Reklama

Dekanaty archidiecezji warszawskiej (1)

Dekanat wolski

Na terenie dekanatu wolskiego tylko w czasie Powstania Warszawskiego zginęło ponad 100 tysięcy ludzi. Z tego powodu główne tegoroczne, kościelne obchody 60. rocznicy powstania odbędą się właśnie w dekanacie wolskim. Jest on jednym z najmniejszych w Warszawie - liczy tylko 5 parafii.

Niedziela warszawska 28/2004

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

- Nasz kościół leży prawie na przystanku tramwajowym, każdy może tu łatwo dojechać - mówi ks. prał. Wojciech Łagowski, dziekan dekanatu wolskiego i proboszcz parafii św. Wojciecha przy ul. Wolskiej. Podkreśla, że dogodny dojazd i położenie świątyni sprawiają, że w kościele przez cały dzień modli się sporo ludzi. Od 9.00 do 18.00 trwa adoracja Najświętszego. Sakramentu. Podczas każdej Mszy św. można skorzystać z sakramentu pokuty. - Zresztą w każdej parafii dekanatu kapłani przywiązują wielką wagę do posługi w konfesjonale - dodaje ks. Łagowski.
W kościele św. Józefa przy ul. Deotymy adoracja Najświętszego Sakramentu trwa całą dobę! To jedyny kościół w dekanacie, ale i w całej archidiecezji, który jest otwarty non stop.

Początki

Reklama

Początki dekanatu wolskiego sięgają 1311 r. Szybki rozwój Woli sprawił, że wybudowano wtedy kościół św. Wawrzyńca na Reducie Wolskiej, filię parafii św. Jana Chrzciciela. Natomiast parafia św. Wawrzyńca - matka wszystkich parafii dekanatu - została erygowana 300 lat później, w 1611 r. Przyszły jednak czasy rozbiorów i w 1834 r. kościół św. Wawrzyńca został zamieniony na prawosławną cerkiew. Katolicy nie mieli swojej świątyni i postanowili wybudować nowy kościół na ul. Bema. Tak powstał kościół św. Stanisława Biskupa, gdzie przeniosła się parafia św. Wawrzyńca. Z czasem wybudowano dzisiejszy kościół parafii św. Wojciecha - i w swojej tułaczce po Woli tutaj przeniosło się duszpasterstwo parafialne.
W 1921 r. parafia św. Wawrzyńca wróciła z powrotem na swoje stare miejsce na Reducie. W tym samym roku po raz drugi ją erygowano. 6 lat później erygowano natomiast parafie św. Wojciecha i św. Stanisława. Tuż przed wojną (1938 r.) powstała natomiast parafia św. Józefa na Kole, a po wojnie (1952 r.) utworzono parafię św. Klemensa na ul. Karolkowej.
I tak dziś dekanat wolski liczy 5 parafii. Są to parafie (w kolejności od najstarszej do najmłodszej):
1. św. Wawrzyńca na Reducie Wolskiej, ul. Wolska (parafia wicedziekańska)
2. św. Wojciecha na ul. Wolskiej (parafia dziekańska)
3. św. Stanisława Biskupa na ul. Bema
4. św. Józefa na Kole, ul. Deotymy
5. św. Klemensa na ul. Karolkowej (parafia prowadzona przez redemptorystów)

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Duchowieństwo dekanalne

Reklama

Dziekanem dekanatu wolskiego jest ks. prał. Wojciech Łagowski, od 1999 r. proboszcz parafii św. Wojciecha. Wicedziekanem jest ks. prał. Józef Łazicki, od 1983 r. proboszcz parafii św. Wawrzyńca. Jest to jednocześnie proboszcz najdłużej pracujący w dekanacie. Proboszczem o najkrótszym stażu w dekanacie jest ks. dziekan Łagowski. Najstarszy wiekiem proboszcz to ks. Sikorski (69 lat). Najmłodszym wiekiem proboszczem jest ks. Demski, redemptorysta (41 lat).
W dekanacie, oprócz proboszczów, pracuje 15 wikariuszy i 8 księży rezydentów. Najwięcej wikariuszy mają parafie św. Wawrzyńca i św. Józefa - po 4. Najmniej wikariuszy pracuje w parafiach św. Stanisława i św. Klemensa - po 2 (dane jeszcze przed tegorocznymi zmianami personalnymi księży).
Pod względem liczby mieszkańców największe parafie w dekanacie to: św. Wojciecha, św. Józefa i św. Wawrzyńca. Wszystkie trzy mają porównywalną liczbę mieszkańców: ok. 20 tysięcy. Natomiast parafie św. Klemensa i św. Stanisława liczą po ok. 12 tysięcy mieszkańców.
Ludność zamieszkująca dekanat to głównie osoby starsze, samotne, często chore. Stąd dużo czasu zajmują kapłanom wizyty duszpasterskie u chorych w domach. Ze starością idzie często w parze bieda. Jej z kolei starają się zaradzić parafialne oddziały Caritas. Pomoc ubogim świadczona jest w każdej parafii dekanatu. Np. w parafii dziekańskiej bardzo prężnie funkcjonuje świetlica dla dzieci z rodzin będących w trudnej sytuacji. Codziennie w zajęciach bierze udział ok. 30 dzieci.

Duszpasterstwo

Reklama

Życie religijne w parafiach dekanatu jest bardzo bogate. Wierni gromadzą się oczywiście przede wszystkim na niedzielnych Mszach św., których szczególnie dużo odprawia się u św. Wojciecha i św. Józefa. Również i w dni powszednie duszpasterze obserwują stosunkowo dużą frekwencję wiernych. Każda parafia ma swój specyficzny charyzmat. Np. w kościele św. Klemensa przechowywane są relikwie Patrona parafii, które otoczone są należną czcią. Również parafia św. Wojciecha posiada relikwie swojego Patrona. W każdą IV niedzielę miesiąca o 18.00 odprawiane jest nabożeństwo ku czci św. Wojciecha. Z kolei parafia św. Stanisława posiada słynny obraz Matki Bożej Elekcyjnej. Namalowany w 1621 r. przez nieznanego malarza obraz towarzyszył elekcjom królów polskich na pobliskich polach Woli. Między elekcjami Matka Boża Elekcyjna czczona była w kościele św. Stanisława, a każdorazowy proboszcz był kustoszem tego wizerunku.
- Obecnie w każdą sobotę o 7.30 przed wizerunkiem Matki Bożej Elekcyjnej odprawiamy Mszę św. i nowennę. Z parafii przychodzi stale kilkadziesiąt osób. Często przybywają również pielgrzymi z całej Warszawy i okolic - mówi ks. Janusz Godzisz, proboszcz parafii św. Stanisława.
Parafia św. Józefa na Kole to prawdziwy ocean różnych ciekawych pomysłów duszpasterskich. Przy parafii działa kilkadziesiąt grup, wspólnot, ruchów, stowarzyszeń, instytucji. Nie sposób tutaj wymienić wszystkiego. Powiedzmy więc przede wszystkim o trosce, jaką w parafii otaczani są niepełnosprawni. W promieniu zaledwie kilkuset metrów wokół kościoła skupiły się placówki służące integracji osób niepełnosprawnych z tzw. zdrową częścią społeczeństwa: przedszkole, szkoły, warsztaty terapii zajęciowej, ośrodek rehabilitacyjny, domy kultury. Raz do roku wszyscy, niepełnosprawni i zdrowi, spotykają się na festynie „Ulica integracyjna”.
Ostatnią ciekawą inicjatywą duszpasterską na Kole są spotkania modlitewne świata pracy organizowane przez „Labor” - Stowarzyszenie Integracji Świata Pracy. Odbywają się we wtorki. O godz. 18.00 jest adoracja Najświętszego Sakramentu i świadectwa uczestników. O 19.00 celebrowana jest Eucharystia z homilią. Później w sali Jana Pawła II spotyka się grupa wsparcia.
W większości parafii dekanatu żywy jest kult Miłosierdzia Bożego. W parafii św. Wojciecha w każdy czwartek o godz. 18.00 odprawiana jest Msza św. z homilią o Miłosierdziu Bożym. Spotkanie modlitewne czcicieli Miłosierdzia Bożego odbywa się natomiast w każdy piątek o godz. 17.00 w sali parafialnej. Z kolei w parafii św. Klemensa w każdy piątek ma miejsce „Godzina Miłosierdzia”. Rozpoczyna się o 14.30 wystawieniem Najświętszego Sakramentu i Różańcem wspólnotowym. O 15.00 odmawiana jest Koronka do Miłosierdzia Bożego. Po niej, ok. 15.20, celebrowana jest Msza św. Na zakończenie odprawia się nabożeństwo Drogi Krzyżowej.

Pamięci poległych

Dekanat wolski jest przesiąknięty krwią poległych tutaj podczas ostatniej wojny. Dotyczy to szczególnie parafii św. Klemensa i św. Wojciecha. Tylko w czasie Powstania Warszawskiego na ul. Wolskiej zginęło ok. 100 tysięcy ludzi. Na placu przed kościołem na Karolkowej stoi granitowy pomnik upamiętniający poległych. Na poszczególnych polach przebudowanego kilka lat temu muru otaczającego plac wmurowano szereg tablic poświęconych zamordowanym.
Nic więc dziwnego, że tegoroczne kościelne obchody 60. rocznicy powstania odbędą się właśnie w dekanacie wolskim. Oto ich program:

1 sierpnia, niedziela:
12.00 - Modlitwa za zmarłych w kościele św. Klemensa. Procesja ul. Wolską do kościoła św. Stanisława w parafii św. Wojciecha. Po drodze 4 przystanki przy tablicach upamiętniających pomordowanych mieszkańców Warszawy.
13.00 - Msza św. w kościele parafii św. Wojciecha transmitowana przez TV Polonia. Przewodniczy i homilię wygłosi Prymas Polski kard. Józef Glemp.
14.30 - Procesja do figury Jezusa Miłosiernego na rogu ulic Górczewskiej i Deotymy. Po drodze przystanek przy wiadukcie kolejowym, gdzie 5 sierpnia 1944 r. rozstrzelano ok. 12 tysięcy mieszkańców Warszawy, głównie lekarzy i pielęgniarek.
15.00 - Koronka do Miłosierdzia Bożego przy figurze Jezusa Miłosiernego. Nabożeństwu przewodniczy i homilię wygłosi ks. prał. Jan Sikorski.

Modlitwa karmelitanek

W dekanacie wolskim jest aż 39 szkół oraz 7 szpitali znanych w całej Warszawie i okolicach. Są to np. Instytut Gruźlicy i Chorób Płuc przy ul. Płockiej czy też Szpital Dziecięcy przy ul. Działdowskiej. Jest też 5 domów pomocy społecznej. Dekanat ma też ten przywilej, że na jego terenie znajduje się kontemplacyjny klasztor Sióstr Karmelitanek Bosych przy ul. Wolskiej. Siostry w swojej modlitwie z pewnością nie zapominają o duszpasterzach i wiernych dekanatu.

Ks. dziekan Wojciech Łagowski urodził się 26 stycznia 1949 r. w Warszawie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1979 r. z rąk bp. Jerzego Modzelewskiego. Pracował jako wikariusz w parafiach w: Karczewie, archikatedralnej św. Jana Chrzciciela na Starym Mieście, św. Aleksandra na placu Trzech Krzyży, Matki Bożej Nieustającej Pomocy na Saskiej Kępie, Najświętszego Zbawiciela w Śródmieściu i w Ursusie. Był także proboszczem parafii św. Mikołaja w Warce, a od 1996 r. dziekanem dekanatu wareckiego. W 1997 r. został odznaczony przywilejem rokiety, mantoletu i pierścienia. Od 1999 r. jest proboszczem parafii św. Wojciecha na Woli i dziekanem dekanatu wolskiego.

2004-12-31 00:00

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Papież: stawajmy się dla siebie nawzajem Cyrenejczykami

2025-04-13 12:01

[ TEMATY ]

Niedziela Palmowa

papież Franciszek

Cyrenejczyk

Grzegorz Gałązka

Papież Franciszek

Papież Franciszek

Do niesienia krzyża nie tylko własnego, lecz także i naszych bliźnich zachęcił Ojciec Święty wiernych podczas liturgii Niedzieli Palmowej. Przygotowaną przez niego homilię odczytał wicedziekan Kolegium Kardynalskiego, kard. Leonardo Sandri.

„Błogosławiony Król, który przychodzi w imię Pańskie” (Łk 19, 38). W ten sposób tłum wiwatuje na cześć Jezusa, gdy wkracza do Jerozolimy. Mesjasz przechodzi przez bramę świętego miasta, szeroko otwartą, by powitać Tego, który kilka dni później wyjdzie przez nią przeklęty i skazany, obarczony ciężarem krzyża.
CZYTAJ DALEJ

Niedziela Palmowa

Szósta niedziela Wielkiego Postu nazywana jest Niedzielą Palmową, czyli Męki Pańskiej, i rozpoczyna obchody Wielkiego Tygodnia.

W ciągu wieków otrzymywała różne określenia: Dominica in palmis, Hebdomada VI die Dominica, Dominica indulgentiae, Dominica Hosanna, Mała Pascha, Dominica in autentica. Niemniej, była zawsze niedzielą przygotowującą do Paschy Pana. Liturgia Kościoła wspomina tego dnia uroczysty wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy, o którym mówią wszyscy czterej Ewangeliści ( por. Mt 21, 1-10; Mk 11, 1-11; Łk 19, 29-40; J 12, 12-19), a także rozważa Jego Mękę. To właśnie w Niedzielę Palmową ma miejsce obrzęd poświęcenia palm i uroczysta procesja do kościoła. Zwyczaj święcenia palm pojawił się ok. VII w. na terenach dzisiejszej Francji. Z kolei procesja wzięła swój początek z Ziemi Świętej. To właśnie Kościół w Jerozolimie starał się jak najdokładniej "powtarzać" wydarzenia z życia Pana Jezusa. W IV w. istniała już procesja z Betanii do Jerozolimy, co poświadcza Egeria. Według jej wspomnień patriarcha wsiadał na oślicę i wjeżdżał do Świętego Miasta, zaś zgromadzeni wierni, witając go w radości i w uniesieniu, ścielili przed nim swoje płaszcze i palmy. Następnie wszyscy udawali się do bazyliki Anastasis (Zmartwychwstania), gdzie sprawowano uroczystą liturgię. Owa procesja rozpowszechniła się w całym Kościele mniej więcej do XI w. W Rzymie szósta niedziela Przygotowania Paschalnego była początkowo wyłącznie Niedzielą Męki Pańskiej, kiedy to uroczyście śpiewano Pasję. Dopiero w IX w. do liturgii rzymskiej wszedł jerozolimski zwyczaj procesji upamiętniającej wjazd Pana Jezusa do Jerusalem. Obie tradycje szybko się połączyły, dając liturgii Niedzieli Palmowej podwójny charakter (wjazd i Męka) . Przy czym, w różnych Kościołach lokalnych owe procesje przyjmowały rozmaite formy: biskup szedł piechotą lub jechał na osiołku, niesiono ozdobiony palmami krzyż, księgę Ewangelii, a nawet i Najświętszy Sakrament. Pierwszą udokumentowaną wzmiankę o procesji w Niedzielę Palmową przekazuje nam Teodulf z Orleanu (+ 821). Niektóre też przekazy zaświadczają, że tego dnia biskupom przysługiwało prawo uwalniania więźniów (czyżby nawiązanie do gestu Piłata?). Dzisiaj odnowiona liturgia zaleca, aby wierni w Niedzielę Męki Pańskiej zgromadzili się przed kościołem (zaleca, nie nakazuje), gdzie powinno odbyć się poświęcenie palm, odczytanie perykopy ewangelicznej o wjeździe Pana Jezusa do Jerozolimy i uroczysta procesja do kościoła. Podczas każdej Mszy św., zgodnie z wielowiekową tradycją czyta się opis Męki Pańskiej (według relacji Mateusza, Marka lub Łukasza - Ewangelię św. Jana odczytuje się w Wielki Piątek). W Polsce istniał kiedyś zwyczaj, że kapłan idący na czele procesji trzykrotnie pukał do zamkniętych drzwi kościoła, aż mu otworzono. Miało to symbolizować, iż Męka Zbawiciela na krzyżu otwarła nam bramy nieba. Inne źródła przekazują, że celebrans uderzał poświęconą palmą leżący na ziemi w kościele krzyż, po czym unosił go do góry i śpiewał: "Witaj krzyżu, nadziejo nasza!". Niegdyś Niedzielę Palmową na naszych ziemiach nazywano Kwietnią. W Krakowie (od XVI w.) urządzano uroczystą centralną procesję do kościoła Mariackiego z figurką Pana Jezusa przymocowaną do osiołka. Oto jak wspomina to Mikołaj Rey: "W Kwietnią kto bagniątka (bazi) nie połknął, a będowego (dębowego) Chrystusa do miasta nie doprowadził, to już dusznego zbawienia nie otrzymał (...). Uderzano się także gałązkami palmowymi (wierzbowymi), by rozkwitająca, pulsująca życiem wiosny witka udzieliła mocy, siły i nowej młodości". Zresztą do dnia dzisiejszego najlepszym lekarstwem na wszelkie choroby gardła według naszych dziadków jest właśnie bazia z poświęconej palmy, którą należy połknąć. Owe poświęcone palmy zanoszą dziś wierni do domów i zawieszają najczęściej pod krzyżem. Ma to z jednej strony przypominać zwycięstwo Chrystusa, a z drugiej wypraszać Boże błogosławieństwo dla domowników. Popiół zaś z tych palm w następnym roku zostanie poświęcony i użyty w obrzędzie Środy Popielcowej. Niedziela Palmowa, czyli Męki Pańskiej, wprowadza nas coraz bardziej w nastrój Świąt Paschalnych. Kościół zachęca, aby nie ograniczać się tylko do radosnego wymachiwania palmami i krzyku: " Hosanna Synowi Dawidowemu!", ale wskazuje drogę jeszcze dalszą - ku Wieczernikowi, gdzie "chleb z nieba zstąpił". Potem wprowadza w ciemny ogród Getsemani, pozwala odczuć dramat Jezusa uwięzionego i opuszczonego, daje zasmakować Jego cierpienie w pretorium Piłata i odrzucenie przez człowieka. Wreszcie zachęca, aby pójść dalej, aż na sam szczyt Golgoty i wytrwać do końca. Chrześcijanin nie może obojętnie przejść wobec wiszącego na krzyżu Chrystusa, musi zostać do końca, aż się wszystko wypełni... Musi potem pomóc zdjąć Go z krzyża i mieć odwagę spojrzeć w oczy Matce trzymającej na rękach ciało Syna, by na końcu wreszcie zatoczyć ciężki kamień na Grób. A potem już tylko pozostaje mu czekać na tę Wielką Noc... To właśnie daje nam Wielki Tydzień, rozpoczynający się Niedzielą Palmową. Wejdźmy zatem uczciwie w Misterium naszego Pana Jezusa Chrystusa...
CZYTAJ DALEJ

Palmy większe niż 4-piętrowe budynki. W Lipnicy Murowanej rozstrzygnięto konkurs

2025-04-13 19:19

[ TEMATY ]

Niedziela Palmowa

lipnica murowana

konkurs palm

PAP

Tradycyjny konkurs palm wielkanocnych w Lipnicy Murowanej

Tradycyjny konkurs palm wielkanocnych w Lipnicy Murowanej

Wysoka na ponad 28 metrów palma wykonana przez Daniela Drąga i jego rodzinę zwyciężyła w tradycyjnym konkursie palm w Lipnicy Murowanej. W tym roku komisja wybierała najpiękniejsze spośród 61 zgłoszonych prac.

Lipnicki konkurs palm od ponad 60 lat odbywa się na tamtejszym rynku w Niedzielę Palmową. Autorzy dzieł przynoszą tego dnia barwne, wiklinowe, liczące nawet kilkadziesiąt metrów wysokości prace. Zwycięska palma z 2019 roku ustanowiła nowy rekord imprezy – mierzyła 37 metrów i 78 centymetrów.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję