Behawiorystka: Policjanci mieli prawo strzelać do agresywnych psów
Jeżeli psy były dalej agresywne, chciały zaatakować, to policjanci mieli prawo użyć broni - powiedziała PAP psycholog zwierząt Marta Lichnerowicz, odnosząc się do śmiertelnego pogryzienia 48-latka w gminie Jeziorzany (Lubelskie).
48-letni mężczyzna został zagryziony przez dwa psy w sobotę, na terenie jednej ze wsi w gminie Jeziorzany w pow. lubartowskim. Z dotychczasowych ustaleń śledczych wynika, że - najprawdopodobniej owczarki belgijskie - zaatakowały go, gdy jechał na rowerze. Na jednej z pobliskich posesji funkcjonariusze odnaleźli psy, które były nadal agresywne. "Podjęto próbę ich uśpienia, a potem zadecydowano o ich odstrzale. Jeden został odstrzelony na miejscu, a drugi został na pewno postrzelony, po czym uciekł" – przekazała PAP w poniedziałek rzecznik Prokuratury Okręgowej w Lublinie Agnieszka Kępka.
Psycholog zwierząt Marta Lichnerowicz podkreśliła, że owczarki belgijskie to wyjątkowo użytkowa odmiana psów, tzn., że przede wszystkim używane są do pracy w wojsku, policji ze względu na to, że – jak wyjaśniła – są wytrzymałe, szybkie, łatwo się uczą.
"W zasadzie wszystkie służby zamieniły teraz owczarki niemieckie na owczarki holenderskie i belgijskie (malinois) dlatego, że są lżejsze, szybsze, bardziej zacięte. Mają też mniejsze ryzyko dysplazji. Hodowane są głównie jako psy pracujące, aby mieć jak najlepsze predyspozycje do pracy" – wyjaśniła, podkreślając, że to nie są psy dla laików. "Tak, jak broni nie daje się laikowi, tak samo niektórych psów" – stwierdziła. Dodała, że do tego zdarzają się również nieodpowiedzialni hodowcy.
Reklama
"Przykro mi słyszeć o tej tragedii, ale może to sprawi, że te psy będą wreszcie trafiać wyłącznie w ręce szkoleniowców, a nie laików" – uzupełniła behawiorystka.
Przekazała, że owczarki belgijskie od samego początku chcą gryźć, pracować, dlatego uczone są pracy "na łup", co oznacza, że w ich szkoleniu wykorzystuje się łańcuch łowiecki. "W ramach nagrody taki pies dostaje piłkę lub jakiś przedmiot do gryzienia. Jeśli ktoś nieprawidłowo go uczył albo nie nagradzał w sposób, który jest predysponowany dla tej rasy, to pies dalej będzie chciał kogoś lub coś złapać do pyska, bo tak jest genetycznie zaprogramowany. Gdy nie zapewnia się mu tego, co potrzebuje, to po prostu gryzie, co popadnie" – wyjaśniła Marta Lichnerowicz.
Przekazał, że te psy będą sprawiały problemy, jeżeli się je nieprawidłowo szkoli. Dodała, że jeżeli ktoś decyduje na taką rasę, to musi mieć świadomość, że to nie jest pies, który będzie leżał na kanapie, ponieważ należy z nim codziennie po kilka godzin pracować. "Ostatnio, po filmie o owczarku belgijskim z Afganistanu, zrobiła się moda na tę rasę i wszyscy chcą mieć takiego psa. Większość chce wychować go na psa obronnego, nie mając o tym zielonego pojęcia. To jest problem brania modnych ras do domu. Dlatego obawiam się, że takich przypadków pogryzień, ataków będziemy mieć więcej" – powiedziała psycholog zwierząt.
Reklama
Zapytana o możliwe powody agresji u psów tej rasy odpowiedziała, że agresja może ujawnić się u każdego psa, niezależnie od rasy. "Psy atakują z miliona bardzo różnych powodów. Może uciekły z jakiejś hodowli albo były głodne, chore, miały pasożyty, może ktoś przypominał osobę, która się nad nimi znęcała. Mogły być też po prostu sfrustrowane albo było za ciepło" – poinformowała Lichnerowicz.
Odnosząc się do tego, że zagryziony mężczyzna jechał na rowerze, zaznaczyła, że w takiej sytuacji prawdopodobnie w psach odezwał się instynkt i zapolowały na niego. "Pogoń za poruszającym się obiektem jest naturalna dla wszystkich psów. Żeby nie gonił, trzeba go tego nauczyć. Jeżeli ktoś kupił psa, zamknął go w kojcu i nie nauczył go, że nie należy gonić rowerzystów, czy biegających dzieci, to pies będzie ich gonił, bo tak jest zaprogramowany - po prostu działa instynktownie. A jeżeli są jeszcze we dwójkę, to traktują to jako zabawę. Uważają, że jeśli ofiara ucieka, to trzeba ją złapać, a jeszcze jak macha rękami i krzyczy, to zwierzęta stają się jeszcze bardziej pobudzone do gryzienia" – podkreśliła behawiorystka.
Nawiązując do użycia broni i podjęcia decyzji o zastrzeleniu psów przez policjantów wyjaśniła, że jeżeli występuje bezpośrednie zagrożenie życia i zdrowia kogoś, to dobro poświęcone jest nad dobro ratowane. Porównała to do wybijania szyby w nagrzanym samochodzie pod nieobecność właściciela, gdy w środku ktoś się znajduje.
"Jeżeli psy były dalej agresywne, chciały zaatakować, to policjanci mieli prawo użyć broni. Natomiast, jeżeli w momencie przyjazdu już nie wykazywały objawów agresji, to powinny zostać postrzelone bronią Palmera ze środkiem usypiającym i poddane obserwacji pod kątem wścieklizny" – wyjaśniła procedury Marta Lichnerowicz.
Jak zaznaczyła, jest pewna, że teraz będzie trwać w mediach i Internecie akcja hejtu wobec policjantów. "W takich przypadkach weterynarz absolutnie nie jest konieczny na miejscu. Zawsze życie lub nawet zdrowia człowieka jest ważniejsze od życia zwierzęcia. Myślę, że od strony prawnej nie będzie tu żadnych wątpliwości, co do użycia broni, tym bardziej, że jest niestety ofiara śmiertelna pogryzienia przez psy" – podkreśliła psycholog zwierząt.(PAP)
Mimo apeli płynących z wielu różnych środowisk rokrocznie w sylwestrową noc niebo jaśnieje od sztucznych ogni, a uszy pękają od ich huku. Jak pomóc naszemu zwierzęciu przetrwać sylwestrowy stres?
Warto rozeznać, czy nasz pies – bo to psy najgorzej znoszą huk petard – jest szczególnie wrażliwy na tego typu dźwięki. Możemy to zaobserwować w różnych okolicznościach: na spacerze (hałas powodowany przez przejeżdżający samochód, dźwięk klaksonu, dźwięk hamulców itp.), oglądając telewizję (dźwięki strzałów) czy słuchając radia. W każdej z wymienionych sytuacji reakcja lękowa psa będzie się przejawiała w: kładzeniu uszu, przysiadywaniu, podkulaniu ogona, próbie ucieczki, ślinotoku, próbie schowania się, drżeniu całego ciała, bezwiednym oddawaniu moczu i kału, a nawet napadach drgawkowych – padaczkowych i zatrzymaniu akcji serca. Należy pamiętać, że psy mają bardzo wrażliwy słuch, więc dźwięk, który już dla nas jest nieprzyjemny, dla nich jest nieprzyjemny zdecydowanie bardziej. Co zatem zrobić, aby uniknąć objawów sylwestrowego stresu u naszych czworonogów albo je zminimalizować? Oto kilka rad:
W latach, w których żyła Katarzyna (1347-80), Europa, zrodzona
na gruzach świętego Imperium Rzymskiego, przeżywała okres swej historii
pełen mrocznych cieni. Wspólną cechą całego kontynentu był brak pokoju.
Instytucje - na których bazowała poprzednio cywilizacja - Kościół
i Cesarstwo przeżywały ciężki kryzys. Konsekwencje tego były wszędzie
widoczne.
Katarzyna nie pozostała obojętna wobec zdarzeń swoich czasów.
Angażowała się w pełni, nawet jeśli to wydawało się dziedziną działalności
obcą kobiecie doby średniowiecza, w dodatku bardzo młodej i niewykształconej.
Życie wewnętrzne Katarzyny, jej żywa wiara, nadzieja i miłość
dały jej oczy, aby widzieć, intuicję i inteligencję, aby rozumieć,
energię, aby działać. Niepokoiły ją wojny, toczone przez różne państwa
europejskie, zarówno te małe, na ziemi włoskiej, jak i inne, większe.
Widziała ich przyczynę w osłabieniu wiary chrześcijańskiej i wartości
ewangelicznych, zarówno wśród prostych ludzi, jak i wśród panujących.
Był nią też brak wierności Kościołowi i wierności samego Kościoła
swoim ideałom. Te dwie niewierności występowały wspólnie. Rzeczywiście,
Papież, daleko od swojej siedziby rzymskiej - w Awinionie prowadził
życie niezgodne z urzędem następcy Piotra; hierarchowie kościelni
byli wybierani według kryteriów obcych świętości Kościoła; degradacja
rozprzestrzeniała się od najwyższych szczytów na wszystkie poziomy
życia.
Obserwując to, Katarzyna cierpiała bardzo i oddała do dyspozycji
Kościoła wszystko, co miała i czym była... A kiedy przyszła jej godzina,
umarła, potwierdzając, że ofiarowuje swoje życie za Kościół. Krótkie
lata jej życia były całkowicie poświęcone tej sprawie.
Wiele podróżowała. Była obecna wszędzie tam, gdzie odczuwała,
że Bóg ją posyła: w Awinionie, aby wzywać do pokoju między Papieżem
a zbuntowaną przeciw niemu Florencją i aby być narzędziem Opatrzności
i spowodować powrót Papieża do Rzymu; w różnych miastach Toskanii
i całych Włoch, gdzie rozszerzała się jej sława i gdzie stale była
wzywana jako rozjemczyni, ryzykowała nawet swoim życiem; w Rzymie,
gdzie papież Urban VI pragnął zreformować Kościół, a spowodował jeszcze
większe zło: schizmę zachodnią. A tam gdzie Katarzyna nie była obecna
osobiście, przybywała przez swoich wysłanników i przez swoje listy.
Dla tej sienenki Europa była ziemią, gdzie - jak w ogrodzie
- Kościół zapuścił swoje korzenie. "W tym ogrodzie żywią się wszyscy
wierni chrześcijanie", którzy tam znajdują "przyjemny i smaczny owoc,
czyli - słodkiego i dobrego Jezusa, którego Bóg dał świętemu Kościołowi
jako Oblubieńca". Dlatego zapraszała chrześcijańskich książąt, aby "
wspomóc tę oblubienicę obmytą we krwi Baranka", gdy tymczasem "dręczą
ją i zasmucają wszyscy, zarówno chrześcijanie, jak i niewierni" (list nr 145 - do królowej węgierskiej Elżbiety, córki Władysława
Łokietka i matki Ludwika Węgierskiego). A ponieważ pisała do kobiety,
chciała poruszyć także jej wrażliwość, dodając: "a w takich sytuacjach
powinno się okazać miłość". Z tą samą pasją Katarzyna zwracała się
do innych głów państw europejskich: do Karola V, króla Francji, do
księcia Ludwika Andegaweńskiego, do Ludwika Węgierskiego, króla Węgier
i Polski (list 357) i in. Wzywała do zebrania wszystkich sił, aby
zwrócić Europie tych czasów duszę chrześcijańską.
Do kondotiera Jana Aguto (list 140) pisała: "Wzajemne prześladowanie
chrześcijan jest rzeczą wielce okrutną i nie powinniśmy tak dłużej
robić. Trzeba natychmiast zaprzestać tej walki i porzucić nawet myśl
o niej".
Szczególnie gorące są jej listy do papieży. Do Grzegorza
XI (list 206) pisała, aby "z pomocą Bożej łaski stał się przyczyną
i narzędziem uspokojenia całego świata". Zwracała się do niego słowami
pełnymi zapału, wzywając go do powrotu do Rzymu: "Mówię ci, przybywaj,
przybywaj, przybywaj i nie czekaj na czas, bo czas na ciebie nie
czeka". "Ojcze święty, bądź człowiekiem odważnym, a nie bojaźliwym". "Ja też, biedna nędznica, nie mogę już dłużej czekać. Żyję, a wydaje
mi się, że umieram, gdyż straszliwie cierpię na widok wielkiej obrazy
Boga". "Przybywaj, gdyż mówię ci, że groźne wilki położą głowy na
twoich kolanach jak łagodne baranki". Katarzyna nie miała jeszcze
30 lat, kiedy tak pisała!
Powrót Papieża z Awinionu do Rzymu miał oznaczać nowy sposób
życia Papieża i jego Kurii, naśladowanie Chrystusa i Piotra, a więc
odnowę Kościoła. Czekało też Papieża inne ważne zadanie: "W ogrodzie
zaś posadź wonne kwiaty, czyli takich pasterzy i zarządców, którzy
są prawdziwymi sługami Jezusa Chrystusa" - pisała. Miał więc "wyrzucić
z ogrodu świętego Kościoła cuchnące kwiaty, śmierdzące nieczystością
i zgnilizną", czyli usunąć z odpowiedzialnych stanowisk osoby niegodne.
Katarzyna całą sobą pragnęła świętości Kościoła.
Apelowała do Papieża, aby pojednał kłócących się władców
katolickich i skupił ich wokół jednego wspólnego celu, którym miało
być użycie wszystkich sił dla upowszechniania wiary i prawdy. Katarzyna
pisała do niego: "Ach, jakże cudownie byłoby ujrzeć lud chrześcijański,
dający niewiernym sól wiary" (list 218, do Grzegorza XI). Poprawiwszy
się, chrześcijanie mieliby ponieść wiarę niewiernym, jak oddział
apostołów pod sztandarem świętego krzyża.
Umarła, nie osiągnąwszy wiele. Papież Grzegorz XI wrócił
do Rzymu, ale po kilku miesiącach zmarł. Jego następca - Urban VI
starał się o reformę, ale działał zbyt radykalnie. Jego przeciwnicy
zbuntowali się i wybrali antypapieża. Zaczęła się schizma, która
trwała wiele lat. Chrześcijanie nadal walczyli między sobą. Katarzyna
umarła, podobna wiekiem (33 lata) i pozorną klęską do swego ukrzyżowanego
Mistrza.
Start misji Ax-4 z polskim astronautą Sławoszem Uznańskim-Wiśniewskim na Międzynarodową Stację Kosmiczną (ISS) odbędzie się 29 maja – podała we wtorek firma Axiom Space.
Podczas wtorkowej konferencji prasowej firmy Axiom Space i Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) podano również godzinę startu: będzie to 1.03 ET (Eastern Time), czyli 19.03 czasu polskiego.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.