To bł. Urszula Ledóchowska, która w Rosji i Skandynawii zmuszona była do noszenia sukni świeckiej, a której rolę w przedstawieniu przygotowanym przez Technikum Gastronomiczno-Hotelarskie zagrała z ogromnym taktem i uczuciem jedna z uczennic.
Życie i działalność bł. Urszuli Ledóchowskiej przypada na początek XX wieku, jednak jej pomysł na wychowywanie jest aktualny dziś tak samo jak kiedyś.
Czas, w którym żyjemy, niesie swoiste wyzwanie, które związane jest z faktem szybko dokonujących się przemian na płaszczyźnie politycznej, gospodarczej, społecznej i duchowej. Zmiany te idą w różnych kierunkach i stwarzają klimat nieustannej konfrontacji z rzeczywistością uznanych wartości, ważnych dla pojedynczego człowieka i dla całego społeczeństwa. Jak więc rozumie się i pielęgnuje dzisiaj takie wartości, jak: uczciwość, wierność, patriotyzm? W wirze przemian, jakie ostatnio przeżywamy, a także w wyniku wieloletniej manipulacji przez system totalitarny, zachwianiu uległo właściwe rozumienie patriotyzmu. Dzisiaj jest ono uboższe, a patriotyzm jest często wykorzystywany przez różne ideologie do osiągania swoich celów.
Do ludzi wierzących II Sobór Watykański kieruje zachętę, aby "pielęgnowali prawdziwą i czynną miłość ojczyzny", aby robili to "wielkodusznie i wiernie", unikając przy tym "wszelkiej pogardy dla innej rasy oraz jątrzącego nacjonalizmu".
Do nas, Polaków, przemawia jeszcze silniej w tej kwestii osoba i nauczanie wyjątkowego Polaka - Jana Pawła II. Rozumie on polskość jako zespół wartości duchowych, wartości ukształtowanych przez chrześcijaństwo.
Ojciec Święty Jan Paweł II powiedział w 1979 r. na placu Zwycięstwa w Warszawie: "Polski nie da się zrozumieć bez Chrystusa, nie da się zrozumieć jej dziejów - przede wszystkim jako dziejów ludzi, którzy przechodzą przez tę ziemię".
Każdy z nas ma swoją osobistą listę ludzi, których bez wahania nazwałby gorącymi patriotami. Jedną z takich osób jest bł. Urszula Ledóchowska. Już dla współczesnych sobie była przykładem oddania życia Bogu i Ojczyźnie, a po jej śmierci Kościół uznał w niej wzór świętości godny naśladowania. Potwierdzeniem tego będzie ogłoszenie już wkrótce m. Urszuli Ledóchowskiej świętą.
Julia Maria Ledóchowska wzrastała w rodzinie, której zawołaniem było: "Bacz na obyczaje przodków" (Avorum respice mores), w której miłość Boga, Kościoła i Ojczyzny - konkretna i wyrażana w czynach - przekazywana była z pokolenia na pokolenie. Te wartości kształtowały osobowości rycerzy, generałów, świętych, którzy łączyli rzetelny patriotyzm z żarliwą wiarą. Trzeba tu wspomnieć Stanisława Ledóchowskiego, żyjącego na przełomie XVII i XVIII wieku, uczestnika kampanii wiedeńskiej, a także Stanisława Ledóchowskiego, uczestnika powstania kościuszkowskiego, oraz kard. Mieczysława Ledóchowskiego - arcybiskupa poznańskiego i gnieźnieńskiego, więzionego za obronę polskości w Ostrowie Wielkopolskim. Te tradycje zaowocowały w rodzinie ojca bł. Urszuli - Antoniego Ledóchowskiego, syna powstańca z 1831 r., ożenionego z Józefiną Salis Zizers, z pochodzenia Szwajcarką.
Brat bł. Urszuli - Ignacy Ledóchowski był generałem WP w czasie okupacji niemieckiej, dowodził oddziałami AK, zmarł w 1945 r. w obozie koncentracyjnym Dora-Nordhausen.
Drugi brat - Włodzimierz Ledóchowski, jeden z wybitnych generałów Jezuitów, udzielał moralnej i materialnej pomocy Polsce w czasie I i II wojny światowej.
Siostra Błogosławionej - Maria Teresa Ledóchowska, wyniesiona na ołtarze 19 października 1975 r., założycielka Sodalicji św. Piotra Klawera, przyczyniła się do ewangelizacji Afryki i zniesienia tam niewolnictwa.
Umiłowanie Polski bardzo wyraziście ujawniło się także w życiu bł. Urszuli. Urodzona i wychowana na obczyźnie, w Austrii, miała od dzieciństwa rozbudzoną świadomość przynależności do narodu polskiego, a miłość Ojczyzny wyrażała w konkretnych czynach i działaniach. Pragnienie powrotu do Ojczyzny u bł. Urszuli i jej rodzeństwa wpłynęło na niełatwą dla rodziców - zwłaszcza dla matki Szwajcarki - decyzję przeniesienia się na stałe z Austrii do Polski. Zachwyt nad Polską, jej krajobrazem, literaturą, sztuką, dziejami, bogatymi tak w zwycięstwa, jak i w upadki, łączyły się u młodej Julii z gorącym pragnieniem włączenia się w życie Polaków i stałego w nim uczestnictwa. Czyniła to już jako młoda dziewczyna w podkarpackiej Lipnicy Murowanej, gdzie osiedliła się rodzina Ledóchowskich. Jako zakonnica w klasztorze Sióstr Urszulanek w Krakowie z zapałem i talentem przyłączyła się do dzieła kształcenia i wychowania polskich dziewcząt, co zawsze uważała za najważniejszą "pracę u podstaw". Była przekonana, że od kobiety tak samo jak od mężczyzny, a może nawet jeszcze bardziej, zależy moralny byt narodu.
Wysłana przez Klasztor krakowski do pracy w polskim Gimnazjum św. Katarzyny w Petersburgu (1907-14), wychowywała tam polskie dziewczęta i czynnie uczestniczyła w życiu Polonii petersburskiej. Zmuszona do opuszczenia Rosji, przebywała kolejno w krajach skandynawskich - Finlandii, Szwecji, Danii - tworząc tam żywe ośrodki polskości. Włączyła się w działalność założonego w Szwajcarii przez H. Sienkiewicza, I. Paderewskiego i A. Osuchowskiego Komitetu Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce (1915). Z ramienia Komitetu wygłosiła w krajach skandynawskich kilkadziesiąt odczytów po francusku, niemiecku, szwedzku i angielsku - poświęconych dziejom narodu polskiego, polskiej literaturze, sztuce, wierze Polaków, prawu polskiego narodu do niepodległości. Pisała artykuły w tamtejszej prasie, spotykała się z wybitnymi osobistościami ze świata nauki, sztuki, polityki i religii - wszędzie mówiąc o Polsce i budząc sumienie polityczne Europy.
Wewnętrzny żar przelewała w słowa, których słuchali członkowie rodziny królewskiej, ambasadorzy obcych państw, wysocy dostojnicy różnych Kościołów, ludzie dobrej woli mający wpływ na bieg wydarzeń politycznych, często nie dość zorientowani w sytuacji polskiej.
Sama oceniała skromnie swoje działania, ale inni cenili ją bardzo:
"Odczyty Ledóchowskiej są jedynym tylko momentem wzrostu zainteresowania, ustalającej się moralnej opinii w społeczeństwie (szwedzkim), że kwestia polska tylko przez państwową niepodległość da się rozwiązać" (M. Sokolnicki).
"Ledóchowska jest Polką do szpiku kości, a uczucie jej tym potężniejsze, im słabsze jest społeczeństwo na zewnątrz" (G. Brandes).
"Serce kobiety, pełne żaru i współczucia, woła o pomoc dla nieszczęśliwych, lecz serce Polki - patriotki sięga dalej: pragnie ujrzeć po dniach męczeństwa świt zmartwychwstania swego narodu" (H. Sienkiewicz).
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r. Urszula Ledóchowska za swój obywatelski obowiązek uważa powrót, wraz z grupą sióstr, do kraju. Włącza się w budowanie życia w odrodzonej Ojczyźnie, najpierw tu, na ziemi pniewskiej, przede wszystkim przez wychowywanie dzieci i młodzieży, przez budzenie świadomości rodziców, szczególnie kobiet. Uczy je, że wychowywanie nowego człowieka jest zadaniem pierwszoplanowym.
Była zawsze tam, gdzie dostrzegała największe potrzeby i zagrożenia. Wniosła w dzieje Kościoła i w dzieje Polski nowe impulsy, nowe inicjatywy, ukazała swoim życiem aktualność i atrakcyjność orędzia Ewangelii.
Oddana służbie Kościołowi powszechnemu, łączyła miłość Kościoła z ukochaniem Polski. Dlatego tak wymowne było szkolne przedstawienie, które w Pniewach mogli obejrzeć młodsi i starsi i które wzruszyło niejednego. Była to niepowtarzalna lekcja umiłowania Boga i Ojczyzny, tym bardziej że udzieliła jej Święta.

Szkoła z tradycją - szkoła z przyszłością

Technikum Gastronomiczno-Hotelarskie Sióstr Urszulanek SJK
ul. Bł. U. Ledóchowskiej 2, 62-045 Pniewy
tel. (0-61) 291-00-72, fax (0-61) 291-09-00
e-mail: ptgh@ids.poznan.pl
www.ids.poznan.pl/ptgh

GIMNAZJALISTO - nasza koedukacyjna szkoła daje Ci:
- nauczanie wszystkich przedmiotów z zakresu liceum ogólnokształcącego (w takim samym wymiarze godzin) oraz przedmiotów zawodowych;
- maturę po 4 latach nauki;
- zawód: technik hotelarstwa;
- możliwość uzyskania tytułu: czeladnik kucharz;
- możliwość udziału w fakultetach na poziomie rozszerzonym;
- możliwość udziału w fakultetach pod kątem przygotowania do studiów;
- możliwość kontynuowania nauki na wyższych uczelniach;
- wychowanie do dojrzałości w duchu Ewangelii.
Szkoła posiada internat dla dziewcząt, a chłopcy mają możliwość zamieszkania w bursie międzyszkolnej.

PRZYJEDŹ - ZOBACZ - ZOSTANIESZ !!!