Reklama

Kościół

24 października 2021

#NiezbędnikRóżańcowy: Różaniec święty w objawieniach maryjnych – Siekierki

Lata drugiej wojny światowej to czas, kiedy Polska dźwigała krzyż straszliwej okupacji niemieckiej, a Stolica przeżywała gehennę pod batem władz okupacyjnych. Właśnie w czasie wojennej pożogi, 3 maja 1943 roku, w uroczystość Matki Bożej Królowej Polski, podwarszawskie Siekierki nawiedziła sama Matka Boża, ukazując się 12-letniej wówczas Władysławie Fronczak.

[ TEMATY ]

#NiezbędnikMaryjny

Renata Czerwińska

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Stojąc w oknie wynajętej izdebki na poddaszu – dziewczynka ujrzała niebiańsko piękną postać młodej kobiety, która stała na kwitnącej pod oknem wiśni, ale „nie bezpośrednio na drzewie, lecz na białym obłoczku w kształcie pagórka”. Pani ubrana była w biały welon i białą szatę, przepasaną niebieską szarfą, a w Jej złożonych rękach tkwił różaniec... W następnych dniach Władzia miała kolejne widzenia tej pięknej, uśmiechniętej Osoby, która wreszcie 26 maja przemówiła do niej, nakazując, by zapaliła lampkę i przyniosła różaniec…

Objawienia trwały długo, ponad 6 lat. Matka Najświętsza, przekazywała dziewczynce szereg pouczających orędzi, które jednocześnie były prośbą, nakazem, błaganiem o modlitwę i nawrócenie, podkreśleniem, że wszystko, co źle się dzieje wokół nas, jest owocem naszych grzechów… Mówiąc o modlitwie, przede wszystkim prosiła o różaniec, wyrażając swe pragnienie, „aby ludzie nie wstydzili się różańca, tylko by różaniec był ich godłem i ochroną” (10 X 1943)… “Idź z krzyżem i z różańcem – mówiła kiedy indziej - a Ja cię osłonię Swoim płaszczem. Choć będziesz cierpiała, nie bój się, bo jesteś pod Moim płaszczem”…

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Maryja wielokrotnie zachęcała do odmawiania różańca, a nawet uczyła jego odmawiania, toteż nastoletnia Władysława, posłuszna Matce Bożej, organizowała wspólną modlitwę dla grup dzieci i dorosłych. I chociaż na Siekierki przybywało coraz więcej osób, to nawet Niemcy, którzy w pobliżu utrzymywali poligon i zbudowali forty, wiedząc o tych zgromadzeniach, nie interweniowali…

Podziel się cytatem

Reklama

Zmieniło się to 22 sierpnia 1944 r., kiedy to okupanci przeprowadzili w Siekierkach akcję eksterminacyjną. Mieszkańców wyrzucono z domów, które następnie podpalono i zrównano z ziemią. Wielu zginęło na miejscu, a pozostałych wygnano na roboty albo do obozów. Ale drzewo objawień – owa wiśnia i kapliczka zawieszona na niej – przetrwały… Także rodzina Władzi, wraz z młodą wizjonerką, opuściła Siekierki, aby powrócić dopiero w styczniu 1945 r.

Powracający mieszkańcy Siekierek ściągali ze sobą materiały budowlane pochodzące głównie ze zburzonych budynków stolicy, z których, między innymi, zbudowano kaplicę, aby umieścić w niej obraz Najświętszego Serca Jezusowego i figurę Matki Bożej – z wcześniej postawionej kapliczki-gablotki.

Maryja wciąż była z utrudzonymi wojną mieszkańcami Siekierek. 9 września 1945 r. mówiła: “Padnijcie krzyżem, a Ja Swoim różańcem was pobłogosławię. Powstańcie i przytulcie krzyż do piersi. Do kogóż się garniecie, u kogóż szukacie pociechy? Chodźcie do Mnie, u Mnie szukajcie pociechy. Dusze strapione, chodźcie do Mnie, a Ja was wezmę pod płaszcz Swój najświętszy... weźcie krzyż i różaniec w rękę i idźcie po drodze ciernistej, i naśladujcie Mnie”.

Widzenia trwały do jesieni 1949roku. Ówczesny Prymas Polski, Stefan kardynał Wyszyński, którego, wcześniej zapowiedziała Matka Boża jako “wielkiego kapłana, który tu przybędzie” - wielokrotnie bywał na miejscu objawień i modlił się tutaj, okazując swój szacunek dla tego niezwykłego miejsca. Obecnie Sanktuarium siekierkowskie znajdujące się w granicach Warszawy jest szeroko znane jako miejsce kultu Maryjnego, w którym Matka Boża czczona jest pod tytułem Nauczycielki Młodzieży.

Czytanki przygotowuje: ks. Krzysztof Hawro /Niedziela

Reklama

Pomódl się wspólnie z nami. Start transmisji modlitwy różańcowej z Jasnej Góry o godz. 16:00, a o 19.00 transmisja nabożeństwa październikowego.

TAJEMNICE CHWALEBNE

Zmartwychwstanie Pana Jezusa

Wniebowstąpienie Pana Jezusa

Zesłanie Ducha Świętego

Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

Ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny na Królową nieba i ziemi

TAJEMNICA PIERWSZA
Zmartwychwstanie Pana Jezusa

Słuchanie Słowa Bożego

Reklama

Po upływie szabatu Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba i Salome nakupiły wonności, żeby pójść namaścić Jezusa. Wczesnym rankiem w pierwszy dzień tygodnia przyszły do grobu, gdy słońce wzeszło. A mówiły między sobą: „Kto nam odsunie kamień od wejścia do grobu?”. Gdy jednak spojrzały, zauważyły, że kamień został już odsunięty, a był bardzo duży. Weszły więc do grobu i ujrzały młodzieńca, siedzącego po prawej stronie, ubranego w białą szatę; i bardzo się przestraszyły. Lecz on rzekł do nich: „Nie bójcie się. Szukacie Jezusa z  Nazaretu, ukrzyżowanego; nie ma Go tu. Oto miejsce, gdzie Go złożyli. Lecz idźcie, powiedzcie Jego uczniom i Piotrowi: Idzie przed wami do Galilei, tam Go ujrzycie, jak wam powiedział”. One wyszły i uciekły od grobu: ogarnęło ich bowiem zdumienie i przestrach. Nikomu też nic nie oznajmiły, bo się bały” (Mk 16, 1-8). Albo: (Mt 28, 1-8; Łk 24, 13-35; J 20, 19-23).

Milczenie

Ojcze nasz...

Reklama

D z i e s i ę ć „ Z d r o w a ś M a r y j o ”

Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, JEZUS

 który wskrzeszony z martwych przez Ojca w mocy Ducha Świętego i sam własną mocą zmartwychwstał;

 który po zmartwychwstaniu ukazał się jako pierwszej Marii Magdalenie dla jej wielkiej miłości;  do którego stóp po zmartwychwstaniu rzuciły się z największym oddaniem i zawierzeniem niewiasty jerozolimskie;

 który w dniu zmartwychwstania dał Kościołowi władzę odpuszczania grzechów, abyśmy ciągle zmartwychwstawali na duszy ;

 który dla umocnienia naszej wiary po zmartwychwstaniu ukazywał się Apostołom i nawet więcej niż pięciuset braciom;

 którego wyznał z miłością Tomasz Apostoł, mówiąc do Niego: „Pan mój i Bóg mój”;

 który po swoim zmartwychwstaniu zlecił świętemu Piotrowi najwyższą władzę w Kościele, aby nas prowadził do niebieskiej Ojczyzny;

 który, podobnie jak dwom uczniom idącym do Emaus, wyjaśnia nam Pisma w Kościele i w końcu daje się poznać przy łamaniu chleba w czasie Eucharystii;

 który każdego z nas, zanurzonego w Jego zmartwychwstaniu przez chrzest, jak świętego Piotra pyta ciągle: „Czy ty mnie kochasz więcej niż inni?”;

Reklama

 który w Kościele prowadzi nas do zmartwychwstania, przezwyciężając w nas grzech, piekło, śmierć i szatana. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.

Chwała Ojcu...

TAJEMNICA DRUGA
Wniebowstąpienie Pana Jezusa

Reklama

Słuchanie Słowa Bożego

Potem wyprowadził ich ku Betanii i  podniósłszy ręce, błogosławił ich. A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba. Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jerozolimy, gdzie stale przebywali w świątyni, (wielbiąc i) błogosławiąc Boga (Łk 24, 50-53).

A podczas wspólnego posiłku przykazał im nie odchodzić z  Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca: „Słyszeliście o niej ode Mnie – [mówił] – Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym”. Zapytywali Go zebrani: „Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?”. Odpowiedział im: „Nie wasza to rzecz znać czasy i  chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi”.

Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. Kiedy uporczywie wpatrywali się w  Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: „Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba” (Dz 1, 4-11).

Milczenie

Ojcze nasz...

D z i e s i ę ć „ Z d r o w a ś M a r y j o ”

Reklama

Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, JEZUS

 który czterdziestego dnia po swoim zmartwychwstaniu wobec swoich uczniów wstąpił do nieba z Góry Oliwnej;

 za którym, gdy wstępował do nieba, Apostołowie z wielką miłością spoglądali;

 który w chwili wstąpienia do nieba wrócił do swego Ojca i pozostaje już odtąd w Jego łonie także jako człowiek na zawsze;

 który zasiadł po prawicy Ojca w chwale, by spełnić obietnicę Ojca wobec odkupionej ludzkości;  który wstępując z powrotem w łono ojcowskie, zaniósł tam odkupione człowieczeństwo tych, którzy mają być zbawieni;

 który wstawia się za nami w niebie jako miłosierny Arcykapłan i Pośrednik;

 którego w ziemskim ciele zobaczymy znowu na tej ziemi, gdy przyjdzie w chwale, by dokonać pełni odkupienia;

 który wstępując do Ojca swojego i Ojca naszego, Boga swojego i Boga naszego, objawił nam wielką tajemnicę usynowienia człowieka;

 który przyjdzie z mocą wielką i majestatem na końcu świata, aby sądzić żywych i umarłych;

 który nas miłuje miłością wieczną i wzywa do domu Ojca, a przedtem do wiernej odpowiedzi na swoją miłość. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.

Chwała Ojcu...

TAJEMNICA TRZECIA
Zesłanie Ducha Świętego

Słuchanie Słowa Bożego

Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z  nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru, i  napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też jakby języki ognia, które się rozdzielały, i na każdym z nich spoczął [jeden]. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić.

Przebywali wtedy w  Jerozolimie pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak przemawiali w jego własnym języku. „Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami?” – mówili pełni zdumienia i podziwu. „Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? – Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i  Azji, Frygii oraz Pamfilii, Egiptu i  tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie – słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże”. Zdumiewali się wszyscy i nie wiedzieli, co myśleć: „Co to ma znaczyć?” – mówili jeden do drugiego. „Upili się młodym winem” – drwili inni” (Dz 2, 1-13).

Milczenie

Ojcze nasz...

D z i e s i ę ć „ Z d r o w a ś M a r y j o ”

Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, JEZUS

 który pięćdziesiątego dnia po swoim Zmartwychwstaniu siedząc po prawicy Ojca, wraz z Nim dał Kościołowi niewysłowiony dar – Ducha Świętego;

 który napełnił Duchem Świętym rodzący się Kościół zgromadzony w Wieczerniku wraz z Maryją;

 który w mocy Ducha Świętego, czego wyrazem był gwałtowny wicher i ogień, ogarnął Maryję, Apostołów i uczniów zgromadzonych w Wieczerniku;

 który wylał Ducha Świętego w serca pierwszych uczniów Kościoła, przemienił ich i przysposobił do swoich zbawczych planów;

 który nas wciąż uświęca, poucza i umacnia, i prowadzi do Domu Ojca przez dar Zielonych Świąt;

 który aż do skończenia świata w sakramentach Kościoła i słowie Bożym ponawia cud Pięćdziesiątnicy;

 który zsyłając Ducha Świętego, spełnił swoją obietnicę daną Apostołom, że ich będzie pocieszał, uświęcał i przypomni im wszystko, co powiedział;

 który wraz z Ojcem daje nam w posłaniu Ducha Świętego do naszych serc największe dary dla naszego zbawienia i uświęcenia;

 który od dnia Pięćdziesiątnicy żyje i działa w Kościele, przygotowując wiernych na wielki dzień dopełnienia odkupienia na końcu świata;

Reklama

 który przez mękę i śmierć wysłużył nam Ducha Świętego, aby nas wspierał na tym świecie, modlił się w nas, pobudzał nas do czynów miłosierdzia i nadawał wszystkim naszym działaniom wartość zasługi na życie wieczne. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.

Chwała Ojcu...

TAJEMNICA CZWARTA
Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

Słuchanie Słowa Bożego

Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej. Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny; a święte jest Jego imię – i miłosierdzie Jego z pokoleń na pokolenia dla tych, co się Go boją. On przejawia moc ramienia swego, rozprosza pyszniących się zamysłami serc swoich. Strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych. Głodnych syci dobrami, a bogaczy odprawia z niczym. Ujął się za sługą swoim, Izraelem, pomny na miłosierdzie swe, jak przyobiecał naszym ojcom – Abrahamowi i jego potomstwu na wieki”. Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu (Łk 1, 46-56). Albo: (1 Kor 15, 20-23).

Milczenie

Ojcze nasz...

D z i e s i ę ć „ Z d r o w a ś M a r y j o ”

Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, JEZUS

 który z ciałem i duszą wziął do niebieskiej chwały swoją najdroższą Matkę ;

 do którego Maryja pałała najgorętszą miłością i ogromną tęsknotą za oglądaniem Jego oblicza, aż przyszła godzina Jej odejścia z tego świata i pełnego udziału w Jego zmartwychwstaniu;

Reklama

 który zachował dziewicze ciało swej Matki od skażenia w grobie i uchwalebnił Ją światłem chwały;

 który uwielbił nie tylko duszę, ale i ciało swej Matki, przemieniając Je i uzdalniając do oglądania Boga twarzą w twarz;

 który po swoim zmartwychwstaniu dał w nim udział swojej Matce w pierwszej kolejności, zabierając Ją z ciałem i duszą do nieba;

 którego Matka została zachowana od grzechu pierworodnego w chwili Niepokalanego Poczęcia, a w chwili Wniebowzięcia od skutku grzechu pierworodnego, jakim jest zniszczenie śmierci;

 który w Maryi Wniebowziętej daje Kościołowi zapowiedź chwały, jaka czeka jego dzieci;

 który jeśli swą Matkę dopuścił do udziału w swojej śmierci, w Jej błogosławionym zaśnięciu, to wnet Ją wskrzesił z martwych do nowego życia;

 który dał w Maryi Wniebowziętej łaskę oglądania własnej chwały tym, którzy Go miłują;

 który we Wniebowzięciu Maryi ukazał pierwszy owoc swego odkupienia i zwyciężył w Niej w sposób pełny śmierć i sprawcę śmierci, węża starodawnego – szatana. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.

Chwała Ojcu...

TAJEMNICA PIĄTA
Ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny na Królową nieba i ziemi

Słuchanie Słowa Bożego

Reklama

Potem wielki znak się ukazał na niebie: Niewiasta obleczona w słońce, i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. A jest brzemienna. I woła, cierpiąc bóle i męki rodzenia. I inny znak się ukazał na niebie: Oto wielki Smok barwy ognia, mający siedem głów i dziesięć rogów – a na głowach jego siedem diademów. A ogon jego zmiata trzecią część gwiazd nieba: i rzucił je na ziemię. I stanął Smok przed mającą rodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej Dziecię. I porodziła Syna – Mężczyznę, który wszystkie narody będzie pasł rózgą żelazną. I zostało uniesione jej Dziecię do Boga i do Jego tronu (Ap 12, 1-6).

Milczenie

Ojcze nasz…

D z i e s i ę ć „ Z d r o w a ś M a r y j o ”

Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, JEZUS

 który w chwale Trójcy Świętej ukoronował swą Matkę na Królową nieba i ziemi ;

 który wywyższył swą Matkę nad wszystkie chóry anielskie Królestwa niebieskiego;

 który z dobroci swojej dał królewski udział swojej Matce w duchowej władzy w Królestwie Bożym;

 który uczynił swą Matkę w Królestwie Bożym pośredniczką łask, obrończynią grzeszników, pocieszycielką strapionych, wspomożycielką wiernych;

 który swą Matkę jako Mężną Niewiastę z Apokalipsy ustanowił pogromicielką Smoka w królestwie zła i ciemności;

 który dał swojej Matce szczególne, uprzywilejowane miejsce w Kościele, czyniąc Ją Jego Matką i doskonałym obrazem Jego świętości;

 którego Matka wstawia się ciągle za nami i modli się nieustannie z nami do Boga;

 który wezwał swą Matkę do szerzenia Królestwa swego w sercach ludzkich, w rodzinach i społecznościach ziemskich;

 którego Matkę my, Polacy, szczególnie czcimy jako Królową Polski;

Reklama

 w którego Królestwie prawdy i miłości, sprawiedliwości i pokoju Jego Matka wypełnia szczególną misję. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.

Chwała Ojcu...

Promuj akcję na swojej stronie internetowej

Wklej kod na swojej stronie internetowej (750px x 200px)

#NiezbędnikRóżańcowy
<a href="https://www.niedziela.pl/niezbednikrozancowy"><img src="https://www.niedziela.pl/download/baner-niezbednik-rozancowy-750x200.jpg" alt="niedziela.pl - #NiezbędnikRóżańcowy" /></a>

Wklej kod na swojej stronie internetowej (300px x 300px)

#NiezbędnikRóżańcowy
<a href="https://www.niedziela.pl/niezbednikrozancowy"><img src="https://www.niedziela.pl/download/baner-niezbednik-rozancowy-300x300.jpg" alt="niedziela.pl - #NiezbędnikRóżańcowy" /></a>

Jeżeli potrzebujesz banera o innym rozmiarze lub umieściłeś baner, napisz do nas: internet@niedziela.pl

2021-10-23 22:28

Oceń: +29 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Józefie... najposłuszniejszy i najwierniejszy

[ TEMATY ]

Rok św. Józefa

#NiezbędnikMaryjny

Pixabay.com

Litania do świętego Józefa nazywa Patriarchę z Nazaretu najposłuszniejszym i najwierniejszym. Te dwa wezwania ukazują Józefa jako tego, który jest posłuszny woli Boga i wiernie przy niej trwa.

Nie jest łatwo słuchać, a w związku z tym tak trudno jest być posłusznym Panu Bogu. Często chcemy narzucać Bogu swoją wizję, swoją wolę. Święty Józef był natomiast posłuszny Bogu. Podziel się cytatem
CZYTAJ DALEJ

Święty Jan Chryzostom

[ TEMATY ]

święty

Jan z Antiochii, nazywany Chryzostomem, czyli „Złotoustym”, z racji swej wymowy, jest nadal żywy, również ze względu na swoje dzieła. Anonimowy kopista napisał, że jego dzieła „przemierzają cały świat jak świetliste błyskawice”. Pozwalają również nam, podobnie jak wierzącym jego czasów, których okresowo opuszczał z powodu skazania na wygnanie, żyć treścią jego ksiąg mimo jego nieobecności. On sam sugerował to z wygnania w jednym z listów (por. Do Olimpiady, List 8, 45).

Urodził się około 349 r. w Antiochii w Syrii (dzisiaj Antakya na południu Turcji), tam też podejmował posługę kapłańską przez około 11 lat, aż do 397 r., gdy został mianowany biskupem Konstantynopola. W stolicy cesarstwa pełnił posługę biskupią do czasu dwóch wygnań, które nastąpiły krótko po sobie - między 403 a 407 r. Dzisiaj ograniczymy się do spojrzenia na lata antiocheńskie Chryzostoma. W młodym wieku stracił ojca i żył z matką Antuzą, która przekazała mu niezwykłą wrażliwość ludzką oraz głęboką wiarę chrześcijańską. Odbył niższe oraz wyższe studia, uwieńczone kursami filozofii oraz retoryki. Jako mistrza miał Libaniusza, poganina, najsłynniejszego retora tego czasu. W jego szkole Jan stał się wielkim mówcą późnej starożytności greckiej. Ochrzczony w 368 r. i przygotowany do życia kościelnego przez biskupa Melecjusza, przez niego też został ustanowiony lektorem w 371 r. Ten fakt oznaczał oficjalne przystąpienie Chryzostoma do kursu eklezjalnego. Uczęszczał w latach 367-372 do swego rodzaju seminarium w Antiochii, razem z grupą młodych. Niektórzy z nich zostali później biskupami, pod kierownictwem słynnego egzegety Diodora z Tarsu, który wprowadzał Jana w egzegezę historyczno-literacką, charakterystyczną dla tradycji antiocheńskiej. Później udał się wraz z eremitami na pobliską górę Sylpio. Przebywał tam przez kolejne dwa lata, przeżyte samotnie w grocie pod przewodnictwem pewnego „starszego”. W tym okresie poświęcił się całkowicie medytacji „praw Chrystusa”, Ewangelii, a zwłaszcza Listów św. Pawła. Gdy zachorował, nie mógł się leczyć sam i musiał powrócić do wspólnoty chrześcijańskiej w Antiochii (por. Palladiusz, „Życie”, 5). Pan - wyjaśnia jego biograf - interweniował przez chorobę we właściwym momencie, aby pozwolić Janowi iść za swoim prawdziwym powołaniem. W rzeczywistości, napisze on sam, postawiony wobec alternatywy wyboru między trudnościami rządzenia Kościołem a spokojem życia monastycznego, tysiąckroć wolałby służbę duszpasterską (por. „O kapłaństwie”, 6, 7), gdyż do tego właśnie Chryzostom czuł się powołany. I tutaj nastąpił decydujący przełom w historii jego powołania: został pasterzem dusz w pełnym wymiarze! Zażyłość ze Słowem Bożym, pielęgnowana podczas lat życia eremickiego, spowodowała dojrzewanie w nim silnej konieczności przepowiadania Ewangelii, dawania innym tego, co sam otrzymał podczas lat medytacji. Ideał misyjny ukierunkował go, płonącą duszę, na troskę pasterską. Między 378 a 379 r. powrócił do miasta. Został diakonem w 381 r., zaś kapłanem - w 386 r.; stał się słynnym mówcą w kościołach swego miasta. Wygłaszał homilie przeciwko arianom, następnie homilie na wspomnienie męczenników antiocheńskich oraz na najważniejsze święta liturgiczne. Mamy tutaj do czynienia z wielkim nauczaniem wiary w Chrystusa, również w świetle Jego świętych. Rok 387 był „rokiem heroicznym” dla Jana, czasem tzw. przewracania posągów. Lud obalił posągi cesarza, na znak protestu przeciwko podwyższeniu podatków. W owych dniach Wielkiego Postu, jak i wielkiej goryczy z powodu ogromnych kar ze strony cesarza, wygłosił on 22 gorące „Homilie o posągach”, ukierunkowane na pokutę i nawrócenie. Potem przyszedł okres spokojnej pracy pasterskiej (387-397). Chryzostom należy do Ojców najbardziej twórczych: dotarło do nas jego 17 traktatów, ponad 700 autentycznych homilii, komentarze do Ewangelii Mateusza i Listów Pawłowych (Listy do Rzymian, Koryntian, Efezjan i Hebrajczyków) oraz 241 listów. Nie uprawiał teologii spekulatywnej, ale przekazywał tradycyjną i pewną naukę Kościoła w czasach sporów teologicznych, spowodowanych przede wszystkim przez arianizm, czyli zaprzeczenie boskości Chrystusa. Jest też ważnym świadkiem rozwoju dogmatycznego, osiągniętego przez Kościół w IV-V wieku. Jego teologia jest wyłącznie duszpasterska, towarzyszy jej nieustanna troska o współbrzmienie między myśleniem wyrażonym słowami a przeżyciem egzystencjalnym. Jest to przewodnia myśl wspaniałych katechez, przez które przygotowywał katechumenów na przyjęcie chrztu. Tuż przed śmiercią napisał, że wartość człowieka leży w „dokładnym poznaniu prawdziwej doktryny oraz w uczciwości życia” („List z wygnania”). Te sprawy, poznanie prawdy i uczciwość życia, muszą iść razem: poznanie musi się przekładać na życie. Każda jego mowa była zawsze ukierunkowana na rozwijanie w wierzących wysiłku umysłowego, autentycznego myślenia, celem zrozumienia i wprowadzenia w praktykę wymagań moralnych i duchowych wiary. Jan Chryzostom troszczył się, aby służyć swoimi pismami integralnemu rozwojowi osoby, w wymiarach fizycznym, intelektualnym i religijnym. Różne fazy wzrostu są porównane do licznych mórz ogromnego oceanu: „Pierwszym z tych mórz jest dzieciństwo” (Homilia 81, 5 o Ewangelii Mateusza). Rzeczywiście, „właśnie w tym pierwszym okresie objawiają się skłonności do wad albo do cnoty”. Dlatego też prawo Boże powinno być już od początku wyciśnięte na duszy, „jak na woskowej tabliczce” (Homilia 3, 1 do Ewangelii Jana): w istocie jest to wiek najważniejszy. Musimy brać pod uwagę, jak ważne jest, aby w tym pierwszym etapie życia człowiek posiadł naprawdę te wielkie ukierunkowania, które dają właściwą perspektywę życiu. Dlatego też Chryzostom zaleca: „Już od najwcześniejszego wieku uzbrajajcie dzieci bronią duchową i uczcie je czynić ręką znak krzyża na czole” (Homilia 12, 7 do Pierwszego Listu do Koryntian). Później przychodzi okres dziecięcy oraz młodość: „Po okresie niemowlęcym przychodzi morze okresu dziecięcego, gdzie wieją gwałtowne wichury (…), rośnie w nas bowiem pożądliwość…” (Homilia 81, 5 do Ewangelii Mateusza). Potem jest narzeczeństwo i małżeństwo: „Po młodości przychodzi wiek dojrzały, związany z obowiązkami rodzinnymi: jest to czas szukania współmałżonka” (tamże). Przypomina on cele małżeństwa, ubogacając je - z odniesieniem do cnoty łagodności - bogatą gamą relacji osobowych. Dobrze przygotowani małżonkowie zagradzają w ten sposób drogę rozwodowi: wszystko dzieje się z radością i można wychowywać dzieci w cnocie. Gdy rodzi się pierwsze dziecko, jest ono „jak most; tych troje staje się jednym ciałem, gdyż dziecko łączy obie części” (Homilia 12, 5 do Listu do Kolosan); tych troje stanowi „jedną rodzinę, mały Kościół” (Homilia 20, 6 do Listu do Efezjan). Przepowiadanie Chryzostoma dokonywało się zazwyczaj podczas liturgii, w „miejscu”, w którym wspólnota buduje się Słowem i Eucharystią. Tutaj zgromadzona wspólnota wyraża jeden Kościół (Homilia 8, 7 do Listu do Rzymian), to samo słowo jest skierowane w każdym miejscu do wszystkich (Homilia 24, 2 do Pierwszego Listu do Koryntian), zaś komunia Eucharystyczna staje się skutecznym znakiem jedności (Homilia 32, 7 do Ewangelii Mateusza). Jego plan duszpasterski był włączony w życie Kościoła, w którym wierni świeccy przez fakt chrztu podejmują zadania kapłańskie, królewskie i prorockie. Do wierzącego laika mówi: „Również ciebie chrzest czyni królem, kapłanem i prorokiem” (Homilia 3, 5 do Drugiego Listu do Koryntian). Stąd też rodzi się fundamentalny obowiązek misyjny, gdyż każdy w jakiejś mierze jest odpowiedzialny za zbawienie innych: „Jest to zasada naszego życia społecznego (…) żeby nie interesować się tylko sobą” (Homilia 9, 2 do Księgi Rodzaju). Wszystko dokonuje się między dwoma biegunami, wielkim Kościołem oraz „małym Kościołem” - rodziną - we wzajemnych relacjach. Jak możecie zauważyć, Drodzy Bracia i Siostry, ta lekcja Chryzostoma o autentycznej obecności chrześcijańskiej wiernych świeckich w rodzinie oraz w społeczności pozostaje również dziś jak najbardziej aktualna. Módlmy się do Pana, aby uczynił nas wrażliwymi na nauczanie tego wielkiego Nauczyciela Wiary.
CZYTAJ DALEJ

DORSZ: zakończono operację polskiego i sojuszniczego lotnictwa

2025-09-13 20:22

[ TEMATY ]

naruszenie polskiej przestrzeni

Michał Janik

Prewencyjna operacja polskiego i sojuszniczego lotnictwa w naszej przestrzeni powietrznej została zakończona - podało w sobotę Dowództwo Operacyjne RSZ. Ponownie zostało otwarte lotnisko w Lublinie; odwołano także alert RCB dla mieszkańców części powiatów województwa lubelskiego.

Jak podało dowództwo na portalu X, uruchomione naziemne systemy obrony powietrznej i rozpoznania radiolokacyjnego powróciły do standardowej działalności operacyjnej. „Wojsko Polskie na bieżąco monitoruje sytuację na terytorium Ukrainy i pozostaje w stałej gotowości do zapewnienia bezpieczeństwa polskiej przestrzeni powietrznej” - wskazano.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję