O walorach artystycznych i wątku historycznym koronowanego 25 lat temu przez św. Jana Pawła II mówił dyrektor Muzeum Narodowego we Wrocławiu Piotr Oszczanowski. Przypomniał, że obraz był papieskim podziękowaniem dla rodziny Sobieskich za odsiecz wiedeńską. – Czy papież Klemens XI mógł znaleźć bardziej symboliczny prezent dla Aleksandra Sobieskiego, którego ojciec Jan III Sobieski był wielkim czcicielem Maryi, modlącym się o jej wsparcie przed każdą bitwą z innowiercami? – pytał. Opowiadając o wartości artystycznej podkreślał, że obraz charakteryzuje ponadczasowe piękno i przedstawia Matkę Bożą Bolesną: – Madonna nie pozostawia nas obojętnymi. Na tym polega siła subtelnej, przepełnionej bólem i skupieniem twarzy, to ekspresja tego dzieła.

Obraz jest bardzo ważny dla Wrocławia i Dolnego Śląska. Trafił do katedry z Międzylesia 8 kwietnia 1951 roku i od razu zaczął cieszyć się niezwykłą czcią wiernych. – Obraz obdarzany był różnymi tytułami: Matki Bożej Sobieskich, Matki Bożej Zwycięskiej, Matki Bożej Bolesnej, Matki Bożej Pocieszycielki Strapionych, Matki Bożej Międzyleskiej. Kiedy 31 maja 1997 roku do Wrocławia przybył św. Jan Paweł II, na zakończenie 46. Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego, w katedrze dokonał koronacji obrazu i nadał mu tytuł Madonna Adorans. Od 25 lat tak go nazywamy – opowiadał ks. Paweł Cembrowicz. – Co ciekawe, kiedy papież koronował obraz, w swoim przemówieniu nie wytłumaczył, dlaczego nadaje mu taki tytuł. Myślę, że kluczem do zrozumienia tego tytułu jest ostatnia encyklika papieska Ecclesia de Eucharistia. Ostatni jej rozdział nosi tytuł „W szkole Maryi, niewiasty Eucharystii”. Jan Paweł II pokazuje, że całe życie Maryi było ukierunkowane na Chrystusa, adorowała go każdym słowem i czynem.

Wspomniał o niedawnych uroczystościach 25-lecia koronacji obrazu, połączone z wprowadzeniem do katedry relikwii św. Jana Pawła II. – Ksiądz Arcybiskup postarał się o relikwie św. Jana Pawła II. Wykonany został jedyny w swoim rodzaju relikwiarz, który stoi teraz przy obrazie Madonny Adorującej. W tle relikwiarza mamy witraże katedry, uchwycony jest ten moment, kiedy Jan Paweł II na zakończenie nabożeństwa eucharystycznego udziela błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem. Widzimy tam ręce papieskie unoszące monstrancję. Nie ma tam twarzy papieża, żeby podkreślić, że w jego życiu Chrystus Eucharystyczny był najważniejszy. Na dole w podstawie relikwiarza jest kapsuła z krwią świętego. Łączy nam się to w piękną całość z obrazem Matki Bożej Adorującej. Maryja jest tą, która prowadzi nas do Chrystusa.

W muzycznej części spotkania wystąpił zespół wokalny Cantores Minores Wratislavienses z kompozycjami o tematyce maryjnej. Dyrygował Piotr Karpeta, a na pozytywie organowym akompaniował Marek Pilch. Wrocławski chór kameralny Cantores Minores Wratislavienses został założony przez Edmunda Kajdasza w 1966 roku. Repertuar zespołu liczący ponad 1000 pozycji obejmuje całą muzykę Europy od średniowiecza po muzykę współczesną. Chór dał już ponad 2600 koncertów, m.in. 36 razy wystąpił na festiwalu Wratislavia Cantans).