- Kończymy tą Eucharystią rok ks. prał. Londzina. Dziękujemy Bożej Opatrzności za tę postać kapłana, patrioty, kapłana-społecznika, kapłana, który pozostawił po sobie piękne ślady swojego życia w obronie polskości, polskiej ziemi, a także Kościoła katolickiego - powiedział 22 września proboszcz parafii św. Marii Magdaleny - ks. prał. Henryk Satława do wszystkich zgromadzonych w cieszyńskiej świątyni. Tam bowiem Eucharystią pod przewodnictwem biskupa Piotra Gregera zakończono Rok Londzina w Cieszynie.
Rok Londzina zainaugurowano w ub.r. z okazji 150. rocznicy jego urodzin. Towarzyszyły temu różne wydarzenia religijne i kulturalne. Mszę św. dziękczynną za Rok Londzina, która rozpoczęła się o godz. 12, wraz z biskupem celebrowali ks. prał. Henryk Satława i ks. prof. Józef Budniak. W Eucharystii uczestniczyli również przedstawiciele stowarzyszeń angażujących się przez cały rok w obchody - Dziedzictwa św. Jana Sarkandra i Macierzy Ziemi Cieszyńskiej.
Reklama
Biskup Greger podziękował stowarzyszeniom za organizację obchodów i odniósł się do Roku Wiary. Stwierdził, że jednym ze świadków wiary jest ks. prał. Józef Londzin (1862-1929) obok ks. biskupa Franciszka Śniegonia (1809-1891), którego 130. rocznica święceń biskupich w Cieszynie (1883) przypada w tym roku. Odwoływał się do czytanej Ewangelii o nieuczciwym rządcy pochwalonym przez pana za jego przezorność i roztropność. - Wszyscy jesteśmy zarządcami… przynajmniej własnego życia - pokreślił, dodając że przypowieść porusza aktualny problem bogactwa, które ma formę trójetapowego procesu rozprzestrzeniania się: etap serca, wzroku i rozumu. Jeśli bogactwo rodzi w człowieku, sieje w jego życiu spustoszenie.
- Serce jest symbolem tego, co w człowieku najbardziej wartościowe i co stanowi o jego wartości. Serce jest symbolem wolnego ludzkiego działania, bo człowiek może w każdej porze podjąć jakąkolwiek decyzję, która rodzi się w sercu. Doświadczenie pokazuje wyraźnie, że kiedy w ludzkim sercu pojawi się mamona, bogactwo, tam zaczyna brakować miejsca dla Boga. Wówczas rodzi się sytuacja, która nosi znamię zachowania patologicznego. Człowiek zaczyna podporządkowywać swoje życie bogactwu i jemu służyć. W sercu opanowanym przez materialne bogactwo, nie ma miejsca dla wiary i prawd nadprzyrodzonych - podkreślił w homilii, zauważając że nie ma żadnej alternatywy. Jest albo Bóg, albo bogactwo. - Bogactwo nieodwracalnie powoduje uszkodzenie naszego widzenia, narzuca zasłonę, za którą nie widać drugiego człowieka albo widzi się go w sposób niewłaściwy tylko w konturach, zarysie - tłumaczył, dodając że gdy mamona przenika z serca do wzroku, obraz siebie i drugiego człowieka staje się karykaturalny.
Przechodząc do omawiania 3. etapu, wyjaśnił: - Bogaty staje się niezdolny do zrozumienia historii, własnego czasu, do zastanowienia się nad swoim losem, życiowym powołaniem i ostatecznym przeznaczeniem. Mamona prędzej czy później przytępia ludzki umysł. Bogaty nie rozumie, że w gruncie rzeczy to nie on - chociaż jest posiadaczem wielu dóbr - ale ludzie ubodzy są motorem i siłą napędową ludzkich dziejów. To oni walczą o sprawiedliwość i przyczyniają się w ten sposób do zmiany struktur społecznych czy ekonomicznych. Tymczasem w interesie człowieka bogatego jest to, aby struktury uprzywilejowane nie podlegały żadnym zmianom, bo najlepiej wtedy żyć i działać w ustalonym nieporządku, a nawet bałaganie. Wówczas można oszukiwać i manipulować człowiekiem. Oto zgubna droga człowieka, dla którego mamona staje się bóstwem: pieniądz przechodzi z rąk do serca, gdzie bogaty zostaje pozbawiony Boga i staje się ubogi w wartości płynące z wiary człowieka. Z serca przenika do oczu, gdzie bogaty traci z pola widzenia drugiego człowieka, nie wykluczając najbliższych. A z oczu tylko krok do rozumu, gdzie zostaje wydarty sens życia i całej historii. Jaki z tego wniosek końcowy? Człowiek jest bez Boga, bez historii, bez samego siebie, aczkolwiek z mamoną, z którą nie wie, co ma zrobić - podsumował.
Na zakończenie Mszy św. odśpiewano dziękczynne „Te Deum” i wystawiono Najświętszy Sakrament. Adoracja w ciszy trwała do wieczora. W kościele można było również zobaczyć okolicznościową wystawę poświęconą ks. Londzinowi.
