Reklama

Z krzyżem Pana nadzieję i miłość przynosi

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Henryk Grymuza

Przyszło nam żyć w czasach zdeterminowanych malejącym poziomem kontaktów emocjonalnych w rodzinie, szkole, środowisku zawodowym. Dehumanizacja zrobiła swoje. Są jednak jeszcze sposoby na odzyskiwanie prawidłowych relacji międzyosobowych. Jedną z nich jest poezja. Pisanie przynosi radość, uzbraja duszę, wynosi autora i czytelników ponad podziały, konflikty i to wszystko, co z uporem godnym lepszej sprawy, niszczy sens człowieczeństwa.

Pani Janina Nowak jest równolatką Ojca Świętego Jana Pawła II. Przebywa na zasłużonej emeryturze. Związana w przeszłości m.in. z pracą w szkolnictwie i administracji zachowuje wciąż ogromną aktywność. Bywa na licznych spotkaniach, ale najczęściej można ją zobaczyć i usłyszeć w siedzibie Stowarzyszenia Miłośników Jarosławia. Jest członkinią tego towarzystwa od bardzo wielu lat. Janina Nowak wiele spotkań uświetnia swoimi kreacjami poetyckimi. Jej wiersze opisują dzieje i urodę Jarosławia, inne upamiętniają ważne rocznice ogólnopaństwowe i środowiskowe.

Bardzo mocnym akcentem w poezji Janiny Nowak jest przyroda. Po mistrzowsku opisuje zmiany pór roku, wschody i zachody słońca, barwy kwiecia, śpiew ptaków. Te i inne utwory można było usłyszeć 20 września na autorskim wieczorze jarosławskiej twórczyni u miłośników Jarosławia. Pani Janina Nowak przedstawiła zebranym nie tylko wiersze z wydanego jej własnym nakładem tomu pt. W zadumie i z uśmiechem, ale także utwory, które powstały w ostatnich latach.

Poważna część kreacji poetyckich zawiera głębokie akcenty religijne i odnosi się do Stwórcy, Matki Bożej, Chrystusa i osoby Jana Pawła II. O Sterniku nawy Piotrowej pisze m.in. w wierszu Totus Maryjo!:

Ewangelię Chrystusa niezachwianie głosi,

Z krzyżem Pana nadzieję i miłość przynosi,

Witają Go z radością dorośli i dzieci,

Przy Nim, i w dzień pochmurny, w duszy słońce świeci.

Trzeba wczytać się uważnie w słowa tej poezji - prostej, otwartej, pełnej atencji dla Najwyższego i jego pasterzy na ziemi. Nie sposób nie zwrócić uwagi na bogactwo faktografii, która przybiera postać prozy poetyckiej, czasem - niekonwencjonalnego poetyzowania. W Jarosławiu powiadają, że bez pani Janiny i miasto, i Stowarzyszenie Miłośników Jarosławia byłyby smutniejsze. Ma autorka wiele talentu i odwagi, aby otwierać przed czytelnikiem i słuchaczem cząstkę innego świata. Świata opisywanego piórem tak wdzięcznie i szczerze, że owo czytanie i słuchanie staje się swoistym przyzwyczajeniem.

Autorka Pierwszego śniegu; Kolędy harcerskiej; Pątników i innych wierszy nie stara się wyeksplikować ich treści i przesłania. Te utwory bronią się same i same wywołują czytelne reakcje u odbiorcy.

Wątek maryjny zawarty jest w kilkudziesięciu wierszach popełnionych przez panią Janinę. W Polskich krajobrazach maryjnych kreśli wizerunek świętości, czystości i dobroci Matki Jezusa tymi słowami:

(...) W codziennej wędrówce przez cały rok Boży

Lud wierny Maryi u stóp Jej się korzy

Gdy z wieży kościelnej rozbrzmiewają dzwony

To na "Anioł Pański" wzywają ich tony,

Głosząc, że poczęła przez Ducha Świętego

Syna - Boga Zbawcę stworzenia ludzkiego,

Służebnica Pańska, pobożna Maryja,

Z pokorą wyrzekła swe radosne "fiat"

I ciałem się stało Słowo - Syn Jedyny,

Który przyszedł na świat zmazać ludzkie winy.

Poezja Janiny Nowak jest praktyczna i funkcjonalna. Stanowi o bogactwie osobowości i wiary Autorki. W sytuacji, gdy - jak powiada J. Wojciechowska - świat przywiązuje więcej wagi do spektakularnych czynów, niż do budowania codzienności, niżej podpisany upatruje w słowie poetyckim potrzebę odchodzenia od starych schematów na rzecz wspólnoty interesów duchowych. Jeżeli nawet u wielu z nas dominuje poczucie pesymizmu i niewiary, to poezja religijna stać się może sposobem odtwarzania a następnie utrwalania utraconego zaufania do ludzi.

Janina Nowak w swoim poetyckim sacrum wyraża niepokój w stosunku do tego, co rodzi zło i zgorszenie i zachwyt nad tym, co buduje nowy ethos podmiotowego istnienia zarówno jednostki, jak i większej zbiorowości. Liryka, oczywiste akcenty narracyjne i tematyka utrwalona w poetyckim obrazie potrzebne są nam dzisiaj bardziej niż kiedykolwiek przedtem. Musimy chronić się przed alienacją wypierającą lub usiłującą niwelować z naszego życia to, co Boże, Chrystusowe, wypraszane - jak pisze Janina Nowak - poprzez przesuwanie "w palcach paciorków Różańca".

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2001-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Co z postem w Wielką Sobotę?

Niedziela łowicka 15/2004

[ TEMATY ]

post

Wielka Sobota

monticellllo/pl.fotolia.com

Coraz częściej spotykam się z pytaniem, co z postem w Wielką Sobotę? Obowiązuje czy też nie? O poście znajdujemy liczne wypowiedzi na kartach Pisma Świętego. Chcąc zrozumieć jego znaczenie wypada powołać się na dwie, które padają z ust Pana Jezusa i przytoczone są w Ewangeliach.

Pierwszą przytacza św. Marek (Mk 9,14-29). Po cudownym przemienieniu na Górze Tabor, Jezus zstępuje z niej wraz z Piotrem, Jakubem i Janem, i spotyka pozostałych Apostołów oraz - pośród tłumów - ojca z synem opętanym przez szatana. Apostołowie są zmartwieni, bo chcieli uwolnić chłopca od szatana, ale ten ich nie usłuchał. Gdy już zostają sami, pytają Chrystusa, dlaczego nie mogli uwolnić chłopca od szatana? Usłyszeli wówczas znamienną odpowiedź: „Ten rodzaj zwycięża się tylko przez modlitwę i post”.
Drugi tekst zawarty jest w Ewangelii św. Łukasza (5,33-35). Opisuje rozmowę Pana Jezusa z faryzeuszami oraz z uczonymi w Piśmie na uczcie u Lewiego. Owi nauczyciele dziwią się, czemu uczniowie Jezusa nie poszczą. Odpowiada im wówczas Pan Jezus „Czy możecie gości weselnych nakłonić do postu, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, wtedy, w owe dni, będą pościć”

CZYTAJ DALEJ

Dziś jest tylko jeden plan: krzyż

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

Didgeman/pixabay.com

Rozważania do Ewangelii J 18, 1 – 19, 42.

Wielki Piątek, 29 marca

CZYTAJ DALEJ

Nuncjusz Apostolski w Wielki Czwartek: Każdy dobry uczynek względem drugiego człowieka jest posługą mycia nóg

2024-03-29 08:56

[ TEMATY ]

nuncjusz

Wielki Czwartek

Nuncjusz Apostolski

Episkopat news

Każdy dobry uczynek względem drugiego człowieka - zwłaszcza cierpiącego i tego, który nie cieszy się wielkim poważaniem - jest posługą mycia nóg. Do tego właśnie wzywa nas Pan: uniżyć się, nauczyć się pokory i odwagi dobroci - mówił Nuncjusz Apostolski w Polsce abp Antonio Guido Filipazzi w homilii Mszy św. Wieczerzy Pańskiej, której przewodniczył w Sanktuarium Narodowym św. Andrzeja Boboli w Warszawie.

Nuncjusz Apostolski przypomniał, że Mszą św. Wieczerzy Pańskiej rozpoczyna się święte Triduum Paschalne. „Na początku świętego Triduum prośmy przede wszystkim o łaskę głębokiego poruszenia serc wielkością tajemnic, które są celebrowane w tych dniach. Prośmy o łaskę przeżycia tych tajemnic dogłębnie i duchowo, a nie szybko i powierzchownie” - zaznaczył.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję