Reklama

Facebookowe pasterstwo dusz

Coraz częściej wspólnoty katolickie oraz sami duchowni zakładają profile na serwisie społecznościowym

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Reklama

„Soli Deo” i Przeznaczeni.pl przygotowali akcję promującą wierność (…) dołącz do naszej strony na Facebooku”. „Polski serwis Pro-life, znajdź nas na Facebooku”. „Duszpasterstwo Akademickie św. Anny w Warszawie (...) zarejestruj się na Facebooku jeszcze dziś”. Tego typu sformułowań w Internecie jest wiele. Stało się prawie normą, że wszelkie ruchy, wspólnoty katolickie promują siebie na Facebooku - jednym z największych internetowych serwisów społecznościowych na świecie. W Polsce bije on rekordy popularności, a liczba jego użytkowników ciągle wzrasta. Dla przykładu, Akademickie Stowarzyszenie Katolickie „Soli Deo”, ma przeszło trzy tysiące osób, które wcisnęło facebookową opcję „lubię to”. - Jest to dla mnie świadectwo ludzi, którzy żyją z Chrystusem na co dzień i dzielą się Nim z innymi, w myśl słów „wiara umacnia się gdy jest przekazywana”. Dzięki profilowi pokazuje się Chrystusa od strony bardziej „przystępnej” dla młodych - twierdzi Paulina Jaroszyk, absolwentka UKSW.
Zauważyć można, że swoje profile na Facebooku coraz częściej zakładają także parafie. - Służy to szybkiej wymianie informacji (ogłoszenia parafialne, zawiadomienia o większych „akcjach”, możliwość pokazania zdjęć z uroczystości kościelnych, procesji itp.), większej dostępności do wiernych (można zobaczyć, kto nas „polubił”, zagadnąć konkretne osoby), a poza tym pozwala organizować się ludziom w ramach parafii (np. przygotowanie i promocja festynu parafialnego) - mówi ks. Przemek Krawiec SAC z parafii św. Wincentego Pallottiego w Warszawie.

Pan Jezus korzystałby z Facebooka

Okazuje się, że duszpasterstwo „facebookowe” w dzisiejszych czasach stanowi niezwykle skuteczną formę przekazu wartości chrześcijańskich, próbę przybliżenia Boga. To dobra metoda dotarcia, szczególnie do młodych ludzi. - Jako Kościół mamy być obecni wszędzie, gdzie się da - dodaje ks. Piotr, odpowiedzialny za profil DA. - Założenie strony parafii na FB jest dobrym pomysłem, o ile jest dobrze prowadzona. Od takich stron oczekuję informacji o godzinach Mszy i nabożeństw, spotkań grup, organizowanych akcjach. Wtedy facebookowy profil, staje się dla mnie głównym źródłem wiadomości o tym, co dzieje się w duszpasterstwie i dzięki czemu mogę włączyć się czasami w te działania - ocenia studentka Martyna Zielińska. Ponadto o. Jacek Szewczyk ze Zgromadzenia Księży Salezjanów sugeruje, że Internet daje przestrzeń do wypowiedzi, a młodzieży czasem dużo łatwiej jest na początku napisać do księdza niż od razu rozmawiać z nim w cztery oczy.
Warte podkreślenia jest, że o ile Facebook pozwala na komunikację wirtualną, która może być wstępną formą nawiązania kontaktów z innymi ludźmi, to jednak nigdy nie zastąpi komunikacji naturalnej.
W dobie szybkiego życia i ciągłego poczucia braku wolnego czasu, ludzie często zapominają jak ważne jest utrzymywanie relacji interpersonalnych. Te z kolei są przecież jedyną drogą, do stworzenia prawdziwie trwałych więzi międzyludzkich. Z badań psychologów wynika, że im więcej czasu spędzamy na Facebooku, im więcej mamy tam przyjaciół i znajomych, tym bardziej czujemy się samotni.
Już sam Jan Paweł II mówił: - Internet w sposób bardzo radykalny zmienia psychologiczny stosunek człowieka do czasu i przestrzeni. Gdy całą swą uwagę skupia on na tym co konkretne, użyteczne i łatwo dostępne, może mu zabraknąć motywacji do podjęcia głębszej refleksji. A przecież człowiek ma naturalną potrzebę wewnętrznego spokoju i czasu, aby zastanawiać się nad życiem i jego tajemnicami (…).
Trudno się z tymi słowami nie zgodzić. Ale z drugiej strony istotne jest, iż platformy społecznościowe same w sobie złem nie są. Bowiem jak każde medium, a idąc nawet krok dalej, jak wszystko co materialne, mogą być wykorzystane do dobrych oraz złych celów. Nie należy odsuwać się od nowych technologii, jakie oferuje nam świat, lecz korzystać z nich świadomie oraz dzięki nim przekazywać prawdziwe wartości.
O. Wojciech Kluj OMI, wykładowca na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego, sądzi nawet, że i Pan Jezus próbowałby dziś używać współczesnych środków kontaktu, aby głosić Dobrą Nowinę.

Jednoczyć się w imię Prawdy

Ciekawe jest, że duża liczba osób duchownych zakłada swoje konta na Facebooku. Badania przeprowadzone we Włoszech wskazują, że co piąty ksiądz i zakonnik posiada swój profil. Także w Polsce widoczna jest tendencja wzrostowa co do aktywności duchownych na portalu społecznościowym.
W jakich głównie celach to robią? O. Wojciech Kluj wyjaśnia: - Założyłem swój profil na FB, aby utrzymywać kontakty z osobami, które mogą chcieć utrzymać kontakt ze mną, jako wykładowcą i kapłanem. Mam tutaj na myśli głównie studentów, a także absolwentów uniwersytetu. Odkryłem także wielki potencjał FB w kontaktach mojego zgromadzenia (Misjonarzy Oblatów M.N.). O niektórych sprawach z prowincji polskiej, np. o większych wydarzeniach w seminarium, albo w sanktuariach, dowiadywałem się właśnie z FB. Również w wymiarze międzynarodowym pomaga on utrzymać relacje ze współbraćmi pracującymi dziś daleko od kraju. Tak samo z FB czerpię sporo aktualnych wiadomości z naszego Domu Generalnego czy innych dzieł Zgromadzenia.
Co natomiast sądzą osoby świeckie o aktywności kapłanów na Facebooku? - Według mnie, jest to całkiem normalne zjawisko. Portal społecznościowy stanowi bardzo dobre narzędzie komunikacji, które może pomóc realizować kapłańskie powołanie. Musimy jako Kościół korzystać w 100% z nowych mediów, które są jedną z wielu dróg docierania do wiernych - uważa student Paweł Waligóra.
Wszelkie kościelne inicjatywy, księża, parafie, znajdujące się na Facebooku weszły w wirtualny świat, chcąc tworzyć społeczności osób podobnie myślących, wspierających się wzajemnie. A co najważniejsze, by jednoczyć się w imię Prawdy. I chociaż nie możliwe jest stworzenie prawdziwej wspólnoty ludzi na serwisie społecznościowym, to jednak jak wskazuje dokument Kościoła katolickiego „Etyka w Środkach Społecznego Przekazu, rzeczywistość wirtualna cyberprzestrzeni” uzupełnia te wspólnoty, przyciąga ludzi do pełniejszego doświadczenia życia wiary i ubogaca religijnie życie korzystających z niej osób.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2012-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Teresa od Dzieciątka Jezus - "Moim powołaniem jest miłość"

Niedziela łódzka 22/2003

[ TEMATY ]

św. Teresa z Lisieux

Adobe Stock

Św. Teresa z Lisieux

Św. Teresa z Lisieux

O św. Teresie od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, karmelitance z Lisieux we Francji, powstały już opasłe tomy rozpraw teologicznych. W tym skromnym artykule pragnę zachęcić czytelników do przyjaźni z tą wielką świętą końca XIX w., która także dziś może stać się dla wielu ludzi przewodniczką na krętych drogach życia. Może także pomóc w zweryfikowaniu własnego stosunku do Pana Boga, relacji z Nim, Jego obrazu, który nosimy w sobie.

Życie św. Teresy daje się streścić w jednym słowie: miłość. Miłość była jej głównym posłannictwem, treścią i celem jej życia. Według św. Teresy, najważniejsze to wiedzieć, że jest się kochanym, i kochać. Prawda to, jak może się wydawać, banalna, ale aby dojść do takiego wniosku, trzeba w pełni zaakceptować siebie. Św. Teresie wcale nie było łatwo tego dokonać. Miała niesforny charakter. Była bardzo uparta, przewrażliwiona na swoim punkcie i spragniona uznania, łatwo ulegała emocjom. Wiedziała jednak, że tylko Bóg może dokonać w niej uzdrowienia, bo tylko On kocha miłością bez warunków. Dlatego zaufała Mu i pozwoliła się prowadzić, a to zaowocowało wyzwoleniem się od wszelkich trosk o samą siebie i uwierzeniem, że jest kochana taką, jaka jest. Miłość to dla św. Teresy "mała droga", jak zwykło się nazywać jej duchowy system przekonań, "droga zaufania małego dziecka, które bez obawy zasypia w ramionach Ojca". Św. Teresa ufała bowiem w miłość Boga i zdała się całkowicie na Niego. Chciała się stawać "mała" i wiedziała, że Bogu to się podoba, że On kocha jej słabości. Ona wskazała, na przekór panującemu długo i obecnemu często i dziś przekonaniu, że świętość nie jest dostępna jedynie dla wybranych, dla tych, którzy dokonują heroicznych czynów, ale jest w zasięgu wszystkich, nawet najmniejszych dusz kochających Boga i pragnących spełniać Jego wolę. Św. Teresa była przekonana, że to miłosierdzie Boga, a nie religijne zasługi, zaprowadzi ją do nieba. Św. Teresa chciała być aktywna nie w ćwiczeniu się w doskonałości, ale w sprawianiu Bogu przyjemności. Pragnęła robić wszystko nie dla zasług, ale po to, by Jemu było miło i dlatego mówiła: "Dzieci nie pracują, by zdobyć stanowisko, a jeżeli są grzeczne, to dla rozradowania rodziców; również nie trzeba pracować po to, by zostać świętym, ale aby sprawiać radość Panu Bogu". Św. Teresa przekonuje w ten sposób, że najważniejsze to wykonywać wszystko z miłości do Pana Boga. Taki stosunek trzeba mieć przede wszystkim do swoich codziennych obowiązków, które często są trudne, niepozorne i przesiąknięte rutyną. Nie jest jednak ważne, co robimy, ale czy wykonujemy to z miłością. Teresa mówiła, że "Jezus nie interesuje się wielkością naszych czynów ani nawet stopniem ich trudności, co miłością, która nas do nich przynagla". Przykład św. Teresy wskazuje na to, że usilne dążenie do doskonałości i przekonywanie innych, a zwłaszcza samego siebie, o swoich zasługach jest bezcelowe. Nigdy bowiem nie uda się nam dokonać takich czynów, które sprawią, że będziemy w pełni z siebie zadowoleni, jeśli nie przekonamy się, że Bóg nas kocha i akceptuje nasze słabości. Trzeba zgodzić się na swoją małość, bo to pozwoli Bogu działać w nas i przemieniać nasze życie. Św. Teresa chciała być słaba, bo wiedziała, że "moc w słabości się doskonali". Ta wielka święta, Doktor Kościoła, udowodniła, że można patrzeć na Boga jak na czułego, kochającego Ojca. Jednak trwanie w takim przekonaniu nie przyszło jej łatwo. Przeżywała wiele trudności w wierze, nieobce były jej niepokoje i wątpliwości, znała poczucie oddalenia od Boga. Dzięki temu może być nam, ludziom słabym, bardzo bliska. Jest także dowodem na to, że niepowodzenia i trudności są wpisane w życie każdego człowieka, nikt bowiem nie rodzi się święty, ale świętość wypracowuje się przez walkę z samym sobą, współpracę z łaską Bożą, wypełnianie woli Stwórcy. Teresa zrozumiała najgłębszą prawdę o Bogu zawartą w Biblii - że jest On miłością - i dlatego spośród licznych powołań, które odczuwała, wybrała jedno, mówiąc: "Moim powołaniem jest miłość", a w innym miejscu: "W sercu Kościoła, mojej Matki, będę miłością".
CZYTAJ DALEJ

Różaniec z Aniołami - tajemnice światła

2025-10-01 20:54

[ TEMATY ]

różaniec

Anioł Stróż

Karol Porwich/Niedziela

Modlitwa różańcowa jest wzniesieniem serca do Boga, który przychodzi, aby zbawiać człowieka. Modlitwa różańcowa - jak przypominał nam Ojciec Święty Jan Paweł II - jest modlitwą kontemplacyjną.

Gdy Jezus został ochrzczony, otworzyły się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębica na Niego, a głos z nieba mówił: "Ten jest Mój Syn Umiłowany, w którym mam upodobanie", i te same słowa dotyczą każdego ochrzczonego dziecka, bowiem chrzest czyni nas dziećmi Bożymi, a obrzędowi temu towarzyszą Aniołowie, którzy stoją na straży życia. I tak Anioł oznajmił matce Samsona, iż Bóg da jej syna, który wyzwoli Izraelitów z ręki Filistynów. Również Anioł Gabriel zwiastuje Zachariaszowi, że jego żona pocznie syna Jana Chrzciciela, a Najświętszej Maryi Niepokalanej oznajmia, że będzie Matką Syna Bożego.
CZYTAJ DALEJ

Maturzyści na Jasnej Górze „zarywają noce” … na modlitwie

2025-10-02 15:54

[ TEMATY ]

Jasna Góra

maturzyści

BPJG

Zdaniem maturzystów noc jest dobra nie tylko na naukę czy zabawę, ale i na modlitwę. Szczególnie mniejsze grupy klasowe, zwłaszcza z Polski wschodniej, wybierają nocne czuwania. Aż 700 km przejechali maturzyści z Włodawy, pielgrzymkę rozpoczęli od Apelu Jasnogórskiego, a zakończyli modlitwę dziś o 4 rano. Mówią o sobie, że „są do tańca i do różańca” i z optymizmem patrzą na stojące przed nimi wyzwania.

Z Zespołu Szkół Zawodowych nr 1 i II Liceum Ogólnokształcącego we Włodawie w pielgrzymce uczestniczyło około setki uczniów z pięciu klas maturalnych (liceum i technikum) przygotowujących się do egzaminu dojrzałości. - Jeżeli ktoś zaśnie, to możemy liczyć, że koleżanka lub kolega obudzi. Zarwana noc do dla nas nie pierwszyzna - uśmiechali się przed czuwaniem.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję