Teraz sprawa trafi do ponownego rozpoznania w II instancji, przed Sądem Apelacyjnym w Warszawie, w części orzeczenia o karze wobec mężczyzny.

Sędzia Barbara Skoczkowska w uzasadnieniu czwartkowego wyroku SN wskazała, że sąd powinien w szerszym zakresie wziąć pod uwagę kwestie społecznej szkodliwości czynu, zamiaru sprawcy oraz "oceny tego, że chodzi o ojca, który w zasadzie od pierwszego dnia znęcał się nad swoim nowo narodzonym dzieckiem". "Dopiero, jak sąd apelacyjny w sposób prawidłowy oceni te wszystkie okoliczności, które powinny być oceniane przy wymiarze kary, wówczas będzie możliwe orzeczenie właściwej kary i wymierzenie jej stosownie co do tego czynu" - powiedziała sędzia.

"Na obecnym etapie trudno powiedzieć, czy rzeczywiście ta kara jest rażąco niewspółmierna. Dopiero zbadanie tych wszystkich okoliczności będzie pozwalało na ocenę wymiaru kary wobec tego skazanego" - zastrzegła sędzia Skoczkowska.

Chodzi o dramat dziecka, który rozpoczął się tuż po narodzeniu w lipcu 2018 r. Jego biologiczny ojciec, 31-letni wówczas operator koparki Daniel G., szczególnie okrutnie znęcał się nad chłopcem. Jak ustalono, mężczyzna dwukrotnie usiłował doprowadzić do śmierci synka. Za pierwszym razem sprawca rzucił z całą siłą dzieckiem o podłogę. Innym razem uderzał synka wielokrotnie twardym narzędziem w głowę powodując rozległe obrażenia.

Podczas postępowania sprawca mówił, że w ten sposób chciał zapewnić sobie "bezstresową opiekę nad dzieckiem" i "uciszyć" jego płacz. Jak podali śledczy, tylko przypadek sprawił, że dziecko nie zmarło. Do rodziny przyszedł bowiem z niezapowiedzianą wizytą kontrolną pracownik socjalny, który zauważył obrażenia chłopca i wezwał pogotowie.

W czerwcu 2020 r. Sąd Okręgowy Warszawa–Praga uznał Daniela G. winnym znęcania się ze szczególnym okrucieństwem i skazał go za to na 15 lat więzienia, pozbawił go praw publicznych na 5 lat i nakazał zapłacenie 30 tys. zł zadośćuczynienia na rzecz pokrzywdzonego syna.

Po apelacji warszawski sąd apelacyjny orzekł w lipcu 2021 r., że mężczyzna znęcał się nad dzieckiem i dwukrotnie usiłował zabić syna. Mimo rozszerzenia kwalifikacji prawnej czynu sąd ten nie zmienił jednak wymiaru orzeczonej kary.

Od tego wyroku Prokurator Generalny skierował do SN skargę kasacyjną, w której wniósł o uchylenie części orzeczenia dotyczącego wymiaru kary. Jego zdaniem doszło do rażącej niewspółmierności kary. Jak podkreślił, zbrodnia zabójstwa ma zdecydowanie większy ciężar gatunkowy niż zbrodnia spowodowania ciężkiego uszkodzenia ciała.

"Chociaż sąd apelacyjny zauważył, że działanie oskarżonego i wynikające z niego skutki, zestawione z przewagą fizyczną sprawcy nad ofiarą i cechami osobowości napastnika przemawiają nad ustaleniem, iż mógł on przewidzieć i godził się na pozbawienie życia swego synka, to jednak nie znalazło to odzwierciedlenia w wymiarze kary" - zaznaczono w skardze.

W skardze zaznaczono także, że Daniel G. znęcał się nad synkiem praktycznie od dnia jego narodzin i to w wyniku zdecydowanie nagannej i błahej motywacji, jaką był m.in. płacz dziecka. Zwrócono też uwagę, że mężczyzna nie udzielił pomocy cierpiącemu chłopcu i - co więcej - odwodził matkę dziecka od wezwania pomocy lekarskiej.

Jak pisał PG, przestępstwo zostało popełnione na szkodę małoletniego, nieporadnego ze względu na wiek, co - jego zdaniem - rzutuje nie tylko na stopień społecznej szkodliwości czynu, ale stanowi szczególną dyrektywę sądowego wymiaru kary i jest okolicznością obciążającą.

W kasacji PG oceniono, że postulowana w tej sprawie przez prokuraturę kara 25 lat więzienia była całkowicie adekwatna do wysokiego stopnia winy i społecznej szkodliwości popełnionego czynu.

W związku z czwartkowym wyrokiem SN zdecydował także o zastosowaniu aresztu tymczasowego wobec G. (PAP)

autor: Marcin Jabłoński

mja/ godl/