Wspominając tę rocznicę, 11 listopada br. w Zespole Szkół Salezjańskich przy ul. Ku Słońcu 124 w Szczecinie odbył się kongres inspektorialny. Rozpoczął go ks. Jarosław Wąsowicz, który wprowadził zebranych w tematykę sesji i przywitał prelegentów oraz zgromadzonych słuchaczy. Następnie wystąpił ks. inspektor Marek Chmielewski, który mówił, że „mamy być ks. Bosko na dzisiaj dla tych, do których jesteśmy posłani (…). Ks. Rua i ks. Bosko mimo swoich różnic są bardzo do siebie podobni, ponieważ w swoim życiu ks. Rua był naśladowcą Jezusa Chrystusa, który szedł za swoim Panem drogą wskazaną przez ks. Bosko. Tak i my wszyscy możemy iść, przenosząc ks. Bosko w czasie i w różne miejsca. Temu ma pomóc kongres inspektorialny”.
Kongres składał się z trzech części. Pierwsza zatytułowana była: „Rozwój Zgromadzenia Salezjańskiego w okresie przełożeństwa ks. Michała Rua (1888-1910)”.
Na początku pierwszej sesji referat pt. „Sylwetka duchowa ks. Michała Rua” wygłosił ks. dr Zenon Klawikowski z Wyższego Seminarium Duchownego Towarzystwa Salezjańskiego w Lądzie. Mówił, że: „Nie można mówić o sylwetce duchowej bł. Michała Rua w oderwaniu od ks. Jana Bosko. Mówiąc o ks. Janie Bosko, jego działaniach, my rozumiemy bł. Michała Rua, a także mówiąc o ks. Michale Rua, lepiej rozumiemy ks. Jana Bosko”.
Następnie wystąpił ks. prof. Stanisław Zimniak z Salezjańskiego Instytutu Historycznego w Rzymie, który wygłosił referat pt. „Biografia ks. Rua pióro Giovanniego Battisty Francesia (1911). Wartość historiograficzna i rozpowszechniany wizerunek”. Podkreślił, że „dla środowiska salezjańskiego książka ks. Giovanniego Battisty Francesia zatytułowana: «Ks. Michele Rua. Pierwszy następca ks. Bosko» przez długi czas stanowiła pierwsze, podstawowe źródło wiadomości o ks. Rua”. Autor powyższej biografii był naocznym świadkiem, ponieważ przez ok. 60 lat przyjaźnił się i współpracował z ks. Rua i z tegoż to powodu wspomniana wyżej książka jest wiarygodnym świadectwem tamtych czasów.
Pierwszą sesję zakończył ks. inspektor dr Marek Chmielewski referatem zatytułowanym „Działalność misyjna Towarzystwa św. Franciszka Salezego w okresie rektoratu ks. Michała Rua (1888-1910)”. Zwrócił szczególną uwagę, że „podczas rektoratu ks. Rua doszło do konsolidacji i wzrostu Zgromadzenia Salezjańskiego w Europie oraz do znacznego jego rozwoju głównie w Ameryce Łacińskiej”.
Po krótkiej przerwie na kawę rozpoczęła się druga część zatytułowana: „Zgromadzenie Salezjańskie na ziemiach polskich w okresie przełożeństwa ks. Michała Rua (1892-1910)”. Jako pierwszy wystąpił ks. prof. Jan Pietrzykowski z Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, który wygłosił referat pt. „Sytuacja zakonów w Galicji na przełomie XIX i XX wieku”. Na przełomie XIX i XX wieku nastąpił rozkwit życia religijnego w Galicji. W tym czasie możemy zauważyć nowych biskupów diecezjalnych z Kolegium Polskiego w Rzymie, a także do diecezji galicyjskich (poza tarnowską) zostali wysłani biskupi pomocniczy. Pod koniec XIX wieku organizowane były pielgrzymki do sanktuariów maryjnych, gdzie posługiwali zakonnicy.
Kolejny referat wygłosił ks. prof. Stanisław Wilk, rektor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, na temat: „Realizacja charyzmatu salezjańskiego przez bł. Bronisława Markiewicza CSMA”. Ks. Markiewicz urodził się 13 lipca 1842 r., a święcenia kapłańskie przyjął 15 września 1867 r. W 1885 r. wyjechał do Włoch, gdzie spotkał się z ks. Bosko i 1 stycznia 1886 r. rozpoczął u Salezjanów nowicjat, a rok później złożył śluby zakonne na ręce św. Jana Bosko, gdzie dokładnie spotkał się z obowiązującymi regułami, które spełniały jego oczekiwania. W 1892 r. przyjechał do Miejsca Piastowego, gdzie otworzył „Zakład ks. Bosko”. Podczas wizytacji 1897 r. ks. Veronesi zabronił mu używania takiej nazwy zakładu, ponieważ bardzo mocno odstawał od regulaminu zakładów włoskich. Ta sytuacja spowodowała utworzenie przez ks. Markiewicza nowej gałęzi Salezjanów, którzy zajmowali się opuszczonymi dziećmi.
Po wykładzie rektora KUL-u wszyscy udali się na Mszę św., której przewodniczył ks. inspektor dr Marek Chmielewski. W homilii ks. inspektor mówił, że charyzmat salezjański wypływa z Chrystusowego powołania.
Po przerwie na obiad obrady zostały wznowione. Kolejny wykład wygłosił ks. dr Waldemar Żurek z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego z referatem pt. „Casa Madre salezjanów polskich w Oświęcimiu za rządów ks. Michała Rua, pierwszego następcy św. Jana Bosko”. Mówił, że „w przeszczepieniu działalności salezjańskiej na ziemie polskie szczególną rolę odegrał proboszcz oświęcimski ks. prał. Andrzej (Jędrzej) Knycz (junior)”. Doprowadził on do przejęcia przez Salezjanów zabudowań po Dominikanach, aby utworzyć zakład dla młodzieży, a także szkołę rzemieślniczą.
Kolejnym prelegentem był ks. mgr Jacek Brakowski z Rumi, który wygłosił referat zatytułowany: „Wiadomości Salezjańskie - polska wersja «Bollettino Salesiano» w latach 1897-1910”. Do powstania polskiej wersji „Bollettino Salesiano” przyczynił się ks. Wiktor Grabelski. „Wiadomości Salezjańskie” były szóstą wersją językową wyżej wspomnianego pisma. Pod koniec pierwszego roku wydawano 25 tys. egzemplarzy, a z upływem lat nakład sukcesywnie wzrastał.
Jako ostatni w drugiej części wystąpił ks. mgr Artur Świeży, wygłaszając referat pt. „Wizytacja placówek salezjańskich na ziemiach polskich przez ks. Michała Rua 1901-1904 r.”. Ks. Rua przyjechał do Polski, aby sprawdzić, jak rozwijają się placówki salezjańskie. „Po przyjeździe do Oświęcimia przy zakładzie witał go ks. prał. Andrzej Knycz…”. Podczas wizytacji ks. Rua spotkał się z biskupami w miastach, w których oni rezydowali: w Krakowie, we Lwowie i w Przemyślu.
Po krótkiej przerwie rozpoczęła się ostatnia trzecia część kongresu zatytułowana „Beatyfikacja ks. Michała Rua, 29 październik 1972”.
Jako pierwszy miał wystąpić bp prof. Enrico dal Covolo, rektor Uniwersytetu Laterańskiego w Rzymie, wygłaszając referat pt. „Ks. Rua: kopia Księdza Bosko? Porównanie dwóch Positiones”. Biskup, niestety, nie mógł dojechać na kongres i w jego imieniu referat odczytał ks. prof. Stanisław Zimniak z Salezjańskiego Instytutu Historycznego w Rzymie. Mówił: „pierwszy następca ks. Bosko jawi się - także w życiu duchowym i w projekcie świętości salezjańskiej - jako ten, który uczynił ze źródła strumień, rzekę”.
Zamykający tę część ks. mgr Jarosław Wąsowicz wygłosił referat pt. „Działania operacyjne Służby Bezpieczeństwa w Polsce w związku z beatyfikacją ks. Michała Rua”. Na proces beatyfikacyjny ks. Rua z Polski wyjechało aż 66 księży (w tamtym okresie była to duża liczba osób). Ks. Wąsowicz mówił, że: „Sprawa beatyfikacji ks. Michała Rua jest klasycznym przykładem represji, jaką w stosunku do zakonów Kościoła stosowali komuniści w tych trudnych wówczas czasach”.
Na koniec kongresu został wyświetlony ok. 20-minutowy film o bł. Michale Rua produkcji „Missioni Don Bosco”, który został nakręcony w związku z jubileuszem ks. Rua.
Materiały z kongresu zostały wydane w formie książki „Dynamiczna wierność. Błogosławiony ks. Michał Rua, pierwszy następca ks. Bosko, Przełożony Generalny Towarzystwa św. Franciszka Salezego (1888-1910), inicjator dzieła salezjańskiego na Ziemiach Polskich” pod redakcją Jarosława Wąsowicza SDB. Książkę można było nabyć podczas kongresu.