Świdnica. Rekolekcje kapłańskie na początek wakacji
W seminarium duchownym poprowadził je franciszkanin z Wambierzyc. Mówił o potrzebie Eucharystii, trudnościach życia duszpasterskiego, a także o duchowym wymiarze kapłaństwa.
Księża przynajmniej raz w roku powinni odprawić rekolekcje kapłańskie. Od wielu lat w diecezji świdnickiej taką możliwość daje Wyższe Seminarium Duchowne, gdzie zapraszani są często znani prelegenci. Tym razem od 27 do 30 czerwca dla kilkunastu kapłanów ćwiczenia duchowe poprowadził o. Krystian Pieczka.
ks. Mirosław Benedyk
Rekolekcjonista, franciszkanin o. Krystian Pieczka, wikariusz domu zakonnego w Wambierzycach
- Są dwa takie miejsca, gdzie czujemy pełnię naszego kapłaństwa. Mianowicie to jest konfesjonał, gdzie jesteśmy szafarzami miłosierdzia Bożego. A drugie miejsce to jest Eucharystia – w tym też nas nikt nie zastąpi. Tam rzeczywiście najbardziej odczuwamy moc Chrystusowego kapłaństwa – mówił zakonnik, przytaczając historię z dalekiego Kazachstanu, gdzie wierni, dopóki mogli się gromadzić w swoich kościołach, wystawiali ornat na ołtarz, bo brakowało księdza i odmawiali modlitwy, które były przypisane w czasie sprawowania Mszy św.
ks. Mirosław Benedyk
Księża podczas modlitwy w seminaryjnej kaplicy
W ten sposób umacniali się duchowo - opowiadał rekolekcjonista, zauważając, że dziś współczesny człowiek tak łatwo rezygnuje ze Mszy św., nie mając świadomości jakiego daru się pozbawia. – Ten proces zaczyna się już w czasie I Komunii, gdzie, rodzice i dzieci nie widzą potrzeby przychodzenia na Biały Tydzień – mówił franciszkanin, zachęcając kapłanów, aby wzbudzali tęsknotę wiernych za Chrystusem eucharystycznym.
Abp Grzegorz Ryś i nowi neoprezbiterzy z Seminarium 35+
Uwaga nas księży ma być skupiona na grzeszniku, by pomóc mu znaleźć drogę do Boga – powiedział abp Grzegorz Ryś do diakonów w czasie rekolekcji przed święceniami kapłańskimi.
W liturgiczne wspomnienie św. Stanisława Kostki czterej diakoni stali się nowymi kapłanami łódzkiego Kościoła. W wygłoszonej podczas tej uroczystości homilii abp Grzegorz Ryś powiedział do neoprezbiterów, że kapłaństwa nie ocenia się po tym, co potrafimy czynić, ale po tym, kim jesteśmy i kim się stajemy. Nie otrzymujecie tylko prawa sprawowania Mszy św. – zaznaczył celebrans – ale macie stać się tym, co sprawujecie. Ja zrozumiałem to, oglądając Drogę Krzyżową, przeżywaną przez Jana Pawła II, kiedy to przytulony do krzyża był cały Jezusem Chrystusem, całym sobą przeżywał Misterium Paschalne. Z tymi myślami idźcie w kapłaństwo – podkreślił metropolita łódzki.
25 marca 1995, w uroczystość Zwiastowania Pańskiego, w siedemnastym roku pontyfikatu Jan Paweł II opublikował encyklikę „Evangelium vitae”. Dokładnie trzydzieści lat później, również 25 marca, w siedzibie włoskiego parlamentu, w Palazzo Montecitorio odbyło się spotkanie, którego celem była refleksja nad aktualnością dokumentu i potrzebą ponownej mobilizacji sumień w obronie życia.
W wydarzeniu zorganizowanym przez stowarzyszenie Family Day – Difendiamo i nostri figli (Brońmy nasze dzieci), wzięło udział pięciu prelegentów: kard. Angelo Bagnasco, emerytowany arcybiskup Genui i były przewodniczący Konferencji Episkopatu Włoch, Marco Invernizzi, historyk i filozof, regent stowarzyszenia świeckich katolików „Alleanza Cattolica”, Marina Casini, przewodnicząca włoskiego Ruchu na rzecz Życia, sędzia Domenico Airoma oraz Maurizio Sacconi, były minister pracy i polityki socjalnej.
W Eucharystii i pogrzebie udział wzięło kilkanaście osób, siostry ze zgromadzenia Służebnic Przenajświętszej Krwi, przedstawiciele duszpasterstwa rodzin i Domowego Kościoła oraz czterech księży proboszczów legnickich parafii.
Jak podkreśla ks. Roman Raczak, kapelan legnickiego szpitala, to pierwsza taka msza i pochówek z obecnością wiernych. – Takie pogrzeby odbywają się już od kilku lat, zazwyczaj byłem ja oraz jeden z pracowników zakładu pogrzebowego. Dzięki informacji i zachętom, dzisiaj możemy zebrać się we wspólnocie wiernych – podkreśla. Zwraca też uwagę na fakt, że dzięki współpracy z kierownictwem szpitala, raz na kwartał ciała dzieci, które nie przyszły na świat, albo odeszły w wyniku poronienia lub w innych okolicznościach, są kremowane i chowane w zbiorowej mogile. – Czasem się zdarza, że rodzice są pogrążeni w smutku, nie mają siły myśleć o pochówku, podpisują dokumenty i wydawać by się mogło, że sprawa jest zakończona. Świadomość przychodzi później. Dlatego są te uroczystości żałobne, aby dać możliwość pożegnania nienarodzonych dzieci – dodaje.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
