w różnych ośrodkach na terenie Włoch, Francji, Niemiec, Wielkiej Brytanii i USA. W okresie studiów zagranicznych poznał wiele języków obcych, których uczył się w różnych europejskich ośrodkach akademickich. Warto wspomnieć, że biegle włada łaciną, greką (koine) i hebrajskim oraz językami nowożytnymi: włoskim, angielskim, francuskim, niemieckim i rosyjskim.

W 1982 roku wrócił do kraju i podjął pracę dydaktyczną w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gnieźnie. Wykładał archeologię biblijną, historię Starego i Nowego Testamentu, wstęp ogólny do Pisma Świętego, Ewangelie synoptyczne, pisma Janowe i teologię biblijną. Prowadził też lektoraty języka angielskiego i niemieckiego.

Reklama

Ponadto wykładał egzegezę Starego Testamentu w Prymasowskim Instytucie Teologicznym dla świeckich w Gnieźnie i Prymasowskim Instytucie Kultury Chrześcijańskiej w Bydgoszczy oraz w Wyższym Seminarium Duchownym Misjonarzy św. Rodziny w Kazimierzu Biskupim (1983-1992).

W 1989 roku uczestniczył w letnim programie studiów, organizowanym przez Cardinal Bernardin Center for the Study of Eastern European Jewery w Spertus College of Judaica w Chicago. To projekt poświęcony żydowskiej teologii, liturgii i kulturze oraz amerykańskiemu pluralizmowi religijnemu. Na przełomie roku 1989 i 1990 prowadził badania w École Biblique et Archeologique w Jerozolimie.

Biskup

1 lutego 1992 r. ks. Stanisław Gądecki został mianowany biskupem pomocniczym Archidiecezji Gnieźnieńskiej. Święceń biskupich udzielił mu 25 marca 1992 roku kard. Józef Glemp w Prymasowskiej Archikatedrze w Gnieźnie. Jako dewizę biskupią Stanisław Gądecki przyjął słowa Opere et veritate – „Czynem i prawdą”, zaczerpnięte z Pierwszego Listu św. Jana (3,18). „Wszelka miłość, tak do Boga, jak i do człowieka, potwierdzona jest przez czyny i prawdę" – tłumaczy sam znaczenie tych słów i swoją misję.

Nowy ordynariusz Archidiecezji Gnieźnieńskiej, abp Henryk Muszyński, powitał bpa Gądeckiego „jako czysty dar nieba”. Łączyły ich nie tyle zainteresowania biblijne, co wręcz miłość do Biblii. Swojemu biskupowi pomocniczemu powierzył odpowiedzialność za katechezę – a więc wdrażanie programu nauczania religii – oraz za formację permanentną księży.

14 marca 1992 roku wszedł w skład Komisji ds. Katolickiej Agencji Informacyjnej i został członkiem Rady Programowej KAI (był nim do 11 czerwca 2014 r.). Trzy miesiące później, 20 czerwca, został mianowany przez Konferencję Episkopatu Polski wiceprzewodniczącym, a 10 marca 1994 – przewodniczącym Komisji Episkopatu ds. Dialogu z Judaizmem. Od 2 grudnia 1994 do 1 maja 1996 roku był członkiem Komisji Episkopatu Polski ds. Duchowieństwa.

Reklama

W 1995 roku został konsultorem Papieskiej Komisji ds. Religijnych Relacji z Żydami (był nim aż do roku 2008), brał więc udział w szeregu konferencji poświęconych tej tematyce, krajowych i zagranicznych.

Po reformie struktur Episkopatu Polski (1 maja 1996 roku) został przewodniczącym Rady Episkopatu Polski ds. Dialogu Religijnego, obejmującej trzy gremia: Komitet do Dialogu z Judaizmem, Komitet do Dialogu z Religiami Niechrześcijańskimi, Komitet do Dialogu z Niewierzącymi.

Z inicjatywy bp. Gądeckiego w 1997 roku episkopat ustanowił Dzień Judaizmu w Kościele katolickim w Polsce, obchodzony odtąd corocznie 17 stycznia. Kościół w naszym kraju należy do niewielu w Europie, które realizują podobną inicjatywę.

2017-03-26 18:08

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Jubileusz wrażliwych serc

Niedziela bielsko-żywiecka 2/2019, str. IV

[ TEMATY ]

jubileusz

MR

Medal trafił w dobre ręce

Medal trafił w dobre ręce

Stowarzyszenie „Serce dla serca”, 29 grudnia ubiegłego roku, w kościele Trójcy Przenajświętszej w Bielsku-Białej świętowało jubileusz 20-lecia swego istnienia. Uroczystości rozpoczęły się od Mszy św., której przewodniczył bp. Roman Pindel.

CZYTAJ DALEJ

Św. Florian - patron strażaków

Św. Florianie, miej ten dom w obronie, niechaj płomieniem od ognia nie chłonie! - modlili się niegdyś mieszkańcy Krakowa, których św. Florian jest patronem. W 1700. rocznicę Jego męczeńskiej śmierci, właśnie z Krakowa katedra diecezji warszawsko-praskiej otrzyma relikwie swojego Patrona. Kim był ten Święty, którego za patrona obrali także strażacy, a od którego imienia zapożyczyło swą nazwę ponad 40 miejscowości w Polsce?

Zachowane do dziś źródła zgodnie podają, że był on chrześcijaninem żyjącym podczas prześladowań w czasach cesarza Dioklecjana. Ten wysoki urzędnik rzymski, a według większości źródeł oficer wojsk cesarskich, był dowódcą w naddunajskiej prowincji Norikum. Kiedy rozpoczęło się prześladowanie chrześcijan, udał się do swoich braci w wierze, aby ich pokrzepić i wspomóc. Kiedy dowiedział się o tym Akwilinus, wierny urzędnik Dioklecjana, nakazał aresztowanie Floriana. Nakazano mu wtedy, aby zapalił kadzidło przed bóstwem pogańskim. Kiedy odmówił, groźbami i obietnicami próbowano zmienić jego decyzję. Florian nie zaparł się wiary. Wówczas ubiczowano go, szarpano jego ciało żelaznymi hakami, a następnie umieszczono mu kamień u szyi i zatopiono w rzece Enns. Za jego przykładem śmierć miało ponieść 40 innych chrześcijan.
Ciało męczennika Floriana odnalazła pobożna Waleria i ze czcią pochowała. Według tradycji miał się on jej ukazać we śnie i wskazać gdzie, strzeżone przez orła, spoczywały jego zwłoki. Z czasem w miejscu pochówku powstała kaplica, potem kościół i klasztor najpierw benedyktynów, a potem kanoników laterańskich. Sama zaś miejscowość - położona na terenie dzisiejszej górnej Austrii - otrzymała nazwę St. Florian i stała się jednym z ważniejszych ośrodków życia religijnego. Z czasem relikwie zabrano do Rzymu, by za jego pośrednictwem wyjednać Wiecznemu Miastu pokój w czasach ciągłych napadów Greków.
Do Polski relikwie św. Floriana sprowadził w 1184 książę Kazimierz Sprawiedliwy, syn Bolesława Krzywoustego. Najwybitniejszy polski historyk ks. Jan Długosz, zanotował: „Papież Lucjusz III chcąc się przychylić do ciągłych próśb monarchy polskiego Kazimierza, postanawia dać rzeczonemu księciu i katedrze krakowskiej ciało niezwykłego męczennika św. Floriana. Na większą cześć zarówno świętego, jak i Polaków, posłał kości świętego ciała księciu polskiemu Kazimierzowi i katedrze krakowskiej przez biskupa Modeny Idziego. Ten, przybywszy ze świętymi szczątkami do Krakowa dwudziestego siódmego października, został przyjęty z wielkimi honorami, wśród oznak powszechnej radości i wesela przez księcia Kazimierza, biskupa krakowskiego Gedko, wszystkie bez wyjątku stany i klasztory, które wyszły naprzeciw niego siedem mil. Wszyscy cieszyli się, że Polakom, za zmiłowaniem Bożym, przybył nowy orędownik i opiekun i że katedra krakowska nabrała nowego blasku przez złożenie w niej ciała sławnego męczennika. Tam też złożono wniesione w tłumnej procesji ludu rzeczone ciało, a przez ten zaszczytny depozyt rozeszła się daleko i szeroko jego chwała. Na cześć św. Męczennika biskup krakowski Gedko zbudował poza murami Krakowa, z wielkim nakładem kosztów, kościół kunsztownej roboty, który dzięki łaskawości Bożej przetrwał dotąd. Biskupa zaś Modeny Idziego, obdarowanego hojnie przez księcia Kazimierza i biskupa krakowskiego Gedko, odprawiono do Rzymu. Od tego czasu zaczęli Polacy, zarówno rycerze, jak i mieszczanie i wieśniacy, na cześć i pamiątkę św. Floriana nadawać na chrzcie to imię”.
W delegacji odbierającej relikwie znajdował się bł. Wincenty Kadłubek, późniejszy biskup krakowski, a następnie mnich cysterski.
Relikwie trafiły do katedry na Wawelu; cześć z nich zachowano dla wspomnianego kościoła „poza murami Krakowa”, czyli dla wzniesionej w 1185 r. świątyni na Kleparzu, obecnej bazyliki mniejszej, w której w l. 1949-1951 jako wikariusz służył posługą kapłańską obecny Ojciec Święty.
W 1436 r. św. Florian został ogłoszony przez kard. Zbigniewa Oleśnickiego współpatronem Królestwa Polskiego (obok świętych Wojciecha, Stanisława i Wacława) oraz patronem katedry i diecezji krakowskiej (wraz ze św. Stanisławem). W XVI w. wprowadzono w Krakowie 4 maja, w dniu wspomnienia św. Floriana, doroczną procesję z kolegiaty na Kleparzu do katedry wawelskiej. Natomiast w poniedziałki każdego tygodnia, na Wawelu wystawiano relikwie Świętego. Jego kult wzmógł się po 1528 r., kiedy to wielki pożar strawił Kleparz. Ocalał wtedy jedynie kościół św. Floriana. To właśnie odtąd zaczęto czcić św. Floriana jako patrona od pożogi ognia i opiekuna strażaków. Z biegiem lat zaczęli go czcić nie tylko strażacy, ale wszyscy mający kontakt z ogniem: hutnicy, metalowcy, kominiarze, piekarze. Za swojego patrona obrali go nie tylko mieszkańcy Krakowa, ale także Chorzowa (od 1993 r.).
Ojciec Święty z okazji 800-lecia bliskiej mu parafii na Kleparzu pisał: „Święty Florian stał się dla nas wymownym znakiem (...) szczególnej więzi Kościoła i narodu polskiego z Namiestnikiem Chrystusa i stolicą chrześcijaństwa. (...) Ten, który poniósł męczeństwo, gdy spieszył ze swoim świadectwem wiary, pomocą i pociechą prześladowanym chrześcijanom w Lauriacum, stał się zwycięzcą i obrońcą w wielorakich niebezpieczeństwach, jakie zagrażają materialnemu i duchowemu dobru człowieka. Trzeba także podkreślić, że święty Florian jest od wieków czczony w Polsce i poza nią jako patron strażaków, a więc tych, którzy wierni przykazaniu miłości i chrześcijańskiej tradycji, niosą pomoc bliźniemu w obliczu zagrożenia klęskami żywiołowymi”.

CZYTAJ DALEJ

Chcemy zobaczyć Jezusa

2024-05-04 17:55

[ TEMATY ]

ministranci

lektorzy

Służba Liturgiczna Ołtarza

Pielgrzymka służby liturgicznej

Rokitno sanktuarium

Katarzyna Krawcewicz

Centralnym punktem pielgrzymki była Eucharystia przy ołtarzu polowym

Centralnym punktem pielgrzymki była Eucharystia przy ołtarzu polowym

4 maja w Rokitnie modliła się służba liturgiczna z całej diecezji.

Pielgrzymka rozpoczęła się koncertem księdza – rapera Jakuba Bartczaka, który pokazywał młodzieży wartość powołania, szczególnie powołania do kapłaństwa. Po koncercie rozpoczęła się uroczysta Msza święta pod przewodnictwem bp. Tadeusza Lityńskiego. Pasterz diecezji wręczył każdemu ministrantowi mały egzemplarz Ewangelii św. Łukasza. Gest ten nawiązał do tegorocznego hasła pielgrzymki „Chcemy zobaczyć Jezusa”. Młodzież sięgając do tekstu Pisma świętego, będzie mogła każdego dnia odkrywać Chrystusa.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję