Jest to trzecia faza dialogu katolicko-anglikańskiego, rozpoczęta w 2011 a zadaniem, jakie przed nią postawiono, są „dwie współzależne przestrzenie jak krytyczne spojrzenie na przyszłą pracę Kościoła jako wspólnoty – lokalnej i powszechnej – oraz sposób, w jaki wspólnota, jaką jest Kościół lokalny i powszechny, dochodzi do rozeznania sprawiedliwego nauczania etycznego”. Temat wspólnoty podjęto już we wspólnej deklaracji „Kroczyć razem drogą” z maja 2017, obecnie zaś ARCIC-III zajmuje się procesem rozeznawania etycznego, które działa we wspólnocie Kościoła.

Komunikat końcowy obecnego posiedzenia plenarnego stwierdza, iż „wiele uwagi skupiono na nim na schemacie wypracowanym przez podgrupę, która obradowała w 2019, a potem przyjęła go cała Komisja”.

Przygotowano już dokumenty, wyjaśniające, jak zagadnienie to rozumie każda tradycja, Komisja zaś „wysłuchała także prezentacji dotyczących źródeł i rozeznania nauczania społecznego Kościoła”. Na najbliższych dwóch spotkaniach, zaplanowanych na jesień br., ma dojść do „oczyszczenia schematu”, a specjalnie powołana grupa przygotuje tekst na plenarne posiedzenie Komisji, przewidziane na rok 2021.

Niedawno zakończone wirtualne spotkanie ARCIC pokazuje, że dialog teologiczny katolicko-anglikański rozwija się, a jeszcze jednym przykładem dobrych stosunków ekumenicznych między tymi wyznaniami jest wypożyczenie zakrwawionej tuniki św. Tomasza, przechowywanej w Rzymie, do prymasowskiej katedry anglikańskiej w Canterbury pod koniec br. w związku z obchodami 850. rocznicy męczeńskiej śmierci arcybiskupa (29 grudnia 117o w Canterbury).

Międzynarodowa Komisja Teologiczna Anglikańsko-Katolicka (ARCIC) powstała w 1969 w wyniku wspólnej inicjatywy Anglikańskiej Rady Doradczej i ówczesnego Sekretariatu ds. Jedności Chrześcijan. Ale już wcześniej prymas Wspólnoty Anglikańskiej, arcybiskup Canterbury Michael Ramsay i papież Paweł VI podpisali 24 marca 1966 Wspólną Deklarację wyrażającą pragnienie nawiązania bliższych kontaktów i rozpoczęcia dialogu teologicznego, opartego na Ewangelii i Tradycji wspólnej obu wyznaniom. I tę datę uważa się narodziny oficjalnego dialogu, choć w praktyce rozmowy teologiczne rozpoczęły się kilka lat później. Nastąpiło to po trzech spotkaniach wstępnych w latach 1967 i 1968 i powołaniu w rok później wspomnianej Komisji. Dziś jest to najstarszy dialogu ekumeniczny prowadzony przez Kościół katolicki.

ARCIC obradował dotychczas w dwóch etapach: w latach 1970-82 – na temat nauczania o Eucharystii, święceniach kapłańskich i władzy oraz w latach 1983-2011 – nt. nauki o zbawieniu i o Maryi Matki Bożej. Owocem wszystkich tych prac są wspólne dokumenty, przedstawiające zarówno uzgodnione stanowiska, jak i utrzymujące się jeszcze różnice między obu Kościołami. Od 2011 trwa trzecia faza dialogu, skupiając uwagę na rozumieniu Kościoła jako wspólnoty lokalnej i powszechnej oraz na tym, jak we wspólnocie Kościoła lokalnego i powszechnego dochodzi do rozeznania prawa do nauczania etycznego.

Współprzewodniczącymi ARCIC-III są obecnie: anglikański arcybiskup Melbourne – Philip Freier i katolicki arcybiskup Birmingham (Anglia) – Bernard Longley.