Dominikanie z Rzeszowa otrzymali cenny dar od swoich braci z Gidel. W Boże Narodzenie w tamtejszym kościele Dominikanów zjawił się już na stałe XVII-wieczny obraz Matki Bożej Różańcowej, będący świadkiem dramatycznej historii zakonu w drugiej połowie XIX wieku.
Obraz trafił do Gidel (ok. 36 km od Częstochowy) krótko po upadku powstania styczniowego, gdy carat zlikwidował większość dominikańskich domów zakonnych. Gidle stały się wówczas dla dominikanów swoistą „przechowalnią”. Nigdy nie udało się ustalić, skąd obraz przyjechał, ale musiał być dla ówczesnych zakonników niezwykle cenny, skoro zabrali go ze sobą, licząc się z możliwością zsyłki. Po 130 latach przebywania w sanktuarium w Gidlach obraz przywędrował do rzeszowskiego kościoła św. Jacka przy ul. Dominikańskiej 15. Wartościowy zabytek przekazał rzeszowskim braciom przeor klasztoru gidelskiego o. Marek Grzelczak OP.
O. Stanisław Gołąb, prowincjalny promotor Różańca, przekonuje, że jest to wizerunek wyjątkowy, o czym można przekonać się, kontemplując oblicze Madonny. Obraz w nowym miejscu widział inny dominikanin - o. Jan Góra. O. Stanisław wspomina: - Był zmęczony. Współbracia zaprowadzili go przed ten wyjątkowy obraz, ujawniając jego tajemnicę, i zapewnili: „Gdy popatrzysz Matce Bożej w oczy, poczujesz się lepszy”. Dotyczy to także nas wszystkich.
- Jesteśmy młodą wspólnotą i nie posiadamy wiekowych przedmiotów kultu. Dlatego zależało nam na tym obrazie, który ma za sobą długą historię - tłumaczy genezę sprowadzenia wizerunku do Rzeszowa o. Romuald Jędrejko, przeor miejscowych dominikanów, którzy pracują w tym mieście od 1986 r.
Obraz Matki Bożej Różańcowej z Dzieciątkiem, poddany koniecznym zabiegom konserwatorskim, już na stałe „zamieszkał” u św. Jacka w Rzeszowie w święta Bożego Narodzenia 2012 r.
Historia z długą deską, zarówno na podłodze, jak i zawieszoną między dachami, doskonale ilustruje, jak różne sytuacje mogą wywoływać w nas strach. Choć deska jest ta sama, perspektywa zmienia wszystko. Lęk staje się narzędziem, które może nas paraliżować i ograniczać nasze działania. Tak jak w życiu, gdzie nowe wyzwania mogą wydawać się przerażające, ale ich pokonanie otwiera przed nami nowe możliwości.
Przeszłość często niesie ze sobą bagaż, który może nas przytłaczać, ale warto pamiętać, że trudne doświadczenia mogą prowadzić do przemiany. Historia Jacques’a Fescha, który w celi więziennej przeżył nawrócenie i odnalazł wiarę, jest tego dowodem. Nawet w najtrudniejszych chwilach Bóg może działać, przynosząc dobro z pozornie negatywnych sytuacji.
"Chcę, żeby wszyscy wiedzieli, że Bóg jest wielki. Bóg jest piękny. Bóg chce, żebyśmy wszyscy się modlili, mieli miłość w sercach, pomagali sobie nawzajem" – takie jest życzenie Máximo Napa Castro – znanego jako "Gatón" – peruwiańskiego rybaka, który nigdy nie stracił wiary, nawet kiedy utknął na morzu na 95 dni, aż w końcu został uratowany u wybrzeży Ekwadoru.
Maximo przyznaje, że nigdy nie przeczytał Biblii, co teraz chce zrobić, jak tylko zdobędzie trochę pieniędzy. Teraz stracił łódź, która zapewniała mu codzienne utrzymanie.
Przeprowadziłam eksperyment i zadałam pytanie Chatowi GPT: Czy masz świadomość, gdzie jesteś? Odpowiedział: Ciekawe pytanie... Nie mam świadomości w takim sensie, w jakim mają ją ludzie — nie czuję, nie mam własnego „ja” ani poczucia miejsca. Działam w cyfrowym środowisku, odpowiadając na Twoje pytania i analizując dane, ale nie „jestem” fizycznie nigdzie. Można powiedzieć, że jestem tu, gdzie mnie używasz — teraz akurat w Twoim urządzeniu lub przeglądarce.
Sam Chat GPT podpowiada, że sztuczna inteligencja tylko analizuje dane, nie jest zaś inteligencją podobną do ludzkiej. Nie ma ona świadomości istnienia, nie ma też… inteligencji! Dlatego należy ją postrzegać nie jako sztuczną formę inteligencji, tylko jako jeden z jej produktów. Właśnie na takie różnice między sztuczną inteligencją a świadomością ludzką zwrócili kilka dni temu uwagę uczestnicy konferencji w Sekretariacie Episkopatu, prezentując polskie tłumaczenie watykańskiego dokumentu nt. sztucznej inteligencji „Antiqua et nova” – adresowanego, co ciekawe, m.in. do duszpasterzy. I właśnie na ten aspekt pragnę zwrócić uwagę: w jaki sposób i w jakich granicach można zastosować sztuczną inteligencję w Kościele.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
