Reklama

Korespondencja z Francji

Hinduski ślad w Lyonie

4 czerwca, w uroczystość Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, do sanktuarium Notre Dame de Fourviére w Lyonie została wprowadzona, pochodząca z Indii, cudowna figura Notre Dame de Vailankanni.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Bazylika Notre Dame de Fourviére - najważniejszy obok katedry św. Jana kościół Lyonu i diecezji liońskiej - jest wotum dziękczynnym wzniesionym w hołdzie Maryi przez mieszkańców miasta za uratowanie Lyonu od śmiertelnych epidemii oraz od wrogich najazdów w wojnie prusko-francuskiej. (Pisaliśmy o historii bazyliki, o jej chrześcijańskich korzeniach w nr. 46 Niedzieli z dn. 17 listopada 2002 r. i w nr. 3 z dn. 16 stycznia 2005 r.).
Należy w tym miejscu przypomnieć, że w bazylice liońskiej znajdują się już cudowne wizerunki Matki Bożej: rzeźba Matki Bożej Fatimskiej, ofiarowana przez wspólnotę portugalską Lyonu w 1994 r., i kopia Cudownego Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej, wprowadzona przez wspólnotę polską w 2002 r. W ten sposób sanktuarium maryjne Francji staje się ośrodkiem międzynarodowego kultu maryjnego.

* * *

Historia Notre Dame de Vailankanni nie jest znana przeciętnemu mieszkańcowi Lyonu. Hinduska wspólnota chrześcijańska, której większość żyje we Francji, wywodzi się z południowych Indii. W języku francuskim znana jest ona jako Tamoul. Wspólnota ta jest silnie związana z kultem Matki Bożej. W Indiach wierzący tamoul żyje swą wiarą na co dzień, wiara jest dla niego osobistym spotkaniem z Bogiem w życiu codziennym. W każdym domu jest ołtarzyk, przy którym rodzina modli się kilkakrotnie w ciągu dnia. Prawie każdy tamoul ma przy sobie wizerunek Chrystusa i Matki Bożej, która jest dla niego wsparciem i orędowniczką w drodze do Boga.
Pod koniec XVI wieku Matka Boża objawiła się trzy razy w miejscu zwanym Vailankanni, położonym w południowych Indiach, w stanie Tamilnadu.
Ok. 1580 r. Maryja ukazała się po raz pierwszy biednemu chłopcu, który zajmował się dostarczaniem mleka do okolicznych wsi. Pewnego dnia ujrzał Piękną Panią z Dzieckiem na ręku. Niewiasta poprosiła go, aby dał trochę mleka jej Dziecku. Chłopiec - onieśmielony i urzeczony Jej pięknem - nie odmówił. Wiadomość o cudownym objawieniu obiegła wkrótce całą okolicę. Vailankanni stało się miejscem modlitwy i pielgrzymek z różnych okolic.
Drugi cud miał miejsce kilka lat później. W okolicach Vailankanni żyła biedna wdowa, która miała jedynego syna, kalekę, który sprzedawał mleko przy drodze. Pewnego dnia ukazała mu się Piękna Pani, prosząc o szklankę mleka, a potem poleciła, aby udał się do sąsiedniego miasta Nagappattinam (stolica regionu), do pewnego zamożnego człowieka, aby ten zbudował kaplicę w hołdzie Matce Bożej. Chłopiec odpowiedział, że jest to niemożliwe, bo on nie może chodzić. Na to Piękna Pani poleciła mu, żeby wstał. Uradowany, pobiegł do bogatego człowieka, aby opowiedzieć mu o tym, co się stało. Ów katolik, z pomocą innych mieszkańców, zbudował kaplicę. W ołtarzu umieszczono figurę Matki Bożej. Matka Boża z Vailankanni została nazwana: Notre Dame de Bonne Santé (Matka Boża Dobrego Zdrowia - Uzdrowicielka).
Trzeci cud w Vailankanni wydarzył się już na przełomie XVI i XVII wieku. Portugalski statek kupiecki płynął z Macao (Chiny) do Kolombo na Cejlonie. W pewnej chwili rozszalała się straszna burza. Cała załoga wraz z kapitanem zaczęła się modlić do Matki Bożej, prosząc o uratowanie życia. Wszyscy spontanicznie przyrzekli wznieść kościół, jeśli przeżyją. 8 września, w dzień Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, statek przypłynął szczęśliwie do rzeki nieopodal Vailankanni.
Zgodnie z obietnicą złożoną Maryi, żeglarze zajęli się budową kościoła wotywnego. Dawna, skromna kaplica została rozbudowana i powstał piękny, okazały kościół z cegły.

* * *

4 czerwca 2005 r., na uroczystość intronizacji cudownej figury Matki Bożej z Vailankanni w bazylice Notre Dame de Fourviére w Lyonie, zjechali wierzący Hindusi z Indii i z całej Francji. Honorowym gościem był proboszcz bazyliki Notre Dame de Vailankanni - ks. Bernard Lawrance.
O godz. 15.00 została odprawiona uroczysta Msza św., której przewodniczył kard. Philippe Barbarin, arcybiskup Lyonu, koncelebrowana przez kilkunastu księży z różnych krajów. Figura została umieszczona w głównym ołtarzu świątyni. Rzeźba przypomina polskie barokowe XVII- i XVIII-wieczne Madonny z Dzieciątkiem, reprezentujące w sztuce styl tzw. Pięknych Madonn, charakteryzujących się niezwykłą urodą oraz pewnym wdziękiem i gracją, emanującymi z ich postaci.
Po Mszy św. figurka Notre Dame de Vailankanni została przeniesiona w uroczystej procesji do krypty bazyliki Notre Dame de Fourviére, gdzie znalazła się w specjalnie przygotowanej kaplicy, obok kaplicy Matki Bożej Częstochowskiej, nieopodal kaplicy Matki Bożej Fatimskiej.
Podczas tej uroczystości mogliśmy przekonać się, że tylko w wierze tak naprawdę może nastąpić prawdziwe zjednoczenie narodów.
Bóg, religia i Kościół mogą połączyć i łączą narody bez walki i bez sporów - pod macierzyńską opieką Matki Najświętszej.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Rodzice odkryli w szkole tajny klub LGBT dla dzieci

2024-09-27 11:56

[ TEMATY ]

LGBT

Adobe Stock

W jednej ze szkół w Kalifornii rodzice odkryli sekretny "klub LGBT" stworzony dla 8-letnich dzieci przez nauczycieli. Celem klubu było "dyskutowanie o seksualności" bez informowania o tym rodziców. Sprawa wyszła na jaw, gdy jedno z dzieci wróciło do domu z zaburzeniami tożsamości płciowej. O sprawie pisze Fundacja Pro-Prawo do Życia, aby po raz kolejny ostrzec Polaków, że już od 1 września 2025 r. do polskich szkół wchodzi obowiązkowa "edukacja seksualna", mająca ukrywać się pod nazwą nowego przedmiotu "edukacja zdrowotna".

Kilka miesięcy temu rodzice z miasta Elk Grove w Kalifornii z przerażeniem odkryli, że nauczyciele stworzyli na terenie ich szkoły sekretny "klub LGBT" dla dzieci od 8. roku życia. Istnienie tego miejsca było utrzymywane w sekrecie wyłącznie przed rodzicami, gdyż nauczyciele zapraszali do niego dzieci z różnych klas i grup wiekowych. Sprawa wyszła na jaw, gdy jeden z chłopców z 4 klasy wrócił do domu z zaburzeniami tożsamości płciowej po tym, jak nauczycielka wygłosiła dzieciom pogadankę na temat homoseksualizmu i popędu seksualnego skierowanego do osób tej samej płci.
CZYTAJ DALEJ

Św. Wincenty á Paulo

27 września br. obchodzimy wspomnienie św. Wincentego á Paulo. Urodził się on 24 kwietnia 1581 r. w wiosce Pouy, w południowej Francji. Pochodził z rodziny wieśniaczej i miał czworo rodzeństwa. Dopiero w 12. roku życia poszedł do szkoły. Mimo, że wcześniej zajmował się tylko wypasaniem owiec z nauką radził sobie bardzo dobrze i po szkole wstąpił do seminarium duchownego. W wieku 15 lat otrzymuje niższe święcenia i dostaje się na uniwersytet w Saragossie w Hiszpanii. Święcenia kapłańskie przyjmuje w 1600 r., miał wówczas zaledwie 19 lat. Kontynuował studia w Tuluzie, Rzymie i Paryżu, kształcąc się w dziedzinie prawa kanonicznego. Dobrze zapowiadająca się kariera młodego, zdolnego kapłana zmienia się w los niewolnika. W czasie podróży z Marsylii do Narbonne przez Morze Śródziemne został wraz z całą załogą napadnięty przez tureckich piratów i przywieziony do Tunisu jako niewolnik. W ciągu dwóch lat niewoli miał czterech panów, ostatniego zdołał nawrócić. Obaj uciekli do Europy i zamieszkali w Rzymie. Już wkrótce stał się wysłannikiem papieża Pawła V i trafił na dwór francuski, gdzie za sprawą królowej Katarzyny de Medicis przejął opiekę nad Szpitalem Miłosierdzia. Na własne życzenie objął probostwo w miasteczku Chatillon-les-Dombes, gdzie zetknął się ze starcami, inwalidami wojennymi, chorymi i ubogimi. Aby im jak najlepiej służyć, powołał „Bractwo Miłosierdzia”, a dla kobiet bractwo „Służebnic Ubogich”. W 1619 r. św. Wincenty otrzymał dekret mianujący go generalnym kapelanem wszystkich galer królewskich. Święty przeprowadzał wśród galerników misje i dbał o poprawę warunków życia. W 1625 r. powołał „Kongregację Misyjną” zrzeszającą kapłanów. Papież Urban VIII zatwierdził nowe zgromadzenie w 1639 r. Nowa rodzina zakonna zaczęła rozrastać się i objęła swoją opieką szpital dla trędowatych opactwa Saint-Lazare. Celem zgromadzenia, które dziś nosi nazwę Zgromadzenia Księży Misjonarzy Świętego Wincentego á Paulo jest głoszenie Ewangelii ubogim. W 1638 r. wraz ze św. Ludwiką de Marillac św. Wincenty założył żeńską rodzinę zakonną znaną dziś pod nazwą Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia (szarytki), której charyzmatem była praca z ubogimi i chorymi w szpitalach i przytułkach. Święty zmarł w domu zakonnym św. Łazarza w Paryżu 27 września 1660 r. W roku 1729 papież Benedykt XIII wyniósł Wincentego do chwały błogosławionych, a papież Klemens XII kanonizował go w roku 1737. Papież Leon XIII ogłosił św. Wincentego á Paulo patronem wszystkich dzieł miłosierdzia. Do Polski sprowadziła misjonarzy w 1651 r. jeszcze za życia Świętego królowa Maria Ludwika, żona króla Jana II Kazimierza. W Polsce prowadzili 40 parafii. W naszej diecezji ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo (CM) pochodzi bp Paweł Socha, a misjonarze św. Wincentego pracują w Wyższym Seminarium Duchownym w Paradyżu, Gozdnicy, Iłowej, Przewozie, Skwierzynie, Słubicach, Trzcielu i Wymiarkach. Siostry Szarytki mają swoje domy w Gorzowie Wielkopolskim, Skwierzynie i Słubicach.
CZYTAJ DALEJ

Bielsko-żywiecka Caritas kontynuuje pomoc dla poszkodowanych w powodzi

2024-09-27 16:42

[ TEMATY ]

Caritas

Bielsko‑Biała

powodzianie

Karol Porwich/Niedziela

Bielsko-żywiecka Caritas nie ustaje w prowadzeniu intensywnych działań wspierających poszkodowanych przez wodę mieszkańców regionu. Codziennie odbywają się analizy sytuacji na terenie diecezji, mające na celu ustalenie najbardziej potrzebujących obszarów - zapewniają jej przedstawiciele.

Zdaniem osób zaangażowanych w działania pomocowe, współpraca z lokalnymi proboszczami umożliwia precyzyjną identyfikację gospodarstw, które ucierpiały w wyniku ostatnich klęsk, zwłaszcza tych zamieszkałych przez osoby starsze, samotne, rodziny z małymi dziećmi oraz ludzi o ograniczonych możliwościach radzenia sobie w trudnych warunkach.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję