W sobotę, 29 czerwca, w Muzeum Ziemi Wieluńskiej otwarta została wystawa malarstwa prof. Jana Szancenbacha - wybitnego przedstawiciela polskiego koloryzmu, profesora Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Profesor Jan Szancenbach był synem dra Jana Szancenbacha, jeńca obozu w Starobielsku zamordowanego w Charkowie oraz Marii Skłodowskiej-Szancenbachowej, artystki malarki, uczennicy Olgi Boznańskiej. Zbiory po artyście zgromadził Zbigniew Kazimierz Witek, wielunianin, prezes Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, przyjaciel profesora. Wystawa jest prezentacją obrazów z prywatnej jego kolekcji. Kustoszem wystawy jest Barbara Mrugała – kustosz Muzeum Ziemi Wieluńskiej.

.Jan Szancenbach (1928 - 1998) urodził się i zmarł w Krakowie. W latach 1940-1942 studiował w Kunstgewerbeschule (ASP zdegradowana przez okupanta do roli szkoły zawodowej) pod kierunkiem m.in. Stanisława Kamockiego, Józefa Mehoffera, Andrzeja Jurkiewicza. W latach 1942-1945 pracował zarobkowo i studiował samodzielnie. Po zakończeniu wojny, w 1945 r., został przyjęty na II rok studiów. Studiował u profesora Eugeniusza Eibischa, gdzie poznał zasady koloryzmu. Studia ukończył w roku 1948, dyplom uzyskał w roku 1952. Po ukończeniu studiów był asystentem w macierzystej pracowni oraz w pracowni liternictwa i projektowania graficznego Ludwika Gardowskiego. Od 1972 kierował własną katedrą na Wydziale Malarstwa. W 1986 r. uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. W latach 1987-1993, dwukrotnie, był wybierany na rektora krakowskiej ASP., Jako malarz pozostawał wierny szkole koloryzmu polskiego. Znawcy jego malarstwa mówią, że jest pełne światła i nasyconych barw, radosne, wręcz feeryczne. Kolorem, któremu nadawał w swoich obrazach różne odcienie była czerwień. Artysta znany jest przede wszystkim, jako twórca martwych natur, pejzaży, scen w ogrodach, ale nie obce mu było również malarstwo monumentalne. Pracował m. in. przy renowacji Teatru im. Słowackiego w Krakowie oraz widowni i plafonu Opery we Wrocławiu. Projektował także znaki firmowe, plakaty, okładki, opakowania, etykiety, znaczki pocztowe itp.), wykonywał ilustracje do książek, zajmował się filmem rysunkowym. Profesor Jan Szancenbach miał na swoim koncie 50 wystaw indywidualnych w Polsce, Austrii, Szwecji, Wielkiej Brytanii, Niemczech, brał udział w 400 wystawach zbiorowych w Polsce, Japonii i wielu krajach europejskich.

Do biografii profesora swoje ciepłe wspomnienia dołączył Zbigniew Kazimierz Witek - właściciel kolekcji , przyjaciel profesora i przyjaciel Muzeum Ziemi Wieluńskiej.

Zapraszając do obejrzenia i zwiedzania wystawy, Jan Książek – dyrektor Muzeum Ziemi Wieluńskiej (wcześniej w wywiadzie dla Radia Ziemi Wieluńskiej), mówił: Profesor Jan Szancenbach urodził się w 1928 roku i z dwudziestolecia wojennego pewnie nie za dużo pamiętał, ale urzekł go ruch kolorystów, zwanych też kapistami polskimi od liter K.P. (Komitet Paryski założony w 1923 na ASP w Krakowie przez Józefa Pankiewicza, wspierający finansowo utalentowanych absolwentów krakowskiej ASP wyjeżdżających na studia do Francji) - którzy w latach 30. czerpali tu pomysły malarskie i stworzyli nurt koloryzmu inspirowany impresjonizmem, oparty na ciepłych barwach, zwłaszcza żółciach, czerwieniach, odcieniach koloru niebieskiego, malarstwo emanujące ciepłem i radością.

Od dziś, tą tryskającą z obrazów profesora Jana Szancenbacha feerię barw i radość, możemy chłonąć każdego wakacyjnego dnia. Wystarczy przyjść do Muzeum Ziemi Wieluńskiej, stanąć przed obrazami z namalowanymi pejzażami, scenami rodzajowymi, martwymi naturami, portretami i po prostu patrzyć…!