W samo południe Mszy św. dziękczynnej przewodniczył ks. bp Jan Zając. W homilii ks. Tadeusz Dziedzic, dyrektor Wydziału Duszpasterstwa Misyjnego Kurii Metropolitalnej przypomniał, że pani Dominika wyjechała z Polski jako młoda dziewczyna i wciąż trwa na posterunku. -Wciąż mówi: „Oto, ja Panie. Poślij mnie”. Choć początki były trudne, bo nie znała choćby języka, to pokochała tamtych ludzi, w nich pokochała Chrystusa.

    - Dziękujemy dziś Bogu za panią Dominikę i jej posługę. Za trud głoszenia Ewangelii, za jej trud, za jej świadectwo – mówił kaznodzieja i dodawał, że w najbliższym czasie misjonarka wróci do Peru, do swojej posługi, a nade wszystko do swoich ludzi. - Tam zostawiła serce i tam wraca – powiedział.

    Ksiądz Dziedzic zaapelował także do zebranych w łagiewnickiej świątyni: - Idźmy i bądźmy świadkami Chrystusa, ale wspomagajmy tych, którzy zostawiają wszystko i idą głosić Chrystusa. Wiara umacnia się wtedy, gdy jest przekazywana innym.

    Na koniec Eucharystii pani Dominika podziękowała swoim bliskim, przyjaciołom za pomoc. Powiedziała, że niebawem wyruszy do Peru i choć czasem w sercu rodzi się lęk, to towarzyszą jej słowa: „Wszystko mogę w tym, który mnie umacnia” oraz „Wystarczy mi mojej łaski”.

    Barbara Dominika Szkatuła przez 40 lat posługuje w Peru w Wikariacie św. Józefa znad Amazonki. W tym czasie pełniła takie funkcje jak: koordynatorki duszpasterstwa młodzieży (8 lat), koordynatorki duszpasterstwa diecezjalnego (11 lat). Udzielała też pomocy duszpasterskiej ludziom chorym na trąd (7 lat). Redagowała materiały formacyjne dla młodzieży, organizowała Szkołę Formacji Chrześcijańskiej dla Animatorów. Brała też czynny udział w Synodzie Amazońskim, którego głównym celem jest obrona ludów pierwotnych Amazonii. Obecnie pełni funkcję koordynatorki duszpasterstwa Indian.