Obywatelskie projekty zazwyczaj mają czas 3 miesięcy na zebranie, policzenie i przyniesienie do sejmu podpisów, by parlament zajął sie sprawą. Jednak lewica skorzystała ze specjalnego prawa o "stanie epidemii" dzięki któremu aktywiści zbierali podpisy przez kilkanaście miesięcy. Mimo tych specjalnych przywilejów, wsparcia wielu organizacji pozarządowych oraz wiodących mediów, efekt jest mizerny.
Aktywistki znane z "czarnych protestów" przyniosły do Sejmu tylko 200 tys. podpisów z postulatem legalizacji aborcji na życzenie, co w porównaniu z prawie milionowym poparciem w ramach inicjatywy obywatelskiej Zatrzymaj Aborcję, nie wygląda zbyt dobrze. Tym bardziej, że poprzednie inicjatywy proaborcyjne często zawyżały swoje statystki poparcia.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Syzyfowa praca
Podpisów jest tak mało, bo z jednej strony poparcie dla aborcji w Polsce wcale nie jest tak duże jak wmawiają uczestniczki czarnych protestów oraz sprzyjające im media, a z drugiej strony ich zbieranie jest syzyfową pracą. Lewicowi aktywiści oszukują Polaków, bo w obecnym stanie prawnym, ustawy legalizującej aborcje nie da sie przeprowadzić przez Sejm.
Po wyrokach Trybunału Konstytucyjnego w 1997 i 2020 roku jest to po prostu niemożliwe. Każda aborcja ze względów społecznych, czy eugenicznych w Polsce jest nielegalna i nie można zmienić tego nawet zwykłą większością głosów w parlamencie. - Jeśli ktoś chciałby obniżyć poziom ochrony prawa do życia, to musiałby zmienić konstytucję i wprost wprowadzić wyjątki. A do tego potrzebna jest większość konstytucyjna w parlamencie, czyli, nieco upraszczając – w samym Sejmie 307 na 460 posłów - mówi poseł Bartłomiej Wróblewski, doktor prawa i wnioskodawca skargi do TK o niekonstytucyjności aborcji eugenicznej. - Jeszcze kilka lat temu w każdym sporze politycznym lewica i liberałowie usiłowali wspierać się konstytucją, ale dziś ta argumentacja stała się dla nich jakby passé. Aborcja na życzenie została przecież uznana za niekonstytucyjną już w 1997 r., a więc ta sprawa jest od ćwierć wieku rozstrzygnięta. Na gruncie obecnej konstytucji, w świetle stałego już orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego, nie wolno dokonać liberalizacji prawa aborcyjnego, ale – jak się wydaje – także wprowadzić eutanazji - dodaje Wróblewski.
Reklama
Zabija także kobiety
Inicjatywa ustawodawcza „Legalna Aborcja. Bez Kompromisów” jest kolejnym dowodem na to, że papier wszystko zniesie, a Polaków łatwo można oszukać. Przyniesiony do Sejmu projekt zakłada legalizację zabijania dzieci nienarodzonych do 12. tygodnia ich życia, bez konieczności uzasadnienia swojej decyzji. Aborcja miałaby być darmowa, a więc finansowana przez wszystkich Polaków w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia. Ponadto projekt depenalizuje zabijanie nienarodzonych dzieci, czyli uchyla przepisy karne przewidujące odpowiedzialność lekarzy i osób trzecich za przeprowadzanie usunięcia ciąży. Natomiast wprowadza sankcje dla szpitali za odmowę aborcji oraz nakłada obowiązek zatrudniania takich pracowników, którzy zastąpią lekarzy w przypadku odmowy aborcji z powodu klauzuli sumienia. Posłanka Lewicy Katarzyna Kotula mówiła, że "kobiety w Polsce zasługują na pełną ochronę swoich praw, w tym reprodukcyjnych ".
Teoretycznie parlament ma obowiązek zajęcia się tym projektem w ciągu trzech miesięcy, ale kancelaria sejmu coraz częściej odwołuje się do błędów proceduralnych w takich sytuacjach. Wówczas sprawa może trafić do sądu. Pełnomocniczką komitetu jest Marta Lempart. To ona organizowała wulgarne protesty proaborcyjne, podczas których atakowano kościoły. Podczas briefingu prasowego powiedziała, że „obecnie obowiązujące prawo antyaborcyjne w Polsce zabija kobiety, zamiast je chronić”. Zapomniała jednak dodać, że przynajmniej połowa ofiar aborcji to malutkie kobiety, a matka też cierpi z powodu zabicia swojego dziecka.
Artur Stelmasiak
