W ten sposób położono kres „polowaniu na czarownice”, które trwało ponad dwa lata. W jego konsekwencji były najbliższy współpracownik Papieża i „skarbnik” Watykanu niesprawiedliwie przesiedział już ponad rok w więzieniu.

Jego proces od samego początku był naznaczony błędami proceduralnymi i niejasnymi punktami, jak podkreślało wielu australijskich i międzynarodowych prawników. Kard. Pell został skazany w pierwszej instancji w grudniu 2018 r., pomimo że ponad 20 świadków wydarzeń w katedrze w Melbourne zaprzeczało, iż ówczesny arcybiskup miasta mógł dokonać zarzucanego mu czynu. Oskarżenia były tak absurdalene, że prof. George Weigel z Centrum Etyki i Polityki Publicznej w Waszyngtonie, biograf św. Jana Pawła II, który szczegółowo opisał proces, otwarcie nazwał go właśnie „polowaniem na czarownice”.

Pell został uwięziony w lutym 2019 r. i ponad roku spędził w izolatce. Ale co najbardziej szokuje kardynał nie miał możliwości odprawiania Mszy św. ani odmawiania brewiarza – to metody godne nazistowskich i komunistycznych reżymów.

W sierpniu 2019 r. wyrok został potwierdzony w postępowaniu odwoławczym, ale sąd złożony z trzech sędziów podzielił się - 2 przeciwko 1. Sędzia Mark Weinberg był za uwolnieniem oskarżonego ponieważ nie można było wydać wyroku „ponad wszelką uzasadnioną wątpliwość”.

Argumenty sędziego miały fundamentalne znaczenie w wydanym dziś wyroku uniewinniającym. Poza tym prawnicy podkreślali, że sędziowie popełnili błąd, uznając jedynie wiarygodność skarżącego i żądają dowodów nie od skarżącego ale domagając się od pozwanego udowodnienienia niemożności popełnienia przestępstwa.

Pomimo absurdalności zarzutów, rezultat obecnego procesu nie był oczywisty ponieważ większość australijskich mediów od samego początku nadal podsycała antykatolickie i antyklerykalne uprzedzenia. Kilka dni przed decyzją Sądu Najwyższego telewizja ABC wyemitowała program "Revelation", którego celem był dyskredytacja kard. Pella.

Dziennikarka Sarah Ferguson z wielką emfazą mówiła o nowych oskarżeniach przeciwko kardynałowi - w rzeczywistości program poświęcony był dawnym oskarżeniom dwóch osób z lat 2016–2017, które zostały odrzucone nawet przez prokuraturę z powodu braku jakichkolwiek dowodów.

Pomimo tego dopuszczono się oczywistej manipulacji, by nastawiać przeciko kardynałowi opinię publiczną i próbować w ten sposób wpłyną po raz kolejny na decyzję sądu. Wyrok Sądu Najwyższego odbronił wiarygodność sądownictwa w Australii, ale pozostają pytania, która stawia od początku George Weigel: Dlaczego policja stanu Wiktoria rozpoczęła operację zbierania informacji o Pellu na rok przed postawieniem mu oskarżenia? Jakie były raporty między policją a prokuraturą podczas tego dochodzenia i po jego zakończeniu? Czy to czysty zbieg okoliczności, że ten proces farsa rozpoczął się właśnie wtedy, gdy w kontekście swojej pracy w Watykanie kardynał Pell zaczął odkrywać znaczną korupcję finansową dotyczącą również międzynarodowej finansiery? Kto płacił za profesjonalnie przygotowane transparenty atakujące kardynała, które były pokazywne przed kamerami za każdym razem, gdy Pell pokazywał się publicznie? Kto organizował manifestacje przed sądem w Melbourne?

Na łamach „Niedzieli” pojawił się mój artykuł z zeszłego roku, który demaskuje absurdalność zarzutów wysuwanych przeciwko kard. Pellowi i kulisy tego prawdziwego „ polowania na czarownice” zorganizowanego w państwie uchodzącym za demokratycze. Warto go przypomnieć, by zrozumieć jakie formy może przybierać antykatolicyzm i antyklerykalizm w zachodnim świecie.