Nie ma ludzi z natury złych. To czynniki społeczne, wychowawcze oraz uwarunkowania biologiczne determinują przyszłych przestępców. Winą skazanych jest jedynie świadomy i dobrowolny wybór takiej drogi.
Dlaczego młodzi ludzie wybierają drogę wiodącą za więzienne kraty? Próbą odpowiedzi na to pytanie jest książka Skazani ale nie potępieni ks. dr. Kazimierza Pierzchały.
Wydanie stanowi naukowe opracowanie składające się z części teoretycznej oraz analizy ankiet przeprowadzonych wśród młodzieży szkolnej oraz osadzonych w więzieniu młodych ludzi. Autor na co dzień
jest kapelanem w jednym z warszawskich aresztów. W swoim opracowaniu analizuje poczucie powinności i odpowiedzialności u młodzieży oraz u osób pozbawionych wolności, w tym uzależnionych od alkoholu i
narkotyków. Badania zmierzały do znalezienia odpowiedzi na pytania, jak przebiega proces kształtowania się postawy powinności i odpowiedzialności u człowieka? Jakie są zewnętrzne i wewnętrzne determinanty
kształtowania postawy powinności i odpowiedzialności?
Badania przeprowadzono na grupie młodzieży szkolnej w wieku 17-20 lat oraz kilkorgu studentach, pochodzących ze środowiska robotniczego i inteligenckiego Warszawy. Badania osób pozbawionych wolności
przeprowadzone zostały w 4 zakładach penitencjarnych: Grudziądzu, Lublińcu oraz w dwóch warszawskich.
W wypowiedziach więźniów potwierdziła się fundamentalna prawda, że bez Boga i Jego praw nie ma moralności, prawa i porządku na ziemi. Jeden ze skazanych napisał: „Zrozumiałem, że przestępstwo,
które popełniłem nie stałoby się, gdybym był bliżej Boga, brak życia duchowego, wiary w Boga, brak praktyki religijnej było jednym z powodów mojego uzależnienia. Przerwa w praktykach spowodowała we mnie
pustkę, zgorszenie”.
Skazani ale nie potępieni to książka przeznaczona głównie dla wychowawców i terapeutów. Ale jej odbiorcami mogą być także rodzice, duszpasterze więziennictwa a nawet młodzież. Książka oceniana jest
jako wypełnienie luki w polskiej literaturze psychologicznej, pedagogicznej i pastoralnej.
„Skazani ale nie potępieni”, Kazimierz Pierzchała, Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna „ADAM”, Warszawa 2004
Dziekan Kolegium Kardynalskiego kardynał Giovanni Battista Re powiedział w homilii podczas pogrzebu papieża Franciszka w sobotę na placu Świętego Piotra, że mimo słabości i cierpienia z powodu choroby papież wybrał "drogę poświęcenia aż do ostatniego dnia".
Kardynał Re nawiązał do dni, w których oddawano hołd zmarłemu papieżowi mówiąc: "Ogrom oddania i zjednoczenia, które widzieliśmy w tych dniach po jego przejściu z tej ziemi do wieczności, świadczą o tym, jak bardzo bogaty pontyfikat papieża Franciszka dotykał umysłów i serc".
- Wspominając jego pontyfikat, prosząc Boga o miłosierdzie dla niego, prosimy, by Pan jak najszybciej wziął go do grona błogosławionych i świętych, wziął go do siebie na wieczność całą – mówił abp Marek Jędraszewski w czasie Mszy św. sprawowanej w intencji śp. Ojca Świętego Franciszka w kościele św. Stanisława BM w Rzymie.
Arcybiskup w czasie homilii zwrócił uwagę na podobieństwa i różnice dwóch cudownych połowów ryb opisanych w Ewangeliach Łukasza i Jana – w czasie publicznej działalności Jezusa i po zmartwychwstaniu. Zauważył, że na miejscu tego drugiego spotkania Chrystusa z uczniami wznosi się dziś kościół, w którym jest „Mensa Christi” – „stół Chrystusa” – skała, na której – według tradycji – Jezus przygotował śniadanie dla Apostołów. Między tym kościołem a jeziorem Genezaret jest dwanaście skał z białego kamienia w kształcie serca. Metropolita krakowski zaznaczył, że jest wiele interpretacji a jedną z nich jest nawiązanie do dialogu, w którym Jezus pytał Piotra czy Go kocha. Inna interpretacja dotyczy dwunastu stopni miłości dzielących człowieka od przyjęcia chrztu do szczytu miłości w Eucharystii, a kolejna to dwanaście tronów dla Apostołów, którzy będą sądzili dwanaście pokoleń Izraela. – Będziemy sądzeni przez miłość, jaką mieliśmy za naszego ziemskiego pielgrzymowania wobec Boga i wobec drugiego człowieka. Z miłości będziemy sądzeni – mówił abp Marek Jędraszewski.
W bazylice Matki Bożej Większej w Rzymie trwa obecnie pogrzeb papieża Franciszka, zmarłego 21 kwietnia w wieku 88 lat, po 12 latach swego pontyfikatu. Ojciec Święty jest pochowany w pobliżu kaplicy z ikoną Matki Bożej Salus Populi Romani (Ocalenie Ludu Rzymskiego), która była mu szczególnie bliska. Do tej pory w tej świątyni znajdowały się groby siedmiu następców św. Piotra.
Na schodach bazyliki trumnę z ciałem Franciszka powitało kilkadziesiąt osób - bezdomnych, ubogich, migrantów, więźniów. Każdy z nich trzymał w rękach symbol pożegnania - białą różę. W ten sposób osoby najbardziej zmarginalizowane otrzymały przywilej pożegnania się jako ostatni z papieżem, który zawsze upominał się o ich prawa i dbał o to, by ich dostrzegano.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
