Pięta w mitologii greckiej oznaczała słabą stronę człowieka. Powszechnie pięty używamy do tego, by coś rozgnieść lub rozdeptać. Hebrajczykom żyjącym na obrzeżach pustyni, gdzie są jadowite węże, kojarzyła się ona z obroną przed tymi gadami. By ta była skuteczna, trzeba było zmiażdżyć wężowi łeb uderzeniem laski lub kija, a gdy ich nie było w zasięgu ręki, pozostawała pięta – najtwardsza część stopy. Ale jako że była odsłonięta (nawet w sandale), była też narażona na ukąszenie.
Pięta w Biblii pojawia się jako znak grożącego komuś nieszczęścia. Księga Rodzaju mówi o wężu usiłującym ukąsić konia w pęcinę (to samo hebrajskie słowo oznacza piętę i kopyto), by w wyniku ataku strącić z niego na ziemię jeźdźca (por. Rdz 49, 17). Wspominana jest też w sytuacji, w której ktoś jest ścigany, a goniący go są blisko niego (por. Rdz 49, 19), lub w opisie uczucia strachu ogarniającego człowieka (por. Hi 18, 11). Mowa o niej również, gdy ktoś wpada w zastawioną pułapkę (por. Hi 18, 9). Tym samym słowo to pojawia się w kontekście ogromnego niebezpieczeństwa lub zagrożenia, w którym znajduje się człowiek.
Innym kontekstem, w którym napotykamy słowo „pięta”, jest zmaganie Jakuba z Ezawem podczas ich porodu (por. Rdz 25, 26). Gdy Ezaw wyprzedził Jakuba, ten chwycił swego brata za piętę, by razem z nim wyjść z łona matki. Ten obraz nie stanowi jedynie odnotowania narodzin bliźniaków. Na starożytnym Bliskim Wschodzie chwycenie kogoś za piętę oznaczało oszustwo lub przynajmniej jego próbę. Gest Jakuba zatem zapowiadał wszystkie pokrętne działania, które podejmie, by pozbawić swego brata przywileju pierworództwa. W takim znaczeniu używa go też psalmista, gdy mówi o podniesieniu na kogoś pięty. Chodzi o próbę wyrządzenia krzywdy tej osobie, odwrócenia się od niej, a nawet zdrady (por. Ps 41, 10). Podkreśla szczególną niegodziwość takiego zachowania, gdyż jest ono wymierzone przeciw dobroczyńcy. Te słowa Chrystus odniósł do Judasza (por. J 13, 18).
Zranienie w piętę Potomka Niewiasty zapowiada Bóg w słowach o ostatecznym pokonaniu przez Niego kusiciela (por. Rdz 3, 15). Sugeruje, że zwodziciel będzie się starał wywołać u owego Potomka strach, schwycić Go w pułapkę, by zniszczyć Jego życie. Podejmie próbę oszustwa, by pozbawić Go godności, oraz postawi w sytuacji zdrady i wzgardy wobec okazanego dobra. Będzie chciał zadać Mu śmierć na wzór ukąszenia węża. Ale działania kusiciela okażą się bezradne. Cios zadany mu przez Potomka Niewiasty unicestwi go. Uderzenie Narodzonego z Niewiasty będzie przypominało zgniecenie piętą łba napotkanego gada. Tylko taki atak zdoła go unicestwić, choć czasem może się to wiązać z odniesioną przy tym śmiertelną raną. W świetle Ewangelii słowa te wiążą się z krzyżem Chrystusa. Tam nastąpi śmierć Jezusa, ale ona nie tylko nie odbierze Mu życia, lecz stanie się unicestwieniem szatana – sprawcy zła i grzechu, co okaże się w chwili Zmartwychwstania.
Psalm responsoryjny w dzisiejszej Liturgii Słowa to świąteczny hymn, którego źródeł należy poszukiwać w kulcie świątyni jerozolimskiej. Pierwotnie był prawdopodobnie indywidualnym aktem uwielbienia Bożej łaskawości, z czasem zaś stał się wyrazem publicznego dziękczynienia. Psalm 118, o którym mowa, przez chrześcijan został odczytany jako hymn o charakterze paschalnym, odnoszącym się do męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa.
„Nie wykluczajmy cierpienia z naszych środowisk. Uczyńmy z niego raczej okazję do wspólnego wzrastania, aby pielęgnować nadzieję dzięki miłości, którą Bóg jako pierwszy rozlał w sercach naszych” - zaapelował Ojciec Święty do chorych i pracowników służby zdrowia. Przybyli oni do Rzymu na swe uroczystości jubileuszowe. Przygotowaną przez Franciszka homilię odczytał proprefekt Dykasterii do spraw Ewangelizacji, abp Rino Fisichella.
„Oto Ja dokonuję rzeczy nowej; pojawia się właśnie. Czyż jej nie poznajecie?” (Iz 43, 19). Są to słowa, które Bóg, za pośrednictwem proroka Izajasza, kieruje do ludu Izraela będącego na wygnaniu w Babilonie. Dla Izraelitów jest to trudny okres, wydaje się, że wszystko zostało stracone. Jerozolima została zdobyta i spustoszona przez żołnierzy króla Nabuchodonozora II, a wygnanemu ludowi nic nie pozostało. Perspektywa wydaje się być zamknięta, przyszłość mroczna, wszelka nadzieja zniweczona. Wszystko może skłaniać wygnańców do załamania się, do gorzkiej rezygnacji, do poczucia, że nie są już błogosławieni przez Boga.
Wrażenie podczas spotkania robił kościół pełen kobiet
„Córka Głosu” – pod takim hasłem w sanktuarium w Otyniu odbyło się wielkopostne czuwanie dla kobiet.
Był czas na konferencję, modlitwę wstawienniczą, adorację Najświętszego Sakramentu i oczywiście Eucharystię. Czuwanie, które odbyło się 5 kwietnia, poprowadziła Wspólnota Ewangelizacyjna „Syjon” wraz z zespołem, a konferencję skierowaną do pań, które wyjątkowo licznie przybyły tego dnia na spotkanie, wygłosiła Justyna Wojtaszewska. Liderka wspólnoty podzieliła się w nim osobistym doświadczeniem swojego życia. – Konferencja jest zbudowana na moim świadectwie życia kobiety, która doświadczyła nawrócenia przez słowo Boże i która każdego dnia, kiedy to słowo otwiera, zmienia przez to swoją rzeczywistość. Składając swoje świadectwo chciałam zaprosić kobiety naszego Kościoła katolickiego do wejścia na tą drogę, żeby nauczyć się życia ze słowem Bożym i tak to spotkanie dzisiaj przygotowaliśmy, żeby kobiety poszły dalej i dały się zaprosić w tą zamianę: przestały analizować, zamartwiać się, tylko, żeby uczyły się tego, że głos Boga jest pierwszym źródłem życia, z którego czerpiemy każdego dnia. Taki jest zamysł tego spotkania, dlatego nazywa się ono „Córka Głosu” – mówi liderka Wspólnoty Ewangelizacyjnej „Syjon”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
