Niedziela zielonogórsko-gorzowska 41/2022, str. IV
Rozmawia: Ks. Rafał Witkowski
[ TEMATY ]
świadectwo wiary
Archiwum Dariusza Stemplewskiego
Rodzinne pielgrzymowanie na Jasną Górę dopełnia oddanie się Panu Jezusowi przez Maryję
O doświadczeniu, jak Pan Bóg wyrwał go z życiowego dna w momencie, kiedy po ludzku miał Mu najmniej do zaoferowania, opowiada Dariusz Stemplewski, dziś szczęśliwy mąż i ojciec.
Ks. Rafał Witkowski: Życie człowieka wierzącego domaga się poukładania, gdyż w przeciwnym razie panuje chaos, który utrudnia uporządkowanie sfer najbardziej fundamentalnych, jak więź z Bogiem czy troska o rodzinę. Czy zawsze w Pana życiu wszystko było poukładane?
Dariusz Stemplewski: Bardzo często był totalny bałagan i brałem się za rzeczy „z marszu”. Kiedyś w ogóle nie miałem czasu dla Pana Boga. Dziś, po nawróceniu, które zaczęło się kilka lat temu, cieszę się, ilekroć mogę być na Mszy św., modlić się, a w sierpniu wędrować z rodziną na Jasną Górę. Bardzo często dzisiejszy świat próbuje nas przekonać, że na nic nie ma czasu, a jak już masz poświęcić czas dla Boga na modlitwę czy na Eucharystię w ciągu dnia, to już w ogóle się wszystko „rozjeżdza”. Moje obecne doświadczenie jest zupełnie inne: kiedy Pan Bóg faktycznie jest na pierwszym miejscu, wszystko inne jest na swoim miejscu. Wtedy nie tylko znajduję czas na wszystko, ale na dodatek wszystkie rzeczy udaje się tak poukładać, że zdaje się to niemożliwe tylko ludzkim działaniem. Kiedy zaś nie ma modlitwy – tego najważniejszego „puzzla” w ciągu dnia – wtedy wszystko się „rozjeżdza”.